- Konu Sahibi iradesizdukanci
-
- #1
Herkese merhaba. En baştan uyarıyım biraz uzun olabilir konumlütfen okuyun ama bir büyüğe bir akıla ihtiyacım var. Öncelikle Türkiyenin en modern şehirlerinden birinde büyüdüm durumu oldukça iyi bir ailem var. Hiç parasızlık görmedim ama şımarmadım da. Üniversiteyi yine bir başka modern şehirde rahatlık içinde okudum. Ve ben o şehre aşık oldum. Ama öyle böyle değil o şehirin her sokağında huzur buldum. Hani üniversitede insanlar arkadaş ortamlarından falan ayrılmak istemez ya o şekilde değil ben şehire aşık oldum havasına suyuna doğasına insanınna sokağına her şeyine.... neyse bu sadece böyle bir ayrıntıydı
Üniversitede son senemde İstanbulda staj yaparken İstanbullu bir gençle tanıştım ve aşık oldum çok şükür 2 yıldır birlikteyiz ve nişanlıyız. Eylül ayında da düğünümüz var.
Buraya kadar her şey normal gözüküyor değil mi problem nerde pekiprobleme başlıyorum. Üniversite bittiğinde mesleğimi icra etmek için İstanbula taşındım. Hemde sevdiceğimin yanında olmak istedim. Maalesef çalıştığım sektörde iş imkanı sadece İstanbulda mevcut. Ama sevdiceğim olmasaydı inanın 2 kere düşünürdüm taşınmayı. Nitekim 2 senedir İstanbulda yaşıyorum ve hayatımdan nefret ediyorum. Burası iğrenç bir şehir, trafiği ayrı dert insanları ayrı kaba her sabah iş yerime gidecek servisi beklerken resmen dua ediyorum başıma bir taciz olayı gelmesin diye. Her sabah arabayla önümde duranlar laf atanlar vs vs bu şehirden nefret etmiş durumdayım. Üstelik çalıştığım iş çok ama çok kötü (ki sektörün en iyi şirketindeyim) şartlar çok kötü kazandığımız para çok az. Hayatım boyunca bolluk içinde yaşamış bir insan olarak sadece kendi ayaklarım üzerinde durmak ailemden istememek adına 2 sene içinde çok kere aç yattım çok sıkıntılar çektim (Çünkü babam kızım istanbula taşınma gel benim işlerimi devam ettir dediğinde boşuna mı okuduk diye resti çekip taşındım İstanbula. Sevgilimde istanbulda olduğundan gözümü kararttır şimdi gurur yapıp pişmanım zor durumdayım diyemiyorum) sevgilimle hep birbirimize destek olduk. O da aynı sektörde olduğu için o da benim kadar kötü çalışma koşullarına sahip ama açıkçası ailesiyle yaşadığı için pek maddi sıkıntısı olmamış ama o da işinden nefret eder durumda
Ayrıca nişanlımın ailesi çok baskıcı çok tutucu bir aile sevgilim garantisini verdiği halde benim yaşam tarzıma saygı duymuyorlar ki inanın ben açık giyinen biri bile değilimdir kendim hoşlanmam ama biraz kapalı bir hayat tarzları ve (Nişanlım öyle değil açıkçası onların baskısından bıkmış durumda nerdesin kimlesin kaçta eve geleceksin telefonlarından bıkmış kendisi 29 yaşında) üstelik evlenince kayınvalidemlerin üst katında oturmak zorundayım nişanlımda bende hiç istemiyoruz ama maalesef şartlar buna elverişli yani her açıdan sıkılmış bunalmış durumdayım.
Neyse çok uzatmayayım işimde mutsuzum yaşadığım şehirde mutsuzum nişanlımın ailesinden ötürü mutsuzum bildiğim tek bir şey var o da birbirimize olan sevgimiz ve benim için her şeyi yapabileceği. Son zamanlarda evlenince başka bir şehre taşınmayı düşünür olduk. Ama tabi ki paramız yok. Üniversiteyi okuyup aşık olduğum şehire nişanlımı götürdüm o da çok sevdi ve şimdi orada ufak büfe gibi tostçu gibi bir yer açıp oraya taşınmayı düşünüyoruz. Paramız olmadığı için düğünde takılacak altınları değerlendirmeyi düşünüyoruz.
