Yani evet bu ihtimalleri de düşünerek bir de gerçekten üzmek istemiyorum onları keskin tepkiler vermiyorum. Sanırım şu aşamada en iyisi fikrimizi söyleyip ilgilerine teşekkür edip açık kapı bırakarak desteğinize ihtiyac duyarsak mutlaka çağırırız demek.Zaten imkanınız varsa 2 yaşına kadar kendiniz bakmanız çok iyi, ben 14-15 aylıkken işe başlamıştım, doğum izninden sonra 1 yıl ücretsiz izin almıştım. Erken başlamayın tabi. Ama 2 yaştan sonra babaannenin bakması sizin çekirdek ailenize zarar vermez. Biz eşimle kreşleri dolaşmıştık, eşim ilk okuldan sonra yatılı okumuş hep, kreşlerde bir odada çocuklar için yan yana dizilmiş yer yatakları vardı, eşim o odayı görünce çocukluğu aklına geldi üzüldü vermedik kreşe.
Evet ikimizin aileleri de biz de başka baska sehirlerdeyiz . Aynen ben kendi aileme söyledim düşüncemizi benim üzerime düşen kısım buydu onlara bisey demeyi düşünmüyorum.Arkadaşlar kayinaile başka şehirde yasiyor belli ki. Çocuk bakmaya gelip apartta kalırız diyorlar yani size mantıklı geliyor mu gerçekten
Neyse konu sahibi, eşinize söyleyin konuşsun ailesiyle bi daha lafını açmasınlar. Siz yüz göz olmayın hiç.
Aklımdan geçenleri çok güzel ifade etmişsiniz çok teşekkür ederimBabaanne anneanne çok mu genç dinç sağlam oluyor da kreş yerine onlar baksın deniyor? Çocuğun anne babası ne diyorsa ne istiyorsa o olmalı. Bizdeki bu ısrar, ille benim dediğim olsun, en doğrusunu ben bilirim, sen beni dinle baskısı hiç bitmeyecek mi? İnsanlar doğurduğu çocuk hakkında bile karar veremeyecek mi? Ayrca başka şehirden gelinecek, ev apart tutulacakmış. Hem çocuğa bakıp hem de kira mı ödeyeceğiz denecek, kışın sabah soğukta çocuğu çıkarmayalım burada kalsın ya da biz sizde kalalım denecek, yedirme diyeceksin tattırdım denecek, çok kalın giydirme diyeceksin kat kat giydirilecek, ekran kesinlikle yok diyeceksin yaşlı insanlar sıkılıp tv açacak... Yani herkes güzel güzel anlaşıyorken, saygılı mesafeliyken durduk yere niye küslük kırgınlık olsun? Kadının ailesinin de aynı şeyi isteme hakkı var, onlara da ayrı bir apart mı tutulsun? Eş ailesi kendi kafalarına göre plan yaparken kadının ailesini hiç hesaba bile katmıyorlar, niye, onların da torunu değil mi?
Kadın işini gücünü kariyerini bile ona göre planlamış, çocuğu için maddi manevi şartları sağlamış, ona göre bir kreş seçecektir. Anneanne babaanneye liste verip kurallar şartlar bunlar diyemiyorsun, maaş karşılığı çalışanın gibi talimat veremiyorsun, yapılmayınca niye diye soramıyorsun, herkes kendi bildiğini okuyor.
M mdys , yurt dışında kreşlere hamileyken yazılıyorsun bekleme listesine giriyorsun. Ben siz olsam eksik olmayın teşekkür ederim ama çoktan kayıt yaptırdık, anlaştık, zamanı gelince kreşe gidecek derim. Benim iki çocuğum da 2,5 yaşında başladı kreşe hem de dilini hiç bilmedikleri ülkede.
