Vallahi bende riskli gebeyim ve bir yaşında bir bebeğim var benimle. Ailelerimiz farklı şehirlerde bizimde serklajlıyım rahim ağzı yetmezliği var bende de. Yatarak geçiriliyor bu durumdan dolayı. Ama ben ne kimseyi çağırıp işimi yaptırıyorum nede böyle nankörlük etmiyorum. Kadını çağırıp hizmetçilik yaptırıyorsunuz birde rahatsız oluyorsunuz derdiniz nedir anlamıyorum. Geçmiş geçmişte kalmış gitmiş yani tahammül edemiyorsanız kendi başınızın çaresine bakacaksınız.Erken doğum riskim olduğu için doktor rapor verdi asla çalışmayacaksın ve ev işi yapmayacaksın biri eve bakacak dedi. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz annem çalışıyor mecbur kayınvalidemi çağırdık koşa koşa geldi. Ev işleri ve yemeği yapıyor sağolsun. Ama benim tahammülüm sıfır. O kadar çok konuşuyor ki sabahtan akşama kadar başım şişiyor artık. Asla peşimi bırakmıyor kalkıp bir odaya gitsem benle geliyor. Eline telefonu alıyor gördüğü her şeyi bana sesli okuyor misal “ 2026 yılında boya badana fiyatı şu kadar olacakmış bak Ayşe, ya da bak çocuklar nasıl dans ediyor” gibisinden. Eee banane de diyemiyorsun. Akşam eşim geliyor 2 dk sohbet edemiyoruz her konuya her lafa dahil olmak istiyor. Otururken “oturuyorum” kalkarken “kalkıyorum” gibi her hareketini sesli söylüyor. Ben iyi niyetli olduğunu biliyorum ama bu tür davranışların bana batmaması için ne yapabilirim bilmiyorum. Bu biraz eskiye dayanıyor sanırım. Evlilik zamanı bana şu kadar altın takıcaz şu eşyaları alacaz diye kendileri söylediler. Düğün günü Hiçbişey takmadılar sonra vericez dediler vermediler eşime söyledim. Ben anne babamdan para isteyemem dedi konu kapandı. 1 kuruş para harcamadan gelin aldılar her şeyi eşimle ben yaptık. Durumları da vardı ama kaynıma eşine ve çocuklarına bakıyolar. Kaynım bir işe giriyor 6 ay sonra kavga edip çıkıyor diğer 6 ay kayınbabam bakıyor onlara borcunu kirasını faturalarını ödüyor. Düğün vakti de kaynımın büyük bir borcunu ödediler düğüne ayırdıkları para oraya gitti. Sonrada vermediler hiç. Artık diyorum 1 kuruş vermesinler ama bizden de istemesinler. Hep mesafeli fakat saygılıydım onlara karşı zaten senede 20 gün anca görüşüyoruz. Ama şuan kayınvalideme tahammülüm yok. Onu göndersem eşim işten çıkıp yemek temizlikle uğraşacak çok yorulacak yetişemeyecek. 1 ay gibi bir süre kayınvalidemin bizle kalması gerek. Hareketlerini nasıl görmezden gelebilirim?
Düzeltme: ben de bu şekilde hissetmekten memnun değilim fakat şuan için bunu aşamıyorum. Kendime telkin ediyorum sana yardım etmek için burda o diyorum fakat bu rahatsızlık duygusundan kurtulamıyorum. Buna çare arıyorum zaten. Bunun için yazdım buraya yoksa kimseyi suçlamak gibi bir derdim yok.
Hay ağzınızla bin yaşayın tam bunu yazmaya gelmiştim ki siz yazmışsınız. Ülkede milyonlarca kadın hem işte çalışıp hem ev işlerine yetişip hem de çocuk büyüttüğüne göre hiçbir mental ve bedensel eksikliği olmayan konu sahibinin kocası da haftada bir iki kap yemek yapıp işine gidip gelebilir. O arada bir robot süpürge edinip evi de derleyip toplarsa oh mis..Çalışan kadınlar var ev işlerini hallediyor eşin yapsın gitmeden kahvaltını hazırlasın gelince yemek yapsın kayınvalideyi sal
Valla benim eşim yaptı bunu eksilmedi bir de dırdır da çekmez stress yapmazHay ağzınızla bin yaşayın tam bunu yazmaya gelmiştim ki siz yazmışsınız. Ülkede milyonlarca kadın hem işte çalışıp hem ev işlerine yetişip hem de çocuk büyüttüğüne göre hiçbir mental ve bedensel eksikliği olmayan konu sahibinin kocası da haftada bir iki kap yemek yapıp işine gidip gelebilir. O arada bir robot süpürge edinip evi de derleyip toplarsa oh mis..
