Kayinvalidenizle araniz nasil

Bizim durum çok karışık, iyiyiz genel manada ama kayınvalidem çok cahilce davranıyor bazen. yine iyi davranıyorum burada goruyorum da çıtır çıtır yerlerdi sanırım bazıları
 
Kayinvalidem iyidir iyi niyetlidir evlenirken beni uzmediler ama etraftan cok etkilenir ve hala oglunun evli olmasina alisamadi genelde benim dedigim oldu birsekilde olaylar bana dondu bende sessiz ama mesafeliyim yerini beklerim
Gorumce var bende, o sorun birazcik ciddiye alan yok
Ama is es te bitiyor o dengeyi kurmadimi is zor
 
Kayinvalidemle cok farkli karakterde iki insaniz,
evliligin ilk yillari onun bazi beklentileri oldugu icin pek hos degildi aramiz,
ama kavga falan aramizda olmamistir.
Simdilerde de herkes birbirinin huyuna alisti zaten, beklentiler ona gore evrildi, buyuk problemler yasamiyoruz, iki cok farkli insan olarak haliyle cok cok iyi degil aramiz, ama sorunumuz da yok yani.
Bir de tabi zaten aramizda mesafe var, az gorusuyoruz haliyle, daha cok goruntulu konusma seklinde bir iliskimiz var diyeyim.
 
Ben kendi adıma kendisinden nefret seviyesinde hoşlanmıyorum.
Sınır nedir bilmeyen, ağızdan çıkanı kulağı duymayan, beraber yaşamak isteyen, kaynanalık yapmayı isteyen, ısrarcı ve maalesef cahil bir insan.
Evlenmeden önce kk da kayınvalidelere neden yüklenildiğini bir türlü tam anlamıyordum. Çünkü babaannem gibi bir kadın bekledim.
Fakat hayatın gerçekleri tokat gibi yüzüme çarptı.
Eşimin dengeyi bulamaması boşanma aşamasına getirdi.
Tabi başlı başına sorun o değil eşiminde annesine mani olamaması üzerine tüy dikti. Çünkü gerçekten dur, yapma etmeden anlamıyor.
Neyse. Sonuç olarak aşırı inişli çıkışlı seviyemiz benim çok uzun zaman görüşmemem, aynı zamanda eşiminde bensiz gidip hesap vermekten çekinmesi vs durumlar nedeniyle ciddi mesafe koymam konusunda işe yaradı ve stabil hale geldi. Tabi sürekli ipleri sıkı tutmak şartıyla.
4 yıllık evliliğinin neredeyse 1 yılında en fazla 3,5 kere görüştüm.
Bugün ise kendisini asla aramam. Geçmişte emrivakileri nedeniyle aradığında açmıyordum. Bu nedenle kendiside artık aramıyor.
Evime "baskın basanındır" diye gelen kadın artık önceki akşamdan eşimi arayıp "xxx yarın evde mi biz geleceğiz" diyor. Bu aşamaya gelmemiz 4 yıl sürdü.
Tabi bunun asıl mimarı kayınvalidem değil kayınpederimdir.
Kendisini çok severim, koyduğum bu mesafeyi asla hak etmiyor ama sorunun karısı olduğunun farkında onu dizginliyor.
Bu kadının hiçbir iyiliği yok mu?
Elbette var. Çocuklarını torunlarını çok sever. Köyde ne yaparsa onlar içinde yapar. Dışarıya melektir. Kötü kısmı gelinlik müessesine kalıyor.
He şimdi diyebilirsiniz ki o kadar uğraşıyor sevmiyorsun bir de onun getirdiğini mi yiyorsun. Hayır yemiyorum. Kendim süper temizim demem ama onun kadar hijyen yoksunu değilim.
Burada örnek verip midenizi bulandırmak istemem.
Neyse kısacası diken üzerinde ama ipleri tamamen koparmadan yaşıyoruz.
Şimdilerde sessiz bir anlaşmayla mesafeli takılıyorum. Fakat kadın su gibi sürekli bir çatlak bulsam da girsem gibi takılıyor. Huylu huyundan vazgeçmez.
 
