- 4 Mart 2012
- 15.670
- 36.345
- 798
Sorununuzu bir tek ben mi anlamadım?
Olur yani her ailede çok konuşan da olur pısıp oturan da . Kardeşiniz sizin evhamınıza, aklınıza uyarsa hayat boyu mutlu olamaz.
Sorununuzu bir tek ben mi anlamadım?Herkese merhaba, eminim daha önce benzer konular açılmıştır ama bizim durumla ilgili fikrinizi almak istedim. Kız kardeşimin (25) üniversiteden beri devam eden bir ilişkisi var. Sevgilisi kendisinden bir yaş büyük, bilgisayar mühendisi, işi gücü olan düzgün bir çocuk. Kardeşim de mezun olduktan sonra bir yıla yakın çalıştı, sonra yurt dışına dil eğitimine gitmek için işten ayrıldı fakat vize çıkmadı. Sevgilisi ile beraber başvurmuşlar ama ikisine de çıkmamış maalesef. Durum böyle olunca zaten bir süredir aleleri tanıştırma düşünceleri vardı, en azından ne yapacağımız belli olana kadar bu işleri aradan çıkaralım dediler. Birkaç ay önce ben ve annem çocukla tanıştık, içimiz ısındı gerçekten. Babamla da o arada tanıştırmak istedik ama amcamın hastalığı, sonrasında vefatı (bizi çok etkiledi) derken süreç uzadı. İki hafta kadar önce çocuk bizim eve yemeğe geldi ve babamla tanıştı. Gergin olmasına rağmen babamın tüm olgunluğu ile güzel biten bir akşam oldu. Ailesi bizden uzakta yaşadığı için çocuk gelmişken en azından kısa zaman içinde onlarla da tanışalım dedik. En son birkaç gün önce annesi ve babası ile yine yemeğe geldi. Ben işten döndüğümde çoktan gelmişler hatta yemek yenmişti, üstüne evde garip bir telaş vardı. Annemle kardeşim mutfakta sürekli bir şeyler hazırlıyor, herkesle sohbet edebilen babam içerde susmuş oturuyor ve çocuğun babası sürekli alakasız konular hakkında maalesef biraz da patavatsızca konuşup duruyordu. Annesi ve damat adayı çok sessiz ve çaresiz görünüyorlardı. Aile orta halli, babası esnaf annesi ev hanımı. Bizimkiler memur ama uçurum yok arada. Fakat çocuğun babası gerçekten problem, normalde konuşkan olan ben bile araya girip muhabbet kuramadım. Bir de tahmin ettiğimizden bir buçuk saat erken kalktılar. Onlar gittikten sonra da eve bir sessizlik çöktü, yorulmuştuk resmen. Şimdi de uygun zamanda bizim onlara gitmemiz gerekiyormuş sanırım. Bu durumda ne yapılır bilmiyorum, kardeşim eğer ciddi sorun olacaksa gerekirse ayrılırım bile diyor ama bir insanı ailesi ile yargılamak da zalimce geliyor. Siz olsanız nasıl akıl verirdiniz?
