eşimle 96 senesinde evlendim
2 çocuğumuda çok uğraş vererek yaptım
eşimle evlenirken söz verdik birbirimize kesinlikle hayatımız rutin olmucak heyecanımızı kaybetmicez diye
yıllardır hediyede alır sürprizde yapar sürekli beni sevdiğinide söyler
çok sabırsız ve sinirli olduğu için bazı sıkıntılarına katlandım ama bende öyle kolay bi bayan değilim beni idare etmekte zor ve eşim bunu başardı
çok zor günler atlattık eşim çok ciddi sağlık sorunları yaşadı oğlum çok ciddi kaza geçirdi tüm sıkıntılara rağmen hep eleleydik
tabiki bizimdi bocaladığımız bunaldığımız oldu ama Allaha şükür her sıkıntının üstesinden geldik
Çok geçmiş olsun, ameliyatlıyken yaşadığınız bu beklenmedik olay sizi çok üzmüştür tabi. Bazen hayattaki küçücük bir ayrıntı, aslında sizin hiç te sandığınız hayatı yaşamadığınızı ortaya çıkarır aniden...Dünya başınıza yıkılır, geçmişe döner her ufak ayrıntıyı yeniden, yeni bir gözle kurcalamaya başlarsınız... Bazen de siz o ufak bir ayrıntıya gereğinden fazla değer verip kendinizi-sizi sevenleri üzer, yanlış kararlar alırsınız...
Ben size burada şahsi fikrimi söyleyebilirim. Eşiniz iyi bir eş ve baba ise önceliğiniz evlatlarınızı sıcak bir aile ortamından mahrum etmeden buyutmek olmalı. Ben yaşadım, siz de yasamıssınız biliyorsunuz ayrılmıs anne babaların cocukları cok zarar göruyorlar. Eğer yüreğimnizden geçen buysa; son birkez eşinizle konuşup, yumuşak bir ses tonuyla güzelce yukarıda anlattıklarınızı ona da hatırlatın. Ne kadar zor günlerden beraberce geçtiğinizi, yavrularınızı mutlu sıcak bir yuvadan mahrum etmemeniz gerektiğini söyleyin. Yuva yıkmanın bugunlerde çok kolay oldugunu, sizin sağduyulu, doğru davranarak bugünleri geride bırakacağınızı ve çocuklarınızın babası olarak başka erkekler gıbı basıt hatalar yapmayacagına, ailesini herseyın uzerınde tutacagına güvendiğinizi söyleyin. Bu eşınıze de bu konuda sorumluluk yukleyecektır...
Konuyu tekrar açmanız, elinizde daha fazla kanıt yokken olayı sureklı konusup tartısmanız bır muddet sonra sızı haksız duruma dusurur. Yüzgöz olmanıza neden olabılır...
Benim şahsi fikrim sahit oldugunuz olay, ıkısınde de ardnıyet olmasa dahı bastan sona yanlıs. Bu nedenle akrabanız olmayan (anne, kardes, esınızın annesı, karsı vb) hıcbır kadını bu sekılde (hele hele sız hastayken, elden ayaktan kesılmısken hele eve sokmayın.) Araya mesafe koyup arkadasınızı evden acılen uzaklastırın, yoksa duygularınıza yenık duser ve hata yaparsınız. Eşinize, yuvanıza sahip çıkın, elinizden gelen gayreti gösterin...