Kızlar kuzenim 8 aylık evli.Dedemin isteği üzerine köyden bir kız buldular onunla evlendirdiler.Kızla aramızda bir yaş var,benden bir yaş küçük.Görücü usulü olunca ancak evlilikten sonra birbirlerini tanıma fırsatı buldular.
Kız geçimsizdi, geldiği ilk günden beri olaylar dinmedi,kaprisler, kayınvalideyle atışmalar, kocaya saygısız saygısız konuşmalar, gelen misafirlerle konuşmamalar...Ben köyde yetişmesine bağlıyordum.Çünkü bildiğiniz köy hayatı yaşıyordu.İnekleri, ahırları falan vardı sabahtan akşama kadar onlarla ugrasıyordu.Yanlış anlamayın küçümseyerek söylemiyorum yani o ağır işleri yaparken ne insanlarla iletişimi öğrenmişti,ne misafir ağırlamayı.Evine ev görmesine gelen misafirleri çayla ağırlamayı düşünmüştü de şok olmuştum olur mu öyle şey hiç değilse yanına bir kek yap demiştim.Allahtan söylediklerimi ciddiye alıyordu da yapıyordu.
Defalarca ailelerinin yanında eşiyle kavgalar etti,hakaretler etti.Bu yüzden ailede kimse sevmiyordu onu ama yine de açık açık söylemiyorlardı.Sadece kıza karşı tavır yapıyorlardı.Aslında böyle giderse bu evliliğin yürümeyeceğini düşünüyorlardı ama yine de oğullarının yuvasının yıkılmasına gönülleri razı olmuyordu.
Kızı yaptığı davranışlardan dolayı herkes dışlar, sırtlarını dönerken ben yine de bi tavır takınmadan mesaj vererek yanlışının farkına varmasını istiyordum.Kızın da ailede tek tartışmadığı kişi bendim diyebilirim.
Benim uzun süren bir birlikteliğim var,öğretmenim, sosyal bir hayatım var,geziyoruz,eğleniyoruz.E kısmen o kız da bunlara şahit oluyordu ama o öyle değil.Benim yaşımda olmasına ragmen evde koca yolu bekliyor,hayatından memnun değil.Defalarca işe girmek istedi ama ilkokul mezunu ne iş bulabilir ki.Benim hayatıma özendiğini hep hisserdim,kız hayatının hiç güzel olmadıgını , kocasının ona sürprizler yapmadıgını,çok sıkıcı bir hayatı oldugunu söylediğinde hep ona telkinler verirdim bak o seni çok seviyor,maddi durumu elvermiyor...
Benim erkek arkadaşımsa sürekli sürprizler yapar,rahat bir hayatımız var,akşamları dışarı yemeğe çıkarız,haftasonları şehirdışına çıkarız.Doğumgünümde bana telefon almıştı,kız da görüp kocasına aldırmıstı.Daha sonra kuzenime kıyamadığım için hiçbir hediyemi,hiçbir sürprizi anlatmamaya karar verdim.Çünkü çocuğun öyle durumu da yok bir yerde bin liraya çalısıyor.O parayla evi mi geçindirsin, kıza hediyeler mi yetiştirsin
Ben hiçbir şeyi anlatmıyordum ama o giyimimi,parmağımdaki tektaşı, takılarımı her şeyi görüp etkileniyordu biliyorum.Ben cahilliğine veriyordum. Dün ilk defa erkek arkadaşımın sevgililer günü hediyesini faceye attım.Normalde böyle özel şeyleri paylaşmam ama bu hediyenin telefon,takı gibi bi maddi değeri olmadıgı için tatlı sempatik bir hediye oldugu için hatırası kalsın istedim ve face yükledim.Hediye de şuydu,büyük bir gelin sepeti alıp içini çeşit çeşit makyaj malzemeleriyle doldurmuş.Renk renk ojeler,rujlar,kalemler....Çok ince bir düşünceydi ve bu fikir kendisine aitti onun için paylaşmak istedim.
Kız bu sepetin fotosunu görmüş,eşiyle kavga etmiş.Sen bana niye böyle hediyeler almıyorsun diye.Telefonları fırlatmış,kırmış,büyük çapta bi kavga yaşanmış.Dün kuzenimi aradım bazı olaylar yaşandığını duydum,ben nerden bilebilirim kıskanacağını dedim, ne yapayım o kıskanacak diye ben hayatımı ona göre mi şekillendireyim dedim.O da
"boşver, senle ilgili değil
o zaten deli,bizi bıktırdı usandırdı
zaten evi de terk etmiş çıkıp gitmiş "dedi.
Kızın bir de evi terk ettiğini öğrendim.Az önce faceyi açtım, şu kızı sileyim diye baktım ki o beni zaten silmiş.Benim onu silmem gerekirken o silmiş.
Kızlar ne kadar kötü,katı kalpli insanlar var.Bizim ailede şimdiye kadar hiç kavga,boşanma olmadı, bir geldi bütün ailenin bütünlüğünü bozdu.Asıl kırıldığım konuysa kavgalarına beni alet ediyor, beni neden gösteriyor.Aslında biliyorum onun kavgaları bitmez bugün neden ben olacagım, yarın başka biri, hatta bir gün gelecek televizyonda gördüğü ünlüleri bile kıskanacak. Ben çok üzüldüm şaşırdım ve öfke doluyum....Tahammül edemiyorum böyle görgüsüz, kıskanç, içi kötülük dolu insanlara!