Kardeşi olsun istiyorum ama...

Benimde oğlum 27 aylık ve acaba tek mi kalsa diye düşünüyorum. Bebekliğide zordu ailemde şehir dışında gelmek gitmek çok yordu onlarıda.
Ama sonra kıyamıyorum oğluma kardeşi olsun büyüdüklerinde destek olsunlar birbirlerine istiyorum tabi hayırlı evlatlar olsunlar önce.

Ama şu var şuan bile hamile kalsam ikisinede haksızlık ederim. Birincide hala anne çocuğu ikinci zaten bebek. İlkinde sadece ona zaman ayırırken ikincide de ona yakın olsun isterim vicdan yaparım sonra.

Kısaca ikisinede haksızlık olmaması için 4 5 yaş olmalı büyük babasıyla herişini halledebilmeli ben küçükle kıskançlık olmadan ilgilenebileyim.

Arası yakın olan kardeşlere üzülüyorum ben özellikle büyük olana tam anneyi bilip onun sevgisini bilmeye oynamaya eğlenmeye başlayacakken bişey geliyor ve anneyi alıyor:)
 
Genelleme yapmak istemem ama şöyle söyleyim benim tanıdığım (yetişkin) tek çocukların çoğu biraz değişik.. Yani ne bilim paylaşma konusunda, bir kişiyi sahiplenme konusunda vs farklılar ve istisnasız tanıdığım tüm tek çocuklar müthiş alıngan. Ha her tek çocuk öyle değildir tabi mutlaka ama ben kendi tecrübemden kaynaklı tek çocuklara üzülürüm hep.Yani kardeşinle anlaşamasan da kardeşle büyümek insana çok şey katar.
Ben çok çocuklu bir ailede büyüdüm ve aralarımızda hep 1-2 yaş var. Kardeşlerim dünyada sahip olduğum en değerli nimetlerdenler. Küçükken ev hep kavga dövüş patırtı olurdu ama büyüyünce ne kadar nasipli olduğunu anlıyor insan. Mesela bir derdin olur annene anlatamazsın ama arkadaş da uzak gelir ya ha işte tam da bu tür dertlerde insan kardeşinin kapısını çalar:) Kardeş işte dna'sı sana en yakın olan varlık. Bu yüzden annelerin çocuklarına kardeş istemelerini anlıyorum ben de istedim ve doğumdan sonra hiç korunmadım hatta ve su an oğlum ve kızım arasında 13 ay var. Tabiki zor ama 2 çocuk her zaman zor. Benim de oğlum inanılmaz yaramaz ve hareketli o yüzden kızıma hamile iken çok dua ettim Allahım bana kolay bir evlat ver diye elhamdulillah kızım çok sakin kibar hanım hanımcık birşey barekallah :) Düşünüyorum da mesela 1,5 sene bekleseydim ve kızım şimdi doğsaydı nasıl olurdu diye.. ve bence daha çok zorlanırdım çünkü oğlum geçen seneden daha hareketli. Yani herkes burda bekle bekle diyor da çok mu eminler senin çocuğunun iki sene sonra kolay bir çocuk olacağına ya da senin o zaman hemen hamile kalacağına. ayrıca hormunlu doğum kontrol yöntemi kullanıyorsan bu vücutta birikim yapıyor ne kadar uzun kullanırsan bırakınca o kadar uzun sürer bedeninin doğal dengesini bulması. Bence Allah'a güven ve kalbinden ne geçiyorsa onu yap dua et sağlıklı hayırlı ve sakin kolay bir bebek iste Allah'tan ve korkma.
 
Son düzenleme:
Aynı oğlumu anlatmışsınız 2 .5 yaşını bitirsin siz başlayın o 3 öyle doğurama kadar hayırlısıyla 3 biter 4 e girer en azindan öyle bir çocuğa ben de korktum ama korkdukça da daha korkuyorsun
 
Ve artik anneler o kadar korkuyor ki zorlanıp yorulmaktan. Düşünün bu devirde mama sandalyeleri ana kucakları oyun yatakları bilmem neler neler var kolaylık sağlayan. Şurda 3-4 sene dişimizi sıkacağız büyüyecekler inşallah nedir bu korku. Ben inanın 3. bebek bile düşünüyorum küçük daha 1,5 bile değil ama ha 2 ha 3 diyorum zaten yorulucam :))
Ha bu arada biz evde bir düzen sağladık çok şükür yatma kalkma yeme saatlerimiz hep aynı erken yatıp erken kalkıyorlar o kadar rahat oluyor ki yani düzen çok önemli bir düzene soktumu dördüze bile bakarsın.
 
