Kapıcı Kızı Olmak!...


katılıyorum. Bizim durumumz da çok çok iyiydi ama hiç bi zaman okul gezisine falan göndermediler. Ya da tatil gezi gibi yerlere hiç gidemedik. Her yıl bir sürü davetiye gelir işyerine 5 yıldızlı otellerde bayi toplantıları tatiller falan.hem de hersey firmadan 5 kurus ödemyosunuz. Ama ben bir kere gidemedim neden? Kzı olduğum için..erkek kardesm gider mesela.herkesn hayatı,hayata bakısı farklı.kullanmasını bilmyosan elindeki imkanın da pek önemi yok..
 
bunlari yasamaniz icin illa kapici kizi olmaniza gerek yok..sizin anlattiklariniz disinda da cok seyler yasadim..hayatim tek bir odada gecti.sadece kardeslerimle degil,herkesle paylastik biz o odayi.ve dahasi..mezuniyet mi?bende aileme masraf olur diye gidemedim.bircok seyi de yapamadim ve alamadim..ama icimde de kalmadi.belki de icinde bulundugum durumu kabullendigim icindi..bilmiyorum.simdi Allaha sukur hersey cok farkli ailem iicnde benim icinde..sizde umursamayin..cunku hersey gelip geciyor.
 
Konuyu açmamda ki amaç parasızlıktan,kısıtlanmaktan vs... sebeplerden dolayı değil arkadaşlar.Bunu öncelikle belirtmek isterim...

En büyük sebep söylediğim gibi dün sendika gecesinde kapıcı çocuklarının nasıl ezildiğini,aşağılandığını anlatırken duyduğum üzüntü,benimde yaşadığım bazı şeylerin aklıma gelmesiydi.

Yanlış anlaşılmasın,maddi anlamda çok çok kötü değiliz.Allaha şükür.Evet belki böyle bir işe girmek için dua edenlerde vardır.Babam elinden geldiğince benim gözüm kalmasın diye hiç birşeyden eksik koymamaya çalışmıştır.

Taciz olayı;

Elbette biliyorum bende tek yaşayan ben ya da biz değiliz,parayla pulla da alakası yok.Yazımın başında belirttiğim gibi bu sadece benim hikayem...

Asıl söylemek istediğim,herşeyi geçtim,beni en derinden etkileyen durum,"Kapıcı Kızı" diye dalga geçilmesiydi sanırım.Hani bir psikolog çocukluğa inmeye çalışır ya etkileyen-tetikleyen sebebin ne olduğuyla ilgili alt yapı araştırması yapar,sanırım dış dünyayla bağlantımı kesmemdeki en büyük nedeni buldum böylelikle...
 
Kapıcı kızı olmak şart değil hayatın acı yönünü görmek ve yaşamak için 7 yaşında alman erkek çocuklar kafama taş atıllar hastanede gözümü açtım ve dikiş atıldı, 13 yaşımda alman erkek çocuk gözümü boks attı gözüm mor polise şikayet ettik suçum bir Türk kızı olmaktı ayrıca almanlar çocuklarını bizimle oynamalarını yasaklamıştı
 
canım babam fabrikada çalışıyordu durumumuz iyiydi sıkıntı çekmedik ilkokul dönemimde fakat fabrika taşındı başka bir şehre babamda ayrılmak zorunda kaldı. daha sonra dükkan açtı butik. ortaokul sonu - lise dönemlerimdi. inan annem marketin önünden geçirtmezdi arka sokakatan geçerdik çünkü canımız birşey isterse parası yoktu alamazdı. inanki kahvaltıda yediğimiz sadece peynirdir. günlerce peynir yemekten artık peynir görmek istemiyordum anneme yemek istemediğimi söylüyordum annem üzülüyordu çünkü başka birşeyimiz yoktu alamıyorduda. yılbaşı gelir o zaman meyve alırdı 4 kişiydik ve tadımlık 4 elma. üniversiteye başladım. annem evde boncuk işler aldığı 2 tl 3 tl sbahlara kadar çalışırdıki bana para yollasın. yolladığı yetmez evde masraf artık iyice kendini kaybetmişti psikolojik ilaçlar kullanmaya başladı. hiçbir şey yetmiyordu. kardeşim ben 2. senemdeykenüniv. kazandı ama gidemedi çünkü paramız yoktu. 1 sene dondurdu çalıştı eve para getirdi ben mezun olana kadar. ilk kazandığım sene ilk haftam. ailemi özlüyorum tabi ilkkez ayrılmışız. herkes ailesiyle konuşuyor. ama annemler cebimi arayamıyor hergün telefon parasını ödeyemediklerinden. birgün konuştuk ertesi gün özledim ve arayın dedim. annem aradı kızın hergün konuşamayız önemli birşey yoksa kapatalım dedi nasıl ağladım bliyormusun. ilk gece 6 kız yattık yurtta. herkez pijamalarını giysin bakalım kiminki daha güzel dediler. herkes giyinde ay seninki hoşmuş , ay buda güzelmiş falan. ben hala giyinmedim herkes yattı ışığı kapattılar öyle giyindim. çünkü altımda eski bir pijama üstümde farklı bir pijama. öyle utanmıştımki. benim okulum bitti işe başladım kardeşim üniversiteye gitti ben çalıştım ona para yolladık. şimdi kardeşimde mezun bende çalışıyoruz babamda öyle şimdi toparlandık tabi. ama inan kapıcı kızı olmakla alakası yok sadece kapıcının adı var. ama gel görki bu fakirliği tek yaşayan sen değilsin. ah ahhhhhh şimdi eskileri hatırladım. canım annem canım babam biz okuyalım diye neler çektiler. yemek koyulurdu sofraya önce bize alın istediğiniz kadar derlerdi. onlar kalanını pay yapardı sırf biz doyalım diye.
 
