- 22 Nisan 2015
- 2.139
- 1.517
- 48
- Konu Sahibi delempicka
-
- #141
Gelip gidici mi kendinizi kötü his ediyorsunuz yoksa hic fitmiyor mu o kötü his?
Hiç bitmiyor bu hisGelip gidici mi kendinizi kötü his ediyorsunuz yoksa hic fitmiyor mu o kötü his?
Siz bizi ve yaşadıklarımızı hatta içimizdeki zalim sesi nasıl anlıyorsunuz şaşırıyorum çünkü gittiğim doktorlar bile beni böyle iyi anlamıyor.
soğuk değildi rica ederim biliyorum herks yardımcı olmaya çalışıyorSizin sorunuza çok soğuk ve tıbbi bir cevap vermiştim istemeden ancak şöyle düşünün. ...
Sırça fanusta estheri anlayan kadın doktor vardı ya hani. Elbette öyle bir insan vardır bence sizi anlayacak akıllı bir doktorla karşılaşacaksınız.
Sylvia plath bugün yasasaydi, abusove ilişki tanimlammisken, en saygın üniversitelerde kadın çalışmaları önem kazanmisken, güç ve iktidar bu kadar anlatolmisken, acaba yine yalnız olur muydu? Ted dallamasina karşı bu kadar yalnız kalir miydi?
Bugün türkiyede sylviadan çok daha berbat durumdayız bunun belki de ilk tanıklarından birisiniz ama oralarda birileri var bence sizi anlayacak olan. Ben değil o değil şu değil belki ama yalnız değilsiniz belki de.
Tüm iyilikler sizinle olsun.
inan hep benden kötü durumdakileri düşünüyorum ama yemin ederim geçmiyor bakın buraya günlerdir yazıyorum günlerdir aynı durumdayımBiraz daha kötü yasantisi olanları, daha kötü durumda olanları gozlemleyip dusunseniz belki dusunceleriniz degisir.
Beni ayakta tutan evladimdi
Cunku kucuktu o donem,savunmasizdi,benden baska kimse ona iyi bakamazdi
Birazda onu dusunerek kendimi motive ediyodum
Ölsem ne derler ki ogluma!
Oglum ne dusunur ki ilerde
Nasıl buyuturler ki?
Ya döverlerse
Acıksa sormazlarsa! Söylemezde gibi gibi binbir tane seyle hep aklimdan intihari atiyodum
Ama ya beni kurtar yada al canimi diye cok dua etmisligim var.
İnanıyorum tabiki sadece bakis acinizi,alginizi degistirmek dikkatinizi farkli yone cekmek icin yardim etmek istedim.inan hep benden kötü durumdakileri düşünüyorum ama yemin ederim geçmiyor bakın buraya günlerdir yazıyorum günlerdir aynı durumdayım
İnanıyorum tabiki sadece bakis acinizi,alginizi degistirmek dikkatinizi farkli yone cekmek icin yardim etmek istedim.
Bende doktor tedaviai gordum ama ilaca cevap verdi benim hastalik
Yani ilac ataklarimi azaltti.
Daha 1ay olmadi bi yakinim intihar etti
Bunalim asmis kendini
Arkada 2cocuk bir es.
Ölüm kacis olmamalı
Ölumden gayrisina care var.
Umarım toparlanirsiniz kisa surede.
Bence aksine cok zeki, kendini cok iyi ifade eden, mantikli bir kadinsiniz.belki de bana kafayı yemiş diyeceksiniz ama öyle değil çok farklı bir his bu ancak yaşayan bilir karanlıktayım en dipteyim
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay önce estetik amaçlı burun ameliyatı geçirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O güne dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o günden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve birçok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilaçların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yüzümün bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İçtiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması çok çok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek için. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir görmüyorum. Ama 3 ay öncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe saçardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Çeşit çeşit doktora gittim dünyanın ilacını içtim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yüzünden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece ölümü düşünüyorum ve tek istediğim ölüp kurtulmak. Buraya bu başlığı neden açtığımı bile bilmiyorum o kadar çaresizim ki... Maneviyata da yöneldim dualar okudum ama çare yok. Bu öyle "aman depresyondayım" deyip güldüğünüz zamanlara benzemiyor... Gerçekten günlük hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobüse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yüzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum güne! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes çok anlayışlı ama ben bu kara delikten çıkamıyorum. Öyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan geçen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şükret demeden gerçekten depresyon geçirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Ölüm fikrini aklımdan çıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum ölmek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?