Karar asamasindayim.

Yalnız olmanın, iki lokmayı huzur içinde yemenin, korkudan altına yapacak duruma gelmemenin nesi korkunç Allah aşkına. Elinizdeki nimetlerin farkına varmaktan aciz bir adamın kaşına gözüne hayatınızı kurban ediyorsunuz. Üstelik kızınızın da hayatını. O sizi affetmeyecek, boşandığınız için değil öyle bir adamı baba yapıp onunla aynı evde yaşamaya zorladığınız için affetmeyecek.
 
Hayyy kocalarınız batsın ya, siz kocasız kalmayın diye o çocuk böyle bir hayatı yaşıyor, anne diyor böyle insanlar kendilerine sonra. Adamın korkusundan altına yapmış ama hala yalnız olduğu hayata dönecek diye ödü kopuyor. Ben gerçekten anlayamıyorum artık böyle kadınları bu kaçıncı vaka
 
Minik bir linç de benden yiyecektiniz ki kızımin boğazına kaçan ilacı almaya çalışırken, tartakladi, altıma kacirdim korkundan cümlesini okuyuncaya kadar. Üzüldüm, acıdım, buraya konu acmana bile üzüldüm.

Bak çocuk için durulması gereken durumlar olabilir. Sıkılırsin evlilikten, aşkın biter, bir huyuna tahammül edemezsin, cinsellik azalir ama çocuğa iyi babadır, merhametlidir vs vs. Bu durumda kurtarmak için ugrasirsin. Bu konu tartışılır.

Ama senin durumun bambaşka. Psikolojik, fiziksel şiddet var, kumar var, ailecilik var. Durman için tek sebep yok. Kızım falan deme. O da bu ortamdan payını almaya başlamış. Kızı zaten bu yaşta yatılı alamaz, darp raporun var, adamın öfke kontrolü olmadığına dair rapor belki istersin mahkemede, maaşın var. Neyi bekliyorsun ha güzel kardeşim?
 
Size boşanmış bir anne babanın çocuğu olarak söylüyorum lütfen derhal boşanın çocuğunuzu düşünüyorsanız, çocuğunuzu seviyorsanız kesinlikle sizin boşanmanız gerekiyor. Küçük yaşlarımda sırf anne babamın kavgası yüzünden 31 yaşıma geldim hala panik atakla uğraşıyorum. Evliyim hamileyim eşimle ister istemez arasıra tabii ki de her ilişkide olduğu gibi tartısma olabiliyor ama asla şiddet olmadı olursa kapının önünde bulacağını kendisini çok iyi bilir ve kesinlikle ona ilişkimizin en başından itibaren söyledigim şey çocuk olduktan sonra çocuk bizi bağlamayacak, oldu da tartışmalara başladık çocuk etkilendi sesimiz yükseldi derhal bitirir boşanırım iki arkadaş olarak çocuğun annesi babası olarak bireysel hayatlarımıza devam ederiz ilk dediğim buydu çünkü ben çocukken neler yaşadığımı biliyorum annem babam bu gece kavga edecek mi diye yorgan altında dudaklarını kanatırdım ağlayarak korkudan.
O günlerden itibaren burun kanamalarım başladı ve hala çok ağladığımda çok üzüldüğümde de burnum kanar.. Artık kavgalarından o kadar bıkmıştım ki 12 yaşında kavga esnasında yeter artık diyerek babamı evden kovdum o gün beni ilk kez öyle gördüler ve ayrıldılar lütfen size de bir kız çocuğu olarak söylüyorum çünkü hala ruhum bu tarz konularda bir çocuk gibi.. boşanın çocuğunuz için boşanın yok çocuğum arada kalacak yok ayrı olmayalım derseniz çocuğunuzu daha çok kaybedersiniz… sağlığından bile olur..
 