Siz de bir kuruş para harcamadan kayınvalide izi kendinize yardımcı tutmussunuz. Bence siz sevmediginiz için size batıyor, yanlış bir tutumunuz var. Anneniz çalıştığı için gelmemiş kayınvalideniz de gelmeyebilirdi. Şahsen gelinim hakkımda su şekil düşünse ben gitmem, doğumda bebegi görürüm ve oğlumla iletişimde olurum sadece...Erken doğum riskim olduğu için doktor rapor verdi asla çalışmayacaksın ve ev işi yapmayacaksın biri eve bakacak dedi. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz annem çalışıyor mecbur kayınvalidemi çağırdık koşa koşa geldi. Ev işleri ve yemeği yapıyor sağolsun. Ama benim tahammülüm sıfır. O kadar çok konuşuyor ki sabahtan akşama kadar başım şişiyor artık. Asla peşimi bırakmıyor kalkıp bir odaya gitsem benle geliyor. Eline telefonu alıyor gördüğü her şeyi bana sesli okuyor misal “ 2026 yılında boya badana fiyatı şu kadar olacakmış bak Ayşe, ya da bak çocuklar nasıl dans ediyor” gibisinden. Eee banane de diyemiyorsun. Akşam eşim geliyor 2 dk sohbet edemiyoruz her konuya her lafa dahil olmak istiyor. Otururken “oturuyorum” kalkarken “kalkıyorum” gibi her hareketini sesli söylüyor. Ben iyi niyetli olduğunu biliyorum ama bu tür davranışların bana batmaması için ne yapabilirim bilmiyorum. Bu biraz eskiye dayanıyor sanırım. Evlilik zamanı bana şu kadar altın takıcaz şu eşyaları alacaz diye kendileri söylediler. Düğün günü Hiçbişey takmadılar sonra vericez dediler vermediler eşime söyledim. Ben anne babamdan para isteyemem dedi konu kapandı. 1 kuruş para harcamadan gelin aldılar her şeyi eşimle ben yaptık. Durumları da vardı ama kaynıma eşine ve çocuklarına bakıyolar. Kaynım bir işe giriyor 6 ay sonra kavga edip çıkıyor diğer 6 ay kayınbabam bakıyor onlara borcunu kirasını faturalarını ödüyor. Düğün vakti de kaynımın büyük bir borcunu ödediler düğüne ayırdıkları para oraya gitti. Sonrada vermediler hiç. Artık diyorum 1 kuruş vermesinler ama bizden de istemesinler. Hep mesafeli fakat saygılıydım onlara karşı zaten senede 20 gün anca görüşüyoruz. Ama şuan kayınvalideme tahammülüm yok. Onu göndersem eşim işten çıkıp yemek temizlikle uğraşacak çok yorulacak yetişemeyecek. 1 ay gibi bir süre kayınvalidemin bizle kalması gerek. Hareketlerini nasıl görmezden gelebilirim?
Düzeltme: ben de bu şekilde hissetmekten memnun değilim fakat şuan için bunu aşamıyorum. Kendime telkin ediyorum sana yardım etmek için burda o diyorum fakat bu rahatsızlık duygusundan kurtulamıyorum. Buna çare arıyorum zaten. Bunun için yazdım buraya yoksa kimseyi suçlamak gibi bir derdim yok.
sonuna kadar değil de yarısını da okudum. bence k.v nize karşı gereksiz bir tahammülsüzlüğünüz var. kadın size yardıma gelmiş galiba iyi gecinmek istiyor yüzünüze gülüyor. kusura bakmayın da iki de bir laf sokan kayınvalideleri okuyunca sizinki melek gibi geldi. sabredin doguma az kaldı gidecek zaten.Erken doğum riskim olduğu için doktor rapor verdi asla çalışmayacaksın ve ev işi yapmayacaksın biri eve bakacak dedi. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz annem çalışıyor mecbur kayınvalidemi çağırdık koşa koşa geldi. Ev işleri ve yemeği yapıyor sağolsun. Ama benim tahammülüm sıfır. O kadar çok konuşuyor ki sabahtan akşama kadar başım şişiyor artık. Asla peşimi bırakmıyor kalkıp bir odaya gitsem benle geliyor. Eline telefonu alıyor gördüğü her şeyi bana sesli okuyor misal “ 2026 yılında boya badana fiyatı şu kadar olacakmış bak Ayşe, ya da bak çocuklar nasıl dans ediyor” gibisinden. Eee banane de diyemiyorsun. Akşam eşim geliyor 2 dk sohbet edemiyoruz her konuya her lafa dahil olmak istiyor. Otururken “oturuyorum” kalkarken “kalkıyorum” gibi her hareketini sesli söylüyor. Ben iyi niyetli olduğunu biliyorum ama bu tür davranışların bana batmaması için ne yapabilirim bilmiyorum. Bu biraz eskiye dayanıyor sanırım. Evlilik zamanı bana şu kadar altın takıcaz şu eşyaları alacaz diye kendileri söylediler. Düğün günü Hiçbişey takmadılar sonra vericez dediler vermediler eşime söyledim. Ben anne babamdan para isteyemem dedi konu kapandı. 1 kuruş para harcamadan gelin aldılar her şeyi eşimle ben yaptık. Durumları da vardı ama kaynıma eşine ve çocuklarına bakıyolar. Kaynım bir işe giriyor 6 ay sonra kavga edip çıkıyor diğer 6 ay kayınbabam bakıyor onlara borcunu kirasını faturalarını ödüyor. Düğün vakti de kaynımın büyük bir borcunu ödediler düğüne ayırdıkları para oraya gitti. Sonrada vermediler hiç. Artık diyorum 1 kuruş vermesinler ama bizden de istemesinler. Hep mesafeli fakat saygılıydım onlara karşı zaten senede 20 gün anca görüşüyoruz. Ama şuan kayınvalideme tahammülüm yok. Onu göndersem eşim işten çıkıp yemek temizlikle uğraşacak çok yorulacak yetişemeyecek. 1 ay gibi bir süre kayınvalidemin bizle kalması gerek. Hareketlerini nasıl görmezden gelebilirim?