İyidir gerçekten bir kötülüğünü görmedim. Sadece herşeyi bilmek burnunu sokmak ister ona izin vermiyorum. Onu dışında gayet iyiyiz fedakardır da hakkını yiyemem ev alalım diye kendi altınlarını bile verdi. Bende iyi şeylerine karşılık ufak tefek sıkıntılara takılmıyorum
 
Benim kayınvalidem köyde yaşıyor kendi elleriyle yaptığı peyniri yoğurdu gönderir sürekli. 70 yaşında ama çok sağlıklı ve dinç maşallah. Nevresim takımı dikmiş göndermiş bana. Sürekli bizi düşünür, dua eder, güler yüzlü ve asil bir kadındır. Ama zamanında eltilerimle aynı evde oturmuş ve onlara biraz çektirmiş. Çektirmiş dediğim karışırmış, söylenirmiş falan.. Öyle anlatır eşim. Bana "kaynanalık" yapmaz, ben de zaten ayda yılda bir gittiğim için hiç evin gelini gibi değil de misafir gibi davranıyorum. Elimi bir işe sürmez eltilerim ve görümcelerim. Allah razı olsun hepsinden. Çok çok kalabalıklar ama birinden bile kötü söz işitmedim, incinmedim. Annem de çok sever kayınvalidemi.
 
Anneniz size can verir kayın valideniz kendi canından birini verir bu bir güzel söz
Ancak verirken o canı haram zıkkım eden kv lere de bir şey diyemem
 
Kötü ama benim yüzümden değil o yüzden içim çok rahat, hatta başka birisi olsa yüzüne bakmaz ben de birkaç kez görüşmeme kararı aldım ama çocukları görme mörme derken görüşüyoruz ama hiç ama hiç yüz vermiyorum.

Çocuk olana kadar iyi seviyeli bir ilişkimiz vardı, ne zaman çocuk doğdu eve geldi kaynanama bir şey oldu, çocuğu benden kıskandı önceleri, çocuğa ve bana olan ilgiyi kıskanıp "Chek annesinden su istedi" diye bile ağladı eşime:) var sen düşün ağlama sebeplerini. Sonra eşim onun istediği bir şeye hayır dese Chek yaptırıyor bunları sana oldu vs vs.
Bir ara stres topu yapmıştı beni canı sıkıldığında telefonu açıp saydırıp saydırıp kapatıyordu, yazık ben de elimde bir bebek, annem uzakta çocuğa bakmaya çalışıyorum süt veriyordum ve sütümün kesilmesine sebep kendisidir. Bir de sütün yetiyor mu diye sorardı utanmadan.
Millet "gelinim şöyle iyi bana şöyle yapıyor Chek'e söyle sana şöyle yapsın böyle yapsın" dedikçe gazına gelip bana saldırıyordu.
İşte anlamıyor ki kimse aile içindeki kötü şeyleri anlatmaz ki bizim aramız bizi kıyasladığı insanlardan daha iyiydi ama böyle yapa yapa bozdu aramızı. Sonra da yılbaşında vs sofra hazırlıyorsun sadece kendiniz oluyorsunuz diğerleri aileleri ile birlikte kutluyor demeyi biliyor. İşte o gazına geldiğin insanlar gaza gelip gelinine saydırmıyor seviyeli şekilde geçinip gidiyorlar diyorum içimden

Tartışmalar vs sonunda sabır taşı çatladı gözüm döndü aman eşim bir şey der mi falan düşünemiyorsun o an zaten. Bana yine saydırdığı bir zaman ağzının payını verip susturdum. Her aradığında her laf soktuğunda durmadım aman boşver demedim karşılığını misliyle aldı. Önceleri ağladı sızladı doldurmaya çalıştı eşimi ama eşim de baktı ki benim de ağzımı kapatmaya niyetim yok bıraktı kendi halimize Şimdi bana cırlarsa alıyor cevabını, sessiz kalırsa ben de sessiz kalıyorum. Eskisi gibi açayım da bir saydırayım yapamıyor. Hatta ne işin var diye bile soramıyor. Ha böyle olsun ister miydim hayır ama kendi istedi.
 
