- 26 Mayıs 2020
- 7.101
- 37.288
- 548
- Konu Sahibi Pulmicort_Combivent
-
- #21
Çok hoşsunuz
Çok hoşsunuzÖzelden adres gönderin, hediye kitap göndermeyen ne olsun..!
Gerçekten anlam veremedim bende sırf arkadaş olmak için hediye alıyor ama nişanını kimse tebrik etmiyorE hani samimi filan olmuyodunuz dedikoducuydular
Çok şanslısınız, kız kardeşim yok ve bu hep özendiğim birşeyTek ve en güvenilir arkadaşlar kız kardeştir, dedikodu da yapılabilir gezmeyede çıkılabilir, arkadaş bulunabiliyor ama hiçbir zaman gerçek dost mu anlaşılmıyor, benim 4 tane kızlardeşim var ve arkadaşın yokluğunu hiç aramıyoruz, olsada olur olmasada
kaliteli, seviyeli ve saglam karakteriniz varsa ve etrafinzda seviyesiz insanlar varsa arkadas bulmak zor oluyor boyle. cevrenizde kaliteisz arkadaslar olacagina hic olmasin daha iyi bence. gecen yil ki calistigim ortamda da hic arkadasim yoktu. kendimi sucluyordum bazen. ama sonra muhabbetlerine bir bakiyorum ki seviyesizlik diz boyu, yapamiyordum onlarla. sonra bir arkadas geldi, cok sukur ki yalnizliktan kurtulmustum. kaliteli tek bir arkadasin olmasi yetiyor aslinda. dgun vs olaylarini da takmayin. ben de cok takiyordum kim gelecek benim dugunume diye. pandemi olunca dugun degil sadece nikah yaptik. yani boşu bosuna dert etmisim:) gelinllik islerinde de ablam yardim etmisti. eger su virus vs olmasaydi kaliteli insanlarla tanisabileceginiz kurslara katilabilirdiniz. oralardan arkadas edinebilirdiniz aslindaMerhaba arkadaşlar. Sorun hiç arkadaşımın olmaması. Çocukken vardı tabi ancak çocukluk arkadaşları da çocuklukta kaldı. Üniversite okumadım dışardan okuyorum. Lise arkadaşlarım evlendiler liseden sonra arayıp sormadık birbirimizi zaten.
Saglikciyim çalışıyorum yani sosyal ortamlara da giriyorum. Kuzenlerim akrabalarımda var yasitlarim.
Sorun şu ki hiç arkadaşım yok neden yok bilmiyorum.
Kendim de tercih etmeyerek girmedigim ortamlar var mesela iş yerinde arkadaşlar çok samimiler sürekli görüşüyorlar güzel vakit geçiriyorlar ama ben aralarında yokum sebebi de çok dedikodu yapmaları. Dedikodu yapmak istemediğim için hep uzak duruyorum. Çünkü konu hep dedikoduya dönüyor bende kimsenin arkasından konuşmak istemiyorum.
Aslında çok sıcak kanliyimdir herkes öyle der insanları rahatsız etmem yardımcı olmaya çalışırım guleryuzluyumdur.
Akrabalarım kıskançlıklar yapıyorlar sürekli hava atma çabaları gösteriş çabaları onlarla da hiç samimi olmadım bu zamana kadar bu zamandan sonra da olmam. Kaç yaşına gelselerde sürekli beni ailemi ezme küçük görme çabaları. Uzun yıllar boyunca onlarla gorusmem gereken zamanlarda gece sabaha kadar ağlardım. Yine küçük görecekler yine ezecekler diye. Zamanla güçlü hissetmeye başladım ve kendi kendime uzun yıllar yetebildim.
