kendimi duzeltemiyorum vicdan azabi cekiyorum ama degistiremiyorum

Haifif bir depresyondasınız sanki. Ama kötü anne olsanız vicdan azabı duymazdınız. Unursamazdınız ve kendinizi düEltmeye çalışmazdınız. Çocukşar bazen çok gıcık olabiliyor. Oğlum bazen beni bitiriyor. Düşününki işten gelmişim 4-5 saat uykuyla 8-10 saat çalışmışım adım atmaya mecalim kalmamış akşam ona yemek yedirmeye çalışıyorum ve şımarıyod tabiki sabrım taşıyor tabiki bağırıyprum ama bence bu beni kötü bir anne yapmadığı gibi sizide yapmaz. Bağırmyan anne var mı? Ben olduğuna inanmıyorum. Eğer yemek yapmaya üşeniyorsanı haZır söyleyin. Balığı pişirme evlerinde pişirtin. Dudumunuz varsa yardımcı tutun. Çocuğun okula gitmeside kural öğrenmede faydalı oluyor. Yemek yemediği zaman bırakın aç kalsın ama abur cubur veya sevdiği şeyleri vermeyin mecbur kalınca sebze balık yiyorlar açlıktan. İnatlaşmayın tamamkızım yrmekalk sofradan diyin ve ilgilenmeyin. Ben oğlumda öyle yaptım biz babanla yiycez dedim ve keyifle yiyo gibi yaptık güle eğlene yedik baktıki bir şeyler kaçırıyor geldi oturdu sofraya. Böyle ufak tefek taktiklerle inatlaşmadan çözün.
 
cankuslarinannesi .!.:
O kadar motive edici yazmissiniz ki okurken bile kendimi iyi hissettim kendimde guc buldum dediklerinize dikkat edicem onlari uzmek ihmal etmek bende istemem sonucta varliklarina sagliklarina hergun sukrediyorum daha ozenli olucam ev islerini vs.. cocuklardan once tutmak ve fazla mukemmelliyetci olmakta cok yoruyo biraz onceligimi kizlara verip bide oyle deneyeyim
Genişletmek için tıkla...
estagfrullah ama bılın kı sadece sız degılsınız bu sekılde olan..aslında ınsanın yapısında bu var bekarken bı evleneyım der evlenınce baba evını özler:) bak buda var bende:)) evlenır 1 yıl gecer bebek ıstıyorum der Rabbım nasıp eder olur bu seferde bebeksız hallerını ozler ..mısal ben her sabah erken kalktıgımda 6 bucukta kızımın besıge vurup bana kalk mesajı vermesıyle ahh bekarlıgım dıyorum oglen 12 lere kadar yatardm:) yorulmussunuz ama bedenen degıl zıhnen ..sıze tek tavsıyem disiplinli olmanız ınanınkı üşengeclık ve ısteksızlık sorunu bu sekılde çözebilirsiniz...
 
Benim de 15 aylık oğlum var ve acayip hareketli uyku falan yok bizimkinde de. Ben bikaç kez bağırınız soluğu psikologda aldım ve iyi geldi tahammül seviyem yükseldi. Tavsiye ederim. Ben de ikinciyi istiyordum ama şimdi yok diyorum
 
merhaba,
benim anladığım sizin bu derece bunalıma girmenizin sebebi çevre olduğunu düşünüyorum. inanın bu yaşadığınız herşeyi her anne yaşıyo. büyük çocuğunuzun .kaprisli olması da küçük kardeşini kıskanması. lütfen kendinizi daha fazla bunalıma sokmayın ve anneliğinizi sorgulamayın, sorgulatmayın. bazı bayanlar daha güçlü görünmeyi seviyor. bizde sanıyoruz ki bunlar daha ii anne - annelik yapıyor. geçici bir durum. çocuk büyütmek kolay değil. biraz daha sabırlı olmak gerekiyor.
 
yanlış anlamazsan eşine cok mutlu görünüyorsun cocuklarA degil benimde tam tersi çok mutluyum kızlarımla onlar mutlu olsunlar dıye herseyi yaparım.sasırdım benim yerimde olsaydınız ne yapardınız ben tek basıma ikiz cocuk buyuttum hiçte mutsuz olmadım
 
Benim büyük kizimda sebze yemezdi. Dr rendeleyip köftenin icine karistir demisti. Ise yariyor. Mesela havuc kabak kereviz cok az miktarda rendeleyip veya ispanak pazi minik minik dograyip köfteye karistiriyordum. Sogan yerine pirasa koyuyordum. Sadece sehriye corbasi icerdi mesela. Bende tavuk ve sebzeleri pisirip sonra suyuna sehriye koyardim. Marketten kuzu kemigi alip kaynatip buz kaplariyla dondururdum. Pilav, makarna corba her yemege koyardim. Büyük kizim hala problemli her seyi yemez. Ama salata seviyor ve ben cogu sebzeyi salataya karistiriyorum. Pismis ispanak havuc yemez ama salatada cig yer.

