Allah razi olsun canim yuregine saglikRabbim dar da olanların yardımcısı olsun.. Rabbim derdi olan bütün kullarının dermanını tez vakitte versin.. Karanlıklardan aydınlığa ferahlığa kavuştursun.. Dua etmekten başka yapabileceğim birşey yok olursada burdayım canım...
Yanni simdi bosanmak icin anlasmali surecini bekliyoruz ama su anda onunla bosanmis gibiyim yani onunla yasamiyorum konusmuyorum.Farkli illerdeyiz.Ama neden su an hayatim yoluna girmiyor bilmiyorum.Su an sanki bosanmis gibi bile hissediyorum.Sadece kagit uzerinde bi imzayi bekler durumda benim icin.Ama tabi ki ara ara oyle aklima geliyo ve uzuluyorum.Surekli aklimda onun yaptigi kotu tavirlari hatirlafiyorumki bu dusunceler gelince bosuna uzulmeyeyim diye.Sizce bu bir basarisizlik degilmi.Yani bir svliligin bitmesi iste ve insan iliskilerinde kendimi yetersiz hissetmem acaba duzelir mi kieşinizle ilgili bir sürü konunuz var, anladığım kadarıyla sevildiğinizi hissetmemişsiniz ve eşiniz size "senden karı olmaz" demiş.
bence siz hiçbir şey beceremiyorum diye kendi üstünüze gittiğiniz için, denilen şeyleri de kendi beceriksizliğinizden zannediyorsunuz ama eşiniz yanındaki insana sevgi dahi veremeyen biri. yani sorun sizde değil.
bu toksik evlilikten kurtulduğunuzda hayatınızdaki sizi üzen her şey tek tek yoluna girecek buna inanın öncelikle.
Allah yardımcınız olsun
Ben bu yollari nasil bulcagimi bilmiyorum.Insaar surekli beni hora kullaniyor.Acaba bunu nasil duzeltebilirim.Yani ezmelerine nasil musade etmem.Iyi niyetim kullanilmaya cok musait bende bu kararda guclu duruyorum ama ayaklarim bile beni tasimiyo sankiBen bunun da üstesinden gelecegim deyin ve ayağa kalkın bu dünyaya bir kere geliyoruz bize bu şans verildi en iyi şekilde kendimizi mutlu etmenin yollarını arayıp mutlu olalım
Kendime acimasiz davrandigimi fark etmemistim.Yani bunda kendimi suclamakta hakli goruyordum.Is icin dediki bir haftada sen sana ogreten kisi yerinde olsan ne yapardin dedi.Bende yeni ogreniyor ben ona herseyi ogretmeye calisirdim dedim yanlis yapsa dedi bende 1 hafta olmus derim dedim.O zaman sende yanlis yapmaya hakkin var yani dedi.Iliskinde de yine ayni sekilde dedi.Dediklerinde cok hakli ama kendiimi suclamaktan nasil kurtulcam bilmiyorumki.Bana o kadar inandirici geliyoki benim suclu oldugum kendimle bas basa kaldigimda.Doktorum cok iyi onunda calisma yontemine bugun olan seansimizda cok guvenmeye basladim.
