Öncelikle merhaba forumda yeniyim bir hatam ve yanlış konu gibi açma durumum varsa affola.. Hep takip ettiğim bir yerdi ama üye olmak yeni nasip oldu. 1.5 yıllık evliyim ve 3 aylık bir kızım var. 33 yaşında evlendim ama eşimim ailesi ilk günden itibaren herşeyi zehir etti. Nişanlılık süremden itibaren yapılanları anlatmakla bitiremem inanın. Canavar gibi iki görümcem bir eltim bir bekar bir amca bekar bir hala bir kayınvalide ile yaşıyorum. Her dakika kavga gürültülü kaostan beslenen bir ev. Kayınbabamı ayrı tutuyorum o da zor durumda. Bilmeyenler tabi ki beni de eleştirebilir ama baştan sona anlatmam mümkün değil. Belki benim sınavım bu ama şeytanlaşmış insanlara tahammül edemiyorum. Emziriyo olmasam psikiyatriye gitmeyi düşünüyorum. Maddi durumumuz o kadar iyi değil ki bu durumu önemsemiyorum elbet düzelir. Benim canımı en çok sıkan şey bebeğime müdahale edilmesi. Bir iğne yardımları olmamasına rağmen her türlü eziyeti yapıyorlar. Hamileyken koca kurban mı kesmedim, doğumda kavga edip erkek olmadığı için türlü laf mı çarpmadılar anlatamam. İşlerine gelince cahil işlerine gelince uyanıklar. 40 günlük bebeği oturtmaları, kış günü üzerini soyup sözde masaj yapmaları, bebeğe bakımıma herşeye müdahe ediliyor. Kucağa almam dahi istenmiyor. hala oturtma çabalarını da geçtim kayınvalidem alenen torun ayrımı yapıyor. Her torununa birşeyler örer alır benimkine yapamıyorum çalışıyorum gibi bahaneler üretir. Nişanlıyken ayrıldım ancak eşimin uğraşlarıyla sevgide ağır bastı sanırım barıştım. Kaç kez boşanmayı düşündüm eşimin gözleri kör herşeyi bilip yine de toz kondurmuyo ve asla beni dinlemiyor. Dolduruşa çok geliyor. Aynı şehirde yaşıyoruz ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Dışlanıyorum eşim bile benim yüzümden dışlanıyor ancak inatla daha çok ailesine yaklaşıyor. Aileme kadar kıskançlık içindeler boşansak çok sevineceklerini işlerine geleceğini de biliyorum. Evladımı emzirdiğim geceler boyunca ağlıyorum. En çok da ona üzülüyorum. Sizce bu durumda ne yapmam gerekli ? Nasıl kurtulabilirim evladımı koruyabilecek miyim bu insanlardan? Ya da eşimle nasıl çözebilirim yardımlarınızı yorumlarınızı bekliyorum.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kayınvalidem ve eşimin ailesinin evladımı dışlaması
- Konu Sahibi Mirnuray
- Başlangıç Tarihi
- 23 Mart 2015
- 8.936
- 14.791
- 248
- 7 Haziran 2018
- 8.062
- 21.009
- 278
- 8 Mart 2018
- 1.386
- 1.833
- 63
- 28
- 23 Ocak 2017
- 4.217
- 5.571
- 158
- 33
Sanırım benzer yaşamışız ben de istenmedim kaynanam tarafından. İstemede ağladı hicbisey yapmadı durumu cok cok iyi olmasına ragmen...asıl konuya gelelim. Bebeğim doğdu annem yanımda kalacaktı tutturdu bende kalıcam diye. Hastanede 2 gün bebeği kucagıma vermedi hemşireler anneye verin diyor annem annesine ver diyor o inatla vermedi cocugumla bag kuramadım sarılık oldu emmemekten. Eşimi doldurmuss cocuga dokununca anneye ver diye ben o dinlensin diye vermiyorum demiş ağlamış eşim hastanede annemin üstüne yürüdü ağlattı annemi. Eve geldik yine aynı. En sonunda bir gün 40ı cıkmamıs cocuga gaz masajı yaptı ic kanama gecirdi cocugum Acile yetiştirdik hastane raporum elimdydii bunu söyleyince kp kv geldi evimi bastı kp benim karımı suclayamazsın dedi üstüme yürüdü eşim cıt cıkarmadı ben de eşimi evden kovdum cekti gitti. 5 gün gelmedi sonra cıktı geldi barısmaya ana babası arıyor nerdesin gel buraya diye. Anası diş fırcasına kadar dizzmiş dönmesin diye. Biz eşimle barıstık kaynana konusmuyoru benle neymiş benimle yüzleşcekmiş geldi evime ben o köye gidince evini silmiyormusum(calısıyorum) cogu zaman benim evime bile annem yardım ediyodu. Hediye almış tesekkur etmisim ama takmamısım o an. whatsaptan hep o ilk yazıyomus vs vs. Eşim o gün gördü ki annesi bna yok yere eziyet ediyor. Böyle olmayacak bu sehirden gidelim dedi tayn istedik gittik. Cook mutluyuz smdi