İlk görüşmenin heyecanı olabilir amcada. Kardeşinizin aklına ayrılığın bu kadar erken gelmesine biraz şaşırdım sadece…Herkese merhaba, eminim daha önce benzer konular açılmıştır ama bizim durumla ilgili fikrinizi almak istedim. Kız kardeşimin (25) üniversiteden beri devam eden bir ilişkisi var. Sevgilisi kendisinden bir yaş büyük, bilgisayar mühendisi, işi gücü olan düzgün bir çocuk. Kardeşim de mezun olduktan sonra bir yıla yakın çalıştı, sonra yurt dışına dil eğitimine gitmek için işten ayrıldı fakat vize çıkmadı. Sevgilisi ile beraber başvurmuşlar ama ikisine de çıkmamış maalesef. Durum böyle olunca zaten bir süredir aleleri tanıştırma düşünceleri vardı, en azından ne yapacağımız belli olana kadar bu işleri aradan çıkaralım dediler. Birkaç ay önce ben ve annem çocukla tanıştık, içimiz ısındı gerçekten. Babamla da o arada tanıştırmak istedik ama amcamın hastalığı, sonrasında vefatı (bizi çok etkiledi) derken süreç uzadı. İki hafta kadar önce çocuk bizim eve yemeğe geldi ve babamla tanıştı. Gergin olmasına rağmen babamın tüm olgunluğu ile güzel biten bir akşam oldu. Ailesi bizden uzakta yaşadığı için çocuk gelmişken en azından kısa zaman içinde onlarla da tanışalım dedik. En son birkaç gün önce annesi ve babası ile yine yemeğe geldi. Ben işten döndüğümde çoktan gelmişler hatta yemek yenmişti, üstüne evde garip bir telaş vardı. Annemle kardeşim mutfakta sürekli bir şeyler hazırlıyor, herkesle sohbet edebilen babam içerde susmuş oturuyor ve çocuğun babası sürekli alakasız konular hakkında maalesef biraz da patavatsızca konuşup duruyordu. Annesi ve damat adayı çok sessiz ve çaresiz görünüyorlardı. Aile orta halli, babası esnaf annesi ev hanımı. Bizimkiler memur ama uçurum yok arada. Fakat çocuğun babası gerçekten problem, normalde konuşkan olan ben bile araya girip muhabbet kuramadım. Bir de tahmin ettiğimizden bir buçuk saat erken kalktılar. Onlar gittikten sonra da eve bir sessizlik çöktü, yorulmuştuk resmen. Şimdi de uygun zamanda bizim onlara gitmemiz gerekiyormuş sanırım. Bu durumda ne yapılır bilmiyorum, kardeşim eğer ciddi sorun olacaksa gerekirse ayrılırım bile diyor ama bir insanı ailesi ile yargılamak da zalimce geliyor. Siz olsanız nasıl akıl verirdiniz?
ahahah aynen gerçekten, boş konuşan insanlar herkesin ailesinde/çevresinde var ve bir şekilde idare ediyoruz. aynı şekilde bu beyefendiyi de idare edeceksiniz.Konunun sonuna kadar problem olan şey ne diye büyük ciddiyetle okudum. Müstakbel kayınpederin çok konuşkan olmasıymış. Problem edecek bir şey aradınız da bunu mu buldunuz acaba :) fazla drama kasmışsınız.
Yabancı ülkelerde evlilik tango gibidir iki kişiyle yapılır,bizde halay gibidir tüm sülaleyle yapılır.Yabancı ülkelerde evlilik iki kişi arasında yapılırken bizim ülkemizde neden böyle aileler bile birbirleriyle evlenecek gibi davranılıyor anlamıyorumİki yetişkin insan imza atıp kendi ailelerini kuracak tüm sülale birbiriyle evlenmiyor.
Ay ne alakası var. Hic insan mı gormediniz. Adam oyleymis yani ne olacak. Abartacak bisey yokHerkese merhaba, eminim daha önce benzer konular açılmıştır ama bizim durumla ilgili fikrinizi almak istedim. Kız kardeşimin (25) üniversiteden beri devam eden bir ilişkisi var. Sevgilisi kendisinden bir yaş büyük, bilgisayar mühendisi, işi gücü olan düzgün bir çocuk. Kardeşim de mezun olduktan sonra bir yıla yakın çalıştı, sonra yurt dışına dil eğitimine gitmek için işten ayrıldı fakat vize çıkmadı. Sevgilisi ile beraber başvurmuşlar ama ikisine de çıkmamış maalesef. Durum böyle olunca zaten bir süredir aleleri tanıştırma düşünceleri vardı, en azından ne yapacağımız belli olana kadar bu işleri aradan çıkaralım dediler. Birkaç ay önce ben ve annem çocukla tanıştık, içimiz