Ben kapıcı kızı değilim Eftelya ancak maddi olarak çok zor günler geçirdik. Bir babamın maaşı 9 nüfus vardı. Benim hiç bir zaman ayrı bir odam olmadı. Hatta 20 yaşına kadar ayrı bir yatağım olmadı. Arkadaşlarımdan çok ayrı kalmadım çünkü aşağı yukarı okuldaki tüm çocukların maddi durumları aynıydı yada yakındı. Öyle lüks otellerde gece kulüplerinde eğlencelerimiz olmadı. Benim ilk okulda ve ortaokulda bana benim şahsıma alınan hiç ayakkabım da olmadı. Ama ben bunları dert etmedim. Beni seven bir ailem vardı. Birbirine bağlı kardeşlerim vardı. Bizim için eve bir lokma ekmek fazla sokmak için gece gündüz çalışan babam vardı. Şu anda belki 15 çift ayakkabım var. Taciz olayına gelince çok şükür hiç başıma gelmedi. Ama bu yalnızca maddi yönü zayıf olan ailelerin çocuklarının başına gelmiyordur. Nice varlıklı aileler vardır ki çocukları bu çığlıkları içinde yaşıyordur.
İstanbul'un en luks semtlerinden birisinde doğup büyüdüm, birçok babası kapıcı olan kız erkek arkadaşlarım oldu, okulda yedik içtik güldük eğlendik..
Hiçbir gün en ufak bir olumsuz yorum yapmadım, düşünmedim.
Kız arkadaşlarımın evlerine gidip ekmeklerini de yedim.
Kimseyi sınıflandırmadım hayatım boyunca çok şükür.
Ne mutlu size,ve sizi yetiştirenlere diyelim o halde.Böyle insanlar çok zor bulunuyor öyle yerlerde işte.O apartmandaki kızlara benim gittiğim kadar,onlarda bize gelip,yiyip içiyorlardı.Ancak sağolsunlar,kapıcı olduğumuzu da yüzümüze vurmaktan geri kalmıyorlardı da :)
kimini daha gücüne güç katar bu durum (ki özünde sağlam ve güçlü olan bir insanın yaşadığı zorluklara tühlenmek şikayet etmek yerine sizin gibi hissedeceğini düşünüyorum) kimini de psikolojik sorun sahibi yapar...
ben de konu sahibinin diziden fazlasıyla etkilendiğini düşünüyorum ve ben de bir kapıcı kızı olsam böyle düşünmezdim hele de bunu kapıcı kızı olmak ne demektir gibi bi başlıkta anlatmazdım...(ki ben de öyle çok bolluk içinde büyümedim)bana saygı duymayan beni babamın mesleği yüzünden dışlayan insanlarla muhattap bile olmazdım...ayrıca babamın mesleğini söylerken neden utanacakmışım ki??? ya da öğretmenimin bu sorusuna cevap vermek neden bende yara açmış...insanlar sizi aşağılamışlar siz de kendinize onlardan farklı bakmamışsınız...
benim aynı sınıfta okuyan çok farklı maddi olanaklardan gelmiş (buna kapıcı çocukları da dahil) bir sürü öğrencilerim oldu ama gerek başarılarıyla, gerek kendilerine duydukları güven ve saygıyla olması gerektiği gibi babalarının mesleği ve kazandıkları paranın çoook önüne geçtiler...herşey insanın kendisinde biter...ben ne yalan söyleyeyim çok fazla etkilenmedim (taciz olayı için geçmiş olsn büyük talihsizlik olmuş) ...herkes hayatta binbir türlü zorluk yaşar insan başetmeyi öğrenmeli....
Yazdıkların gerçekse üzüldüm.Ama kusura bakma bana da inandırıcı gelmedi tüm yazdıkların.Kötü şeyler yaşamışsındır ama olayı biraz dramatize etmek için hayal gücünü de karıştırmışsın gibi geldi.Çünkü kusura bakma ama o kadar kendisini acındırmayı seven,bu şekilde ilgi çekmeye çalışan insanlar tanıdım ki gözümle görmedikçe insan ağzından çıkan hiç bir şeye inanmaz oldum.
Eğr söylediklerin doğruysa Allah dağına göre kar verir unutma.Üniversite okumuşsun söylediğine göre ne güzel bak,azimliymişsin başarmışsın.Bundan sonra geçmişinle yaşama.Kimsenin hayatı dört dörtlük değil.Benim de üzücü olaylarım oldu.Başıma gelenleri anlatmayı sevmem ama hep kendimden kötü durumdakilere bakarak ayakta durdum güçlü oldum.Mesela çok yakın arkadaşımın annesi-babası o daha 5 yaşındayken ölmüş.Ben bundan kötü bir acı düşünemiyorum.Maddiyatsızlık kötüdür,o utanma hissi,küçükken kendini ezik sanma hissi nedir bilirim.Ama doğuştan sakat,özürlü,bakıma muhtaç olmadığımıza,ailemizi kaybetmediğimize şükretmeliyiz.Eskileri düşünüp kafaya takmamalıyız.Her insanın yapması gereken budur.Sen de lütfen unut artık geçmişini,geride bırak.Yenilen.Unuttum dicek olursan da inanmam unutmuş olsan bunları burada tekrar anlatmazdın.Psikolojik sorunlarını kendi kendine de yenebilirsin.İnsan her şeyin üstesinden kendi başına gelebilir.
Ve yazdıklarının doğru olup olmadığını bir allah bir sen bilirsin.Yalanlar yazıp ilgi toplamaya çalışıyorsan Allah her şeyi görür olmamış şeyler başına gelir.Seni bu şekilde sınar.Doğruları anlattığını umuyorum çünkü yalan söylediğin için bu tarz olayları gerçekten yaşayıp cezalandırılmanı istemem ve sana hayatında artık mutluluk,refah,huzur diliyorum.
İnanıp inanmamak size kalmış.Burada binbir türlü insan var tabii,kimin ne olduğu bilinmez.Ancak bunu ben kendime yakıştırmam bir kere...
Hayal gücü yok.Ancak şöyle birşey var ki,bunu birçok kişiden duydum,yazma kabiliyetim varmış :) İlkokul öğretmenimin kazandırdığı bir alışkanlıkla sürekli günlük yazardım.Birazda içine kapanık bir yapım olduğundan konuşmaktan çok yazdıkça rahatlıyordum.Liseye geldiğimde günlüğümü en yakın arkadaşlarım kitap niyetine okurdu :) Hatta bir gün bir kitap yazarsam,inanmayanlara imzalı olarak gönderirim,ne me lazım :) O zaman daha etkileyici birşeyler bulmam lazım tabii,konuyu açtığım gün dediğim gibi bir duygu patlaması yaşadığımdan,bir yandan ağlayıp bir yandan yazıyordum...
Evet Allah herşeyi gören ve bilendir.Bu yüzden diğer yazdıklarınızı hiç üzerime alınmıyor ve İyi dilekleriniz için teşekkür ediyorum...
Bak ondan da olabilir,çünkü fark ettim edebi bir üslubun var.Sorun sen de diil zaten ben çok güvensizimdir insanlara görmedikçe inanasım gelmez.Çünkü dediğim gibi çok acıtasyon yapmaya çalışan kişiler tanıdım.
Yaşadıklarına üzüldüm gerçekten ama bundan sonra mutlu olcağına inanıyorum.Tüm bunları gerçekten yaşadıysan o zengin züppelerine inat dimdik dur hayatta.Kendine güvenini yitirme.Aksine gururlan imkansızlığın içinde üniversite okumuşsun.Bundan sonra yüzün hep güler inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?