Düzeltme: ben de bu şekilde hissetmekten memnun değilim fakat şuan için bunu aşamıyorum. Kendime telkin ediyorum sana yardım etmek için burda o diyorum fakat bu rahatsızlık duygusundan kurtulamıyorum. Buna çare arıyorum zaten. Bunun için yazdım buraya yoksa kimseyi suçlamak gibi bir derdim yok.
Biraz daha sabredin bu surec bu şekilde geçmek zorundaysa bi şekilde sabretmeniz lazım Allah yardımcınız olsun. Duyguları kontrol etmek kolay değil ama ne için yaptığınızı düşünün. Geçmişi de kafanızdan silin herkesin kısmeti farklı. Söz verip vermeyen kendisi sorumlu.Kayınvalidem de geçen seneye kadar çalışıyordu yeni emekli oldu yani. Denkleminiz yanlış. Ayrıca suçlu yok ortada. Ve bu rahatsızlık hissinden ben de memnun değilim. Demek istediğim şey zaten bunu nasıl aşabileceğim. İnsan her zaman duygularını kontrol edemiyor. Ben de istiyorum ki bu davranışlardan rahatsız olmayayım.
Ya aslında direkt şöyle yaparsın gün içinde yatak odana geçersin kayınvalidene dinlenmek istediğini başının ağrıdığını falan söylersin kapını kapatırsın bir ay iadere edersin olur biter akşam eşin geldiğinde de yanlız kalmaya çalışın odanıza geçin ne biliyim kayınvaliden anlar herhalde haldenErken doğum riskim olduğu için doktor rapor verdi asla çalışmayacaksın ve ev işi yapmayacaksın biri eve bakacak dedi. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz annem çalışıyor mecbur kayınvalidemi çağırdık koşa koşa geldi. Ev işleri ve yemeği yapıyor sağolsun. Ama benim tahammülüm sıfır. O kadar çok konuşuyor ki sabahtan akşama kadar başım şişiyor artık. Asla peşimi bırakmıyor kalkıp bir odaya gitsem benle geliyor. Eline telefonu alıyor gördüğü her şeyi bana sesli okuyor misal “ 2026 yılında boya badana fiyatı şu kadar olacakmış bak Ayşe, ya da bak çocuklar nasıl dans ediyor” gibisinden. Eee banane de diyemiyorsun. Akşam eşim geliyor 2 dk sohbet edemiyoruz her konuya her lafa dahil olmak istiyor. Otururken “oturuyorum” kalkarken “kalkıyorum” gibi her hareketini sesli söylüyor. Ben iyi niyetli olduğunu biliyorum ama bu tür davranışların bana batmaması için ne yapabilirim bilmiyorum. Bu biraz eskiye dayanıyor sanırım. Evlilik zamanı bana şu kadar altın takıcaz şu eşyaları alacaz diye kendileri söylediler. Düğün günü Hiçbişey takmadılar sonra vericez dediler vermediler eşime söyledim. Ben anne babamdan para isteyemem dedi konu kapandı. 1 kuruş para harcamadan gelin aldılar her şeyi eşimle ben yaptık. Durumları da vardı ama kaynıma eşine ve çocuklarına bakıyolar. Kaynım bir işe giriyor 6 ay sonra kavga edip çıkıyor diğer 6 ay kayınbabam bakıyor onlara borcunu kirasını faturalarını ödüyor. Düğün vakti de kaynımın büyük bir borcunu ödediler düğüne ayırdıkları para oraya gitti. Sonrada vermediler hiç. Artık diyorum 1 kuruş vermesinler ama bizden de istemesinler. Hep mesafeli fakat saygılıydım onlara karşı zaten senede 20 gün anca görüşüyoruz. Ama şuan kayınvalideme tahammülüm yok. Onu göndersem eşim işten çıkıp yemek temizlikle uğraşacak çok yorulacak yetişemeyecek. 1 ay gibi bir süre kayınvalidemin bizle kalması gerek. Hareketlerini nasıl görmezden gelebilirim?
Düzeltme: ben de bu şekilde hissetmekten memnun değilim fakat şuan için bunu aşamıyorum. Kendime telkin ediyorum sana yardım etmek için burda o diyorum fakat bu rahatsızlık duygusundan kurtulamıyorum. Buna çare arıyorum zaten. Bunun için yazdım buraya yoksa kimseyi suçlamak gibi bir derdim yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?