Uzaklastirma da ailemin yanındaydım. Mayis ayında oldu. Tekrar deneyelim dedim çocuk için
Aynen çocuk için, çocuk da annesinin sürekli dayak yemesini altına yapmasını ağlamasını izlemek, derme çatma mobilyalarla kavga gürültü içinde yaşamak istiyor çünkü. İçinde büyüdüğü ailede zerre huzur olmadığı için psikolojisi bozulsun, ilerde önemli snavlara hazırlanamasın evde ders çalışamasın istiyor. Başarısız, baskı içinde huzursuz büyümek, sevgisiz büyümek istiyor…
 
Hayyy kocalarınız batsın ya, siz kocasız kalmayın diye o çocuk böyle bir hayatı yaşıyor, anne diyor böyle insanlar kendilerine sonra. Adamın korkusundan altına yapmış ama hala yalnız olduğu hayata dönecek diye ödü kopuyor. Ben gerçekten anlayamıyorum artık böyle kadınları bu kaçıncı vaka
Zaten yalnız. Bu kadın hasta olsa o merhametsiz bakar mı? Konu sahibi aklını başına al.
 
Kızlar desteğinize, fikirlerinize ihtiyacım var. 2. evliligim ve bir yaşında kızım var. Ilk evliliğimi yaşım geçiyor diye görücü usulü tanımadan evlendim. Aldatildim. 5 ayda ayrıldım. 2. evliliğimi 7 yil sonra internetten tanışarak yaptim. Kocami yakisikli bularak cok beğenerek evlendim. Sevdim. Eşim kardeşini kaybettiği için genel anlamda depresyonda. Beni evliligimde sürekli suçladı. Ilk yıllar aileme düşkünlüğümü bahane etti. Sonra hep bir sebep buldu bana kızacak bağırıp cagiracak. Sustum ilk zamanlar hep bunalımı geçer diye destek olmaya çalıştım. Sonra dozlari arttı suçlamaların. Beni kandirdin buralara getirdin ayrilmak ıstiyorum deyip durdu. 3 yıllık evlilikte en az 500 kez duydum ayrilalim kelimesini. Neymiş ben her tatil ailesinin yaninda duracakmışım tatillerin basından sonuna kadar. Onlar bahcelerine bakacakmis. Biz memur insanlariz ailesi bahce bakmak istiyorsa baksin. ben alışkinideğilim köy bahce hayatına. Sıkıliyorum. Sürekli baskı gördüm koyun kuzu eti veya soğan yemem konusunda. Çok büyüttüler. Eşim bana sürekli tehditler savuruyor. Olmamış biseyi olmuş gibi yansıtıyor. Sürekli suçluyor. Iki yıldır borsa bir yıldır bitcoin oynuyor. Kaybedince beni kızımı suçluyor. Onun telefonuna bakmasına izin vermemişim o yüzden kaybetmiş paraları. 200 bin para kaybetti. Hâlâ oynuyor . Sen karisamazsin diyor bana. Maaşlarımız üç yıldır hiç oldu. Ev alalim eşya alalim dedim aldırtmadi. Bekar esyalarimla yaşıyorum. Çam vitrinden bozma kızıma dolap yaptim çok gücüme gidiyor. Neyse kızımın yanında bana bağırıp çağırıyor hakaretler ediyor Sürekli beni değişmemekle suçluyor.Ben kandırmışım tatillerde ailesiyle gecirmediğim icin. Halbuki bir yılın en az 3/4 ayı onlarla geçti. Yaz tatili hep aile kavgası. bu yıl ben ailemle olacağım