Sizce çok mu deli cesareti? Sıfırdan başlamak hiç kimsenin desteği olmadan çok mu zor? Var mı sıfırdan hayat kuranınız var mı başka bir şehre taşınanınız var mı kendi işini kuranınız?
Okuyanan ve yazan herkese şimdiden teşekkürler
Madem bu kadar mutsuzsun ve sevgilinde sevdiğin şehri sevmiş, o zaman yürü derim. Hayatta biraz da risk alabilmeli insan. Yoksa bir bakmışsın hayatın hiç istemediğin şekilde geçmiş gitmiş. Giden zaman geri gelmiyor sonrasında sadece pişmanlık yaşarsın. Değer mi? Şu kısacık ömrümüzde en azından istediğimiz yerde yaşayalım değil mi? Belki alışmış olduğun bolluğu (maddi) yaşayamayacaksın ama en azından istediğin şeyi yapmış olacaksın. Tamam biliyorum ki parasız bir şey olmuyor ama inan bana para herşey değil, inan ki değil. Hayatta zaten hep mücadele içinde değil miyiz? İstemediğin yerde mücadele edeceğine istediğin yerde mücadeleni yap. Sana bol şans diliyorum. Umarım ki herşey istediğin gibi olur. Gelişmelerden haberdar et. Hayat çok kısa değerini bil...
Öncelikle o şehri ben de merak ettim açıkçası.
Benim de en büyük problemlerimden birisi yaşadığım şehir ben de tıpkı senin gibi gitmek istiyorum buralardan.Ama insan mutsuz olunca yaşadığı yerin pek önemi olduğunu düşünmüyorum ben çünkü sorunlar çözülmedikçe siz nereye giderseniz gidin sizinle oluyor.Sevdiğiniz insan yanınızda oldukça nerede yaşarsanız yaşayın her şeyin üstesinden gelirsiniz.Mutluluğu aramanız güzel, kararınızdan eminseniz hayalinizi gerçekleştirebilirsiniz.Bir de aile ile aynı binada oturmak zorunda değilsiniz eviniz başka yerde olursa bir nebze daha mesafe koymuş olursunuz.
işte istediğim şey bunları okumaktı biraz cesarete ihtiyacım var çok teşekkür ederim gerçektenbende aynı mantıktayım. ve hiç merak etmeyin maalesef işe girene kadar yediğim önümde yemediğim arkamdaydı ama 2 senedir kıt kanaat geçinmeye o kadar alıştım ki aç kalsam bile koymaz heralde
Tek sorun o aile apartmanı.Ondan kurtulmalısınız orası mümkün değil olmaz ki sizin farklı tarzlarınız var asla olmaz.
Ne okudunuz? İstanbul gibi bi şehirde kötüsünden hallice hesaplıyorum 1,500 alsanız kişi başı 3000 bin lira girer aylık eve.Bu muazzam bir para değil.Fakat yinede sizi götürür.Hep böyle gidecek de değildir elbet.
Başka memlekette iş açacağım diyorsanız.Babanızdan yardım alın ve şimdiden açın derim evlenince zor olacak.Şimdiden açın ve deneyin.Babanızdan bu parayı borç adı altında alırsınız
doğma büyüme istanbulluyum sadece üniw okumak için farklı bir şehre gittim bir çok şehir gezdim İstanbul gibi güzelini henüz görmedim bu şehrin trafiğini bile özlediğim zamanlarını biliyorum.
birde elim ayağım düzgün güzel bir bayanım her sabah otobüs bekliyorum ama tacize uğramıyorum böyle bir korkum yok acaba siz istanbulun hangi semtindesinizde bu kadar çok korkmuşsunuz tacizden..
ve bence ailenize rest çekerek hata etmişsiniz işinizden bu kadar şikayetçiysenizde ailenizin yanına gidin ve babanızın yanında çalışın düğüne kadar birikim yapar tostçu dükkanı açarsınız ki ben severim o tarz şeyleri olabilir üniw şehriyse hele dükkan açacağınız yer tostçulukta iyi yapa bile kazana bilirsiniz
baktınız ki işler iyi gitmiyor düğünde takılanlar sizin yanınıza kar kalır bence onları değerlendirirsiniz sonrasında diğe düşündüm ben.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?