Kreşteki olayları izledilerse kıyamamışlardır onlarda düzenini bozmaya hazır ne düşünceliler bence güzel bir teşekkür et ve kararlı olduğunu söyle sonuçta senin çocuğun kalp atışını falan yükseltmeye gerek yok hayır dersin ne yapacaklar evimi basacaklarMerhabalar, 5 yıllık evliyim ben de eşim de iyi kariyerlere sahip insanlarız. Ailelerimizle de aramız gayet iyi ama şöyle bi sıkıntım var. Biz cocuk sahibi olmayı çocukla kendim ilgilenebilmem için istediğimiz zamandan baya bi oteledik yani aslında evliligimiz de biz de hazırdik ama kariyerimde gelmek istediğim bi nokta vardı. Şimdi çocuğum doğdu ücretsiz izne ayrıldım 2 yıl çocuğuma kendim bakıp sonra güzel bir kreşe vermeyi düşünüyorum. Eşim de benimle aynı fikirde. Gelgelelim eşimin ailesi sürekli sıkılırsan ise dönersin, olmadı biz geliriz apart tutar bakarız, kreşe vermeyiz biz bakarız diyip duruyor. Dediğim gibi eşimle ortak kararımız kres o da bunu söylüyor biz böyle planlıyoruz diye ama ha tamam diyip sonra yine aynı şeyleri söylüyorlar. Bu durum bende bi anksiyete yaratmaya başladı eşim kesinlikle buna yanaşmaz çünkü bilir ki benim rizam olmadan böyle bir işe kalkisirsa eyvallahim yok basimi alır giderim. Ama bu teklifi duymak artık laf arasında da olsa beni çok rahatsız ediyor sinirden kalp atışlarım hızlanıyor konuşmak da istemiyorum ne yapacağımı bilmiyorum
KesinlikleAnladığım kadarıyla henüz ortada bi çocuk yok. Farazi bi şeyden bahsediyorsunuz. Derdinize kurban olayım da. Çocuk doğsun, 2 yaşına gelsin. Siz işe dönün. Bunun kritiğini o zamana ömrümüz vefa ederse yaparız. Olmayan ve belki de hiç olmayacak bir şey için dertlenen insanlardan bi şey anlamıyorum. Binlerce ihtimal var hayatta her şey insanlar için. Tasavvur ettiğiniz şeyler vuku bulsun, siz çaresiz kalın o zaman biz size yardım edeceğiz. Söz.
Anne anne babaanne elbette en güvenli yer ama kendi kafalarının dikine gidiyorlarÖnceki mesajlarımı okudunuz mu bilmiyorum ama aynısını kendi ailem için de belirttim. Düşman olarak görseydim çoktan tersler ben böyle istiyorum diye söylerdim. Aksine sevip değer veriyorum aramizda tatsizlik olmasin ki babaanne dede sevgisinden mahrum kalmasın istiyorum. Ama çocuğum anneanne/babaanne sorumlulugundansa benim elimin altında yetişsin istiyorum. Hem de kresin sosyal ve zihinsel acidan gelişimine cok daha faydasi olduğuna inanıyorum. Bazen hersey düşmanlıktan kaynaklanmayabilir ben bu sorumluluğu kendim alabilmek için anne olmayı çok istediğim halde erteledim. Kesinlik içeren dusmanlik yargılamaniz beni bir miktar üzdü ama kısa bir metin üzerinden anlamak anlaşılmak zor tabi ki.
Eşinizde netse niye bu kadar büyütüyorsunuz ki?Merhabalar, 5 yıllık evliyim ben de eşim de iyi kariyerlere sahip insanlarız. Ailelerimizle de aramız gayet iyi ama şöyle bi sıkıntım var. Biz cocuk sahibi olmayı çocukla kendim ilgilenebilmem için istediğimiz zamandan baya bi oteledik yani aslında evliligimiz de biz de hazırdik ama kariyerimde gelmek istediğim bi nokta vardı. Şimdi çocuğum doğdu ücretsiz izne ayrıldım 2 yıl çocuğuma kendim bakıp sonra güzel bir kreşe vermeyi düşünüyorum. Eşim de benimle aynı fikirde. Gelgelelim eşimin ailesi sürekli sıkılırsan ise dönersin, olmadı biz geliriz apart tutar bakarız, kreşe vermeyiz biz bakarız diyip duruyor. Dediğim gibi eşimle ortak kararımız kres o da bunu söylüyor biz böyle planlıyoruz diye ama ha tamam diyip sonra yine aynı şeyleri söylüyorlar. Bu durum bende bi anksiyete yaratmaya başladı eşim kesinlikle buna yanaşmaz çünkü bilir ki benim rizam olmadan böyle bir işe kalkisirsa eyvallahim yok basimi alır giderim. Ama bu teklifi duymak artık laf arasında da olsa beni çok rahatsız ediyor sinirden kalp atışlarım hızlanıyor konuşmak da istemiyorum ne yapacağımı bilmiyorum
Fikrimizi dile getirdiğimiz halde duymazdan gelerek hep aynı şekilde söyledikleri için. Tabi ki yine bizim istedigimiz olacak ama kırmak istemiyorum tatsızlık istemiyorum o yüzden biraz geriliyorum.Eşinizde netse niye bu kadar büyütüyorsunuz ki?
