Karamsar bakma olaya.2.evliliğinde mutlu olan insanlar da var.Evet kontrol ediyorum..
Vay be 40 yaşındaki adamı büyütüyorum sanki
Burdan şunu demek geldi içimden.. ilk evlilikte olmadıysa 2. hiç denememek lazım mış
Çok nadir mutlu olan insanları görüyorum
Helede çocuk varsa.. zor zor zor... ben herkesin telinden ayrı çalıyorum..
eşinizin mesleği ne ki iş bulamıyor
hasta da olsa yorgun da olsa bırakın çalışsın yediği halt ufak bişey değildi.
biraz canı yansın siz de bu kadar acımayın.
O da olur inşallah.O da başka bir yere gelmiş.Sen de yeni bir yuva şu bu derken...sonu güzel olsun.Sağlık olsunKaramsar bakmıyorum aslında. Kendim için öyle düşündüm. Daha doğrusu yaşadıklarım bunu düşündürdü.
Bildiğiniz gibi değil.. 1 yıl oldu daha ama ben şöyle bir ohh demedim.. hep sıkıntı hep sıkıntı
Salınamadım şöyle yeni evliler gibi
Amin canım sağol. Umarım çalışır borcunu öder.. taviz vermiyorum. Çok tepkiliyim çünkü yaşananlara
Kendimi iyi hissetmiyorum. Mutlu değilim. Eski konularımdan hatırlayanlar olabilir
Eşime iş ararken hayli yıprandık. Evliliğimizin ilk yılı olmasına rağmen hep sıkıntıları paylaştık.
İkinci evliliğimi 8 yıl aradan sonra yaptım. Bekledim bekledim şu hale bak..
Şimdi sırtımda sanki koliyle yük var..
Eşimle bir çok sıkıntı yaşadık. Uğraşlarımızın sonucunda beklediği işler olmadı.
Zaten tek maaşla geçinirken. birde eşimin kumar oynamış olduğunu farkettim.
O günü size tarif edemem dünya başıma yıkıldı. Sadece 1 aydır oynuyormuş yaklaşık 1.500-tl kaybetmiş
(zaten kartın limitide 1.500 dü köküne kadar çekmiş yani)
Bunalıma girdim, yanlışa düştüm dedi yalvarmalar, özürler.. bunlara rağmen dinlemedim evden hızla uzaklaştım
Kart ekstrasına bakmama 1 aydır izin vermiyordu. Sadece gıda alışverişini onun karttan yapıyorduk.
Bu zamana kadar kuruşuna kadar bilirdim kart ekstrasını.
Afetmedim... ben dışarda bir kahve bile içmezken şu işsizlik döneminde herşeyden fedakarlık yaparken
Aile olduk birbirimize destek olmalıyız derken bu olay beni vurdu. Kartından çekmiş paraları kim ödeyecek??
Kazanırım sanmış hırs yapmış vs.. iğrenç bişey bu
Neyse ben o hızla halama gittim. Kendimi kaybettim. Bu olayın beni aştığını ve korktuğumu anlattım.
Ailemin yanına gittik kararım kesinlikle ayrılmaktı aileme anlattık.. sonra oda geldi. Boşluğa düştüm nolur affedin dedi. Ailem çok üzüldü hiç böyle bir şey yapacağını düşünmemişti onlarda..
Konunun özü bir şans daha verdim o anda.. hemen işe girmesini gerekirse hammalık yapmasını o borcu ödemesi şartıyla tekrar barıştım. Herkeste şahit dedim. Ben risk alıp bir şans daha veriyorum.
Ama pişmanım evlendiğime diyede bir çok şey söyledim. Çok ezildi ailemin karşısında utandı neyse
Şu anda herhangi bir işe girdi seçmedi direk başladı soğukta çalışıyor her gün hasta.. güçsüz geliyor.
Boyum kadar çocuğum var benim masraflarımız var benim maaşım anca yetiyor. Hatta gecen ay babam çocuğun okul masrafını ödedi. Çok kötü oldum.. böylemi olmalıydı...
