21/02/2015
Ayni konunun devami niteliginde oldugu icin burdan devam ediyorum, eski konumu alintilarda bulabilirsiniz...
Gecen sene olmadigi gibi bu sene de olmadi maalesef... Dun aksam aciklandi ve sonuc husran.
Esim de hemen bebek fikrini atti ortaya. Bugun nobetci ama yarin geldiginde konusacakmisiz.
Ben 1991 dogumluyum bir bucuk senelik te evliyim. Istanbuldan Ankaraya gelin geldim ve ciddi anlamda hic kimsem yok burada aile, akraba, arkadas...Esim arkadaslarim evlenmeye baslar onlarin esleriyle gorusursun diyordu. Birkac tanesi evlendi evet ama onlara da hep kulp takiyor. Onun yasi senden buyuk anlasamazsin, o calisiyor sana ayak uyduramaz, onun huyunu sevmiyorum rahatsiz edici tavirlari Var... Zaten evlenen 3 5 kisi var onlarla da gorusmuyoruz. Komsum da yok. E adam bari sen al gezdir karini mutlu et degil mi o da yok, tek basima cikip bos bos gezmek te bana sacma geliyor alisverise git deseniz para da yok (esim subay 3 bin maas aliyor ama 0 araba aldi cocukluk hayaliymis ayda 1400 odemesi var, ev kirasi elk. Su gaz yol parasi int... derken bitiveriyor hemen para)
Dil kursuna yazildim belediyenin ama benim zaten belli duzeyde ingilizcem var hep 1. Kurdan basladilar baslarda gittim sonra sikildim yine gitmedim. Diger kurslara gitmemi de esim istemedi ...
Cukurova iktisat mezunuyum, ozele basvursam kabul alir miyim, ne kadar maas verirler, hafta sonlari da calistirirlar mi... Kpssye mi hazirlansam nasil hazirlanilir onu da bilmiyorum ki esim otur evde calis diyor. Tamam da bana on ayak olmuyorsun ki ben en son universiteye hazirlanirken matemtik calismistim daha carpim tablosunu bilmiyorum asil yaparim.
Aklim karisik kendimi beceriksiz, ise yaramaz, akilsiz, luzumsuz bir kadin olarak goruyorum. Surekli bir aglama modundayim. Kendime o kadar aciyorum ki , biliyorum hatanin en buyugu bende en once ben dusunmeliyim kendimi ama ne istedigimi neler yapabilecegimi kapesitemi bilmiyorum...
Ooyle mutsuz mutsuz geciyor gunlerim. Kucuklugumde yasadigim cok buyuk sorunlarim var benim , kimse bilmez.
O sorunlari atlattim ben bunlari mi basaramayacagim diye cok seye gogus gerdim cok insani hasta eden olaylar benim basimi agritmaz mesela...
Ama bu ise yaramama hissi beni mahfediyor, artik psikolojimin de yetemedigini dusunuyorum aglamaktan baska birsey de gelmiyor elimden.
Karmakarisik oldu kusura bakmayin ruh halimi anlayacak yardimci olabilecek birileri vardir diye yazdim.
Okudugunuz icin tesekkur ederim kk
Merhaba tavsiyelerine güvendiğim güzel bayanlar Geçtiğimiz eylül ayında evlendim 23 yaşındayım.çok istediğim bir kurum var ama bu sene olmadı kısmet değilmiş.seneye bu zamanlar yine sınavı olacak ve eğer kazanırsamevimden uzakta 3 ay geçirmek zorundayım.Şimdi sorun şu ki eşim madem iş olmadı çocuk yapalım diyorama hemen bile hamile kalsam işe başladığımda bebek çok ufak olacak. şimdi ben sizce eşimi nasıl ikna edebilirim bebeği bir sene ertelemek konusunda yada boşver iş her zaman olur bebeği erteleme mi dersiniz.yardımınıza çok ihtiyacım var ailem, akrabalarımla konuşmaya çekiniyorum çünkü hemen bebek isteyecekler ama benim de iş hayallerim var.