Kayınvalidem bugüne kadar bana dair şikayetlerini açıkça ifade etmemişti.
2 gün önce canı sıkkındı, baktım anlatası var deştim biraz.
Bir başladı anlatmaya "Başkalarına bakıyorum özeniyorum, benim gelinlerim neden böyle?" diye.
"Kaç gündür hastasın, ben neden gelinimi aramayayım, o rahatlığı alamadım ben."
Önce bi dumur oldum tabii.
"Hasta oluyorum geçmiş olsun demiyosunuz, bi cuma aramıyosunuz. Hadi seni geçtim, öteki hemen şurda, hastayken bi adaçayı yapıp verse nolur. Eltim geliyo bakmaya..."
Tabii bu kadar kısa cümlelerle anlatmıyor derdini.
"Anne hepimiz hasta oluyoruz, x(eşim) çoğu zaman yanımda olmuyor, sen yalnız değilsin ki." dedim.
"Benim gençlerim var kızım, ben sizinle bir miyim? Yemek bekliyorlar, ütü bekliyorlar."
Hiç iş yaptırmam diye övündüğü kayınlarımdan bahsediyor burda, koca koca adamları o hasta olduğunda beslemek bize düşüyor çünkü.
Bozuldum, alışık olmadığım konuşmalar, bir taraftan döküldü, bir taraftan "Bak hamilesin içinde kalmasın, anne-kız dertleşiyoruz. Benim de hatalarım olabilir, sen de söyle." dedi durdu.
"Aramadın diyosun, nişanlıyken beni bir kere bile aramadın, ziyarete gelmedin. Balayında hastaydım, sen de bana bi geçmiş olsun demedin. Benim de kırıldığım şeyler var." dedim sadece.
Düşündü, nişanlıyken telaştan arayamamış gelememiş(ne telaşı vardı bilemiyorum), balayında rahatsız etmek istememiş.
2,5 yıl sonra mevzusunu edeceğim konular değil, ama ben daha geçen hafta topallaya topallaya işe gittim, en sonunda gidemedim, kalkıp yemek yapamadığım oldu.
Onun beklediği gibi gelsin yemek yapsın diye bir beklentim hiç olmadı.
Kendi aramamasını geçti, fî tarihinde grip olmuş da gitmemişiz aramamışız.
2 gün sonra neden oturdum da bunları kuruyorum işim yokmuş gibi bilmiyorum.
Ev dandini, birsürü hazırlanacak sınav var, ben oturdum "Neden şunu demedim" diyorum.
Şimdi bir taraftan bundan sonra Allah rızası için arayayım diyorum, bir taraftan ne olursa olsun surat bile yapmadım, neye yaradı diyorum.
Bunlar niye kendilerine hiç iğne batırmıyorlar?