Konu sahibi cocuklarimiz benziyor. Kücük kizim cok uyumlu. Ne koysan yer ayirdetmez. Oyuncagini yemegini meyvesini ver sonra da git ara sesi cikmiyor nerede ne yapiyor bu cocuk diye. Ama 8 yasindaki büyük kizim herseyi yemez, begenmez, giymez, mizmizdir. 3 yasindan beri kres okul ortaminda ve öglen yemeklerini orada yiyor. Bütün cocuklar yedigi ve kendisi yemezse tatli alamayacagi icin az da olsa yiyor sebze.

6 yasindaki kizinizin size yardimci olmasini bekliyorsunuz. Düzenli sekilde pisen yemegi yese, disari ciktiginiz zaman elinizi tutup yaninizda yürüse, kendi basina odasinda vakit gecirse bu ruh halinden kurtulursunuz ama malesef istemekle olmuyor. Benim kizim da ayni disari cikalim 10 dk sonra yorulur acikir ne zaman gidiyoruz kac dk kaldi diye beni daraltir. Akilli durursan kücük bir sey alicam dersi onu alana kadar bezdirir, alinca da hadi gidelim diye tutturur. Kendisi okuldayken giderim, cikarim, alirim
 
cankuslarinannesi .!.:
Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Genişletmek için tıkla...
kendiyle barışık yüzleşmiş iyi bir annesin....yalancı ve riyakar değilsin en azından...kim yılmıyor kim bıkmıyor bağırmıyor acaba...ama kimse itiraf edemiyor....bunalmışsın iyice...kendimi sana benzetiyorum...ne fikir verebilirim kızı uyutup düşüneyim
 
cankuslarinannesi .!.:
Basliga dikkat ettiysen bende bu acidan vicdan azabi duyuyorum anneligimi sorguladigimi adapte olamadigimi destek almam gerektigini yazdim depresyondayim bunalimdayim demiyorum cocuklar konusunda boyleyim diyorum yani ayni seyleri soyluyoruz sadece ben cozum ariyorum elimde olarak kendi canin kanin cocugunu kirmak uzmek ihmal etmek istemez kimse degil mi ama elestirmek yapici olmaktan daha kolay ben kiymetlerini biliyorum varliklarina sukur de ediyorum
Genişletmek için tıkla...
Bi ara bende senin gibi hissediyordum hatta bir arkadaşımla bu konuyukonustum oda benimle aynı hisleri yasaiyormus ama anlattım her şeyi düzene soktu sizde öyle yapın ediniz geldiğinde hiç is kalmasın ha eksikleri oluyor mesela 1 haftadır sokağa çıkalamıyorum oğlumu anca araba ile bir tur atıyoruz ama genede düzeldi gibi
 
bafelix .!.:
Benim büyük kizimda sebze yemezdi. Dr rendeleyip köftenin icine karistir demisti. Ise yariyor. Mesela havuc kabak kereviz cok az miktarda rendeleyip veya ispanak pazi minik minik dograyip köfteye karistiriyordum. Sogan yerine pirasa koyuyordum. Sadece sehriye corbasi icerdi mesela. Bende tavuk ve sebzeleri pisirip sonra suyuna sehriye koyardim. Marketten kuzu kemigi alip kaynatip buz kaplariyla dondururdum. Pilav, makarna corba her yemege koyardim. Büyük kizim hala problemli her seyi yemez. Ama salata seviyor ve ben cogu sebzeyi salataya karistiriyorum. Pismis ispanak havuc yemez ama salatada cig yer.

Konu sahibi cocuklarimiz benziyor. Kücük kizim cok uyumlu. Ne koysan yer ayirdetmez. Oyuncagini yemegini meyvesini ver sonra da git ara sesi cikmiyor nerede ne yapiyor bu cocuk diye. Ama 8 yasindaki büyük kizim herseyi yemez, begenmez, giymez, mizmizdir. 3 yasindan beri kres okul ortaminda ve öglen yemeklerini orada yiyor. Bütün cocuklar yedigi ve kendisi yemezse tatli alamayacagi icin az da olsa yiyor sebze.