ısındı gerçekten. Babamla da o arada tanıştırmak istedik ama amcamın hastalığı, sonrasında vefatı (bizi çok etkiledi) derken süreç uzadı. İki hafta kadar önce çocuk bizim eve yemeğe geldi ve babamla tanıştı. Gergin olmasına rağmen babamın tüm olgunluğu ile güzel biten bir akşam oldu. Ailesi bizden uzakta yaşadığı için çocuk gelmişken en azından kısa zaman içinde onlarla da tanışalım dedik. En son birkaç gün önce annesi ve babası ile yine yemeğe geldi. Ben işten döndüğümde çoktan gelmişler hatta yemek yenmişti, üstüne evde garip bir telaş vardı. Annemle kardeşim mutfakta sürekli bir şeyler hazırlıyor, herkesle sohbet edebilen babam içerde susmuş oturuyor ve çocuğun babası sürekli alakasız konular hakkında maalesef biraz da patavatsızca konuşup duruyordu. Annesi ve damat adayı çok sessiz ve çaresiz görünüyorlardı. Aile orta halli, babası esnaf annesi ev hanımı. Bizimkiler memur ama uçurum yok arada. Fakat çocuğun babası gerçekten problem, normalde konuşkan olan ben bile araya girip muhabbet kuramadım. Bir de tahmin ettiğimizden bir buçuk saat erken kalktılar. Onlar gittikten sonra da eve bir sessizlik çöktü, yorulmuştuk resmen. Şimdi de uygun zamanda bizim onlara gitmemiz gerekiyormuş sanırım. Bu durumda ne yapılır bilmiyorum, kardeşim eğer ciddi sorun olacaksa gerekirse ayrılırım bile diyor ama bir insanı ailesi ile yargılamak da zalimce geliyor. Siz olsanız nasıl akıl verirdiniz?
Her insanın kusurları vardır, her ailenin kusurları vardır. Muhabbet ne konularda olduğunu bilmediğim için bir şey söyleyemem ama ahlaki meseleler değilse ayrılığa ne gerek varHerkese merhaba, eminim daha önce benzer konular açılmıştır ama bizim durumla ilgili fikrinizi almak istedim. Kız kardeşimin (25) üniversiteden beri devam eden bir ilişkisi var. Sevgilisi kendisinden bir yaş büyük, bilgisayar mühendisi, işi gücü olan düzgün bir çocuk. Kardeşim de mezun olduktan sonra bir yıla yakın çalıştı, sonra yurt dışına dil eğitimine gitmek için işten ayrıldı fakat vize çıkmadı. Sevgilisi ile beraber başvurmuşlar ama ikisine de çıkmamış maalesef. Durum böyle olunca zaten bir süredir aleleri tanıştırma düşünceleri vardı, en azından ne yapacağımız belli olana kadar bu işleri aradan çıkaralım dediler. Birkaç ay önce ben ve annem çocukla tanıştık, içimiz ısındı gerçekten. Babamla da o arada tanıştırmak istedik ama amcamın hastalığı, sonrasında vefatı (bizi çok etkiledi) derken süreç uzadı. İki hafta kadar önce çocuk bizim eve yemeğe geldi ve babamla tanıştı. Gergin olmasına rağmen babamın tüm olgunluğu ile güzel biten bir akşam oldu. Ailesi bizden uzakta yaşadığı için çocuk gelmişken en azından kısa zaman içinde onlarla da tanışalım dedik. En son birkaç gün önce annesi ve babası ile yine yemeğe geldi. Ben işten döndüğümde çoktan gelmişler hatta yemek yenmişti, üstüne evde garip bir telaş vardı. Annemle kardeşim mutfakta sürekli bir şeyler hazırlıyor, herkesle sohbet edebilen babam içerde susmuş oturuyor ve çocuğun babası sürekli alakasız konular hakkında maalesef biraz da patavatsızca konuşup duruyordu. Annesi ve damat adayı çok sessiz ve çaresiz görünüyorlardı. Aile orta halli, babası esnaf annesi ev hanımı. Bizimkiler memur ama uçurum yok arada. Fakat çocuğun babası gerçekten problem, normalde konuşkan olan ben bile araya girip muhabbet kuramadım. Bir de tahmin ettiğimizden bir buçuk saat erken kalktılar. Onlar gittikten sonra da eve bir sessizlik çöktü, yorulmuştuk resmen. Şimdi de uygun zamanda bizim onlara gitmemiz gerekiyormuş sanırım. Bu durumda ne yapılır bilmiyorum, kardeşim eğer ciddi sorun olacaksa gerekirse ayrılırım bile diyor ama bir insanı ailesi ile yargılamak da zalimce geliyor. Siz olsanız nasıl akıl verirdiniz?