Belki onlara teklif edemediğinizi düşündükleri için böyle ısrarcı oluyorlardır.
Sonunda sizin dediğiniz olacaksa dert etmeye değmez.
Evet bu yüzden yine arada desteğe ihtiyacımız olduğu zamanlarda gelirsiniz kapısını da açık bırakmak istiyorum iki tarafa daYeni anne olduğunuz daha fazla batıyor bazı sözler. Bence aldırış etmeyin. Çocuk sizin karar sizin.
Ama sadece şunu unutmayın kreşe gidip hasta olduğu zamanlarda birinin yardımına ihtiyaç duyabilirsiniz. Benim ikizler dört yaşta yarım gün gitti. Ama kışın iki hafta gitseler bir hafta evde kaldılar. İki yaş için belki evde bakıcı daha rahat olabilir.
Uzun uzun çok güzel yazmışsınız tam olarak bunları düşünüyorum önerileriniz icin de çok teşekkür ederimÇocuğum doğunca işten ayrıldım. Bezli bebek kabul eden bi kreş etrafımızda da yok. Ama eğer böyle bi imkanım olsaydı elbette çalışmaya geri dönerdim kreşe vererek. Herkes anneanne babanne güzellemesi yapmışta unutmayın ki 2-3 yaş bezden ayrılma süreci. Babanne bunu hakkıyla yerine getirebilecek mi? 2 buçuk yaştan sonra kesinlikle çocuk etrafında akran istiyor babanne sürekli parklarda gezebilecek mi? Konuşma gelişiminin en üst noktaları bunlar babanne annenin en bilinçli yöntemlerle yürüttüğü bu süreci yönetebilecek mi? Bir de bafelisin dedikleri var. Yani çocuğa istemediğin şeyi yedirecek yapma dediğin şeyi yaptıracak yetmeyecek yapma diyince arada gerginlik oluşacak. Alınacak. Babanne sadece babanne olarak kalmayacak o kadınında annelik içgüdüsü var böyle bi rekabete gerek var mı cidden? Bir de başka şehirden gelip sırf çocuğa bakmak için apart tutulacak. Ordan sıkılırlarsa sorun yaparlarsa ne olacak? Nereye kadar gidebilir ki bu düzen? Ben kişisel fikrim oyumu kreşten yana kullanıyorum. Bu yaz eğer bez işini hallelersek önümüzdeki eğitim dönemşnde oğlumda anaokuluna gidecek. Bu benim tercihim. Uyum sağlarsa işe de dönerim senelerdir kimseye muhtaç olmamıştım 2 yaşında hastaneye yatmam gerekti o zaman hariç oğlumu hiç kimseye bırakmamışım bu saatten sonra kime niye minnet edeyim?
Konu sahibi eşinin de desteğiyle biz bunu istemiyoruz lütfen daha fazla bu konuyu açmayın ihtiyaç duyarsak size söyleriz diyip kestirip atacaksınız. Bi daha konu açılırsa bunu konuştuk sanıyordum diyip konutu kapatacaksınız. Kendinizi yiyip bitirmenin bi anlamı yok. Uygun dille cevabını verin tabiki. Sıkmayın kendinizi
Değil mi kapım her zaman açık geldiklerinde severek de ağrılarım gelsinler sevsinler vakit geçirsinler istedikleri zamanBen çok yaşlı bir anneyim.
3,5 yaş bebesinin peşinden koşarken yoruluyorum,yalan değil. Nazını niyazını saymıyorum artık.
Kayınvalide kayınpeder nasıl çocuk bakacak hiç anlamadım?
Evet evet bana çok acayip geliyor.Değil mi kapım her zaman açık geldiklerinde severek de ağrılarım gelsinler sevsinler vakit geçirsinler istedikleri zaman
gözünüzü korkutmak gibi olmasın amaİyi insanlar bana bi kötülükleri olmadı ama fazla sahipleniciler çocuğun birincil bakımını onlara bırakırsam bizi ikinci planda görürler ben onlarla sevgi dolu bi ilişkisi olsun isterim tabi ki ama bakım ve sorumluluk tamamen anne baba olarak bizde olsun. Aynisini kendi ailem için de düşünüyorum bu arada onlara karşı bi tepki değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?