6 yasindaki kizinizin size yardimci olmasini bekliyorsunuz. Düzenli sekilde pisen yemegi yese, disari ciktiginiz zaman elinizi tutup yaninizda yürüse, kendi basina odasinda vakit gecirse bu ruh halinden kurtulursunuz ama malesef istemekle olmuyor. Benim kizim da ayni disari cikalim 10 dk sonra yorulur acikir ne zaman gidiyoruz kac dk kaldi diye beni daraltir. Akilli durursan kücük bir sey alicam dersi onu alana kadar bezdirir, alinca da hadi gidelim diye tutturur. Kendisi okuldayken giderim, cikarim, alirim
Genişletmek için tıkla...

(Bugün ikinci defa yanlislikla cevaplaya basiyorum hayirdir insallah)

Kendisine birsey alinacagi zaman ben önce resimlerini cekerim magazada gösteririm hangisini begeniyorsa onu alirim. Ailelerimiz de bilir huyunu pek bulasmayiz kendisine. Ev isi dersen o konuda ben de cektim. Evin daginikliginin büyük kismi oyuncaklar. Boy boy kutular aldim ve hepsine yazdik. Bu oyuncak bu kutuya digeri buraya diye. Ilk zamanlar beraber topladik ama simdi kendileri topluyor. Toplamadiklari takdirde torbaya koyup atacagimi söylüyorum. Ev isi dersen devamli toplama halindeyim. Biriktirmem, yani her yemekten sonra mutfagi temizlerim, sabah kalkip yüzümü yikar yataklari toplarim. 10 dk süpürge tutar silerim. Aksamdan oyuncaklar toplandigi icin ev de derli toplu olur. Bunlari da isteyerek zevkle yapmiyorum tabi ama birini yapmayip biriktirsem veya aksamdan ev daginik kalmissa sabah cok agresif ve mutsuz hissediyorum.

Yalniz benim cocuklarin arasi 2 yas. Yani kücük kizim dogdugunda büyük iki yasindaydi. Ikisi de bebekti pek kiskanclik olmadi beraber büyüdüler. Sizinki 6 yasinda ve kücük kardesi var.
 
kadesa .!.:
Bunu yazarken bile çok gerginsin kk kadınlarını bile bi güzel azarlamissin son paragrafta :)

Sen sorma dediğin için keşke ikinci çocuğu yapmasaydin birinciye adapte olup öyle ikincisini dusunseydin diyeceğim sadece.

Nickin bile kızlarınla alakali aslında öyle kötü bir anne değilsin.sadece çok yorulmuşsun özellikle büyük kizinin yemek problemi seni pes ettirmiş.bence o yüzden hiçbir is yapmak istemiyorsun yapsam ne yapamasam ne memnun olmayacak diye düşünüyorsun.çünkü gerçekten zor bir çocuk gibi.ancak olan olmuş sen o çocuğun annesinin ve bazı şeylerine tahammül etmek zorundasın.sen ne kadar gergin ve sinirli olursan o iki katı etkilenir bunu unutma.ayrıca eve yeni bir kardeşin gelmesi de örneğin bayramlik için bebek kıyafeti istemesine ya da benzeri davranışlara neden olabilir.bunlar çok normal şeyler daha 6 yaşında bir çocuk o.

Küçük kızına ise cidden haksizlik yaptığını düşünüyorum.bana kızma ancak 15 aylık çocuk sadece mama ve süt ile beslenmez.sırf usengec olduğun için onun beslenme düzenini de sen bozuyorsun farkında misin? eğer bunu yaparsan küçük kızın da büyük kızın gibi yeme problemli olabilir.o yüzden küçük kızını ihmal etme.
Genişletmek için tıkla...

Muhteşem bir tespit. Çocuğun bayramlık elbisesi olarak bebek kıyafetlerine yönelmesi bir cvp olabilir büyük kizin durumuna..
 
