Kardeşi olsun istiyorum ama...

Evet o dönemler gerçekten zor geçiyor. Şu üst dişleri bile beni mahvetti. Dediğin gibi en azından iki yaşın dolmasını bekleyeceğim. Üç yaş olur aralarında. Tabi Allah nasip ederse. İnşallah o sakin olur ya
 
Yardım edecek birileri var ama dediğiniz gibi gece sabaha kadar yine anne uykusuz. Bir de her dk birileri olmuyor ki. Evet kardeş yapacağım diye delirebilirim :)
 
Oğlunuz daha yaşını bile doldurmamış neden bu kadar acele ediyorsunki biraz daha bekle bence benim çocuklarımın arasında 23 ay var iki bebek çok zor büyüdü gece biri uyanıyor biri uyuyor bir uyuyor diğeri uyanıyor yardım edecek biri varsa annen yada kayınvaliden iki yaş arayla yap derim. Ben ikinciyi erken düşündüğüm için pişman olmuştum ama şimdi beraber oynuyorlar yeni yeni rahatlıyorum çok şükür oğlum 4 kızım 2 yaşında
 
Bende hic kahve icmezdim icmeye basladim baska türlü sabah saat 7 asla ayalta olamam biraksalar 3 gün uyurum kesintisiz
İstediğim saatte yatıp istediğim saatte kalkmayi o kadar özledim ki buraya gelirken eşim annesine bırakmak istedi. Ama yapamadım. Emmiyor ama yine de gözümun önünden ayırmak istemiyorum. Evlat bambaşka birşey. Sanki ben yanında olmazsam o bana küser, kızar, üzülür gibi hissediyorum.
 
Benim buyuk kizim cok sakin ve uslu bir bebekti akilliydi ustelik 1 bucuk yasinda bezini birakti sayi sayiyor ingilizce konusuyordu.bundan cesaret alarak kardes yaptim 24 aylik oldu bez takiyor emzik emiyor sadece uyurken sakin oda uyursa.2 yildir uyumuyorum.saclarim beyazladi.sadece nefes aliyorum yasamak buysa.kimse cocugu istemiyor bankalar marketler herkes kizimi gorunce arkasini donuyor.kisacasi belki ikinci uslu olur.bizim durum gibi
 
İşte ilerisi rahat oluyor. Kimseye ihtiyaçları yok, kendi başlarına oynayıp buyuyorlar. O yüzden düşünüyorum ama yapacak cesaretin yok.
 
Bende öyle düsünüyorum :) ki zaten benim birakicak kimsem yok olsada birakmam ama gün gelicek uyucaz
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Ama ihtimal işte ya olmazsa diye düşününce hemen vazgeciyorum.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Ama ihtimal işte ya olmazsa diye düşününce hemen vazgeciyorum.
Hazir degilseniz yapmayin bence.benim yasim geciyordu 40 a dogru o yuzden istedim ama enerjim yetmiyor suan dun mesela bankadaki oturma yerlerine basti ayaklariyla ve guvenlik gorevlisi tepki gosterdi sildim bende ilgisiz anne degilim yapma diyorum ama kafami cevirdigim an bisey oluyor
 
Arkadaşımda İlk çocuğumu 4 yılda kucağıma aldim,ha diyince olmuyor diyerek bebeği yaşına girdiğinde korunmayı bıraktı ve o ay hamile kaldı.İki kardeş arası iki yaş yok.Eger hakkıyla bakabileceginizi düşünüyorsanız neden olmasın.Ama çalışıyorsanız ve başkası bakacaksa bence hiç su an düşünmeyin.
 

Sizin işi bırakma durumunuz yok, ve çocuğunuza kayınvalideniz bakıyor.
Üstelik valide ile anlaşamıyorsunuz.
İki çocuk bakabilecek mi bu kadın?
Yada siz işe ara verebilecek misiniz?
 
Acele etmeyin.
kreşe başlayacak yaşa gelsin en azından çocuğunuz.
biraz çocuğunuzla zaman geçirin.
kızlarımın arası 2 yaş, çok zorlandım.
işin doğrusu küçük kızım 9-10 aylık olduktan sonrası zor oldu.
aktif emdiği dönem rahat geçti nispeten.
şimdi ikisinin kıskançlıklarını dengelemeye çalışmak çok zor oluyor.
kendinizi yıpratmayın.
biraz sosyalleşin, sonra tekrar düşünürsünüz.
öyle herkesin dediği "ikisi birlikte büyür" lafına çok aldanmayın.
büyüyorlar elbette ama olan annelere oluyor.
 
