- 2 Şubat 2013
- 2.323
- 405
- 363
Merhaba arkadaşlar... En sonunda yazmaya karar verdim düşünmekten bir hal oldum. Ben bir süre önce bir ayrılık yaşadım. hiç haketmediğim şeyler yaşattıkları için ayrıldım. Allaha havale ettim. kısa bir süre sonra çok uzun zamandır tanıdığım biri girdi hayatıma. Niyeti ciddiydi herşeyimi biliyordu. Biraz tanımaya çalışıyorduk birbirimizi. Babam bizi kahve içerken gördü. Öylesine gelmiş falan dedim. babamında tanıdığı biri. Birşey demedi ama erkek arkadaşım liseli aşıklar gibi korkuyla yaşamak istemiyorum söyleyelim ailelere dedi. Tamam dedim söyledik. Hatta söz tarihimizi belirledik. Anneme söylemiştim ben taaaa en baştan. o onay vermişti. Ama iş ciddiye binince annem kendini geri çekti. ''Nasıl olacak bu iş şu şunu diyor bu bunu diyor'' dedi durdu. Annemi her arayıp kapattığımda ağladım. Sen onay vermiştin diyorum hayır diyor.
Kalıcı bir işi yok diyor. Erkek arkadaşım şuan çalışıyor iyi bi yerde iki üni mezunu ama hakettiği mevkide değil. Kimin işi garanti yarın ne olacağımız bellimi? Para herşey değil... yarın birgün çıkarırlarsa diyor. hem sen daha ötekini unutmamışsındırki diyor. hadi seni aldatırsa diyor. işte sürekli başkalarının söylediklerini söylüyor. en ufak birşeydede küsüyor. Ulaşamıyorum anneme duvar örüldü sanki. oysa ben onun onayını ilk başta aldım. ve çok düşkünüm. o ne dese aklım takılıyor. Bi çok iyi, bi çok olumsuz düşüncelere sahip. Napacağımı şaşırdım.
Öte yandan erkek arkadaşım öyle hayaller kuruyorki. yüzüğümüzü bile almış. Diğerinde yaşadığım onca hayal kırıklığından sonra... Herneyse kültür farklılığımız yok. iyi anlaşıyoruz çok şükür. birikmişimiz yok. o sürekli ailesine yardım ediyordu. kredi çekerek bişeyler yapmaya çalışcaz. bunu annemlere söylemek istemiyorum çünkü yine bir sürü laf duyucam. Bugün annem bana '' sen aldatılsanda devam edersin senin için farketmez dedi.'' çok kırıldım. Ben onlar üzülmesin diye vazgeçtim biçok şeyden. çok sinirli bi insanım çok çabuk bağırıyorum ama sonra pişman oluyorum. Konuyu dağıttığımın farkındayım. Sizlerden bir fikir bekliyorum... Nasıl davranacağımı şaşırdım. şeytan diyorki vazgeç herşeyden... Ama erkek arkadaşımın ne suçu var... Bilmiyorum kafam allak bullak. diğerini unuttuğuma inandıramıyorum kimseye. Boğuluyorum sanki...
Okuyan gözlerinize sağlık...
Kalıcı bir işi yok diyor. Erkek arkadaşım şuan çalışıyor iyi bi yerde iki üni mezunu ama hakettiği mevkide değil. Kimin işi garanti yarın ne olacağımız bellimi? Para herşey değil... yarın birgün çıkarırlarsa diyor. hem sen daha ötekini unutmamışsındırki diyor. hadi seni aldatırsa diyor. işte sürekli başkalarının söylediklerini söylüyor. en ufak birşeydede küsüyor. Ulaşamıyorum anneme duvar örüldü sanki. oysa ben onun onayını ilk başta aldım. ve çok düşkünüm. o ne dese aklım takılıyor. Bi çok iyi, bi çok olumsuz düşüncelere sahip. Napacağımı şaşırdım.
Öte yandan erkek arkadaşım öyle hayaller kuruyorki. yüzüğümüzü bile almış. Diğerinde yaşadığım onca hayal kırıklığından sonra... Herneyse kültür farklılığımız yok. iyi anlaşıyoruz çok şükür. birikmişimiz yok. o sürekli ailesine yardım ediyordu. kredi çekerek bişeyler yapmaya çalışcaz. bunu annemlere söylemek istemiyorum çünkü yine bir sürü laf duyucam. Bugün annem bana '' sen aldatılsanda devam edersin senin için farketmez dedi.'' çok kırıldım. Ben onlar üzülmesin diye vazgeçtim biçok şeyden. çok sinirli bi insanım çok çabuk bağırıyorum ama sonra pişman oluyorum. Konuyu dağıttığımın farkındayım. Sizlerden bir fikir bekliyorum... Nasıl davranacağımı şaşırdım. şeytan diyorki vazgeç herşeyden... Ama erkek arkadaşımın ne suçu var... Bilmiyorum kafam allak bullak. diğerini unuttuğuma inandıramıyorum kimseye. Boğuluyorum sanki...
Okuyan gözlerinize sağlık...