Sen ailenle dedim beni annemlere bıraktı. Giderken yine tehdit etti eylül de geldiğimde kızı alcam ayrilalim diye. Şimdi sürekli kızı bahane edip ailemin yanında beni kontrol altında tutmaya calisiyor. Kizlar ben 3 yildir yaşadıklarımı aylilik tehditlerini, suçlamaları ama artarak devam etti. Bir defa kızımin genzine ilac kacirdim ben onu çıkarmaya çalışırken tartakladı beni tekmeler atarak. Ve en son mayısta kızımın yanında beni surat asıyorum diye başıma sırtıma yumruklar atti bacaklarıma tekmeler. Korkudan altima yaptim. Ve o odaya uyumaya gidince de evden çıkıp hastaneye darp raporu almaya gittim. Polise intikal etti ona uzaklaştırma verdiler. Şimdi ailem benim arkamda diye sürekli onlara da düşman gibi davrandi buraya gelince.Surekli odaya kapandı yemeklerde dışarıda yedi. Şimdi hala kötüyüz. Hiç geri vites atmıyor hep sucluyor hep tehditler savuruyor. Özür dilemiyor. Kötü davranan, kavgalar çıkaran hakaretler eden,suclayan o ama benim degismemi bekliyormuş. Öfke kontrolü sorunu var. Iki aydir iki adet psikiyatrin verdigi ilaci kullaniyor. Ona ragmen öfkesine hakim olamiyor. DeprestondaEşim her şeye öfkeli herkese öfkeli. Eline alıyor telefonu sürekli bitcoinde veya internette sorfte. Cocuk ağlayınca da yok cocukla ilgilenecekmişim yok yemek yapmayacakmisim temizlik yapmayacakmisim. Çocugun genzine süt yemek kaçsa beni sucluyor hasta olsa beni.Cocuk olduktan sonra baskılar o kadar arttı ki cocuk ağlarsa kızacak diye her saniye cocuklayim her sorumluluğumu yerine getirmeme ragmen bir sürü laf duyuyorum. Kızlar eşimi beğenerek evlendim. Ama o bana hep kötü davrandı. Simdi karar asamasindayim.Ailem arkamda. O kadar tehdit hakaret çekmek zorunda değilsin diyorlar. Ama babasız kız büyüyeceğim. Kendim bakacağım annem çalışıyor.Ben yalnız yaşamaktan korkan muzdarip olan biriydim.Mutsuzdum yalniz. Eşim olsun mutlu bir yuvam olsun diye evlendim ama eşimle sadece aynı evde yaşıyoruz. O elinde telefon bisi yapmayan sürekli yatan yorgunum diyen ve biri her şeyi ben üstleniyorum. Şimdi kızlar soruyorum. Beni iki yol bekliyor ya bu adamla sürekli tehdit ve suçlamalarla yaşayacağım sineye çekeceğim ya da önceki şikayet ettiğim yalniz hayatıma geri döneceğim. Beni iki yolda neler bekliyor. Öngörünüz neler. Ve hangi yol daha iyi? Yalnızken
Şaka gibisiniz hala düşünüyor musunuz gerçekten? Korkudan altına işedim diyorsunuz 😲 ve hala böyle bir adamla yanyana olmak aynı yatağa girmek korkunç olmalı. Ayrıca kız çocuğu böyle bir adamla yaşamayı hak etmiyor lütfen çocuğunuzu bahane etmeyin. İleride yanlış insanlarla yanlış ilişkiler yaşamasının sebebi siz olursunuz
 
