Ben 3.5 yıldır anlamsız bir durum içindeydim ki neden sürekli benden bekleniyor bişeyler neden hep ben memnun etmeliyim. Yılbaşında bile dışarıda olduk diye yok gelmediniz yok bilmem ne ağlamış yanlız kaldık diye nys gidip gönlünü alayım dedim töbeeee surat bir karış sürekli laf sokmalar güzellikle gönlünü almaaya çalışıyorum işde annecim bak biz genciiz bu yıllarımızı bir daha bulamayacağız tadını çıkarmak istiyoruz falan filan....
Ama dediğim gibi faydasız onlar bana anlayış göstersin onlar bana destek olsun artık hiç umrumda değil. Kötü diye bilmek istiyorlarsa bilsinler.
Bunun gibi o kadar çok örnek vardır ki.... uzar gider anlattıkça.
Şunu diyorum sadece önce kendin kendin kendin..... mutlu huzurlu sağlıklı olman lazım....
Hiç kimsede umrum da değil canları cehennemeeeeeeeee.............................. Önce insan olmayı bilecekler (anlayış, hoşgörü, kaprissiz, kıskançlık olmadan)
Sağolsun eşim bana hiç baskı yapmaz.Ama ailesiyle kötü olursam etkileniriz diye korkuyorum.Bir yandan da bıktım artık insanlar tarafından kullanılmaktan.Fazlasıyla iyi niyet gösterdim onlara hala bile bu defalıkta görmezden mi gelsem diyorum ama bir değil iki değil.Bu böyle gider bende heba olurum.O kadar soğuttular ki kendilerinden apartmanda karşılaşmaktan bile korkuyorum.
bu kadar kolay gözden mi çıkarıldım da ne demek kızım sen ne sanıyorsun kendini altı üstü evlerinin hizmetçisi senin için onlar hayatının merkezinde olabilir ama sen onlar için hizmetçisin çok beklentiye girme daha çok üzülüsün
Tamam haklisinda onlar senin konusmalari duydugunu bilmiyorlar ve onlarin penceresinden baktigindada tasinmak istiyorsun bunun icinde onlara bahane yaratiyorsun gibi algilanabilir. Konusmalarini duydugunu onlara acikca soyle. hemde esinin yaninda soyle. Ve bunun nedeninide sor. Sen dusunecegine onlar dusunsun.
Ayrica burada akil hocasi cok diyen arkadasim madem bundan rahatsizsin. Hadi kadinlar kulubune girdin diyelim forum sayfasinda ne isin var?
Canım istediğin kadar kayınvalidene yardım et işini yap asla kıymetin olmaz diyeyim bende yardım ederim yaparım bişeylerini yapmadığın zaman hiç bişeyi yapmayan hale gelirsin kendileri eve temizlikçi getirir sürekli bendemi getirsem dediğimde gençsin sen niye getircen derler kayınvalidede kayınbabada hemen karışırlar kocaman kızları evde iş yapmaz ona kıyamazlar bana kıyarlar akılarınca nefret ediyorum artık bu hallerinden her şeylerinden o kadar doluyum ki, para benim onlara ne oluyorsa bizi köle zannediyorlar ben alıştım artık bu hallerine ama kendini fazla kulandırma ben artık bişeylerine yardım etmiyorum mecbur kalmadığım sürece...
Kısaca özetlemeye çalışcam.4 senelik evliyim.Eşimin ailesiyle aynı apartmanda oturuyoruz.Kayınvalidem ve kayınpederim hep kendi dediğimiz olsun diyen tiplerden.Tersi olunca kıyametler kopuyo.Neyse ben her işinde kayınvalidemin yanında olmaya çalıştım.Her misafiri geldi beni çağırdı gittim.Günü oldu misafirlerini ben ağırladım.Ne işleri düştüyse koşturdum.Ama hiç yetmedi.Her gün yanına çıkayım işini gücünü yapayım istedi.Yalan söyleyemem hergün gidemedim ama elimden geldiği kadar her işini yaptım.Ama o sürekli laf soktu soğuttu kendinden.Baktım bu böyle gitmeyecek aramız kötü olacak 2 sene önce taşınalım dedim eşime zar zor ikna ettim.Ama hepsi surat yaptı kayınpederim eşimin yanında olur dedi beni yalnız yakalayınca bağırdı çağırdı gidemezsiniz diye.Ben yine de eşimin ailesi büyüğüm diye saygısızlık yapmak istemedim sustum.Taşınmadık.Aradan 2 sene daha geçti hiçbişey değişmedi daha da zoğudum onlardan.