- 3 Ekim 2022
- 57
- -36
- 18
- 28
- Konu Sahibi sekerrpare
-
- #1
Herkese merhaba daha önceki konularımda eşimle yaşadığım zorlu süreçlerden bahsetmiştim. Geçtiğimiz aylarda ondan kurtulmayı başardım ve çocuklarımı da alıp yaşamaya başladım. İşe girdim . Alışma evresini geride bıraktım tabii bunda birinin rolü çok büyük.
Bugün size danışmak istediğim şey ise şirketteki biri hakkında. İşe adaptasyonumda bana çok yardımcı olmuştu. Asla bana kötü gözle baktığını yaklaştığını görmedim. İlk başlarda ben de onu o şekilde görmüyordum ancak işi öğrendikten sonra haliyle yanımdan biraz uzaklaştı. Onun gitmesiyle çalışırken içimde bir boşluk hissetmeye başladım. Şirket içerisinde gözlerim sürekli onu arar oldu. Çalışırken yanımda olmasından o kadar keyif alıyordum ki saatlerin nasıl geçtiğini anlamıyordum bile çabucak akşam oluyordu benim için. Beni etkileyen şey ise insanlara yaklaşımı, kibarlığı, zarifliği, sürdüğü hoş koku. Yanlış yaptığım zaman asla bana kızmadı ben neden seninle uğraşıyorum der gibi bakmadı. Hep öğretmeye çalıştı, sabırlıydı. Bugün işimde keyif alarak çalışıyorsam üzerimde emeği çok büyük. Eski kocamla karşılaştırıyorum ister istemez ve neden öyle bir öküzde en güzel senelerimi heba etmişim diye kızıyorum kendime. Keşke ilk senelerimizde aynı hataları tekrarladıktan sonra boşansaymışım diye düşünüyorum.
Yaşadığım problem ise o kişinin evli olması tabii ki de böyle bir adamı bırakmazlardı. Onun sürekli yanımda olmasını istiyorum. Bazen hesaplarda bilerek yanlışlık yapıp yanına gidiyorum şuna bir bakar mısınız diyerek. Hala ilk günkü gibi davranıyor bana bir kez bile of demedi bu süreç boyunca. Geceleri onunla olduğumun hayalini kuruyorum bunun yanlış olduğunu biliyorum ancak kendime hakim olamıyorum. Beni cesaretlendiren şey ise evliliğinin sorunlu olması. Birkaç kez anlattı eşiyle yaşadığı kavgaları aralarındaki saygının bittiğini anladım. O da tıpkı benim gibiydi bu kadar sene oldu bırakamam diye düşünüyor. Ben bunu başardım bıraktım ve şuan çok ferahlamış hissediyorum. Ona da anlattım bunu ben de senin gibiydim korkuyordum cesaret gösterip yaparsam ne gibi sonuçlar doğurur diye kafamda elli farklı senaryo kuruyordum ama boşandıktan sonra bunun en azından benim için ne kadar boş olduğunu görmüş oldum halbuki ne kadar da kolaymış. Sabah işe geldiğinde akşam kavga etmiş olduğu o kadar belli oluyor ki o güler güzlü kibar insan gitmiş yüzünden düşen bin parça içine kapanık bir adam geliyor. Son iki haftalık süreç içerisinde bana ilgisinin arttığının farkındayım. Şirket içerisindeki benim ona olan bakışlarım karşılıklı bakışmalara döndü. Ne yapmam gerektiği bilmiyorum. Umarım verdiğim karar beni tekrardan bir acıya sürüklemez.
Bugün size danışmak istediğim şey ise şirketteki biri hakkında. İşe adaptasyonumda bana çok yardımcı olmuştu. Asla bana kötü gözle baktığını yaklaştığını görmedim. İlk başlarda ben de onu o şekilde görmüyordum ancak işi öğrendikten sonra haliyle yanımdan biraz uzaklaştı. Onun gitmesiyle çalışırken içimde bir boşluk hissetmeye başladım. Şirket içerisinde gözlerim sürekli onu arar oldu. Çalışırken yanımda olmasından o kadar keyif alıyordum ki saatlerin nasıl geçtiğini anlamıyordum bile çabucak akşam oluyordu benim için. Beni etkileyen şey ise insanlara yaklaşımı, kibarlığı, zarifliği, sürdüğü hoş koku. Yanlış yaptığım zaman asla bana kızmadı ben neden seninle uğraşıyorum der gibi bakmadı. Hep öğretmeye çalıştı, sabırlıydı. Bugün işimde keyif alarak çalışıyorsam üzerimde emeği çok büyük. Eski kocamla karşılaştırıyorum ister istemez ve neden öyle bir öküzde en güzel senelerimi heba etmişim diye kızıyorum kendime. Keşke ilk senelerimizde aynı hataları tekrarladıktan sonra boşansaymışım diye düşünüyorum.
Yaşadığım problem ise o kişinin evli olması tabii ki de böyle bir adamı bırakmazlardı. Onun sürekli yanımda olmasını istiyorum. Bazen hesaplarda bilerek yanlışlık yapıp yanına gidiyorum şuna bir bakar mısınız diyerek. Hala ilk günkü gibi davranıyor bana bir kez bile of demedi bu süreç boyunca. Geceleri onunla olduğumun hayalini kuruyorum bunun yanlış olduğunu biliyorum ancak kendime hakim olamıyorum. Beni cesaretlendiren şey ise evliliğinin sorunlu olması. Birkaç kez anlattı eşiyle yaşadığı kavgaları aralarındaki saygının bittiğini anladım. O da tıpkı benim gibiydi bu kadar sene oldu bırakamam diye düşünüyor. Ben bunu başardım bıraktım ve şuan çok ferahlamış hissediyorum. Ona da anlattım bunu ben de senin gibiydim korkuyordum cesaret gösterip yaparsam ne gibi sonuçlar doğurur diye kafamda elli farklı senaryo kuruyordum ama boşandıktan sonra bunun en azından benim için ne kadar boş olduğunu görmüş oldum halbuki ne kadar da kolaymış. Sabah işe geldiğinde akşam kavga etmiş olduğu o kadar belli oluyor ki o güler güzlü kibar insan gitmiş yüzünden düşen bin parça içine kapanık bir adam geliyor. Son iki haftalık süreç içerisinde bana ilgisinin arttığının farkındayım. Şirket içerisindeki benim ona olan bakışlarım karşılıklı bakışmalara döndü. Ne yapmam gerektiği bilmiyorum. Umarım verdiğim karar beni tekrardan bir acıya sürüklemez.
Son düzenleme: