2 gün öncesine kadar bi ilişkim vardı(ve bu benim ilk ciddi arkadaşlığımdı).FAkat her geçen gün ilişki ciddileşmeye başladıkça beni korku almaya başladı.Çünkü erkek arkadaşımın mesleği gereği doğuya gitmemiz gerkiyordu ve sürekli tayinlerle şehir değiştirmemiz gerekicekti.Ve çokk düşünüp bu ilişkiyi bitirdimm :çok üzgünüm::a015:Benim mesleğimi yapabileceğim şehirler kısıtlı...Onunla birlikte devam etseydim ya yıllar boyu emek verdiğim okulumun bi anlamı kalmayacaktı ya da onunla giderek bi kaç yıl içinde evde oturup mesleğimi yapamayacaktım...Şimdi onu ne kadar sevsem de önce kendimi düşünmem ve bi bayan olarak ayaklarımın üzerinde durmam gerektiğini kabullenmeye çalışıyorum...Anlaşamadığımız ortaya çıksaydı evlendikten 2-3 yıl sonra ne olurdu?O zaman kafamı duvarlara vurmaktansa ilişkimi bitirmeye karar verdim.Çünkü biliyorum ki herşey herzaman güllük gülistanlık olmayabilir.
insan sevgiyi geri plana atıp önce ben demeli mi?