Çünkü herşeyimi kontrol etmeye çalışıyolar boğuluyorum artık.Bu sefer kesin kararlıydım taşınmak için.Yine gündeme getirdik taşınma mevzusunu.Bir gün evime girerken kayınvalidem ve kayınpederin konuşmasını duydum beni çekiştiriyorlardı.Kaynanam sanki düşmanından bahseder gibi 500 tlye ev bulmuşta beğenmiyo hanımefendi, hazır yiyo çalışmıyo gibi şeyler söylüyordu.Kayınpederimde sen merak etme hiçbiryere gidemezler diyordu.Şok oldum.Ben o günden beri yanlarına çıkmadım.görünce selam verdim ama soğuk davrandım.YAA insan merak eder bu kız niye böyle soğuk duruyo diye gelir sorar.Yok yine işi düşünce geldi günüm var diye.Ben haklı olduğumu düşünüyorum mesafe koymakla ama yine de içimde acaba ben mi haksızım diye şüpheler oluyo.Yine kendimi suçluyorum bişeyi eksik mi yaptım diye.Çıldırıcam çok iyi anlaştığım görümcem yanıma bile uğramıyo.Bu kadar kolay gözden çıkardılar bei diye üzülüyorum hala.Siz söyleyin nolur yanlış mı yapıyorum?Biliyorum hiçbişey olmamış gibi davransam yine beni ezip kırmaya devam edecekler.AKIL VERİN NOLURR[/QUO
Kv Çlışmış mı canım??Ben genelinde sunu görüyorum çalışmayan gelinleri oğllarınn parasını yiyor gözüyle bakıyorlar sanırım kendileri yiyemedikleri için kıskançlık yapıyorlar tabi o zihniyette olanlar yoksa destek olanlar bile var evlatlarına o ayrı..Tatlım ben calışan emekli olmuş bir bayanın kızıyım fakat üniv. mezunu olmama rağmen atanamadım suan çalışmıyorum ama inan bana da psikolojik baskı yapıldı senn arkandan söylendi benim yüzüme laf sokarak söylendi cok ağladım seni cok iyi anlıyorum sen eşinle mutluysan okadar takma ama bian önce oradan cıkmaya bakın kontrol meraklıları rahat bırakmaz yoksa sizi tasınna kadar da mesafeni koru canım arama sorma işi düşünce ara ohh ne ala seni çok iyi anlıyorum boşver saygısızlık etme ama mesafeni koy..
Beni anlayan birileri çıkınca çok mutlu oluyorum.Ben sırf Allah korkumdan bu durumda bile hala kendimde hata ararken, bu insanların bu kadar gamsız olması çıldırtıyor insanı.
Herşey iletişim diyenlerdenim ben.
Keşke o duyduğunuz zaman, duyduğunuzu-kırıldığınızı belli edip konuşsaydınız.
Yardımcı olmak çok güzel fakat yakın olunca nbu suistimal ediliyor malesef.
Yine taşınmanız gündemdeyse eşiniz ne der bu duruma ?
Eşinizin ailesiyle aynı apartmanda oturmayı kabul etmekle basta yapmıssınız hatayı sonrası da zıncırleme gelmış.Yaşadıklarınız cok normal herseyde sızı cağırıyorlar hızmet ettırıyorlar ee siz gelinsiniz tabii kullanıcaklar sizi..Kendınızı nıye sorguladınız,niye suçladınız onu anlmadım çok iyi niyetli olduğunuzdan olsa gerek.Evet suçlusunuz bastan kabul ettiğiniz için ve önunuzu göremedığınız için.Bence bu 4 yıl ıcınde coktan baska bır ev tutmanız gerekırdi gec bıle kalmıssınız.Ne kadar samimiyet o kadar saygısız ve çıkara dayalı ilişki demektir,mesafe koymalıydınız.Bunları bende yasıyabılırdım,zira eltim sizin yasadıklarınızı belkı daha fazlasını yasıyor.Biz kendi apartmanlarındaki daireyi kiraya verdik daha uzak yerde ev kiraladık böyle çok huzurluyuz.Eşimin ailesi ise gittiğimiz için mutsuz ikinci hizmetcileri yok diye:))gercı sımdı hıc görusmuyorum böylesı daha iyi..
Bence hıc yüz vermeyın ve en kısa zamanda cıkın o apartmandan mesafe cok önemli..
Ben 3.5 yıldır anlamsız bir durum içindeydim ki neden sürekli benden bekleniyor bişeyler neden hep ben memnun etmeliyim. Yılbaşında bile dışarıda olduk diye yok gelmediniz yok bilmem ne ağlamış yanlız kaldık diye nys gidip gönlünü alayım dedim töbeeee surat bir karış sürekli laf sokmalar güzellikle gönlünü almaaya çalışıyorum işde annecim bak biz genciiz bu yıllarımızı bir daha bulamayacağız tadını çıkarmak istiyoruz falan filan....
Ama dediğim gibi faydasız onlar bana anlayış göstersin onlar bana destek olsun artık hiç umrumda değil. Kötü diye bilmek istiyorlarsa bilsinler.
Bunun gibi o kadar çok örnek vardır ki.... uzar gider anlattıkça.