Ancak yakın zamanda evlenmeyi düşünüyorum. Ve oturup konuşabilecek acaba nasıl yapsak şöyle mi yapsak böyle mi yapsak gelinligim nasıl olsa diye konusabilecegim kahvaltıya cagirabilecegim ona kitap hediye edebilecegim bir tane arkadaşım yok. Bir tane bile yok. Doğru düzgün dedikodu yapmayan huzur veren bir arkadaşım yok. Bu durum iki üç haftadir sürekli zihnimi kurcaliyor. Dugunume cagiracagim bir tane arkadaşım yok. Çok üzülüyorum neden böyle oldu neden dogru bir arkadaşlık kuramadim niye bu kadar yalnızım diye sürekli düşünüp üzülüyorum. Ne yapabilirim sizce
benim is ortamimda dedikodu yok. konusulan konular genelde isle ilgili, gunluk hayat konulari ise saglikli yasam ile ilgili genelde. cok sansli oldugumu dusunuyorum. gecen yil ki calistgim ortam berbatti mesela. sadece tek bir arkadasim vardi muhabbet edebildigim. bu yil ise cevrem guzel insanlarla doluama 'benim arkadaş ortamımda hiç dedikodu yapılmaz' diyen bir insan olduğunu sanmıyorum
Her şeyin bi usulü vardır tabiki ama siz benim anlatmak istediğimi anlamamışsınız çünkü istediğim o arkadaşlığa sahipsiniz ne güzel Allah bozmasınÇat kapı gelen arkadaşlıkları kimse sevmez
Benim yakın arkadaşım gecenin körü zilime bastığında elim ayağım titremisti
Gelince cok mutlu oldum evet ama çok rahatsizda oldm.
İstediğiniz şeyi istemeyi bırakın bence :/
Bana da bana da ben de isterimÖzelden adres gönderin, hediye kitap göndermeyen ne olsun..!
Bence bir çok insanın maruz kaldığı bir durum bu. Hepimiz bir yerlerde yalnıziz. Gerek değişen yaşam koşulları gerek insanların değişimi kimse kimseye bağlanmıyor. Bir çok ilişki çıkar üzerine kurulu o bitince arkadaşlık sanılan şey de bitiyor maaaleeef. Belli yaştan sonra da gerçek dost edinmek gerçekten güç. Hele ki yaşam görüşünüz farklı ise. Ben de az çok öyle sıkıntılar var. Normalde çok sosyal bir insanım ama insanların tavırlarını gördükçe soğudum. Her kadın olmasa bile çoğunun odak noktası çocuk hayatları tamamen ondan ibaret olunca ortak nokta bulamıyoruz çocuk muhteşem birşey kesinlikle rabbim bana hepimize nasip etsin ama her konusma çocuklara çocukları kıyaslamaya gidince sohbet tıkanıyor. Veya alışveriş konusu, koton dan şunu aldım bunu aldım şuraya tatile gittimciler var. Bir çok arkadaşım ataerkil benim de. Bir yere gitmek vs için eşlerinin bırakmalarına ihtiyaç duyuyorlar vs vs.Merhaba arkadaşlar. Sorun hiç arkadaşımın olmaması. Çocukken vardı tabi ancak çocukluk arkadaşları da çocuklukta kaldı. Üniversite okumadım dışardan okuyorum. Lise arkadaşlarım evlendiler liseden sonra arayıp sormadık birbirimizi zaten.
Saglikciyim çalışıyorum yani sosyal ortamlara da giriyorum. Kuzenlerim akrabalarımda var yasitlarim.
Sorun şu ki hiç arkadaşım yok neden yok bilmiyorum.
Kendim de tercih etmeyerek girmedigim ortamlar var mesela iş yerinde arkadaşlar çok samimiler sürekli görüşüyorlar güzel vakit geçiriyorlar ama ben aralarında yokum sebebi de çok dedikodu yapmaları. Dedikodu yapmak istemediğim için hep uzak duruyorum. Çünkü konu hep dedikoduya dönüyor bende kimsenin arkasından konuşmak istemiyorum.