Daha çok mahcubiyet gibiydi, hatta çocuk sonradan kardeşime demiş babam çok konuştu biraz utandım diye. Ama şöyle bir olay da oldu, çocuk bir olay anlatacaktı, tam başladı babası araya girip sen yanlış biliyorsun diye kendisi devam etti ve nerdeyse aynı şekilde anlattı. Birkaç defa annesi müdahil oldu babanın kırdığı potlara ama o da bir yerden sonra bir şey yapamadı
En büyük sorun başka kimseye söz bırakmayacak şekilde konuşmasıydı. Bunun dışında bize gelirken aldıkları biletin fiyatına kadar söyelmiş babama. Hatta babamın yanında otobüs firması ile konuşup bilet fiyatında pazarlık yaptırmaya bile çalışmış. Çocuk siyaset konuşma diye tembihlemesine rağmen o konuya da girdi maalesef. En kötüsü, kardeşime "ablacım" demiş galiba :/ esnaflıktan kalan ağız alışkanlığı herhalde
Bizim ülkemizde evlenecek insanların ve genellikle erkeklerin, annelerinden göbek bağları kesilmemiş oluyor bence ondanYabancı ülkelerde evlilik iki kişi arasında yapılırken bizim ülkemizde neden böyle aileler bile birbirleriyle evlenecek gibi davranılıyor anlamıyorumİki yetişkin insan imza atıp kendi ailelerini kuracak tüm sülale birbiriyle evlenmiyor.
Böyle bir durumda ayrılmak değil de mesafeyi düzenleyebilmek önemli.
Evlenmek için seçtiğimiz kişilerin aileleri birebir uyumlu olmuyor ki. Sadece gençlerin iki aile arasında samimiyeti, mesafeyi ve dengeyi düzgün ayarlaması gerekiyor.
Aynen adamda esnaf olmaktan gelen Bi rahatlık var, kasmamış kendini biraz da geveze demek ki. Siz de biraz fazla nazenin Bi aile geldiniz bana. Önemli olan gençlerin uyumlu olması, yoksa birebir bizim karakterimizde dünür bulmak biraz zor olur.
Sorununuzu bir tek ben mi anlamadım?
Olur yani her ailede çok konuşan da olur pısıp oturan da . Kardeşiniz sizin evhamınıza, aklınıza uyarsa hayat boyu mutlu olamaz.
Bana normal geldi. Adam pot kırabilir, kötü kalpli mi geldi size? Böyle bir hissiyat yoksa herkesin kendi kişiliği çok beğenmezsen az görüşürsün olur biter. Siz kasıldıkça adam da daha çok konuşmuştur. Babaya da üzüldüm valla çocuğu adına mahcup olmuş, ne kadar kötü konuşmuş olabilirsin yani. İnsan ailesini hemen kötüler mi "babam da şen şakrak esnaflıktan rahat bir adam" der az biraz idare edersin.
Kardeş bundan ayrılabilirim diyorsa sevdiğine emin mi? Babasıyla evlenmeyecek ya bu kadar takmaya gerek yok. Belki de bambaşka şehirde bayramdan bayrama görüşecekler.
Bir de kardeşinizin evlenmesi, sevgilisi, ailesi sizi niye bu kadar alakadar ediyor onu da anlamadım çok istiyorsa kardeşiniz de konuyu açabilirdi. Bence siz de çok gözlemcisiniz fazla abartmışsınız ailecek.
Ya da baba tam ne yaptı biraz daha ayrıntılı da bahsedebilirsiniz anlamlandıramadım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?