Kızlar desteğinize, fikirlerinize ihtiyacım var. 2. evliligim ve bir yaşında kızım var. Ilk evliliğimi yaşım geçiyor diye görücü usulü tanımadan evlendim. Aldatildim. 5 ayda ayrıldım. 2. evliliğimi 7 yil sonra internetten tanışarak yaptim. Kocami yakisikli bularak cok beğenerek evlendim. Sevdim. Eşim kardeşini kaybettiği için genel anlamda depresyonda. Beni evliligimde sürekli suçladı. Ilk yıllar aileme düşkünlüğümü bahane etti. Sonra hep bir sebep buldu bana kızacak bağırıp cagiracak. Sustum ilk zamanlar hep bunalımı geçer diye destek olmaya çalıştım. Sonra dozlari arttı suçlamaların. Beni kandirdin buralara getirdin ayrilmak ıstiyorum deyip durdu. 3 yıllık evlilikte en az 500 kez duydum ayrilalim kelimesini. Neymiş ben her tatil ailesinin yaninda duracakmışım tatillerin basından sonuna kadar. Onlar bahcelerine bakacakmis. Biz memur insanlariz ailesi bahce bakmak istiyorsa baksin. ben alışkinideğilim köy bahce hayatına. Sıkıliyorum. Sürekli baskı gördüm koyun kuzu eti veya soğan yemem konusunda. Çok büyüttüler. Eşim bana sürekli tehditler savuruyor. Olmamış biseyi olmuş gibi yansıtıyor. Sürekli suçluyor. Iki yıldır borsa bir yıldır bitcoin oynuyor. Kaybedince beni kızımı suçluyor. Onun telefonuna bakmasına izin vermemişim o yüzden kaybetmiş paraları. 200 bin para kaybetti. Hâlâ oynuyor . Sen karisamazsin diyor bana. Maaşlarımız üç yıldır hiç oldu. Ev alalim eşya alalim dedim aldırtmadi. Bekar esyalarimla yaşıyorum. Çam vitrinden bozma kızıma dolap yaptim çok gücüme gidiyor. Neyse kızımın yanında bana bağırıp çağırıyor hakaretler ediyor Sürekli beni değişmemekle suçluyor.Ben kandırmışım tatillerde ailesiyle gecirmediğim icin. Halbuki bir yılın en az 3/4 ayı onlarla geçti. Yaz tatili hep aile kavgası. bu yıl ben ailemle olacağım Sen ailenle dedim beni annemlere bıraktı. Giderken yine tehdit etti eylül de geldiğimde kızı alcam ayrilalim diye. Şimdi sürekli kızı bahane edip ailemin yanında beni kontrol altında tutmaya calisiyor. Kizlar ben 3 yildir yaşadıklarımı aylilik tehditlerini, suçlamaları ama artarak devam etti. Bir defa kızımin genzine ilac kacirdim ben onu çıkarmaya çalışırken tartakladı beni tekmeler atarak. Ve en son mayısta kızımın yanında beni surat asıyorum diye başıma sırtıma yumruklar atti bacaklarıma tekmeler. Korkudan altima yaptim. Ve o odaya uyumaya gidince de evden çıkıp hastaneye darp raporu almaya gittim. Polise intikal etti ona uzaklaştırma verdiler. Şimdi ailem benim arkamda diye sürekli onlara da düşman gibi davrandi buraya gelince.Surekli odaya kapandı yemeklerde dışarıda yedi. Şimdi hala kötüyüz. Hiç geri vites atmıyor hep sucluyor hep tehditler savuruyor. Özür dilemiyor. Kötü davranan, kavgalar çıkaran hakaretler eden,suclayan o ama benim degismemi bekliyormuş. Öfke kontrolü sorunu var. Iki aydir iki adet psikiyatrin verdigi ilaci kullaniyor. Ona ragmen öfkesine hakim olamiyor. DeprestondaEşim her şeye öfkeli herkese öfkeli. Eline alıyor telefonu sürekli bitcoinde veya internette sorfte. Cocuk ağlayınca da yok cocukla ilgilenecekmişim yok yemek yapmayacakmisim temizlik yapmayacakmisim. Çocugun genzine süt yemek kaçsa beni sucluyor hasta olsa beni.Cocuk olduktan sonra baskılar o kadar arttı ki cocuk ağlarsa kızacak diye her saniye cocuklayim her sorumluluğumu yerine getirmeme ragmen bir sürü laf duyuyorum. Kızlar eşimi beğenerek evlendim. Ama o bana hep kötü davrandı. Simdi karar asamasindayim.Ailem arkamda. O kadar tehdit hakaret çekmek zorunda değilsin diyorlar. Ama babasız kız büyüyeceğim. Kendim bakacağım annem çalışıyor.Ben yalnız yaşamaktan korkan muzdarip olan biriydim.Mutsuzdum yalniz. Eşim olsun mutlu bir yuvam olsun diye evlendim ama eşimle sadece aynı evde yaşıyoruz. O elinde telefon bisi yapmayan sürekli yatan yorgunum diyen ve biri her şeyi ben üstleniyorum. Şimdi kızlar soruyorum. Beni iki yol bekliyor ya bu adamla sürekli tehdit ve suçlamalarla yaşayacağım sineye çekeceğim ya da önceki şikayet ettiğim yalniz hayatıma geri döneceğim. Beni iki yolda neler bekliyor. Öngörünüz neler. Ve hangi yol daha iyi? Yalnızken
Boşanın!!
 