Ve bu olaylar beni ondan soğuttu. Ben hep isterdim kocam akıllı olsun işini bilsin
Tam tersi yıkıma uğradım. Şimdi üzerimden atamıyorum bu yaşananları, geçirdiğimiz maddi sıkıntıları unutamıyorum. Zaten aldığı maaş asgariden 300 tl fazla olacak. Ama işi yorucu kötü o kadar diyim.
Sağlam bir adam gibi karşımda değil bana çok yardımcı olamıyor. Koşturuyorum yine..
Sizinle paylaşmak istedim. İzleyip göreceğim. Herşeyi açıkca konuştum gözünün önüne bak dedim
Üzüldüm. Keşke iyice düşünseydiniz. Ayakları yere sağlam basan biriyle olsaydınız. Bir kadının acıdığı bir erkekle beraber olması çok yıpratıcı bir şey. Bilemiyorum... Bu şansı değerlendirse de gözünüzdeki yeri değişmeyecek.
Ahh boşuna demişler yastık değişir kader değişmez diyeeKendimi iyi hissetmiyorum. Mutlu değilim. Eski konularımdan hatırlayanlar olabilir
Eşime iş ararken hayli yıprandık. Evliliğimizin ilk yılı olmasına rağmen hep sıkıntıları paylaştık.
İkinci evliliğimi 8 yıl aradan sonra yaptım. Bekledim bekledim şu hale bak..
Şimdi sırtımda sanki koliyle yük var..
Eşimle bir çok sıkıntı yaşadık. Uğraşlarımızın sonucunda beklediği işler olmadı.
Zaten tek maaşla geçinirken. birde eşimin kumar oynamış olduğunu farkettim.
O günü size tarif edemem dünya başıma yıkıldı. Sadece 1 aydır oynuyormuş yaklaşık 1.500-tl kaybetmiş
(zaten kartın limitide 1.500 dü köküne kadar çekmiş yani)
Bunalıma girdim, yanlışa düştüm dedi yalvarmalar, özürler.. bunlara rağmen dinlemedim evden hızla uzaklaştım
Kart ekstrasına bakmama 1 aydır izin vermiyordu. Sadece gıda alışverişini onun karttan yapıyorduk.
Bu zamana kadar kuruşuna kadar bilirdim kart ekstrasını.
Afetmedim... ben dışarda bir kahve bile içmezken şu işsizlik döneminde herşeyden fedakarlık yaparken
Aile olduk birbirimize destek olmalıyız derken bu olay beni vurdu. Kartından çekmiş paraları kim ödeyecek??
Kazanırım sanmış hırs yapmış vs.. iğrenç bişey bu
Neyse ben o hızla halama gittim. Kendimi kaybettim. Bu olayın beni aştığını ve korktuğumu anlattım.
Ailemin yanına gittik kararım kesinlikle ayrılmaktı aileme anlattık.. sonra oda geldi. Boşluğa düştüm nolur affedin dedi. Ailem çok üzüldü hiç böyle bir şey yapacağını düşünmemişti onlarda..
Konunun özü bir şans daha verdim o anda.. hemen işe girmesini gerekirse hammalık yapmasını o borcu ödemesi şartıyla tekrar barıştım. Herkeste şahit dedim. Ben risk alıp bir şans daha veriyorum.
Ama pişmanım evlendiğime diyede bir çok şey söyledim. Çok ezildi ailemin karşısında utandı neyse
Şu anda herhangi bir işe girdi seçmedi direk başladı soğukta çalışıyor her gün hasta.. güçsüz geliyor.
Boyum kadar çocuğum var benim masraflarımız var benim maaşım anca yetiyor. Hatta gecen ay babam çocuğun okul masrafını ödedi. Çok kötü oldum.. böylemi olmalıydı...
Ve bu olaylar beni ondan soğuttu. Ben hep isterdim kocam akıllı olsun işini bilsin
Tam tersi yıkıma uğradım. Şimdi üzerimden atamıyorum bu yaşananları, geçirdiğimiz maddi sıkıntıları unutamıyorum. Zaten aldığı maaş asgariden 300 tl fazla olacak. Ama işi yorucu kötü o kadar diyim.
Sağlam bir adam gibi karşımda değil bana çok yardımcı olamıyor. Koşturuyorum yine..
Sizinle paylaşmak istedim. İzleyip göreceğim. Herşeyi açıkca konuştum gözünün önüne bak dedim