 
Benim küçükken en iyi arkadaşım,kapıcımızın kızıydı.
Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi ben evine inerdim o bana çıkardı,çok iyi anlaşırdık.
Sanırım bu biraz da mekan meselesi.
Yani 'sonradan görme' diye tabir edilen kişilerin çokça bulunduğu bir ortamda bu meslek gerçekten zor.
O tür insanları anlamak mümkün değil.
Ama dünyada o kadar çeşit insan var ki karşımıza her zaman iyi insanlar çıkmıo zaten önemli olan iyiliklerle dolu bi hayattan değil tam tersi,zorluklarla dolu bi hayattan dimdik çıkabilmek değil mi?
 
kayınvalidem ebe hemşireymiş..kayınpeder alkolikmiş,eve pek katkısı olmazmış..kayınvalidem de inşaat artıklarındaki çivileri,hurdaları tabiri caizse çalıp satarak 2 çocuğunu okutmuş.....şimdi biri doktor,biri eczacı oldu..Yani herkes güllük gülistanlık yaşamıyor..kimin geçmişinde ne yaşadığı,hangi maddi manevi sıkıntıları olduğunu kimse bilemez..
 

Evet,bunu söyleyecektim bende...
Hepsi mi bizim apartmana toplanmış bu sonradan görmelerin bilmiyorum.Çocukken onlarda bize çok gelir,yer içerlerdi.Bazen olurdu ben gideceğim zaman kapıdan çevrilirdim.Zaman geçtikçe de böyle kavgalar tartışmalar olurdu işte...
Öğrendiğim kadarıyla da kendi durumları,yani anne babasının,yada dedesinin durumları hiçte iyi değilmiş.
Böyle insanlar olmaktansa elbette halime şükrediyorum...

Babam bir koparatife girmişti,ev için.18 yaşıma geldiğimde teslim alabildik o ayrı... Belki de okula gitmiyorumdur kat ve daire kurasının çekilişine gittiğimizde.Babam bana çektirmişti kurayı.11. kat,48. daire...
Diyorduk ki yerin altında durduğumuz yeter,Allah bize biraz da tepede oturmayı nasip etti :))
Ve o çocuk aklımla bile oturacağımız apartmanın kapıcısına,çocuklarına nasıl davranacağımı düşünüyordum.Ben bizim apartmandakiler gibi olmayacağım.Çöpü de ben çıkar atarım,markete de gidilecekse ben giderim,çocuklarda en yakın arkadaşım olur diye düşünmüştüm hep.
Hala taşınamadık o ayrı :))
 
herkesler de ne dertliymiş, bi küçük Emrahımız eksik boynu bükük şöyle
sanırım eftalya'nın derdi biraz da türkiye de bir sosyal statünün simgesi olması "kapıcı" mesleğinin. Yoksa pek çok fakir, zor durumda insan var.Ama örnek kapıcı üzerinden, dizi çekiliyor, Rıza Çalımbayla dalga geçmek için Rıza Efendi iki ekmek bir süt deniyor vs. BU nedenle bu simge eftalyada kemikleşmiş onun için yaşadığı herşeyi ifade eden bir özet olmuş.
Bunu bir şekilde arkada bırakması için birşeyler tavsiye edebilecek var mı? Psikolog neyim olsam ben diyecem de diyemiyorum maalesef.:26:
Bi de bu taciz olayı off ya bir kişi de yaşamamış olsun bu ne yaaa.
 
