sana tek bi sözüm var
Eki Görüntüle 799218
tek çocuk sen misin? erkek arkadaşınla durumun ne? ciddimisiniz?
Hayır 3 kardeşiz kız kardeşimle biz götürmeye çalışıyoruz zaten herşeyi, o da aynı benim gibi. Sürekli ağlıyor, üzülüyor. Erkek kardeşim 18 yaşında, erkek olmanın getirdiği rahatlık o iyi durumda. Erkek arkadaşımla ciddiyiz tabii, ailelerimizi tanıştırmıştık hatta söz olacaktı babam son anda askerliğini yapmadığı için vazgeçti, askerden sonra inşallah.
Durumunuzu anlıyorum kolay degil hatta çok zordur eminim keşke yapılacak birşeyler olsa dedim içimden Rabbim güç versin size babanıza anlatsanız biraz oturup konuşsanız böyle hayatın sizi yıprattıgını kendinize sevdiginize daha çok zaman ayırmanız gerektiginden bahsetseniz bir yardımcı almaya yanaşmazmı babanız işe ya da evebabanız anneniniz yokluguna alışamamış sanırım hala aynı düzeni sürdürmek istiyor olan arada kalan size oluyor evlendiginizde ne yapacaksınız peki babanızın yanında çalışsanızda evde bu kadar yıpranmazsınız belki ne diyim bilemedim bir çıkar yol bulunmalı ama:26:
tam tersi dışardaki iş konusunda asıl erkek kardeşinin sorumluluğu üstlenmesi gerekir..
bu durumu niye ciddi ciddi babanızla konuşmuyosunuz?
O seneye antalya' ya gitmenin hayalini kuruyor. Abla, babam beni işe almaz dimi diye soruyor bana, yetiştirme meselesi şımartıldı o biraz, herşeyi onunda önüne geldi. Kahvaltı hazırlıyoruz, kaldırıyorum ekmek' te al diyorum öyle bir bağrıyor ki, siz ne yapıyorsunuz diye, şaşırıyorum elimde bir sürü şey, nasıl o cümleyi kuruyor aklım almıyor.
Mümkün değil, babam yanaşmaz ki annem ev hanımıydı benim, biz çalışıyoruz ben akşam saat 8' den önce eve giremiyorum. Babam annemin yeni vefat ettiği zamanlar da, sizin hayatınız bitti artık gibi bişeyler söylemişti anlayamadım o zaman, çok yeniydi çünkü.
Yani anneniz yok, evin kızı sizsiniz bunun için yaşayacaksınız gibi bakıyor herkes, konuştum söyledim hep dinliyor sadece.
yazık böyleleri okuyacak evlenecek de adam olacak.. uyuşuk sorumsuz şey..
bi temiz sopa istiyo ya atan yok iştee
şimdiki erkekler kadın olmuş vallahi, boşuna demiyorum ben
Anladım acaba girdigi depresyonun psikolojinin etkisimi sizinde bir hayatınız var sonuçta bazı kişiler öyle ya da zor insan ne söyleyecegini bilemiyor erkek arkadaşınızla ciddiyseniz belki evlendiginizde biraz düzene girer hayatınız diycemde kardeşlerinizde varinsan onlarıda düşünüyor bir yandan Rabbim yardımcınız olsun gerçekten üzüldüm Herşeyi dört dörtlük yapmasanız peki evi aksatsanız ya da işi babanız bu şekilde anlasa yoruldugunuzu belki davranışlarınızdan o da farkeder ve bu kadar üzerinize gelmeyi bırakır azaltır en azından diye düşündümde :26:
Belli ediyoruz ama o da farklı anlıyor ona bakmak istemiyormuşuz, bıkmışız gibi düşünüyor. Halbuki yorgunluk, bizim de bir hayatımızın kısmende olsa olması istediğimiz bu kadar..
Hayır 3 kardeşiz kız kardeşimle biz götürmeye çalışıyoruz zaten herşeyi, o da aynı benim gibi. Sürekli ağlıyor, üzülüyor. Erkek kardeşim 18 yaşında, erkek olmanın getirdiği rahatlık o iyi durumda. Erkek arkadaşımla ciddiyiz tabii, ailelerimizi tanıştırmıştık hatta söz olacaktı babam son anda askerliğini yapmadığı için vazgeçti, askerden sonra inşallah.
Çalışmak gerçekten zor güzel yanları da olsa.. benim bile işimde yaptığım o kadar işim yok ben bile bunalıyorum birde sizin halinizi düşünüdüm de şimdi..
Erkek arkadaşınızın askerlik durumu olduğu için beklemek zorunda kalmışsınız.. yani daha nerden bakılsa 2 3 sene vardır evlenmenize.
Belki evlenince herşey kötü olacak bu hayatınızı bile özleyeceksiniz bileme
ssiniz ki..
Bunun su anda en iyi çözümü babanızla konuşmanız.
Ona sizinde insan olduğunuzu nefes almaya ihtiyacınız olduğunuzu ne bilim, özel hayatınız olduğunuzu anlatmanız gerekiyor..
Ne olursa olsun bence bu söylediklerinizi birde babanızla konuşmalısınız.
Göze batıyorum demişsiniz.. böyle olmak inanın daha kötüdür sizin için..
Şu anda bir depresyon gibi birşey geçiriyorsunuz. ve daha fazla süreklenerek devam ediyorsunuz..
Çıkış noktası su an yok gibi..
Ama hayat bu 1 günde insanın başına neler gelebiliyor. 1 günde.. herşeyini kaybedebiliyor.
Hayatı o kadar değişiyor ki.. Eğer su an durum düzelmeyecekse.. sabredeceksiniz.
Dua edeceksiniz.. en önemliside bu bu bence.
Su an o kadar kötü durumda olan insanlar varki bu dertler onunkilerin yanında hiç kalır.
Üzmeyin kendinizi lütfen.. Hatta halinize bile şükür edin neden mi ?
Aç değilsiniz, açıkta değilsiniz, bir eviniz var kimseye muhtaç değilsiniz.. en önemlisi babanız başında..
Ben babamı kaybettim 6 ay önce keşke yaşasaydı da dövsedi beni eve hapisetseydi..
Bu proplemler yüzünden hayatınızı karartmaya zehir etmeye değmez bence.. bunları bir düşünün.
smuvimmm ne biliyim maddi durumunuz el veriyorsa eve bir yardımcı alsanız
haftalık yemek ütü temizlik felan yapsa olmazmı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?