Kesinlikle baskalari benim hakkimda sunu dusunur simdi esim soyle dusunur ailesi kesin hakkimda sunu diyodur.Ya karsimdaki bu durumda beni boyle goruyodur aciyo mu bana benni ezik mi goruyo.Benim vicdansiz oldugumj dusunuyo ailesi kesin tarzi onlarin yerine koyarak cok enpati yapiyorum.Icimdeki ses.Bunu dusunmemistim.Icimdeki ses sanirim baskalarinin ne dusundugunude tekrar ediyo ve onlarin istedikleri biri gibi olmami sagliyo.Ki en ufak biseyde kendimi suclamaya cok meyilliyim.Mesela ornek olarak baskalarinin sesi icimde olan bu mu dedigimde acaba benim karakterim mi oturmadi diyip kendimden utanma egilimine girebilme potansiyelim var.Zihnim boyle calisiyo resmen.Seni cok iyi anliyorum. Zamaninda ben kendim icin ve kariyerim icin o kadar cok yalnis kararlar aldim ki. Bazen aklima gelse halayapiyorum icinden.. Ama genel olarak sunu diyebilirim: O zamanki aklimla ve hisslerimle harekwt edip, elimden geleni yaptim. Bugün ki ben bambaska ve daha saglam kararlar aliyorum. Önemli olan olanlari oldugu gibi hissedip birakmak. En zoru birakmak zaten..ben kendime hep en cok baskalarin gözünden bakiyordum. Sonra bir kendi gözümden bakmaya basladim. O kadar baskalarin gözüyle.bakmaya alismisim ki, kendime dair herhangi bir fikrim yoktu. En zoru da o: Icinizdeki o ses gercekten sizin sesiniz mi, yoksa baskalarin mi?
Amin hepimizi inşallahAllah sizinde yardimciniz olsun cok zor bi donem atlatmisiniz Rabbim beterinden korusun
Benziyormus bizim hikayemiz...benim de cok kuralcı ve hicbiseyi beğenmezdi yani hep eleştirirdi başta çok takilmadim ama zamanla kendime olan guvenimi kaybettim sonra biraz sesim çıkmaya başlayınca çekemem vs demeye başladı ve en son kopuş noktamız aslında başka bi sebepten oldu ; maddiyat :/Olabiliyor bende okuykrumda pek aklkmda kalmiyor.ben ozet olarak Baskici ve fark etmeden igneleme temizligime ve genel okarak herseyimden genel bi memnun olmama durumu vardi ve kuralciydi
Kesinlikle baskalari benim hakkimda sunu dusunur simdi esim soyle dusunur ailesi kesin hakkimda sunu diyodur.Ya karsimdaki bu durumda beni boyle goruyodur aciyo mu bana benni ezik mi goruyo.Benim vicdansiz oldugumj dusunuyo ailesi kesin tarzi onlarin yerine koyarak cok enpati yapiyorum.Icimdeki ses.Bunu dusunmemistim.Icimdeki ses sanirim baskalarinin ne dusundugunude tekrar ediyo ve onlarin istedikleri biri gibi olmami sagliyo.Ki en ufak biseyde kendimi suclamaya cok meyilliyim.Mesela ornek olarak baskalarinin sesi icimde olan bu mu dedigimde acaba benim karakterim mi oturmadi diyip kendimden utanma egilimine girebilme potansiyelim var.Zihnim boyle calisiyo resmen.
Calismiyorum.Cocugumuz yok.elestirilmek cok ozguven ytiriyor gercekten sorabilirsiniz tabi ki sizde zor bir donemden geciriyorsunuzdur Rabbim yardimcimiz olsunBenziyormus bizim hikayemiz...benim de cok kuralcı ve hicbiseyi beğenmezdi yani hep eleştirirdi başta çok takilmadim ama zamanla kendime olan guvenimi kaybettim sonra biraz sesim çıkmaya başlayınca çekemem vs demeye başladı ve en son kopuş noktamız aslında başka bi sebepten oldu ; maddiyat :/
Ne asamadasiniz şuan ve çocuğunuz var miyif calisiyo musunuz..çok soru sordum ama özet geçerseniz unutmam sizi bi sonraki konularınızda :)
