Selam kızlar
Şu an nişanlıyım. Allah nasip ederse, şubat ayında evleniyoruz. Nişanlım görev icabı başka bir şehirde. Ben de kendi şehrimizde öğretmenim. Nişanlımın ailesi de bulunduğum şehirde. Nişanlım ancak 2 ayda bir gelebiliyor, ben de kayınvalidemi haftada bir kez ziyaret ediyorum. Özel durumlarda, ya da sevdiğim yemekleri yaptığında sağolsunlar beni de davet ediyorlar. Uygunsam gidiyorum, değilsem teşekkür edip gelemeyeceğimi söylüyorum. Sağolsunlar onlar da hoşgörüyle karşılıyorlar.
Kayınvalidemle aynı apartmanda yaşayan eltim var. 7 senelik gelin 2 de çocuğu var. Çocuklarını kayınvalidem bakıyor. Demek istediğim hergün görüşüyorlar. Ama yine de haftada bir gece kaynımla eltim, hep birlikte olalım diye benim gittiğim gün geliyorlar. Eltimle olan seviyeli ilişkilerine imreniyorum. Doğrusunu isterseniz bu konuda eltimi örnek alıyorum. Ne takdiri, ne teşekkürü dilinden hiç düşürmüyor. Yoruldunuz bütün hafta size yardım edelim diyor. Beni de aileye kaynaştırmak için elinden geleni yapıyor. O öyle yapınca kayınvalidem de çok mutlu oluyor, bize ne pişireceğini şaşırıyor.
Benim annem babam rehmetli oldu. Böyle bir aileye girdiğim için kendimi çok şanslı görüyorum. Eltimin de, kayınvalidemin de tecrübelerinden faydalanmak beni mutlu ediyor. Cahillik edip, o güzel insanları kıracağım diye ödüm patlıyor.
Herkesi mutlu edecek şekilde gidip gelme sıklığı ayarlanabilir diye düşünüyorum. Gelin de kayınvalide de birbirlerinin özel hayatına saygı duyduğu sürece sorun çıkmaz herhalde. Gelin ya da kayınvalideden herhangi biri yeteri olgunluk da değilse, olgun olan tavizsiz hoşgörü göstermeli. Sınırlarını, kendisini kırıcı olmadan olduğu gibi ifade edebilmeli. Her akşam oğlunıun evine sebepsiz gelen kayınvalide de hoş değil, her akşam evinde yemek yapmak zor gelip kayınvalidesinin evini lokanta gibi kullanmak da hoş değil.( Böyle yapan arkadaşlarım var da)
Başlarda gelin de kayınvalide de bocalasa da eğer geçime niyet varsa, zamanla taşlar yerine oturur.