canim ne yazikki oyle bir toplumda yasiyoruzki bunun onune gecemiyoruz...

bu bir gercekki asagilama ve bu isi yapan insanlara her zaman yukardan bakiyoruz..

tabi istisnalar hic bir zaman kaydeyi bozmaz...

onemli olan alin teriyle kazanilan paradir.calismanin ve ne is olursa olsun ayibi olmaz...

bunu da unutmayalim bu insanlari bu duruma bizler getiriyoruz toplum olarak kucuklukten bilincaltlarina yerlestirmelerine sebebp oluyoruz...

alin teriyle kazanilan her is kutsaldirr...

toplum olarak kapici kelimesini bir kere agzimizdan cikaramiyoruz onun yerine tennezzul edip apartman gorevlisi demeyi bile denemiyoruz...
 

Şimdi ben söylesem büyük bir tepki alırdım belki ama anlatmak istediğimi çok iyi anladığınızı görüyorum...
 
benım annem babamda kapıcı ben 21 sene tek odanın içinde buyudum yerın dıbınde evde bır tane cam vardı oda arkadaki bahçeye bakıyordu dışarıyı görmek yok guneş nedır bılmezdım süreklı hasta olurdum rutubetten herneyse şuan 8 aylık evlıyım kendı evımdeyım annemde 1 sene sonra emeklı olacak umutla onu beklıyoruz ALLAH herşeyın hayırlısını versın
 
Bizim apartmanda kapıcı dairesi zemin katta,diğer dairelerle birlikte.
Tek farkı diğer dairelerde salon var,kapıcı dairesinde yok yani oturma odası ve 2 yatak odası var.
-1'de olması kötüymüş gerçekten
 

Evet,benimde tahammül edemediğim asıl konu bu olduğu için açtım bu konuyu.Kapıcı,kapıcı kızı...

Bu kelimeleri o zaman çok sık duyduğumdandır uzun süren utancım.Evime hiç bir arkadaşımı çağırmadım ben lise bitene kadar.Belki hala daha yeni biriyle tanışsam çağıramam.Bu benim babamdan,annemden utandığım anlamına da gelmez ayrıca...

Hırsızlıkla da suçlandılar annemle babam.Aynen dizideki gibi.Oradaki tek farkımız sanırım benim yalan söylemiyor oluşumdu...
 
insanlar neden böyle ya memur kişiye saygı duyarlar.özelde çalışanı küçümserler.insanı insan olduğu için seven yok artık.herkes statüye bakıyor..çok acı
 

canim zaten sen ve senin yerinde olan insanlarin sorununun maddiyat oldugunu dusunmuyorum...

insanlarin gozlerinizin icine bakarak sizleri nasil ezdiginizi ve asgilandiginizi hic acimadan yuzunuze vurmalri...

cok acimasiz oluyoru cokkkkkkkk

canim bence sen bir psikolojik destek almalisin,yoksa bu eziligi hic bir zaman icinden ve bilinc altindan atamayacaksin...
 
insanlar neden böyle ya memur kişiye saygı duyarlar.özelde çalışanı küçümserler.insanı insan olduğu için seven yok artık.herkes statüye bakıyor..çok acı

malesef canim....

statun varsa aga sensin ama hic bir statun yoksa malesef bir hicsin...

boyle bir toplumdayiz...
 

Amin...

Küçükken kızların odasında hep barbie bilmem ne stickerları olurdu duvara yapıştırılmış.Posterler...
Bende hevesle biriktirirdim ki odam olunca bende öyle yapacağım odamı diye.25 yaşındayım,evleneceğim :))
Hala durur power rangers stickerları :))

Annem diyor aman evlenince odan olur işte.Hiç bir olur mu çocuk odasıyla yatak odası :))

Babam da artık bunaldı iyice,zor geliyor.Nerdeyse 30 sene olacak geleli.Şimdi kardeşimin okulunun bitmesini bekliyor çıkmak için.Emekli olmasına rağmen.1 sene sonra daha durmaz o da...
 
He he size ne anlatayım sizde bana gülün:Benim de babam hakim di.Fakat bunula övünmememiz çevremizi küçük görmememiz öyle aşılanmışdıki,bunu söylemeye adeta çekinir,memur vs diyerek geçiştirirdik
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…