Kaynananın bir yalan hikayesi

Bitterseverkedi .!.:

Merhaba hanımlar. Sizlerle uzun bir süredir uğraştığım bir problemi paylaşmak istiyorum. Paylaşmakta ki amacım acaba benim gibi bir problem yaşamış olanlarınız var mı? Ya da bu durumu objektif olarak nasıl değerlendirsiniz, kendinizi benim yerime koyduğunuzda nasıl değerlendirirsiniz? Değerli yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bitterseverkedi .!.:

Merhaba hanımlar. Sizlerle uzun bir süredir uğraştığım bir problemi paylaşmak istiyorum. Paylaşmakta ki amacım acaba benim gibi bir problem yaşamış olanlarınız var mı? Ya da bu durumu objektif olarak nasıl değerlendirsiniz, kendinizi benim yerime koyduğunuzda nasıl değerlendirirsiniz? Değerli yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bitterseverkedi .!.:

Konu uzun olduğu için rahat okuyabilmeniz adına bölerek yazıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sahilseridi .!.:

Boşan bence.



(Şu yorumu yapmak sonunda nasip oldu)

Genişletmek için tıkla...

H E .!.:

Buda moda oldu .

Paylaşta değerli yorumlarımızı yapalım ?

Genişletmek için tıkla...

Bitterseverkedi .!.:

Ama en azından manevi destek yeterdi. Uzerine vazife olmayan işlere sürekli burnunu sokan bir kaynanam ve lafini sözünü bilmez her konuda kendilerini otorite zanneden kocası. Sürekli akıl veren insanlar. Ben de maalesef artık tahammül sınırları kalmadı. Birkaç kez kendilerini uyardım. Haddini aşmaması konusunda. Bu yüzden birçok kez tartışma yaşadık. Dolayısıyla ben bu sürekli akıl verme modundan hoşlanmadığımı defalarca hem dolaylı hem en açık şekilde ikisine de söyledim. Eşimin ve çocuğumun hatrına tekrar barışttım. gelelim probleme. Eşimle yurtdışındayız birkaç senedir. İkinci çocuk planımız vardı ama ben cesaret edemiyordum. Eşim çok yoğun çalışıyor ve ben ilk çocuğumu çok yalnız ve zorluklarla büyüttüm. Neyse hamile kaldım. Ama hamile olduğumu öğrenince paniğe kapıldım. Maddi manevi kaygılar. Ülkemizin malum durumu. Kayınvalideme ve anneme de hamile olduğumu söylemiştim. Sonra kayınvalidem beni aradığında pişman olduğumu belki aldırabileceğimi söyledim. Ama sonra belki bunun hormonal bir durum olduğunu bu duygunun geçeceğini de söyledim. Bana bunu annen biliyor mu diye sordu. Ben de böyle bir karar alırsam söylemeyeceğimi. Çünkü benim annem yaşlı bir kadın ve hasta. Kayınvalide gibi genç değil. Üstelikte dindar. Böyle bir kararı anlamayacağını ve onu çok üzeceğini ve söylemeyeceğimi anlattım. Velhasıl gerekçelerimi kendisine söyledim kendisini de söylememesi konusunda uyardım. Olurmu canım ne münasebet dedi. Ve kendiside böyle bir karar karşısında üzüleceğini söyledi ama karar sizin dedi. Neyse ertesi gün bu duygu geçti. Buradaki Türk ve yabancı arkadaşlarım bunun çok normal olduğunun ikinci çocukta kendilerinin de böyle bir ikilem yaşadığını anlatıp beni cesaretlendirdiler. Ben de kayınvalideye üzülmesin diye mesaj attım. Bu duygunun geçtiğini zaten ben bebeğime kıyamam diye. Geçen sene kurban bayramı arefesiydi. Annem aradı. Başladı ağlamaya çocuğu aldıracakmışsın diye. Ben de her nekadar cevabını bilsem de bunu nereden duydun diye sordum. O da kayınvaliden söyledi dedi. Çok öfkelendim. Annem beni sakinleştirmeye çalıştı. Kadını aradım ulaşamadım. Msj attım. Ne hakla benim seninle paylaştığım bu durumu söylememen gerektiğini bile bile anneme söylersin? Sen ne kafalar empatiden yoksun bir insansın. Hep aynı densizlik pes! Diye. Sonra bu insanlar bize Bayram için gidiyorlar. Bizimkiler el üstünde tutuyor. Sonra bu kadın sizi internetten görüştüreyim diye tlfonınu açıyor. Annem saat farkı dolayısıyla onlar uyuyordur desede açıyor. Benim gönderdiğim msjı okuyor. Ve daha önce yine ona kızdığım ta bir sene önceki msjları saklamış onları da okuyor. Sonra başlıyor arkamdan benim evimde benim aileme benim hakkımda saydırmaya. Senin kızın şöyle saygısız böyle bilmem ne. Ben ona kızıp onlarda değilde arkadaşımda kalmama istinaden, evli barklı kadın orda burda kalıyor yakışmıyor falan neler neler. Ki benim eşim benimle kaldı. Ailesini de öncesinde defalarca uyardı burnunuzu sokmayın diye ama.. Neyse bunlar bizden ayrılınca bizimkiler birbirine giriyor. Babam anneme kızıyor niye kadının söyledi şeyi bana söyledi diye. Ben bunların yaptığı bu seviyesizlikten sonra çıldırdım. Hayır ben orda olsam yüz yüzeyken yapılsa o kadar kızmam. Sinsi sinsi yüzüme gülüp arkamdan msjları saklayıp bunları yapmanın planlarını kurmuş. Bu bi insana bel altı vurmaktır, düşmanlıktır. Beni beğenmeyebilirsin, beğenmiyorsan mesafe koyarsın. Evine gidip kalbini bir gün kırmamış insanlara evladı hakkında bunları söylemek, o kadıncağızı kocasının yanında zor duruma düşürmek.. ben bunlardı öğrenince benimle ne de çocuğumla bir ilişkiniz kalmadı dedim. Sonra bu kadına neden böyle bir çirkinlik yaptığını sordum. İlk önce oğlu kızınca ona ben annesine böyle bir şey söylemedim kulağı iyi duymadığı için yanlış anlamıştır dedi. Sonra ben aradım bana tlfonfa bana Benim oğlum mutsuz sen onu mutsuz ediyorsun ailesine böyle davranılmasından mutsuz diye bağırmaya başladı. Eşime bunu söyledim. O da annesine kimin kimle mutlu olduğuna siz mi karar veriyorsunuz dedi. Üzerinize vazife olmayan işlere kalkıştınız dedi. Siz o kızın sayesinde aile oldunuz ama o kız sizin sorumsuzluklarınızdan çok yara aldı dedi. Kadın Bana da anneme böyle bişey söylemediğini yanlış anladığını söyledi. Sonra Facebook tan annenizin içinin ısınmadığı insanlardan uzak durun anneler bilirler yada edepsiz insan vs gibi paylaşımlarını gördüm. Ve anladım ki. Bu kadın çoktan başka hesaplara girmiş. Bilirsiniz sosyal medyada özlü söz paylaşıp kendini ulvi bir kişi gösterme çabasında ilginç bir güruh var. Bu kadının ne zaman bisıkıtısı olsa bunu yapıyordu ciddiye almıyordum, gönlünü almaya çalışıyordum. Ama bu kez çok ileri gitmişti. Annemle tekrar tekrar konuştum. Böyle bir şeyin yanlış anlaşılmasınn mümkün olmamasına rağmen sordum. Annem de tlfonda aldırmayı düşündüğümü sonra vazgeçtiğimi söylediğini anlattı. Keşke elim kırılsaydı da aramasaydım dedi. Korktuğunu ve bir anne olarak aramasından dolayı bile kendini suçlu hissetti. Kadına hamile bir insana bunları neden yaptığını anneme söylediğini bildiğimi ve sırf daha önceki çözemediği karın ağrılarından ve o denssiz lafının altında kalmamak İçin bunları yaptığını söyledim. Utanmadan yalan söylüyorsun dedim. Artık karı koca geri adım atamayacak durumdalardı. Eşime msjlar attılar, annesiyle kızı tezgah kurdu. Ben öyle bişey söylemedim. Ben yalancı değilim onlar yalancı diye. Bizimkiler anne babadir uzmeyin diyorlar bu arada esime de bana da. Kadin yapti bisey Ama donemedi iste diyorlar. Esime attiklari senaryo yaziyor tezgah kuruyor lflarini bilmiyorlar tabii. Kadin en son Eğer söylediysem ölmüş babamla zina edeyim dedi!! Ve kocası kadının yalanını destekledi!! Bunları duyan bizimkiler şok geçirdi. Ama herzaman annem, kizim kocanin anasiyla babasi biz dunyanin en kotu insani olsak sen bizden vazgecermisin dediler. Ilimli olmaya calistilar. Butun iliskimi kestim. Esim gorusuyor. Torunlariyla gorusmelerini icim almiyor ve izin vermiyorum. Esim kararima saygi duyuyor. Kadin arkamdan butun akrabalarina benim ne kadar kotu bir insan bir anne bir es oldugumu anlatiyor. Konu Cok uzun oldu Ama durum bu. Çok yıprandım, zaten hayatımız yeterince zor. Bir de bu anne baba sıfatındaki insanların bunları yapmaları bana çok ilginç geliyor. Çünkü benim yetiştiğim aile ortamında hiç böyle bişey görmedim. Annemin de gelinleri var. Anlaşamadıkları konular elbette oluyor. Ama hiç bir gün ne annemden ne babamdan gelinleri hakkında bu kişi seni mutsuz ediyor demediler. İnsanların mahremlerine girmediler. Bir dertleri olsa annem sabahlara kadar uyuyamaz kendine dert eder.

Genişletmek için tıkla...