Ben de üşengeç ve çabuk sinirlenen biriyim. Çocuk da istiyorum aslında ama gözüm korkuyor. Konun aslında o kadar büyük bir gerçeği gösteriyor ki. Bugüne kadar kime sorsam, kime söylesem, "bir hamile kal da bak nasıl enerji geliyor, kucağına al bak nasıl sabırlı oluyorsun" şeklinde. İnsanlar senin gibi açık açık söyleyemiyor. Yazdıklarını gerçekten ilgiyle takip ediyorum. Bence kadınlar doğum sonrası depresyona girince ya da senin gibi tahammülsüzleşince değil çocuk sahibi olmadan önce doktora gitmeli. Kendiyle adam akıllı bir yüzleşmeli. Toplumda "Her kadın anne olmak ister" şeklinde bir algı ve baskı var. Ben çok istiyorum ama olabilir miyim acaba? Anne materyali var mı bende? Doğurmdan önce bunlardan emin olmak lazım. bigunmutlaka bigunmutlaka
 
canim benim tavsiyemyemek konusunda üstüne düsme..iyice aciksin kiymetini anlasin..kendi istesin..böyle boyle istahi acilir..benim bi akrabam öyle yapmislardi cocuklari simdi cok istahli..bide onun yaninda yemeklerin lezzetinden.. karninizin cok aciktigindan..abartili bi sekilde konusun bi müddet..yemek yerken hic üstelemeyin..duzeldigini göreceksiniz insaalah..
 
cocuklar arasindaki yas farki fazla oldugu icin haliyle birbirleriyle oynayamiyorlar,ilgi alanlari farkli sizinde onlara yetemediginizi hissetmeniz normal..
benim bir oglum var Allah saglikli omur versin ama yeme konusunda beni cildirtiyor..hani o kadar takintili ki,kreste dahi ogretmenleri bezdirmis durumda..bugun eline verdim kuru ekmek kemirdi..ta ki aciktigini belli edene kadar gidim yemek yok ona..
gezelim diye disari cikardim,arabadan indirdigim an kiyametleri kopardi rezil olduk eve geri donduk mecbur..herseyi yabancilayan huzursuz bisey oldu cikti buaralar..
bende de tahammul kalmadi inanin..oyuzden uzulmeyin insan bazen kendi cocuguna tahammul etmek istemiyor..edemiyor..
cogu anne hissettiklerinizi hissediyor,yasadiklarinizi yasiyor yalniz degilsiniz..
6 yasindaki kiziniz buyuk ihtimal kiskancligini kapris yaparak dile getiriyor..
dikkatini toplamak istememesi,biseye odaklananamasi dikkat eksikliginden yada bebeginiz oldugu icin `geri adim` yani bi nevi bebeklige donus cabasi olabilir..
kizinizin yasi kucuk degil..bebeginizin bakiminda ondan yardim isteyebilirsiniz.zaten bu donemlerde rol model alir,yaptiklarinizi tekrarlamaktan hoslanacaktir.
 
cankuslarinannesi .!.:
Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Genişletmek için tıkla...


hadı 6 yasındakını gectım bırak ac kalsın yemesın ıllakı acıkınca yıyecek ..pedagog tavsıyesı ustune gıtme yemek olayında
ama 15 aylık olan ıcın ugrasmalısın caba sarfetmelısın.o şimdi yenı tatlar almaya hazır bır bebek anne sutuyle olcak ısmı.madem doğurdun paşa paşa bakacaksın...ama bakmak var bakmak var...sen bakmıyorsun uzgunum ama boyle...lutfen kendını toparla....kocana gösterdıgın ozenı evlatlarına göster...yemısım kocayı ...
 
Burda anneliğinizi tartışmaya açtığınızın farkında mısınız?
Böyle düşünüyoduysanız ikinciyi yapmamanız gerekirdi evet.
Ben de bazen çok korkuyorum çocukları hiç sevmiyorum ve tahammül edemiyorum.
Yarın bigün kendi çocuğum olsa nası katlancam diye düsünüyorum bazen.
Bu yüzden sizi anlıyorum.
Allah herkese her duyguyu vermiyo malesef, belli ki sizde de yokmuş.
Hele sizinki gibi kaprisli sorunlu çocuklara asla tahammül edemiyorum.
Yani haklısınız şu anlattıklarınız da çok sinir bozucu gerçekten.
Sizde sevgi eksikliği var bence yeterince sevmiyosunuz.
Ama mecbursunuz bunları yapmaya da, annelik göreviniz.
 
cankuslarinannesi .!.:
Evet cok haklisin erken evlenip erken anne oldu hersey ani ve ustuste gelince afalladim sevdigim kisiyle evliyim erken veya degil cocuklarim var ve cok sukur sagliklilar diye kendimi sakinlestirmeye calisiyorum gezdiriyorum oyunlar oynuyorz ama yemek konusuna gelince hazirlayip ugrasip yemeyince yaptiklarim bosa gidince geriliyorum kucuk yeni yuruyo surekli dusuyo omur kizim desen surekli birlikte bisey yapmak istiyor yetisemeyince geriliyorum yardim etcek kimsede yok aksamdan aksama babalari ilgileniyo zaten erkenden yatiyolar daha dikkat etmeye calisicam
Genişletmek için tıkla...