Aslında çok sıcak kanliyimdir herkes öyle der insanları rahatsız etmem yardımcı olmaya çalışırım guleryuzluyumdur.
Akrabalarım kıskançlıklar yapıyorlar sürekli hava atma çabaları gösteriş çabaları onlarla da hiç samimi olmadım bu zamana kadar bu zamandan sonra da olmam. Kaç yaşına gelselerde sürekli beni ailemi ezme küçük görme çabaları. Uzun yıllar boyunca onlarla gorusmem gereken zamanlarda gece sabaha kadar ağlardım. Yine küçük görecekler yine ezecekler diye. Zamanla güçlü hissetmeye başladım ve kendi kendime uzun yıllar yetebildim.
Ancak yakın zamanda evlenmeyi düşünüyorum. Ve oturup konuşabilecek acaba nasıl yapsak şöyle mi yapsak böyle mi yapsak gelinligim nasıl olsa diye konusabilecegim kahvaltıya cagirabilecegim ona kitap hediye edebilecegim bir tane arkadaşım yok. Bir tane bile yok. Doğru düzgün dedikodu yapmayan huzur veren bir arkadaşım yok. Bu durum iki üç haftadir sürekli zihnimi kurcaliyor. Dugunume cagiracagim bir tane arkadaşım yok. Çok üzülüyorum neden böyle oldu neden dogru bir arkadaşlık kuramadim niye bu kadar yalnızım diye sürekli düşünüp üzülüyorum. Ne yapabilirim sizce
Yok ben 98liyim adımı öyle koymuşum :))
Benim cevrem çok kalabalıktır, WhatsApp'ım hiç susmaz. Sık sık da birileriyle buluşurum. Beni dışarıdan gören, sosyal medyadan takip eden 'amma sosyal kız, çok arkadaş canlisi' falan der ama durum öyle değil ne yazık ki .
Çevremdeki insanlari çok seviyorum ama hiç biri 'kafama göre' degil
Neredeyse hepsinin tek derdi evlenmek. Çoğu yan şehre bile gitmez , çünkü 'babam koymaz' derkendi hayatı için bir adım atmak ya da küçük bir isyan çıkarmak yerine 'evlenince kocamla gezerim' der... Bana kattıkları bir şey olmaz, şehri gezmek,benimle bisiklete binmek değil kafede oturmak isterler. Konuşmaktan en zevk aldıkları konu alışveriştir, devamlı aldıklarından ya da alacaklarından bahsederler, ataerkiller , 'ben de erkek olsam yapardim' vs derler... Arkadaşlarımın kimi çocukluktan, kimi akrabalarimdan, kimi liseden,kimi universiteden,kimi de çeşit çeşit iş yasamlarindan... Ama neredeyse hepsinin prototipi bu. Hele yaşlar büyüdükçe hepsinin gözünü gelinlik bürüdü
Sırf çevrem değişsin diye bisiklet gruplarına falan dahil olmaya çalıştım, onlar da bana göre fazla aktivist çıktı. Onlara da ayak uyduramadim... Geçen senelerde çoğu arkadaşımla kendimi soyutladim, her hafta turist gezdirme uygulamasından birileriyle buluşup gezindim. 'En azından kendi kabuğunu aşıp dünyayı merak eden,bir başına yola çıkan insanlarla tanisirim, iyi anlaşamasak bile dilim gelisir' diye düşünüp. Ama çabuk bağlanan biriyim, çok sevdiğim insanlarla birkaç gün sonra arama koca koca ülkeler girmesi fikri bir süre sonra beni mutsuz etmeye başladı..