Canım benim bende o yollardan geçiyorum gene iş bulma macerasına atılacağım bak bende. Özel sektörde çalışıyordum çok komik paralara tam düzeni kurdum dedim evlendim hepsi alt üst oldu şehir değişikliği vs. Şimdi bebişi toparlayıp tekrar aynı düzeni kurmaya çalışacağım inşallah ama olana kadar da devam yani bu böyle. Asıl sen kendini salarsan o zaman hayat durur. Sakın yılma tekrar tekrar dene başka işlerede bak biri olmazsa diğeri olur bu sektör böyle.Özel sektör de oldukça acımasızdır bilirim hep hep hep güçlü durman beklenir ama işini hakkıyla yapmak istersen de bunun özeli devleti aynıdır yani aynı kapıya çıkar güçlü durmak değilsende olana kadar güçlü görünmek.Insallah derim canim biliyorumki sende cok guclusun bu surecte konusmustuk bunlari ama surekli bir ileri gittim derken bi turlu toparlayamamak sanirim cok yordu insallah canim
Amin...Allah hepimizin yardımcısı olsunCalismiyorum.Cocugumuz yok.elestirilmek cok ozguven ytiriyor gercekten sorabilirsiniz tabi ki sizde zor bir donemden geciriyorsunuzdur Rabbim yardimcimiz olsun
Ne kadar guzel anlatmissiniz.Ic sesimi kontrol altina almam gerek sanirim dediginiz kadariyla.Aslinda cocuklugumda sevildigimi dusunuyorum.Ama kendimden odunc verdigim cok dogru eminimki anlattiklarinizla bir baglantisi vardir gecmisimle.Peki bu ic sesimi nasil yonetebilirimki.Ic sesim beni yerden yere vuruyor.Ic sesim yanliz oldugumu yanliz kalcagimi surekli yuzume vuruyor.Sisman oldugumu.basarisiz oldugumu vs olumsuz dusuncelerle Bazen icimden gecenlerden dusunduklerimden utaniyorum resmen.Ben ilk bosanmaya karar versigimde de icimde bi utanc hissi olusmustu.Bir insan kendinden utanir mi.Mesele sizin karakterinizin oturmamasi degil. Bu aslinda taaa cocuklukta baslayan birsey..bir cocuk yetistigi bir ortamda kendini güvende ve huzurlu hissediyorsa ve sevgi görüyorsa saglikli bir ben hissi/özsevgi/ özsaygi de olusturur. Cünkü nasil etrafinizdan oldugunuz gibi kabul edilip seviliyorsaniz sizde kendinizi kabul edip seviyorsunuz.
Bir cocuk ama huzusuz veya kendini güvende hissetmedigi bir ortamda büyüyorsa ve görecegi ilgi ve sevgi "sartlara" bagli ise o zaman tüm bu öz sevgi yerle bir oluyor. Cünkü cocuk adapte olmak icin ve karsidaki insandan kabul edilmek icin kendinden ödünc veriyor ve kendi ic sesine sagir olmaya basliyor. Sadece diger insanlari dinlemeye baslar. Danimarkali bir yazar yazmisti: "Cocuklarimizla konusma seklimiz ilerde onlarin ic sesi olacak" diye. Bunda cocugun hicbir sucu yok. Ama bunu fark etseniz ic sesinizin pesine düsmeniz gerekeceltir. Iyi bir terapistde oldugunuza sevindim
Insallah sende bulucaksin canim.Bebegin buyuyuncede cok guzel olucak insallah.Bu guclu adimi attim ama canim ben herkesten daha gucsuz hissediyorum.Aslinda isten cikarildigimda buyuk bi yilginlik ve o is yerindekilerin alayci tavirlanina da tiksintim yuzunden bu yola bi daha girmekte cok zorlancagimi dusundum.Ama mecburumki cunku paraya ihtiyacim var.Guclu gorunme kismini yapiyorum etrafa.Sunuda ogrendim etrafimdaki bi kac insan ve burasi harici kimseye gucsuz oldugumu yada yasadiklarimi paylasmamaliymisimCanım benim bende o yollardan geçiyorum gene iş bulma macerasına atılacağım bak bende. Özel sektörde çalışıyordum çok komik paralara tam düzeni kurdum dedim evlendim hepsi alt üst oldu şehir değişikliği vs. Şimdi bebişi toparlayıp tekrar aynı düzeni kurmaya çalışacağım inşallah ama olana kadar da devam yani bu böyle. Asıl sen kendini salarsan o zaman hayat durur. Sakın yılma tekrar tekrar dene başka işlerede bak biri olmazsa diğeri olur bu sektör böyle.Özel sektör de oldukça acımasızdır bilirim hep hep hep güçlü durman beklenir ama işini hakkıyla yapmak istersen de bunun özeli devleti aynıdır yani aynı kapıya çıkar güçlü durmak değilsende olana kadar güçlü görünmek.
Bırakayım deme ben yapacağına inanıyorum. Ha ben dinleneceğim sonra devam edeceğim dersen anlarım ama bırakıcam gücüm yok kısmını asla asla asla anlamaaaam. Bu güçlü adımı atan kadın birdaha güçlü bir adım daha atacak buna inanıyorum
Sanirim ailemden yada cevremden pek bosanma gormedigim icin ya da benim sacma sapan iste hayatimin aski gelicek iste omur boyu devam eden bir evlilik olcak gibi sacma sapan bir dusunce icinde cocukluk dusuncesi tarzi bisey yuzunden bu sekilde sarsildim.Tabi su an duygulsrimi com yogunda yasiyorum o ayri haklisiniz o konuda.Iste su asamada bunlarin yerini iyi dusuncelerle degistirmek istiyorum ama icim cok buyuk bir boslukta.Çok dramatize etmissiniz. Herkes hayaller kurarak evleniyor. Genelde hepimiz severek asık olarak evleniyoruz. Gelinlikle kendimzii prenses gibi hissediyoruz fln. Ev kurma eşya alma heyecanı yaşıyoruz evlenip yeni bir hayata geçiyoruz aslında. Ama ama bu demek değil ki hep o anlardaki gibi hayat sürsün bu demek değil ki hep evliliklerimizde mutlu olalım veya olacağız. Bazen olmuyor o evlilik kurarkenki heyecan sevgi kalmıyor bu durumda da ayrilmak kaçınılmaz oluyor. Biriyle evlendim diyelim bu demek değil ki bu evlilik yıllarca sürecek. Ayrılabiliriz çok insanı bir durum eşi vefat edebilir her şey olabilir şu hayatta..
Hayatım bitti başarısızim demek yerine saglik olsun bunları yaşayacakmışım demek ki.
Gerçekten sevip mutlu olacağımi sandım ama demek ki öyle olmuuromus. Bundan sonraki hayatıma tecrübe kazanmış biri olarak devam edeceğim demek en doğrusu sanırım..
Ne kadar guzel anlatmissiniz.Ic sesimi kontrol altina almam gerek sanirim dediginiz kadariyla.Aslinda cocuklugumda sevildigimi dusunuyorum.Ama kendimden odunc verdigim cok dogru eminimki anlattiklarinizla bir baglantisi vardir gecmisimle.Peki bu ic sesimi nasil yonetebilirimki.Ic sesim beni yerden yere vuruyor.Ic sesim yanliz oldugumu yanliz kalcagimi surekli yuzume vuruyor.Sisman oldugumu.basarisiz oldugumu vs olumsuz dusuncelerle Bazen icimden gecenlerden dusunduklerimden utaniyorum resmen.Ben ilk bosanmaya karar versigimde de icimde bi utanc hissi olusmustu.Bir insan kendinden utanir mi.
