İki farklı siteden bulduğum sonuçlar...
1)
Sperm hücresi baş, boyun ve gövde olmak üzere üç kısımdan oluşmuştur. Sperm başı içerisinde genetik materyel bulunur. Özellikle baş kısmının yapısal bozuklukları (morfolojik bozukluklar) spermin döllenme kabiliyetini sınırlayan önemli faktörlerin başında gelmektedir. Boyun kısmı enerji, kuyruk kısmı ise hareketin sağlanması için gereklidir. Penis kökündeki kasların kasılması ile dışarıya atılan ejakülat (meni) normalde 2-6 ml hacminde olup ilk atılma esnasında koyu kıvamlıdır.
Yaklaşık yarım saat içinde sıvılaşan menide mlde ortalama 50 milyon sperm hücresi olup % 40 civarında hareketlilik görülür. Vajina içine boşalan bu spermlerden en yüksek döllenme kapasitesine sahip 25 - 30 tanesi üreme kanallarındaki yumurta hücresine ulaşır ve yalnızca bir tanesi yumurta içine girerek döllenmeyi oluşturur. ılişkiyi takip eden 16 saat sonrasında bile canlı sperm hücrelerinin vajina içinde görülmesi mümkündür.
Sperm sayısının 20 milyon/ml, hareketliliğin % 30un altında olması anormal kabul edilir. Spermin dölleme fonksiyonunu belirleyen en önemli faktör ise morfolojik yapısıdır. Bu parametrenin infertilite klinikleri tarafından değerlendirilmesi önem taşımaktadır. Morfoloji % 5 normal sınırının altında olanlar tedavi seçeneğinin düzenlenmesi açısından değerlendirilmelidir.
2)Aşılama (IUI, intrauterin inseminasyon) tedavisi: İnfertilite tedavi seçeneklerinden biridir. Kadında yumurtalama temin edildikten sonra çatlatma iğnesi yapılır. 36-48 saat sonra erkekten masturbasyonla alınan sperm özel işlemlerden geçirilir. IUI anestezi gerektirmeyen ve muayenehane koşullarında yapılabilen bir işlemdir. İnce bir kateter ile sperm örneği rahim içine verilir. Böyle bir tedavinin yapılması için kadının fallop tüplerinin açık olması şarttır. Sperm sayısı yeterli olmalıdır. Sperm sayısı, morfolojisi çok önemlidir. 10 milyon / ml altında sperm varlığında IUI yapılmamalıdır. Ayrıca sperm morfolojisi Kruger kriterlerine % 5 ve altında ise uygulanmaz. Aşılama tedavisi özellikle açıklanamayan infertilite olgularında tercih edilir ve 4 kereden fazla yapılması şansı arttırmaz. Aşılama işleminden sonra normal aktivitelerde hiçbir şeyi kısıtlamaya gerek yoktur. Çatlatma iğnesinden sonra aşılama yapılsa dahi sonraki günlerde ilişki önerilmelidir. Aşılama öncesi ilişki ile vajende kalan spermlerin de katkısı olacağı varsayılmaktadır. Klomifen sitratla beraber yapılan aşılama tedavilerinde başarı şansı % 8-10 civarındadır. Gonadotropinlerle (enjeksiyon) yapılan ovulasyon indüksiyonlarından sonraki aşılama işlemlerinde başarı % 15-19 civarında kabul edilir.
İnvitrofertilizasyon (IVF, tüp bebek uygulaması): İntrauterin inseminasyon ile başarılı olunamayan vakalarda son basamak tedavi yöntemidir. Tüpleri tıkalı olan kadınlarda, infertilite ilaçlarına yanıt vermeyen overler varlığında, sperm sayı ve morfoljilerinin düşük olduğu vakalarda IVF uygulanmalıdır. Sperm hareketlerinin zayıf olduğu olgularda, immunolojik faktör varlığında, infertiliteye yol açacak kadar endometriosisi olan kadınlarda, ve açıklanamayan infertilite durumlarında da IVF uygulanır.
IVF in uygulanmaya başlaması ile pekçok infertil çiftin yüzü gülmüştür.Bu yöntemde kadından alınan yumurtalar, erkekten alınan sperm ile laboratuar ortamında döllendirilir. Fertilize ovum (zigot) rahime transfer edilir. Bu yöntem ilk kez 1978 yılında başarılmıştır. Loise Brown ilk tüp bebel bebeğidir. Bu başarıdan önce 1973 de Avustralya da biyokimyasal, 1976 da ise dış gebelik gebelik bildirilmiştir.
Konvansiyonel IVF de laboratuar ortamında sperm ve yumurta yanyana getirilir ve döllenme sağlanır. İntrasitoplazmik sperm enjeksiyonunda ( ICSI, mikroenjeksiyon ) ise tek tek sperm yumurta içine enjekte edilir.