- 12 Mart 2016
- 1.466
- 1.878
- 133
- 9 Temmuz 2018
- 401
- 1.074
- 113
Bebeğiniz için güçlü kalın onun size ihtiyacı var. Ne güzel emziriyormuşsunuz stres olup sutunuzun kesilmesine izin vermeyin. Bebeğinizle ilgili rahatsız olacağı şeyler yapıyorlarsa kesinlikle uyarın çekinmeyin. Unutmayın o bebeğin dili de canı da sizsiniz. Onu ve kendinizi koruyun. Bol şans
lisans mezunuyum ancak iş bulamıyorum ilçeden ile evlendim işkurla dönemlik çalışıp ayrıldım şu durumda bebeğime zaten bakacak kimse yok
Aynen öyke bir kez benim herşey içimde ölsem de kurtulsam dedi o kadar çaresiz biliyorum ama koruyamadığı için en büyük öfkem onaEşinden yüz buluyorlar işte kocanda iş yok evladını da mı düşünmüyor bu adam olacak iş değil.Kaynananizin o kıytırık elisilerini de icerlemeyin bebeğinizi sağlıcakla buyutun inşallah ama nasıl olacak bilemedim o ortamda
Yuva yıkmak kolay geliyor insana ama o kadar çaresiz ve sabrımın bittiği bir noktadayım ki anlatamam dilerim yine desonumuz sizinki gibi olsun eşimin memuriyet ya da başka bir işi söz konusu olamaz teklif ettim defalarca ailesinden korktuğu için asla yapmaz
Eşimim lise diploması bile yok açıköğretime ikna edebildim. Kimbilir kaç yıl sürer bitmesi ama kaymakam oğlum diye seviliyor evde
- 3 Şubat 2018
- 25.875
- 111.330
- 598
Tam koas ortam, destek vermeyen bir koca ama yine de inadına hamile kalınıyor. Ilk önce kendi verdikleriniz kararları sorgulamaniz lazim. Daha kendi isteğinize göre ve mutlu olacağınız bir hayat ortamı yaratamadan hamile kalmışsınız. Ve şimdi sizinle beraber bebeginiz de cekecek. Ya evi ayiracaksiniz, veya ayrılmayı göze alacaksınız başka yolu görmüyorum. İnsanları değiştiremezsiniz çünkü.
Kaç kez aldırmayı düşündüm biliyor musunuz? Yargı dağıtmak ne kolay değil mi ? Hatam evlenmek olabilir insan bir meyvesi olsun diye düşünüyor bekarken böyle olacağını bilsem ister miydim? Kendimi geçtim evladıma niye yaşatayım bu durumu. doğmuş çocuğumu hata olarak düşünmem bile ayıptır günahtır. Hayat sizin pencerenizden baktığınız gibi kitap teorileriyle yaşanmıyor ne yazık ki. Bir aileyi de çoğu zaman içine girmeden tanımıyorsun. Eşine güveniyosun o da yarı yolda bırakıyor. Ayrılmak çözüm bu durumda farkındayım eşimle konuşup kızımla olan güzel günlerimi de yazarım umarım burdan
- 6 Ocak 2014
- 1.682
- 1.766
- 333
- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.029
- 398
- 35
Şu an 34, 35 yaşında falan olmalısınız yalnız yazdıklarınızda hiçbir olgunluk belirtisi göremedim ben. Hadi erken evlenseniz bihabersiniz birçok şeyden diyeceğim ama o da değil. Azıcık çıkarın dişinizi, özellikle de bebeğiniz için. Boşanın demiyorum ama eşinizle konuşun, işin ciddiyetinin farkına varsın. Ailesinin ilk yanlışında da gidin evden. Ayrı ev tutmazsa da dönmeyin. Ailesinden göbek bağı kesilmemiş biriyle ne işiniz var zaten?
- 10 Ağustos 2009
- 26.199
- 18.341
- 823
- 20 Ocak 2019
- 1.261
- 2.616
- 53
- 35
- 3 Şubat 2018
- 25.875
- 111.330
- 598
Yargı dağattigimi kim söylüyor? Gerçekleri duymak hoşunuza gitmeyebilir. Ama burda bir cok kez aynı duruma şahit oluyoruz. Hatta bazı kadınlar "Cocuk olunca mecbur ayri eve çıkarız" diye hamile de kalıyor. Benim hayata bakış açım kitap teorilere göre değil, sadece mantık. Benim kendimin mutsuz olduğum bir ortama çocuk getirmek (siz hamile kalmadan önce durum şimdi ki gibi değilmiydi? Birden mi değişti herkes?), sadece benim sorumluluğum. Onun icin benzer durumda olup hamile kalmayi hayal eden bayanlar: Önce kendinize ait (!), sizi mutlu edebilecek, en önden huzur verebilecek hayat şartları kurun öyle hamile kalın. Her çocuk ilk önce mutlu bir anne ve aile ortamı hak eder.