Evet.Ben kendimi uzdugumle kaliyorum mesela esimin ailesinin hakkimda ne dusundugune kadar icimdeki ses.O sa ailesiyle su an kahve keyfi yapiyo mesela.Isini kaybettigi icin oda su an da bana ihtiyaci oldugunu soyledi ama ben daha onceki yaptiklari dedikleri icin gitmedim.Simdi ama ne olursa olsun gelmeliydin diyo.Aileside bu sekilde dusunuyo.Hatta ailesinin mutlu bile olduguna eminim annesi zaten daha iyi ev isi bilen daha guzel bi kiz bizim oralardan diyip birini bulcagina eminim orda oyle kiz aramak diye de bisey var.Iste aklima bunlarda geliyo.Psikolojum sen daha iyi is yapsaydin onun tavri degiscekmiydi dedi.Sanirim degismezdi.Cunku benden ufak ilgiyi bile vermedi.Su an ailesinin onun ustune titremesi de cok hosuna gidiyodur biliyorum magdur ya su an ama benim halimi niye dusunmedi diyorumBiliyormusunuz su lanet utanma duygusunu da cok erken icimize yerlestiriyorlar. Bende de cok vardi bu. Ic sesin kontrol altina alinmasi bir günden bir güne olmuyor. Alismisiz bir kere kendimizi yerden yere vurmaya. Sorgulamadan kafamiz bizi bombardimana tutuyor.
Sahsen bir kere yine böyle olumsuz düsünürken birden icimden bir ses "Bitti mi?" Dedi. O "Bitti mi?" Diyen des benim sesim. Hem olumsuz beni yerden yere vuran ses benim degil. Tabi ki kemdime de "Aman Allahim kizim salak misin" dedigim oluyor, ama buda normal. Kararlarimizi nasil.sorguluyorsak hislerimizi de sorgulamamiz lazim bazen. Mesela ic sesim bana "Seni kimse sevmez böyle" diyordu cok. Yüzüklerin efendisinde Gollum var ya. Kendimi öyle görüyordum resmen. Sonra sorguladim bu düsünceyi ve su sonuca vardim: A) belki gercekten beni seven ve benim sevdigim kimse karsima cikmayacak ama b) cikadabilir ve c) cikmasa bile hayatimi istedigim gibi sekillendirmek elimde . Su "sen cirkinsin, sevimsizsin, lanetlesin, umutsuz vakasin" gibi düsünceleri aslinda daha cok ayna olarak görmeli cünkü onlari en büyük korkularimizi yansitiyor. Korkular hicbir zaman iyi bir rehber olmuyor..
Evet.Ben kendimi uzdugumle kaliyorum mesela esimin ailesinin hakkimda ne dusundugune kadar icimdeki ses.O sa ailesiyle su an kahve keyfi yapiyo mesela.Isini kaybettigi icin oda su an da bana ihtiyaci oldugunu soyledi ama ben daha onceki yaptiklari dedikleri icin gitmedim.Simdi ama ne olursa olsun gelmeliydin diyo.Aileside bu sekilde dusunuyo.Hatta ailesinin mutlu bile olduguna eminim annesi zaten daha iyi ev isi bilen daha guzel bi kiz bizim oralardan diyip birini bulcagina eminim orda oyle kiz aramak diye de bisey var.Iste aklima bunlarda geliyo.Psikolojum sen daha iyi is yapsaydin onun tavri degiscekmiydi dedi.Sanirim degismezdi.Cunku benden ufak ilgiyi bile vermedi.Su an ailesinin onun ustune titremesi de cok hosuna gidiyodur biliyorum magdur ya su an ama benim halimi niye dusunmedi diyorum
bu bir başarısızlık değil tabi ki. kimse için boşanmak kolay değildir, sonuçta sevgiden çok bir alışkanlık var artık.Yanni simdi bosanmak icin anlasmali surecini bekliyoruz ama su anda onunla bosanmis gibiyim yani onunla yasamiyorum konusmuyorum.Farkli illerdeyiz.Ama neden su an hayatim yoluna girmiyor bilmiyorum.Su an sanki bosanmis gibi bile hissediyorum.Sadece kagit uzerinde bi imzayi bekler durumda benim icin.Ama tabi ki ara ara oyle aklima geliyo ve uzuluyorum.Surekli aklimda onun yaptigi kotu tavirlari hatirlafiyorumki bu dusunceler gelince bosuna uzulmeyeyim diye.Sizce bu bir basarisizlik degilmi.Yani bir svliligin bitmesi iste ve insan iliskilerinde kendimi yetersiz hissetmem acaba duzelir mi ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?