iyide yani akraba ne alaka sen zaten çalışıyorsun evde değilsinki orası kvninde evi olmadığına göre. burda hata kv kime akramla geliyoruz dediyse onda. eşine dediyse söylemek zorunda eşim çalışıyor anne sen yabancı değilsin ama o karım için misafir onu ağırlayamaz diyecek. ne münasebet ya gitsin kvnin evinde kalsın ne işi var senin evinde sen evde değilken. ama artık çok geç tamam denmiş belliki yerinde olsam izin alır asla yanlarından ayrılmazdım biilemezsin insanları o ev benim hissiyatınıda bir güzel aşılardım onlara. çekinsinler canım ne bu böyleuykularım kaçıyor düşünmekten...
Aynı şehirde yaşamıyoruz .. Arada gelir 10-15 gün kalır gider.. kendisini dışarda görseniz oturup konuşsanız normal olarak görürsünüz konuşmaları hep acınası haldedir. ilk defa görseniz merhamet duygunuz kabarır yazık buna dersiniz...
Ağzı hiç Durmaz hep konuşur , hep dedikodu , hep kötü şeyler herkes kötüdür.. eşim hariç kendi diğer evlatlarını bile kötüler bana ... hal böyle olunca bana bunları anlatan beni başkalarına nasıl anlatıyordur diye düşünmekten alamam kendimi..
Gelgelelim beni huzursuz eden duruma.. çalışıyorum geldiğinde onu hiç rahatsız huzursuz etmem ev onundur yapar eder yer içer çıkar gezer..eşimle çıkar eşimle girerim eve.. eşimin benden tek isteği saygı duymamdır mümkün olduğu kadar beni yalnız bırakmaz , şimdiye kadarsaygı konusunda kendimce bir kusurum olmadığını düşünsemde yine yapar yapacağını yüzüme gülüp arkamdan konuşur ve ben bunu duyarım son geldiğinde tahammül edemeyeceğim 2 olay yaşadım yine de yüzüne bşy demedim sustum,
Eşim bu durumdan haberdar ama elden ne gelir Anne işte... uyarır ama bşy değişmez...
içimdeki saygı sabrını tüketmek üzere... daha yeni geldi gitti şimdi de bir akrabasıyla gelecekmiş , kendisi gibi normal olmayan bir insan modeli o da ... ve ben psikolojik olarak buna hiç hazır değilim, evimi ocağımı huzurumu onlara bırakıp çıkmak istemiyorum evden çok mutsuzum o gittikten sonra eşimle kendimize gelemedik hep bi huzursuzluk mutsuzluk hakimdi evimizde ... sebebi anneydi ama değildi daha yeni yeni toparlandık ... eşime direk gelmesinler demesem de rahatsız olduğum durumlar olduğunu uygun bi dille anlattım, annen annedir ona asla lafım Yok dedim...geldiklerinde izin alıp evinde oturacaksan ilgileneceksen misafirlerinle gelsinler dedim...bana hak verse de sonuç ne olur bilmem taktik aynı CNm benle girer benle çıkarsın evden dedi ama ben net olarak istemiyorum ne yaptığından ne ettiğinden şüphe ettiğim kişilerin evimde kalmasını istemiyorum onlarla evde oturup kalmayı da istemiyorum...
Çözüm Öneriniz var mı bu duruma..
Çok uzun yazmışım pofff inş bi cvp gelir...
iyide yani akraba ne alaka sen zaten çalışıyorsun evde değilsinki orası kvninde evi olmadığına göre. burda hata kv kime akramla geliyoruz dediyse onda. eşine dediyse söylemek zorunda eşim çalışıyor anne sen yabancı değilsin ama o karım için misafir onu ağırlayamaz diyecek. ne münasebet ya gitsin kvnin evinde kalsın ne işi var senin evinde sen evde değilken. ama artık çok geç tamam denmiş belliki yerinde olsam izin alır asla yanlarından ayrılmazdım biilemezsin insanları o ev benim hissiyatınıda bir güzel aşılardım onlara. çekinsinler canım ne bu böyle
uykularım kaçıyor düşünmekten...
Aynı şehirde yaşamıyoruz .. Arada gelir 10-15 gün kalır gider.. kendisini dışarda görseniz oturup konuşsanız normal olarak görürsünüz konuşmaları hep acınası haldedir. ilk defa görseniz merhamet duygunuz kabarır yazık buna dersiniz...
Ağzı hiç Durmaz hep konuşur , hep dedikodu , hep kötü şeyler herkes kötüdür.. eşim hariç kendi diğer evlatlarını bile kötüler bana ... hal böyle olunca bana bunları anlatan beni başkalarına nasıl anlatıyordur diye düşünmekten alamam kendimi..