Şunu diyorum sadece önce kendin kendin kendin..... mutlu huzurlu sağlıklı olman lazım....
Hiç kimsede umrum da değil canları cehennemeeeeeeeee.............................. Önce insan olmayı bilecekler (anlayış, hoşgörü, kaprissiz, kıskançlık olmadan)
Evleneceğimiz zaman kiralık ev bulamamıştık o yüzden o zaman mecburiyetten kabul etttim buraı.Burası eşimin dayısının dairesi 500 kira veriyoruz.O zaman ev bulunca çıkarsınız seneye diyorlardı.Sonradan kıyametler koptu tabi.Sinir hastası oldum.Onların yüzünden demicem kendi aptallığım iyi niyetim yüzünden.Ben ne yaptıysam Allah rızası için yaptım onlar hep daha fazlasını istedi.Herkes taşınma mesafeni koy yeterli diyo ama.Aynı apartmanda altkı üstlü otururken ne kadar mesafe konulabilir ki?Ben zaten beceremem öyle.Bir insan yüzüme güldü mü hemen kanıyorum zaten.
ben senin yaptığın hatayı yaptım ve olaylı bir şekildede olsa ayrıldım. şimdi mutluyum. ama şunu iyi biliyorum hangi tarafa yakın olursan onunla sorunlar oluyor. annemler k.v. denin ordan taşındıkdan sonra bizim burda kiralık biyer var taşın biz kızınıza bakarız sende çalışırsın dedi. onlarıda kabul etmedim. bu seferde annemlerle sorun yaşarım diye korktum. herkesden uzağa taşındım . kızımı kimse müdahale etmeden büyüttüm çok da mutluyum. tabi arada sorunlarda olmuyor değil ama her evlilikde tartışmalar çıkar. eşin kazanıyor sen yiyorsun olarak da düşünme. kayınvalidende kayınpederinin parasını yiyor o zaman diye düşün.
eşin sana destek veriyorsa sorun yok zaten. kararınızı verip hatta şuan oturduğunuz yerden daha uygun kiralık biryer bulursan evle ilgilide bişey diyemezler eşinin işine yakın bi yer olursa daha iyi olur
Kısaca özetlemeye çalışcam.4 senelik evliyim.Eşimin ailesiyle aynı apartmanda oturuyoruz.Kayınvalidem ve kayınpederim hep kendi dediğimiz olsun diyen tiplerden.Tersi olunca kıyametler kopuyo.Neyse ben her işinde kayınvalidemin yanında olmaya çalıştım.Her misafiri geldi beni çağırdı gittim.Günü oldu misafirlerini ben ağırladım.Ne işleri düştüyse koşturdum.Ama hiç yetmedi.Her gün yanına çıkayım işini gücünü yapayım istedi.Yalan söyleyemem hergün gidemedim ama elimden geldiği kadar her işini yaptım.Ama o sürekli laf soktu soğuttu kendinden.Baktım bu böyle gitmeyecek aramız kötü olacak 2 sene önce taşınalım dedim eşime zar zor ikna ettim.Ama hepsi surat yaptı kayınpederim eşimin yanında olur dedi beni yalnız yakalayınca bağırdı çağırdı gidemezsiniz diye.Ben yine de eşimin ailesi büyüğüm diye saygısızlık yapmak istemedim sustum.Taşınmadık.Aradan 2 sene daha geçti hiçbişey değişmedi daha da zoğudum onlardan.Çünkü herşeyimi kontrol etmeye çalışıyolar boğuluyorum artık.Bu sefer kesin kararlıydım taşınmak için.Yine gündeme getirdik taşınma mevzusunu.Bir gün evime girerken kayınvalidem ve kayınpederin konuşmasını duydum beni çekiştiriyorlardı.Kaynanam sanki düşmanından bahseder gibi 500 tlye ev bulmuşta beğenmiyo hanımefendi, hazır yiyo çalışmıyo gibi şeyler söylüyordu.Kayınpederimde sen merak etme hiçbiryere gidemezler diyordu.Şok oldum.Ben o günden beri yanlarına çıkmadım.görünce selam verdim ama soğuk davrandım.YAA insan merak eder bu kız niye böyle soğuk duruyo diye gelir sorar.Yok yine işi düşünce geldi günüm var diye.Ben haklı olduğumu düşünüyorum mesafe koymakla ama yine de içimde acaba ben mi haksızım diye şüpheler oluyo.Yine kendimi suçluyorum bişeyi eksik mi yaptım diye.Çıldırıcam çok iyi anlaştığım görümcem yanıma bile uğramıyo.Bu kadar kolay gözden çıkardılar bei diye üzülüyorum hala.Siz söyleyin nolur yanlış mı yapıyorum?Biliyorum hiçbişey olmamış gibi davransam yine beni ezip kırmaya devam edecekler.AKIL VERİN NOLURR
Oturduğunuz evı kıraya verıp baska bır evde otursanız ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?