Kendimi çok kötü hissediyorum

pekiyi_

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2016
272
150
53
Özgüven yokluğundan dolayı psikoloğa gidersem düzelebilir miyim? Fakülte hastanelerinde SGK karşılar mı ücreti? böyle çocuk gibi yaşamaktan bıktım çok vahim durumdayım kendime uymayan bir bölüm okudum yani bu durumum yüzünden çalışamıyorum ya kendime güvenip. Başvurduğum yerlerde güven veremediğim için özeller bile işe almıyor. Onu geçtim ben bu halimden çok yoruldum. Hiçbir şey yapmaya gücüm yok. 3 ay kurs görüp sonunda sertifika alacağım bir eğitime başladım bugün 2. gün ama bugün bu durumum yüzünden gidemedim. Düşünüyorum kendine güvenmedikten sonra aldığım diplomanin bi anlamı yokken sertifikanın mı olacak? Ben sadece yaşım gibi olmak istiyorum. Soranlara üniversite mezunuyum demeye utanıyorum çünkü hiç öyle gibi durmuyorum ve soranlar da cevap olarak bunu söylüyorlar zaten bana. Hatta bugün hiç tanımadığim bir insandan alişveriş yaptığım bir yerde böyle olduğum için birçok tavsiye aldım eksikliğim yüzüme vurulacak kadar büyük yani. Artık kimseyle konuşmak da istemiyorum. Yaptığım her harekette sanki suçluymuşum gibi davranıyorum. Kendimi yetersiz, başarısız, değersiz, beceriksiz hissediyorum. Dış görünüşümü hiç beğenmiyorum tipimden duruşumdan böyle bir insan olduğum okunuyor çünkü gören çok masumsun diyor. Fikir verir misiniz?
 
Son düzenleme:
Ne okudun

Yani üni okuyacak kadar özgüvenin varmış bak

İş aramaya devam kadro varsa KPSS çalış belki memurum ben der daha güvenirsin kendine

Bir de bazı ortamlar insanı gerer yani özgüven yıkımı yaşarsın o ortamlardan uzak dur kendini öven insanlardan da
 
sgk karşılar mı bilemem ama destek şart gibi(dışarıdaki insanlar bile seni uyarıyorsa).iş hayatına Bi atılabilsen belki açılırsın ya da sosyal olarak faaliyetlerde bulunsan arkadaşlarınla sinemaya, cafeye, avm ye gitmek gibi
 
Okuyunca bir an kendimi okudum zannettim ben de ayni senin gibiyim 21 yaşındayim ben de ben üniyi bile bitiremicem nerdeyse sunum yapamadigim icin cok kötü hissediyorum kendimi. Cekingen misiniz sizde?Ben de psikologa gitmeyi düşünüyorum ve arastiriyorum
 
Hatta bugün hiç tanımadığim bir insandan alişveriş yaptığım bir yerde böyle olduğum için birçok tavsiye aldım eksikliğim yüzüme vurulacak kadar büyük yani.

Bu düşünce tarzını bırak . 6. sınıftan beri süregelen bir sivilce problemim var .
Gittiğim her yerde sivilcelerim ile ilgili öneri aldım her yerde .
Hiç unutmuyorum kaya tuzu satan çaycı abiye lavabonun yerini sordum tarif etti sağ olsun .
Dönüşte beni yakalayıp yumruk büyüklüğündeki kaya tuzunu elime verip al bunu sivilcelerinin üzerinde gezdir dedi.
Yine bu güne kadar pazarcısından , sağlık ocağında birlikte sıra beklediğim teyzeye kadar herkes sivilce ile ilgili nasihat verdi
Bunu beni eksik gördükleri için yapmadılar ama . Benden pozitif enerji alıp daha iyi durmamı daha iyi görünmemi istedikleri için yaptılar .

Bak bakış açılarımız ne kadar farklı . İyi düşün iyi gelsin .

Bu arada psikolog baya yardımcı olur :)
 
eğitim araştırma hastanelerinin psikiyatristlerine gidebilirsin, özellikle ana hastanede değil kliniklerinde olanlar yoğun olmuyor vakit ayırıp ilgileniyorlar.
ama en önemlisi senin kendinle yüzleşmen ve çaba göstermen, kimse sana sihirli değnekle dokunup birdenbire özgüvenli, güçlü bir kadına dönüştüremez.
 
Psikolog ücretlerini SGK karşılamaz eğer terapiye gitmek istiyorsanız. Psikiyatristleri sigorta karşılıyor ancak oturup da size terapi yapmaz, ilaç yazıp gönderecektir zaten muayeneler 4-5 dk sürüyor en fazla, terapi yapacak hali yok. İlaç yazması da zaten işinize yaramaz. Sizin terapiste gitmeniz lazım onun için de özel hastaneler ya da kliniklerden randevu alıp parasıyla seans alacaksınız. Ankara veya İstanbul'daysanız önerilerim olabilir özel mesaj atarsanız.
 
