- 5 Mart 2014
- 239
- 136
- 103
Basliga dahi ne yazacagimi bilemedigim icin.. neresinden baslayacagimi bilmeden basliyorum.
Belki derdim cogunuza dert bile gelmez bilemiyorum ama ozelimi paylasmayi karsi bulurken objektif yorumlara ihtiyac duydum sanki bir buhran donemindeyim...beni tanimayan gozlerin disardan bakisini merak ettim bir akila ihtiyac duydum.
Esimle orta okul askiyiz.9 senelik bir iliskinin ustune evlendik.4.5 yildirda evliyiz.26 Yasindayim bu arada.
ailemi dinlemedim esimle evlendim babam istememisti.
ailem kultur farki dolasiyla istememisti esimi.
ikimizin ergenligide herseyide birlikte gecti zor bir bi insandi cahil cesareti dedikleri olsa gerek herseye gozu kor bir sekilde bakarak suan ki aklimla asla kabullenmeyecegim seylerle bugunlere geldim.
Dugunumde igrenc bir sekilde boykot edilerek kabus gibi bir dugun sureci gecirdim. esimin ailesi tarafindan baya sikinti cektim. normal gelin kaynana kavgasi disinda cok cirkin durumlara geldik. Esim her zaman yanimda oldu destek oldugu taraf hep ben oldum.
Ailesiyle kesinlikle gorusmuyoruz ikimizde hala hazmedememis olsamda esimin yanimda olmasiyla biseyleri sindirmeye calistim. Ailemi kucuk duruma dusurmenin pismanligini cok yasadim. ama esim allah icin yuzumu hic kara cikarmadi kimseye karsi.
Elimden geldigince kisa kisa geciyorum sorulariniz olursa elbet cevaplarim.
velhasil suanda neredeyse 5 yillik evliyim.
Esimin evlilik surecine alisma surecimiz disinda bir sorunumuz olmadi en azindan bosanma sebebi olabilecek hic birseyle karsilasmadim.(aldatma siddet vs ) belli basli seyler gormedim ama bunlar disinda belkide karsilastim ama gormek istemedim bilmiyorum.bunlari anlatmamin sebebi biraz hayatimi bilerek yorum yapmaniza yardimci olmak.
suanima gelirsek evet cogu zorlugu cok sikinti cekerek atlattim.
dedigim gibi simdiki aklimla olsaydi belki bitirirdim cogu seyi coktan.
Suanda esim cok iyi bir aile babasi olabilcek potansiyelde isinde gucunde ara sira arkadaslariyla olan evinin eksikleriyle ilgilenen karisini seven normal bir evlilik surecinde olmasi gereken seyleri yapan bir es.
ama ben nedense kendimle ilgili celiskilere dusuyorum cok iyi ve cok degerli bir insan olmasina ragmen hayat enerjimizin kafa yapilarimizin ayni olmadigini dusunuyorum
evet iyi bir insan ama benim icimdeki askin tukendigini sadece saygi ve sevgiyle evlilik yurur mu diye dusunerek buluyorum kendimi. sogudugumu hissediyorum cogu zaman.
ben cook disa donuk o tam tersi daha agir bir insan. bazen mazeret aradigimi bazende onun iyiliklerine karsi vicdan yaparak gercekleri gormedigimi dusunuyorum.
sonucta bu hayata bir kere gelecegim evli mutlu cocuklu olmak disindada hayallerim olmasi gerektigine inaniyorum.
Kafa karisikligim sebebiyle karisik ve uzun yazmis olabilirim simdiden yorumlariniz icin tesekkurler. cevap verebilme firsatimda yanitlayacagim.
Belki derdim cogunuza dert bile gelmez bilemiyorum ama ozelimi paylasmayi karsi bulurken objektif yorumlara ihtiyac duydum sanki bir buhran donemindeyim...beni tanimayan gozlerin disardan bakisini merak ettim bir akila ihtiyac duydum.
Esimle orta okul askiyiz.9 senelik bir iliskinin ustune evlendik.4.5 yildirda evliyiz.26 Yasindayim bu arada.
ailemi dinlemedim esimle evlendim babam istememisti.
ailem kultur farki dolasiyla istememisti esimi.
ikimizin ergenligide herseyide birlikte gecti zor bir bi insandi cahil cesareti dedikleri olsa gerek herseye gozu kor bir sekilde bakarak suan ki aklimla asla kabullenmeyecegim seylerle bugunlere geldim.
Dugunumde igrenc bir sekilde boykot edilerek kabus gibi bir dugun sureci gecirdim. esimin ailesi tarafindan baya sikinti cektim. normal gelin kaynana kavgasi disinda cok cirkin durumlara geldik. Esim her zaman yanimda oldu destek oldugu taraf hep ben oldum.
Ailesiyle kesinlikle gorusmuyoruz ikimizde hala hazmedememis olsamda esimin yanimda olmasiyla biseyleri sindirmeye calistim. Ailemi kucuk duruma dusurmenin pismanligini cok yasadim. ama esim allah icin yuzumu hic kara cikarmadi kimseye karsi.
Elimden geldigince kisa kisa geciyorum sorulariniz olursa elbet cevaplarim.
velhasil suanda neredeyse 5 yillik evliyim.
Esimin evlilik surecine alisma surecimiz disinda bir sorunumuz olmadi en azindan bosanma sebebi olabilecek hic birseyle karsilasmadim.(aldatma siddet vs ) belli basli seyler gormedim ama bunlar disinda belkide karsilastim ama gormek istemedim bilmiyorum.bunlari anlatmamin sebebi biraz hayatimi bilerek yorum yapmaniza yardimci olmak.
suanima gelirsek evet cogu zorlugu cok sikinti cekerek atlattim.
dedigim gibi simdiki aklimla olsaydi belki bitirirdim cogu seyi coktan.
Suanda esim cok iyi bir aile babasi olabilcek potansiyelde isinde gucunde ara sira arkadaslariyla olan evinin eksikleriyle ilgilenen karisini seven normal bir evlilik surecinde olmasi gereken seyleri yapan bir es.
ama ben nedense kendimle ilgili celiskilere dusuyorum cok iyi ve cok degerli bir insan olmasina ragmen hayat enerjimizin kafa yapilarimizin ayni olmadigini dusunuyorum
evet iyi bir insan ama benim icimdeki askin tukendigini sadece saygi ve sevgiyle evlilik yurur mu diye dusunerek buluyorum kendimi. sogudugumu hissediyorum cogu zaman.
ben cook disa donuk o tam tersi daha agir bir insan. bazen mazeret aradigimi bazende onun iyiliklerine karsi vicdan yaparak gercekleri gormedigimi dusunuyorum.
sonucta bu hayata bir kere gelecegim evli mutlu cocuklu olmak disindada hayallerim olmasi gerektigine inaniyorum.
Kafa karisikligim sebebiyle karisik ve uzun yazmis olabilirim simdiden yorumlariniz icin tesekkurler. cevap verebilme firsatimda yanitlayacagim.