Bence 2. çocuk düşünmeyin şu an. Hamilelik ve 2. Bebekle ilginiz bölünecek. O büyüyüp kendini bilene kadar bekleyin. Sakatlık bile olur Allah korusun. Ayrıca bizim de 1 yaş vardı aramızda erkek kardeşimle. Ben istemezdim açıkçası. Sürekli beni ezerdi, annemin ilgisi hareketli diye ondaydı. Okula götürürdü bizi kardeşim yüzünden her gün geç kalırdım. Evde hep kavga ederdi benimle. Kıskançtı. Yani her kardeş sizin gibi olmuyor. En iyisi çocukla düzgün ilgilenmek.
 
Aynı benim oğlum, meğer yalnız değilmişim..
O mutsuzluk, huysuzluk, ağlama ve uyumamasından tam 15-16 ay çektim.
2. çocuğa cesaretim yok, çok zor ve yalnız günler geçirdim.
Şimdi işe girdim, tekrar ekonomik özgürlüğümü elime aldım, yeni yeni kendime gelirken, tekrar başa dönmeye cesaret edemem herhalde..
Eşimle hemfikiriz iyi tarafı, normalde çocukları çok sever ama bizim oğlan bizi fazlasıyla doyurmuş olacak ki, adam diyor ki '' o halleri evet çok tatlı ama yok, başa dönmek istemiyorum böyle iyi ''
Size tavsiyem enine boyuna maddi manevi düşünmeniz, ilk çocuğunuz zormuş üstelik hala küçük, 2 çocuk bakımı, ev yükü, hayat annelikten de ibaret değil ayrıca, hepimiz kendimize vakit ayırmak, kendimizle ilgilenmekte istiyoruz elbette, hiç çocuksuz muş gibi olamaz bu süreler ama nedir bir es vermek istediğinizde yanınızda size yardımcı olabilecek birileri var mı? Önemli konular bence.
 
Benim oğlumu anlatmışsınız. 5 yaşına geldi. Hala korkuyorum ikinci kez annelikten. Hoş bana kalsa, Allah bir tane verdi çok şükür, anneliği tattım diyorum ama onun için bir kardeş istiyorum. İstiyorum da cesaret edemiyorum. Ara ara istek geliyor sonra bir anda ürküyorum. Herşeyi o kadar zordu ki.. bilemiyorum. Bir cesaret yapmak mı lazım acaba diyorum bazen. Ama hazır olmadan neticeleri çok zor olabilir diyorum sonra.
 
Oğlum huysuz değil ama maşallah çok hareketli. Hiç oturmaz. Her şeyi merak eder. Çok sosyaldir. Koliği de 40 gün sürmüştü.
Ama şimdi 2 yaşında olmasına rağmen ben hala cesaret edemiyorum.
Hele 1 yaşındayken asla düşünemezdim.

Çünkü büyüğün yormasını bir tarafa bırak, yeni bebek de yoracak. Emzir uyut bırak olmuyor ki..

Ben kendime şöyle şartlar koydum;
Oğlum 3 yaşına gelsin bezden kurtulsun. Kreşe başlasın. Ondan sonra ikinciyi düşünmeye başlayacağım. Kararımı öyle vereceğim açıkcası.

Çünkü bez bıraktırma işi de biraz zahmetli ve sabır gerektiyor gördüğüm kadarıyla..

Zaten eşimin gözlemlediği kadarıyla ikinci olursa ben çıldırırmışım.
 
Ben kardes illa ki olmali diyenlerdenim.. ilk oglum yaramaz degildi ama korkunc istahsiz ve zor bir bebekti.. daha once de yazmistim sinirden biberonlar duvarda patlamak suretiyle giderdi bizde ama ilk oglum 3 yasina geldiginde ikinci dogdu hic yemek sorunu cekmedim, ilk oglum daha ilgili oldu ama kac yasina geldi yeme sorunu baki.. gel gelelim her seyi iki kardes yapiyorlar, yaramazligi bile ilk yillar zor oluyor ama sonra sorumluluklari paylasinca sikinti kalmiyor o kadar fazla.. ben dusunun derim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…