Üniversite okumuşsunuz demekki ozguveniniz var.ben kalabalık otobüslere binemezdim sunum yaparken negesim kesilirdi böyle olmak istemedim ve değiştim.ben böyleyim şöyleyim diye kendinize telkinde bulunmayı bırakın.
 
psikolog yok ama psikiyatri var devlet hastanelerinde ve sgk karşılıyor
 

Üniversitenin medikosundan sorun onlar yönlendirir

Sorun kronikleşmeden çözün yaşınız genç önünüzde yaşanacak uzun yıllar var
 
Ben de üniversite okurken ne çektim hatta lise okurken bile bu utangaçlik, çekingenlik yüzünden. Aşırı derecede çekingenim ben de. Yine de bitti üniversite bir de hemşirelik bölümü yani insanlarla en aktif iletişim kuran iç içe giren bir bölüm. Hocalar beni pek sevmezdi sessiz olduğum için. Ama bazıları . Bir kere toplu sunum yaptığımda sunum bittikten sonra hocanın bana ters ters baktığını hiç unutmam. Derdi zaten ben sessiz insanları sevmem diye. Ben de sessizlikten ziyade çekingenlik var çok fazla. Doğduğumdan beri. Çoğu zaman intiharın eşiğine gelmiştim ama şimdi öyle düşünmüyorum sadece kendimi işe yaramaz, beceriksiz hissediyorum ve sürekli ağlıyorum ailemin yanında bile utangacim .
 
Ben de tıpatıp aynıyım senle benim de bölümüm öğretmenlik.Bende cok cekingenim lisede de öyleydim ben de kendimi hep yetersiz hissediyorum sürekli gecmisi düşünüp üzülüyorum bunu burda niye yaptim sunu surda soyle demeseydim diye.Bizim de var öyle bir hoca ama ben o yüzden hic sunum yapmaya bile cesaret edemedim cok bunaldim ben de.Psikologa gitsek düzelir miyiz acaba ben de cok üzülüyorum
 


Geçmişi düşünüp bunu böyle yapmasaydım probleminiz için şunu önerebilirim: geçmişte yaşadığınız her neyse sanki olmasını istediğiniz gibi yapmışsınız varsayarak yazın.
Bir arkadaşım bunun çok faydasını gördü. 8ay kadar yazdı bu şekilde.
 
Faydası olur mu bilmiyorum ki eğer SGK karşilamiyorsa maddi durumum yeterli değil ki
 
Bir de ben artık öyle bir noktadayim ki kendimi değersiz görmekte her şeye aliniyorum ve agresif tepkiler veriyorum cevap vermiyorum falan sanki herkes değersiz olduğumu biliyor diye.
 
Bir de ben artık öyle bir noktadayim ki kendimi değersiz görmekte her şeye aliniyorum ve agresif tepkiler veriyorum cevap vermiyorum falan sanki herkes değersiz olduğumu biliyor diye.
Ben de evde asiri sinirliyim aileme karsi falan.Kendi içimdeki sorunlari cozemedikce cevreye karsi da iyi olamiyosun.Sonra cok pisman olup ona da üzülüyorum ama elimde degil.
 
Bir de ben artık öyle bir noktadayim ki kendimi değersiz görmekte her şeye aliniyorum ve agresif tepkiler veriyorum cevap vermiyorum falan sanki herkes değersiz olduğumu biliyor diye.

Öncelikle kendinizi bu kadar değersiz hissetmene ne sebep oluyor onu keşfetmen lazım. Sonra da bu her ne ise hesaplaşıp geçmişte bırakman.
Sana değer veren insanlarla birarada ol. Kendini kötü hissetmene sebep olan insanlarla daha az görüş.
Daha da önemlisi kitap oku,sana iyi gelecek kitaplar.
Mesela ben üniversitedeyken "Kendin Olmak" adlı bür kitap okudum. Yazarı Wayne Dyer. Bana kendimi çok iyi hissettirdi. Tavsiye ederim.
 
Ama inanmadigim biseyi nasil yazicam yani hep kendimi sucluyorum üzülüyorum onun tersini nasıl yazabilirim ki inanmadan
 
Ama inanmadigim biseyi nasil yazicam yani hep kendimi sucluyorum üzülüyorum onun tersini nasıl yazabilirim ki inanmadan

Bu yaşadıkların çoğu bilinçaltı ile ilgili bir durum. Yani mesele beyinde bitiyor.
Bu şekilde yaşadığın şeylerin sonunu kendi istediğin gibi yazman beynini bunun böyle yaşandığına inandırır. Çünkü kafamızda kurguladığımız şeyleri bile beynimiz yaşanmış varsayar.
Sen bu şekilde yazarak beynine yeni bir sen öğreteceksin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…