Canım öyle tanıdık ki yazdıkların, öyle aşinayım ki yazdıkalrına.. Ne desem kar etmicek sana şimdi.. Bende 7. düşüğümden sonra kopmuştum hayattan o zamana kadar güçlü duran ben tüm birikintilerimi acılarımı kusmuştum bu defa. Kimse hiç bir şey umrumda değildi hayat durdu saatler durdu ben durdum.. Çocuksuzda yaşanırdı, aman dedim olmasın yeter dayanamıyorum. Demekki biz çocuksuz bir aile olucaz, öyle çok inanmıştım ki 7. seferde olcak diye olmadı ve ben güçlü duran ben bittim... Sonra zaman geçti aradan 2 yıl geçti Allahtan umut kesilmez dedik eşimle son kez deneyelim dedik . Ki bana kromozomal gentik hastalık tanısı kondu, pgt önerildi vs. neler neler oysa diğer bebeklerim sağlıklıydı. Neyse.. Ocak ayında hamile kaldım, sonra kanamalar korkular krizlere girmeler buda gidicek diye ağlamalar. Testler vs. Hepsi bahane, kurban olduğum rabbim verecekse veriyor işte. Şimdi Elhamdülillah 24 günlük bi kızım var rabbim emanet etti bu defa bana çok şükür, SANADA EDİCEK.....
Düşük yapıp çocuks ahibi olamanayn kimse yok etrafımda özellikle tekrarlayan düşük yapanlar illaki eninde sonunda kavuluyor bebeklerine :) Allahın izniyle.. Ağla üzül yasını tut ama vazgeçme inan olucak..
Hastalık şu bu hepsi birer sebep onların yiyecek ekmeği yoktu olmadı öyle iyi anlıyorum ki acını kimseyi istememeni ana bişi sormamasını konuşmamasını teselliler bile batar insana o anlarda.. eşine bakmanı onun sana bakmasını rabbim tez vakitte hayırla sağlıkla kavuştursun herkesi yavrusuna ilk duam sizlersiniz. Bu yoldaki herkesi muvaffak etsin güzel rabbim..
Allahtan umudunuzu kesmeyin, o bize bizim yavrumuza duyucağımızdan daha merhametli.. Biz anlamıyoruz ama herşeyde hayır var, onlar meleklerimiz cennette bizleri bekliyorlar.. İnşalah tez vakitte yavrunuza kavuşun vuslata erin sizlerde...