Ben de agustos ayinda evlenip sonraki temmuzda anne olmustum. En azindan iki sene cocuk yapmamayi esimle gezmeyi isterdim ama yas cok genc degildi. 31 yasinda evlenmistim.

Kiziniz severek yedigi ne var? Makarna mi seviyor mesela; hasladiktan sonra kaynatilmis et-sebze suyundan dökün bir kac kasik. Ya bir de biz cok fazla yediriyoruz. Mideleri cok kücük. Dr bana midesi kendi yumrugu kadar zaten tabak tabak yiyemez demisti. Corba, pilav-makarna, yogurt, sulu yemek, meyve... hepsini nasil yesin. Kendisine sorun peki sen ne yemek istersin diye. Ben artik oturtup anlatiyordum bunlarin icinde vitamin var yemezsen büyüyemezsin hep hasta olursun, sen bilirsin hep böyle kalip hasta olmak istiyorsan yeme senin kararin diyordum. Ucundan yalandan aliyordu bir kac kasik. Sekerli tatli seyler yiyip icmesin devamli sonra her yedigi sey tatli olsun istiyorlar.

Benim kizlar 6-8 yasindalar. Iki sene önce baslayabildim kendime bakmaya spor yürüyüs yapmaya. Bir yere giderken biberon, mama, yedek giysi, bez, mendil kavanoza yiyecek koy... sacimi basimi yapmaya vakit kalmazdi. Sizi anliyorum kendinizi engellenmis hissediyorsunuz. Disari cikip kahve icmek rahatca birseyler bakmak istiyorsunuz ama iki cocukla -üstelik biri problemli -mümkün olmuyor. Esimle restoranda ayni anda yemek yiyemezdik mesela, biri mutlaka mizirdanir aglar kaka cis yapardi. Annem halalarim gecer gecer diyorlardi ama ben hep böyle gidecek gibi hissediyordum. Yani evin icinde devamli ilgi ugras isteyen iki bebek. Evde heryerde oyuncak bez biberon, biri aglar ötekini uyandirir, ayni anda acikirlar anneyi isterler... Simdi ikisi okuldayken sinemaya da yemege de gidiyoruz, alis veris yürüyüs yapabiliyoruz.

Biraz daha sabredin bu günler gecip gidecek. Büyük kiziniz okula baslayacak kücügü de en azindan haftanin iki günü oyun grubuna falan verirsiniz. Kötü anne degilsiniz üzülmeyin.
 
cankuslarinannesi .!.:
Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Genişletmek için tıkla...
Canim sana tavsiyem senden önce yemeklerini yedir. (Yedikleri kadar. Bana güven bir sure sonra bu yemek yememe çözülecek. Daha önce bir arkadaşa da soylemistim burda . Kızım öyle inat ediyordu ki yememek konusunda. Afrikalikar gibiydi. Şimdi sıkıntısı yok cok şükür )
Sonra kendin yemegini ye. Elinden geldiğince mola ver. Mesela ben ders çalışacağım zaman kizimi da yanima alıyorum resim falan yapıyor.
Him 4 4 'luk anne misin dersen, değilim ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Birde kizdigimda elimden geldiğince sakin kalmaya çalışıyorum. Yoksa sonucu bana daha pahalıya patlıyor. Süreç uzuyor.
Yavrucuklarinla sana musmutlu bir hayat diliyorum canim.
 
Ayyyyşş sıcak bastı. Sizi Anlıyorum anne olmamama rağmen. Zannedersem bende anne olmaması gereken bayanlardan biriyim. Hayal edemiyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Sizinle bir sıkıntımı paylasmak istiyorum eşimle yakınlaşamıyoruz
2 3 4
Yorumlar
76
Görüntüleme
4K
maviruyya
M
glsmhmt
Boşanıyorum vicdan azabı çekiyorum
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
6K
glsmhmt
glsmhmt
B
Ne yapayim sizce
3 4 5
Yorumlar
80
Görüntüleme
3K
Bsklss
B
B
  • Kilitli
Siz olsaniz napardiniz
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
1K
Mune
Mune
P
  • Kilitli
Misafir yüzünden eşimle tartıştık
8 9 10
Yorumlar
197
Görüntüleme
7K
Mune
Mune
Back
X