Şu an hala çok sayıda arkadaşım var , ama gerçekten gönlüme göre hiç arkadasim yok
Bulunduğum sehirde çok güzel bir park var. Bahar- yaz aksamlari iş çıkışı kitabımi ,hamagimi ve içeceğimi alır oraya giderim genelde. Bazı gruplar görürüm, böyle kızlı erkekli bir seyler içip kıkır kıkır gulen, bir şeyler içip (insanları rhaatsiz etmeden) şarkılar söyleyen, ya da ağaçlara harfli balonlar bağlayıp supriz dogumgunu yapan şirin arkadaş gruplari...onlara çok özeniyorum mesela:) keşke benim de öyle bir arkadaş grubum olsaydi... benimkiler ayağını toprağa basmaya korkuyor
Yani ben en azından bir şeyleri düzeltmek için çaba gösteriyorum değil mi ?E hani samimi filan olmuyodunuz dedikoducuydular
Bazı arkadaşlar nedense benim mükemmel olduğumu insanları begenmedigimi filan yazmışlar :)) işte böyle bir derdimi bile paylaştığım zaman böyle bir tepki alabiliyorum :)) sorunu bende kendimde aradım düzeltmeye çalıştığım noktalar oldu ancak kısmet diyorum artık benim gibi olan insanlar da varmış diye düşünüyorum :)kaliteli, seviyeli ve saglam karakteriniz varsa ve etrafinzda seviyesiz insanlar varsa arkadas bulmak zor oluyor boyle. cevrenizde kaliteisz arkadaslar olacagina hic olmasin daha iyi bence. gecen yil ki calistigim ortamda da hic arkadasim yoktu. kendimi sucluyordum bazen. ama sonra muhabbetlerine bir bakiyorum ki seviyesizlik diz boyu, yapamiyordum onlarla. sonra bir arkadas geldi, cok sukur ki yalnizliktan kurtulmustum. kaliteli tek bir arkadasin olmasi yetiyor aslinda. dgun vs olaylarini da takmayin. ben de cok takiyordum kim gelecek benim dugunume diye. pandemi olunca dugun degil sadece nikah yaptik. yani boşu bosuna dert etmisim:) gelinllik islerinde de ablam yardim etmisti. eger su virus vs olmasaydi kaliteli insanlarla tanisabileceginiz kurslara katilabilirdiniz. oralardan arkadas edinebilirdiniz aslinda
Bazı arkadaşlar nedense benim mükemmel olduğumu insanları begenmedigimi filan yazmışlar :)) işte böyle bir derdimi bile paylaştığım zaman böyle bir tepki alabiliyorum :)) sorunu bende kendimde aradım düzeltmeye çalıştığım noktalar oldu ancak kısmet diyorum artık benim gibi olan insanlar da varmış diye düşünüyorum :)kaliteli, seviyeli ve saglam karakteriniz varsa ve etrafinzda seviyesiz insanlar varsa arkadas bulmak zor oluyor boyle. cevrenizde kaliteisz arkadaslar olacagina hic olmasin daha iyi bence. gecen yil ki calistigim ortamda da hic arkadasim yoktu. kendimi sucluyordum bazen. ama sonra muhabbetlerine bir bakiyorum ki seviyesizlik diz boyu, yapamiyordum onlarla. sonra bir arkadas geldi, cok sukur ki yalnizliktan kurtulmustum. kaliteli tek bir arkadasin olmasi yetiyor aslinda. dgun vs olaylarini da takmayin. ben de cok takiyordum kim gelecek benim dugunume diye. pandemi olunca dugun degil sadece nikah yaptik. yani boşu bosuna dert etmisim:) gelinllik islerinde de ablam yardim etmisti. eger su virus vs olmasaydi kaliteli insanlarla tanisabileceginiz kurslara katilabilirdiniz. oralardan arkadas edinebilirdiniz aslinda
Benim çocukluk arkadaşlarım başka şehirlere taşındılar yılda bir arıyorduk birbirimizi şimdi o da yok. Lise arkafaslarimin biri evlendi düğününe bile çağırmadi tebrik ettim cevap yazmadi hâlbuki lisede çok samimiydik. Öbür lise arkadaşımla da kaç kez görüşelim diye aradım mesaj yazdım ama yok görüşmedi. İşyerinde ki arkadaşlar da dediğim gibi yani kendi aralarında çok iyiler ama o iyiliğin içinde de ben olmak istemiyorum bazı sebeplerden dolayı. O yüzden kısmet diyorum ne yapalımarkadaşlardan kopmuş olmak için yaşın da bayağı küçükmüş aslında.