Gelgelelim beni huzursuz eden duruma.. çalışıyorum geldiğinde onu hiç rahatsız huzursuz etmem ev onundur yapar eder yer içer çıkar gezer..eşimle çıkar eşimle girerim eve.. eşimin benden tek isteği saygı duymamdır mümkün olduğu kadar beni yalnız bırakmaz , şimdiye kadarsaygı konusunda kendimce bir kusurum olmadığını düşünsemde yine yapar yapacağını yüzüme gülüp arkamdan konuşur ve ben bunu duyarım son geldiğinde tahammül edemeyeceğim 2 olay yaşadım yine de yüzüne bşy demedim sustum,
Eşim bu durumdan haberdar ama elden ne gelir Anne işte... uyarır ama bşy değişmez...
içimdeki saygı sabrını tüketmek üzere... daha yeni geldi gitti şimdi de bir akrabasıyla gelecekmiş , kendisi gibi normal olmayan bir insan modeli o da ... ve ben psikolojik olarak buna hiç hazır değilim, evimi ocağımı huzurumu onlara bırakıp çıkmak istemiyorum evden çok mutsuzum o gittikten sonra eşimle kendimize gelemedik hep bi huzursuzluk mutsuzluk hakimdi evimizde ... sebebi anneydi ama değildi daha yeni yeni toparlandık ... eşime direk gelmesinler demesem de rahatsız olduğum durumlar olduğunu uygun bi dille anlattım, annen annedir ona asla lafım Yok dedim...geldiklerinde izin alıp evinde oturacaksan ilgileneceksen misafirlerinle gelsinler dedim...bana hak verse de sonuç ne olur bilmem taktik aynı CNm benle girer benle çıkarsın evden dedi ama ben net olarak istemiyorum ne yaptığından ne ettiğinden şüphe ettiğim kişilerin evimde kalmasını istemiyorum onlarla evde oturup kalmayı da istemiyorum...
Çözüm Öneriniz var mı bu duruma..
Çok uzun yazmışım pofff inş bi cvp gelir...
Valla dediğiniz gibi temizlemedim desem yalan olur onu da yaptım hayırlısı bakalım beklemedeyim nolcak acaba bugün akşam konusunu açıp biraz daha net istemiyorum demeyi planlıyorumÇalışan insanın evine. Yatılı gelmek bi de peşine insan takmak kv nin zihniyetini çözdüm Allah kolaylık versin canım evini sirkeli su ile temizle ben çok korkarım böyle şeylerden
uykularım kaçıyor düşünmekten...
Aynı şehirde yaşamıyoruz .. Arada gelir 10-15 gün kalır gider.. kendisini dışarda görseniz oturup konuşsanız normal olarak görürsünüz konuşmaları hep acınası haldedir. ilk defa görseniz merhamet duygunuz kabarır yazık buna dersiniz...
Ağzı hiç Durmaz hep konuşur , hep dedikodu , hep kötü şeyler herkes kötüdür.. eşim hariç kendi diğer evlatlarını bile kötüler bana ... hal böyle olunca bana bunları anlatan beni başkalarına nasıl anlatıyordur diye düşünmekten alamam kendimi..
Gelgelelim beni huzursuz eden duruma.. çalışıyorum geldiğinde onu hiç rahatsız huzursuz etmem ev onundur yapar eder yer içer çıkar gezer..eşimle çıkar eşimle girerim eve.. eşimin benden tek isteği saygı duymamdır mümkün olduğu kadar beni yalnız bırakmaz , şimdiye kadarsaygı konusunda kendimce bir kusurum olmadığını düşünsemde yine yapar yapacağını yüzüme gülüp arkamdan konuşur ve ben bunu duyarım son geldiğinde tahammül edemeyeceğim 2 olay yaşadım yine de yüzüne bşy demedim sustum,
Eşim bu durumdan haberdar ama elden ne gelir Anne işte... uyarır ama bşy değişmez...
içimdeki saygı sabrını tüketmek üzere... daha yeni geldi gitti şimdi de bir akrabasıyla gelecekmiş , kendisi gibi normal olmayan bir insan modeli o da ... ve ben psikolojik olarak buna hiç hazır değilim, evimi ocağımı huzurumu onlara bırakıp çıkmak istemiyorum evden çok mutsuzum o gittikten sonra eşimle kendimize gelemedik hep bi huzursuzluk mutsuzluk hakimdi evimizde ... sebebi anneydi ama değildi daha yeni yeni toparlandık ... eşime direk gelmesinler demesem de rahatsız olduğum durumlar olduğunu uygun bi dille anlattım, annen annedir ona asla lafım Yok dedim...geldiklerinde izin alıp evinde oturacaksan ilgileneceksen misafirlerinle gelsinler dedim...bana hak verse de sonuç ne olur bilmem taktik aynı CNm benle girer benle çıkarsın evden dedi ama ben net olarak istemiyorum ne yaptığından ne ettiğinden şüphe ettiğim kişilerin evimde kalmasını istemiyorum onlarla evde oturup kalmayı da istemiyorum...
Çözüm Öneriniz var mı bu duruma..
Çok uzun yazmışım pofff inş bi cvp gelir...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?