Her türlü hakaret ve şiddete rağmen hala yanında duruyorsunuz.Gurur,onur,kendine saygı çok önemli.Eşinizin size saygı ve sevgisi yok,sizin kendinize sevgi ve saygınız olsun.Çalışıyorsunuz ,maaşınızı kumarda yiyor,aileniz arkanızda ama ayrılamıyorsunuz.Bir an önce kendi kıymetinizi bilmeniz ve size yaraşır bir hayata adım atmanızı dilerim.
 
3

Kızım sürekli arada kalacak ayrı kaldığımız müddetçe. Çocuğu kullanmaya başladı bile. Yanında iken ilgilenmeyen şimdi ise kıymete bindi. Genelde sorunlu çocuklar anne baba ayrı olanlardan cikiyor. Ben tek başıma hem anne hem baba olabilecek miyim. Daha sonra babasız beni niye büyüttün diye yargılamayacak mı ? Ileride tek başıma sorunların üstesinden gelebilecek miyim telâşındayım?
Annem babam ayrıydı, babam bir ruh hastasıydı,( dövme sövme parasız bırakma) annemin ayrılması bize huzurlu ortam sağlaması bizi her anlamda zirveye taşıdı, o ruh hastası baba ile büyüseydik halimiz nice olurdu, kendinizi kandırmayın, boşanmamak için çocuğu alet etmeyin bahane olarak 'o çocuk annesinin dayak yediğini görerek zaten büyük yara almış psikolojik olarak bencil bir annesin kendini düşünüyorsun...
 
Aaaa olur mu canım ne yalnızı, canavardan bozma da olsa koca var evde koca, evin direği 🤦🏻‍♀️ Yok iflah olmuyor böyle kadınlar
Zaten söylemiş yakışıklı diye. Konu sahibi benim bir arkadaşım çirkin bir adamla evlendi. Ama o kadar tatlı, o kadar naif bir adam ki. Hiçbir anlamı yok yakışıklı ya da çirkin olmanın.
Zaten yalnızsın en azından işkence çekme. Sen bu adamı bırakmazsan şimdi büyük ihtimal bu manyak yeni birini bulup seni dehleyecek. Maaşın var diye tutuyor seni.
 
Ne kadar acımasız bir yorum. Ben bu kişiyi eş olarak seçmedim evlendikten sonra böyle davranmaya başladı. Çocuk olunca da baskı ve şiddet arttı. Meraklı değilim böyle bir ortamda yaşamaya yaşatmaya. Hep düzelir mi diye her yolu denedim. Işte toplum gibi sende acimasizsin.
Düzelmez bacım düzelmez , çocuğu o ortama mahkum etme , mesleğin de varmış ne güzel, devlet annenin durumu iyi ise anneye veriyor çocuğu, boşuna çocuk için deyip durma...
 
Ne kadar acımasız bir yorum. Ben bu kişiyi eş olarak seçmedim evlendikten sonra böyle davranmaya başladı. Çocuk olunca da baskı ve şiddet arttı. Meraklı değilim böyle bir ortamda yaşamaya yaşatmaya. Hep düzelir mi diye her yolu denedim. Işte toplum gibi sende acimasizsin.

eee düzeldi mi
 
Evlilik birliği olmuş dövüş kulübü..Yahu adamin yanında olmasan daha mutlu olacaksın, darp raporunu da bir fotokopisini al ilerde kızın buyudugunde anlatırsın ki kızın büyüdükçe anlar senin durumunu.Bosanmak anormal bir durum değil kızını düşünüyorsan boşan gitsin al kızını yanına beraber yolunuza devam edin..
 
Genelde sorunlu kisiler ana baba ayri olanlardan cikiyor demissiniz ya kocanizin anasi babasi ayri miydi diye soruyorum ve baska sorum yok. Bu tarz onyargilariniz yuzunden kendi hayatinizi mahvettiginiz gibi zavalli kizinizi da harcayacaksiniz belli. Lutfen siz de bir psikologa gidin. Aman basimda bir koca olsun isterse dovsun dusuncesinde iseniz bu dunyaya cocuk getitmeyecektiniz. Suan sizin sorumluligunuz var. Esas bu ailede bu cocugu yetistirirseniz cocugunuz yuzde seksen sorunlu biri olacak. Hala neyin kararsizligindasiniz? Ben dayak yedim kizim da babadan kocadan dayak yesin diyorsaniz tabi bosanmayin.
 
Ama babasız kız büyüteceğim.
Sırf yaşım geçiyor, aradan çıksın diye doğurup böyle bir adama çocuk vermeseydin zavallı çocuğu düşünmek zorunda kalmazdin.
Hoş, düşünecek bir şey yok ki. Bugün seni döven kısa süre sonra kızını da dövecektir.
Kızım için katlanıyorum deme, korkagin tekiyim de. Kızını neden karıştıriyorsun?
 
X