Ortalama haftada bir telefonda görüşme, iki haftada veya ayda bir ziyaret, ama çok severim her ikisini de.
 
Biz farklı ülkelerdeyiz. Kv zaman ule değişti. İlk başlarda garip garip konuşurdu yani olgun bir kadin gibi değilde bos konuşan ilgi görmek isteyen laf sokarak üstün olmaya çalışan biri gibiydi. Zamanla duzeldi, umre hac derken....
Benide tanıdı. Evimize geldiler bir aylığına oglum olunca. İyice yakindan tanima firsati oldu. İnsanligimi hizmetimi gördü, anneme nasi yapıyorsam onada oyle davrandim. Akil aldim, biseyler sordum. Ben bilirimcilik yapinca onun gerildigini fark ettim. Bu konuda yarisamicami ve faydasiz olucani anladığım için bu sefer bir adim geri attim. Çok muhatap olmadim. Böylelikle misal yemek ile ilgili biseyler olunca ona danıştım aslında böyle oldu.
Ona karşı daha iddiasiz ve sakin kalınca ondaki biseyleri ispatlama öğretme cabasida söndü. Tatillerde görüşüyoruz, oglu ile vakit gecirmesini istiyorum ve dile getiriyorum. Nolursa olsun annesi cok cekti zamaninda kimse insan yerkne koymadi herkes ona yüklendi. Gönlü olsun istiyorum idare ediyorum.

Eskisi gibi olmasada bazen patavatsızlik yapiyor ki kendi cocuklarida kiziyor bu huyuna. Bana mesela hic annene cekmemissin gibi benzeri bir laf etmisti. Cok kirilmis sakince masadan kalkmıştım. Pisman olup esime anlatmis ben saka yaptim ama onu kirdim diye. Eşimde o senden kizindan daha eli cabuk is yapiyor her ise koşturuyor öyle demekle iyi yapmadin filan demis.

İyi olma galiba karşılıkli oluyor, yani gelin iyi iken kv kötü mu bilmiyorum denk gelmedim. Kötülükten ziyade zihniyet farkini ben arkadaslarim ve kvleri arasinda gördüm. Biraz mesafeli ve politik davraninca bi şekilde yürüyor
 
benim kayınvalide yılın 6 ayı bizde kalır. ilk başlarda çok sıkıntı yaşadık. Şimdiler de evde herkes kendi haline takılıyor. Yani öyle kafayı takarsan herşeyine kavga edecek sebepler olur. Ben zaten çalışıyorum tüm gün. Evde dursam daha çok kavga ederiz gibi geliyor.
 
Benim kayınvalidem henüz yok, adayım var (nişanlıyım). Çok iyi geçiniriz, bazen nişanlım işten gelmeden evlerine giderim oturur saatlerce sohbet eder tv vs izleriz. Arada nişanlımla ufak atışmalarımız olursa oğlunun tarafını tutmaz, haklı kimse fikrince onu söyler. Ben haklıysam oğluna Fear haklı diyebilir, gocunmaz. Bana aşırı saygı duyar fikirlerime önem verir, bazen oğlu dediğinde yapmadığı şeyi ben söyleyip önerdiğimde aslında haklısın der yapar. Tavsiye ister akıl danışır. Hatta bir keresinde beni aramıştı oğlum senin şu yemeğini benimkinden daha çok seviyor sen nasıl yapıyorsun diye. Egolu birisi değil yani asla. Nazik, naif, ince düşünceli sakin bir kadın. Zaten ismi de Nazik:) Ben de ona çok saygı duyarım çünkü çok güçlü bir kadın. Annesiz büyümüş, evlenmiş eşi seneler önce vefat etmiş. Zihinsel engelli bir oğlu daha var. 60 küsür yaşında hala vızır vızır her işe koşturan her şeyini kendisi yapan birisi. Nadiren oğluyla atıştılarsa bana da soğuk davranabiliyor, önceleri kişisel algılamıştım ama sonra geçti. Çünkü siniri geçince oğlumla atıştık diye sana da ters davrandım özür dilerim diyebilen birisi. Evlenince nasıl olacak bilemiyorum ama değişeceğini sanmıyorum çünkü etrafındaki herkese karşı böyle sadece bana değil, karakteri bu yani
 