Benim ilk kızım kolikti. O günler hiççç geçmeyecek sanmıştım. Tektim ve çok zordu. İkinci kızımla tam 2.5 yaş var aralarında.Ve oldukça zorlandım. Ama bana yardım eden kimse yoktu ve eşim de çok yoğun çalışır. Mesela ikisinde de doğumdan eve geldik eşim kahvaltı hazırladı ben wc temizledim. Hatta bu yüzden kavga ettik temizlediğim için. Ama evdeki kimse temizlememişti mecbur kaldım. İkinci kızımda da ilk 4- 5 ay çok zorlandım. Ama şimdi o da birbuçuk yaşında . İlk zamanlara göre hayat biraz daha kolay sanki.
Yani iki çocuk zaten zor. Ama sana yardım edecek yakınların varsa ilk kuzun biraz daha büyüyünce tuvalet eğitimini filan halledince düşünmen belki daha iyi olur senin için. Tabii karar yine senin.
 
Ogluma gore karar verseydim hala yapmamis olurdum 2. Yi. Cocuga gore degil kendine gore dusuneceksin. Cocuk ayak uydurnak zorunda kaliyor. Eh tabii agir oluyo anne icin biraz, onlarada zor oluyo baslarda..ama hersey onlar icin sonucta
 
Aynı kolik 6 ay çektik.Yalnızdım hiç uyumadım 6 ay.Şimdi 24 aylık iki dakika oturmuyor.Kardeşiyle aralarında 2 buçuk yaş oluyor.Yemek,kıyafet değiştirme,banyo yapma büyük olay.Tutturdu mu yandık.Zor bir bebek yani.Bende tek çocuk olduğum için hep yalnız kalmasın kardeşi olsun istedim.Gözümü kararttım yani.Şimdi dua ediyorum.Abisi gibi olmasın diye.İnşallah sakin bir bebek olur.
 
Aslında eşim elinden geldiğince destek oluyor ama çok yoğun çalıştığı için ona da birşey diyemiyorum. Oğlumun biraz durulması lazım. Böyle devam ederse daha ertelemem gerekecek.
 
İnşallah kısa zamanda sen de alırsın bebeğini kucağına canım
 
Ayrıntıları düşünmemek mümkün değil ki. Keşke sakin bir bebek olsaydı da ben de hemen pes peşe yapsaydım
 

Ben de böyle düşünerek 3. çocuğa cesaret ettim:)7 ve 5 yaşında iki kızım ve 2 aylık bir oğlum var.Keşke oğlum için bu kadar beklemeseydim diyorum ama üçüncü çocuğu hiç istemiyordum :) yaş arası az çocuk dünyanın en güzel şeyi öyle güzel oynuyorlar ki ,çok zorlandım ama zorluk da geçici hepsine değdi
 
Yetememe korkusu insanın elini kolunu bağlıyor. Biraz da karakter meselesi. Ben çok sabırlı bir insan değilim malesef
 
Allah bağışlasın evlatlarinizi bizim de öyle olacak bu gidişle. Bir yıl sonra denemeye başlarim ancak
 
Ogluma gore karar verseydim hala yapmamis olurdum 2. Yi. Cocuga gore degil kendine gore dusuneceksin. Cocuk ayak uydurnak zorunda kaliyor. Eh tabii agir oluyo anne icin biraz, onlarada zor oluyo baslarda..ama hersey onlar icin sonucta
Aslında ayak uyduran benim. Tamamen onun rahatına göre yaşıyorum. Ve bende sabır tükenmek üzere. O yüzden bu korkularım zaten
 
Ayrıntıları düşünmemek mümkün değil ki. Keşke sakin bir bebek olsaydı da ben de hemen pes peşe yapsaydım
Benmkide değildi. Diyorum ya bekledkçe zor olcaktı. Ayrıntı düşünseydim yapamazdk bizde:))) o yüzden düşünme dedim.
Bunların hepsi boş bence en önemlisi gerçekten istemek. Yoksa zor yani bazı şeylere katlanılması
 
Amin insallah. İlk çocuğu böyle olanlar genelde ikinci de rahat etmişler. İnşallah Allah bizim de yüzümüze bakar.
 
Ben ilk çocuğuna hamile kalmadan önce üç tane istiyordum ama gelin görün ki şimdi ikinciden korkuyorum :)
 
Ben o karakterde bir insan değilim. Sabredemiyorum bazen. Kendimi çok yıpratıyorum.
 
Aslında ayak uyduran benim. Tamamen onun rahatına göre yaşıyorum. Ve bende sabır tükenmek üzere. O yüzden bu korkularım zaten
O hepimizde var. Emek olmadan yemek olur mu:)

Kardesi olunca belki huysuzluguda azalabilir.. sende rahat edersin.. ama bunu dogurdugunun ertesi gunu beklemiyceksin tabii.. benim ikisinin arasi 2,5 yas ve buyuk olan kucugu aramaz ama kucuk buyugu arar her turlu daha duskun... ama dusa girsem gozum arkada degil mesela.. ikisi oynarlar.. kavga ederler :) hatta bazen kardesinize bakin derim oynatirlar. Ha toz pembe birsey vaad edemiycem sana ama bu sekilde geciyor gececek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…