- 3 Eylül 2012
- 21.855
- 57.526
- 798
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #1
15 dk kadar evvel elimdeki tek çizgili teste bir kaç dk ara ile baktım..
Hala tek çizgiydi.. Bu yaptığım kaçıncı test bilmiyorum.
Başlarda hayırlısı olsun. Rabbim hayırlısı bu ise versin.Yoksa olmasın.
Belki bizim evliliğimize çocuk yakışmıyor şuan diye konuşurdum kendimle..
Ama bu cümleler bana iyi hissettirmez oldu.
Tam 1 yıl oldu çocuk düşünüyoruz..
Sanırım bu kadar zaman olmayınca iş ciddiye bindi.
Sorun var diye düşünmeye başladım.. Korkar oldum.
Aslında bu 1 yıl özel bir dikkat ve çaba göstermedim.
Yumurtlama günlerine bile her ay dikkat etmedik, edemedik.
O hemen kalkmama, ayakları kaldırma gibi önerileri de denemedim komik geliyor da bana biraz
Sanki olacağı varsa onlarsız da olur diye düşündüğümden biraz da rahatlığımdan..
Eşim son aylarda dr a gidelim dese de kendimce hep bir bahanem var.
Hayırlısı bu demek ki zorlamamak lazım gibi bir düşüncem bile var utanarak söylüyorum.
Ayrıca o tedavi süreci beni korkutuyor.
Hiç sırası değil. Hastanelerde dr peşinde koşacak gücüm yok.
Zaten 1. sınıf okutuyorum. Aşılama falan olunca 1 hafta 10 gün raporlu olup evde olman gerekiyormuş.
Öğrencilerimi ihmal etmek istemiyorum..
Ama bu erteleyişler bana ciddi bir üzüntü olarak dönecek sanki..
Üzülmüyordum ille olsun demiyordum ama üzüldüm bugün.. Öyle işte paylaşmak istedim..
Hala tek çizgiydi.. Bu yaptığım kaçıncı test bilmiyorum.
Başlarda hayırlısı olsun. Rabbim hayırlısı bu ise versin.Yoksa olmasın.
Belki bizim evliliğimize çocuk yakışmıyor şuan diye konuşurdum kendimle..
Ama bu cümleler bana iyi hissettirmez oldu.
Tam 1 yıl oldu çocuk düşünüyoruz..
Sanırım bu kadar zaman olmayınca iş ciddiye bindi.
Sorun var diye düşünmeye başladım.. Korkar oldum.
Aslında bu 1 yıl özel bir dikkat ve çaba göstermedim.
Yumurtlama günlerine bile her ay dikkat etmedik, edemedik.
O hemen kalkmama, ayakları kaldırma gibi önerileri de denemedim komik geliyor da bana biraz
Sanki olacağı varsa onlarsız da olur diye düşündüğümden biraz da rahatlığımdan..
Eşim son aylarda dr a gidelim dese de kendimce hep bir bahanem var.
Hayırlısı bu demek ki zorlamamak lazım gibi bir düşüncem bile var utanarak söylüyorum.
Ayrıca o tedavi süreci beni korkutuyor.
Hiç sırası değil. Hastanelerde dr peşinde koşacak gücüm yok.
Zaten 1. sınıf okutuyorum. Aşılama falan olunca 1 hafta 10 gün raporlu olup evde olman gerekiyormuş.
Öğrencilerimi ihmal etmek istemiyorum..
Ama bu erteleyişler bana ciddi bir üzüntü olarak dönecek sanki..
Üzülmüyordum ille olsun demiyordum ama üzüldüm bugün.. Öyle işte paylaşmak istedim..