Bizim de iyi bana göre. Belki kayınvalidem başka düşünüyordur onu bilemem tabi. Genel olarak öyle çok sıcakkanlı biri değilimdir ben zaten. Hiç ideal gelin de olmadım.

Ama yardıma ihtiyacı varsa ederim. Gittiğimde sofra toplarım çay kahve yaparım. Güleryüzlü davranırım. O da aynı şekilde misafirim gelse yardım eder filan. Tahminimce çocuğum olsa da bakardı.

Bir arkadaşım mesela kayınvalidesine karşı bana göre fazla sıcaktır. Dizine filan uzanır. Bizimki öyle şeyler istiyorsa çok yanlış yerde mesela.
 
Kv ile iyi gecineniz var mi bilmiyorum cevremde hic denk gelmedim de. Bizde de durumlar farksiz değil. Umrumda degil bana kalsa hic görüşmem ama esim buna asla müsade etmez. Küsmek iyi birşey degil elbette birde o tarafi da
Banada kalsa görüşmem ama işte eşim var
 
Ne iyi ne de kötü. Benimle problemi yokken oğluna küstü o ara ona küstüğü için bana da küstü tripliydi. Sonra oğluyla barıştı bana soğuk davranmaya devam ediyor. Bir defa aradım telefonumu açmadı. Sonra acil bir durum vardı aradım bir kere açtı. Zor günleri tek başıma aşmaya çalışıyorum ve bu zorluklar beni daha da güçlendirdi. Kötü zamanları tek aştıysam iyi zamanlarda da sohbet edip hiçbir şey yokmuş gibi davranmak içimden gelmiyor. Artık aramayı düşünmüyorum. Eşimle ayda yılda bir ziyarete giderim o da sadece eşim üzülmesin yalnız gitmesin diye. En iyisi mesafeli olmak saygı çizgisinden çıkmamak. Şu saatten sonra beni sevmemiş düşünmemiş önemsememiş umrumda değil. Ben bunları aştım :)
 
Kv ile iyi gecineniz var mi bilmiyorum cevremde hic denk gelmedim de. Bizde de durumlar farksiz değil. Umrumda degil bana kalsa hic görüşmem ama esim buna asla müsade etmez. Küsmek iyi birşey degil elbette birde o tarafi da var.
Bizz,
Çok severiz birbirimizi bana hep kızıymış gibi davranır kendisinin iki oğlu var ama kızı olmamış Allah bana da bir kız evlat nasip etti der hep,biraz çok bilmiş ama tatlı kadındır severim kendisini
 
İki otobus değiştirerek haftada bir iki kez gönüllü ziyaret ederdim. İş çıkışinda ya da hamileyken de aynı şekilde devam ettim. Doğuma az vardı, eve döneceğim zaman kp "istersen ben bırakayım sadakam olsun" derdi. Yok deyip yine iki otobüsle eve donerdim.
Hep hediye alırdım vs.
Sonra ogrendim ki eşimi dolduruyorlarmis aileme ve bana karşı. Maddi manevî beklentileri zaten hep yüksekti. Gizli gizli elimdekine de göz dikiyorlardi En son yuzume salak olduğumu da söyledi adam. Demek ki her iyiliğin karşılığı iyilik olmuyor.
 
Severim kayınvalidemi o da beni sever Allah yukarda hiç bir konuda kızından ayırmaz tabi arada birbirimizi gıcık ettiğimiz noktalar oluyor ama o kadar da olur ana kiz arasında da oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…