üniversite okumamış olmanın etkisi var tabi lisedekilerle de kopmuşsun.
Ben de üniversitede çok arkadaş edinemedim mühendislik okudum. ortamda 2-3 kız olurdu onlarla da kafan denk gelecek de takılacan. Erkekler zaten çok yakın olmadık hep bir arada barzo barzo takılırlardı arada arayıp soruştuğumuz 3-4 tane vardır.
Lise arkadaşlarımla hala görüşüyorum. Ama o yaştaki uyumumuz yok elbet. Biri çok zengin, biri maddi sorunlarla boğuşuyor biri çalışmıyor evli mutlu biri evlenmedim kompleksine girdi halbuki hepsi daha bekar. Sadece bir araya gelince çok eğleniyoruz ama bir şey danışacağım zaman mesela ne o zengini arayabiliyorum ne maddi sorunu olan arkadaşımı. İkisinin de bana vereceği bana uygun olmuyor. Gelinliği nerden alayım desem biri vakko canım diyecek öteki pendikte çok iyi gelinkilkçiler var diyecek. Ama ben daha orta karar fiyatta bir şey arıyordum ve ben de kimseye danışmadığımı farkettim evlenirken. bu basit bir örnekti işte.yine de sırrımı sıkıntımı anlatırım lise arkadaşıma.
İş yerinden tanıdığım sevdiğim insanlr var. Can arkadaşım değiller. Evet beraber ken aşırı eğlenirim ama orada biter. Yine bir derdimi ya da sevincimi paylaşamam. Sanki 30dan sonra yakınlaştığın insanlarla aranda hep bir mesafe oluyor. Ya da bana öyle denk geldiler. Hele evlilik sürecinde heyecanını alışverişini vs anlatamıyorsun iş ortamında hallediyoruz canım ya diye geçiyorsun. :)
Bir tane çocukluktan çok yakın arkadaşım vardı ailelerimizin çok uyuştuğu hayat tarzımızın gittiğimiz kazandığımız okulların benzediği.
sonra ona da bir şeyler oldu. Psikolojik bir şeyler yaşadı uzak olduğumuz bir dönem. Ve 25 yaşında bir anda değişip dini bir cemaatin içine karıştı ailesiyle de görüşmüyor.(yanlış anlaşılmasın garip olan bir anda değişmesi) Benimle de yüzeyselleşti. Geçmişinin günah ve hatalarla dolu olduğuna inanıyor beni de pek istemiyor. Beraber oturup şarap içmişizdir mesela böyle bir konu açılacak diye gerim gerim geriliyor.Buluşuyoruz ama hayatımız bambaşka yerlere evrildi. Onunla da dertlerimiz bambaşka.
Galiba şans bilmiyorum. Ay bütün seceremi çıkardım buraya ama. Ben de dertliyim çat kapı muhabbetim olan kimsem olmamasından.
Ne güzel en sevdiğim insan ilişkileri. Başkaları ile ilgilenmekten ve ortalık karıştırmak diye tabir ettiğimiz şeylerle uğraşmaktansa kendisi ile ilgilenen ve uğraşan insanlarbenim is ortamimda dedikodu yok. konusulan konular genelde isle ilgili, gunluk hayat konulari ise saglikli yasam ile ilgili genelde. cok sansli oldugumu dusunuyorum. gecen yil ki calistgim ortam berbatti mesela. sadece tek bir arkadasim vardi muhabbet edebildigim. bu yil ise cevrem guzel insanlarla dolu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?