kendimi eve ve çocuklara adapte edemiyorum ne yapacağım ?

buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne :KK43: ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim:KK43: kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey :KK43:
2 cocuk kolay mi.. destek olacak birileri varsa gelip yukunuzu alsınlar, bi mutlu olursunuz ki..
 
kesinlikle güzel ozetlediniz öyle zaten ...tükendim bittim resmen ...evlendiğimden beri hizmetçi modundayim...yapmak istediklerinde saygı duyulmadi hep mücadele ettim işe girebilmek için ...en sonunda böyle kaafayi yedim ....bir sgalik sorunum doğdu daha yeni bunun üzerine tamam git çalış dedi ...annem bebeğe bakarsa clisavagim insalah...ama tükenmişlik halinde bir iş başvurusu iş arayışı nasıl olacak bilmiyorum tecrübe desen yok

Öncelikle hizmetci modunu birakin. Annenizden kayinvalidenizden veya herhangi bir insandan yardim alabilirmisiniz?yemeginize icmenize dikkat ediyormusunuz? Sohbet edebileceginiz herhangi biri var mi? Esiniz süt verme konusunda israrci olamaz. En önemli süreci zaten doldurmussunuz. Sagliginizdan önemli degil süt vermek. Kendinize öyle veya böyle zaman ayiracaksiniz. Anne olmak süper, eş olmak da süper, ama ya siz? Yani siz ne olacaksiniz?
 
Öncelikle hizmetci modunu birakin. Annenizden kayinvalidenizden veya herhangi bir insandan yardim alabilirmisiniz?yemeginize icmenize dikkat ediyormusunuz? Sohbet edebileceginiz herhangi biri var mi? Esiniz süt verme konusunda israrci olamaz. En önemli süreci zaten doldurmussunuz. Sagliginizdan önemli degil süt vermek. Kendinize öyle veya böyle zaman ayiracaksiniz. Anne olmak süper, eş olmak da süper, ama ya siz? Yani siz ne olacaksiniz?
ya neguzel dediniz yaa ....işte orada bitiyorum ...ya ben ?? ben ne olacağım ...senelrdir bunu anlatmaya çalıştım kimsenin umrunda olmadı ....ama şuan öyle bir resti çektim ki kabul etmezsen boşan dedim ...zaten gözümle alakalı sağlık problemim doğdu ..bunu da kullanarak sonunda yolumdan çekilmesini sağladım çok şükür ....ama sudan çıkmış balık gibiyim şimdi ne yapacağımı bileniyorum bu mod ile ...annnem üç ay sonra müsait olacak bakarım dedi bebeğe ..her nekadar isteksiz dese de dedi iste
 
Vallahi biz tükenmeyekte kim tükensin.
Hep ev hep ev ev ev ev mutfak çocuk mutfak çocuk çamaşır bulaşık zıttırı vıttırı. Delirmesek iyi. Ben'de şu aralar sinirimden mutfaktaki tabak çanakla sirtaki yapcam anca o zaman kendime gelirim heralde. Ahhhh bi kaça bilsem bu evden, bi ayağımı memlekete atabilsem o zaman değme keyfime.

Sende evden uzaklaş biraz, çocuklarla toplanıp gidebilecegin bi yer varsa derhal git bence. Kabuk yenilersin, enerjin yerine gelir.
çocuklarla biryere gitmek zevk almaz oldum...bebeği hazırla bir dünya şey köy çantaya essek gibi o çantayı taşı ..büyük çocuğu eğlendirmeye çalış çocuk kucakta ..bana bir faydası yok ki bunların....
 
Lütfen kendinizi zorlayın aynı şekilde gelişti bende de inanın bazen bu dünya da bağlayan tek şey çocuklarım gibi bile geldi. İçiniz istemese bile isteyecek hale getirmeye çalışin naçizane fikrim, aile büyükleri eğer olabiliyorsa saatlik tenefus e çıkarsınlar sizi yani yardım isteyin var ise yakinlariniz. Çünkü gerçekten bazen tek olmuyor durmakla olmuyor bu meret öyle bisey ki bataklık gibi çekiyor siz kendinizi muhakakk çekin
annem ve kardeşime bazen bırakıyorum çarşıya gidiyorum nekadar koşturarak da olsa anlık iyi geliyor ...arkadaş eksikliği eşle yaşanamayan şeyler olmamış hayaller çarşıda dışarda da hep kalbimde benimle geliyor ...hiç arkadaşım yok hadi bunaldım cafeye gidip kahve içelim diyebilecehim
 
buaralar bunalimdayim ..kalbim acıyor ruhum açıyor gibi bir his sürekli aglama hissi var okadar hassasimki ...iki de çocuğum var evde büyük sorumluluk gerektiriyor biliyorsunuz ...ama yok sadece gece olsun uyuyayım istiyorum ...sabah olunca sabah oldu diye yine o his geliyor ...çocuklarıma çok üzülüyorum tükenmişlik ruh hali ile yatan bir anne :KK43: ben istiyorum ki neşeli olayım onlarla oynanayim çeşit çeşit değişik kurabiyeler pastaalr börekler ama yok içimden gelmiyor ...doymalarini ve sağlıklı beslenmelerini gerektiren şeyleri yedirip kabuğuma çekiliyorum tabi nekadar çekilebilirsem..eşim çok yoğun hiç faydası yok..sadece pazar günü azcik ...psikiyariyede gittim yakın zamanda , emizren annenin kullanacago ilaç verdi ama bebeğime dokundu ilaç hemen kestik...bunun için biraz beklemeliyim ...nasıl gecicek bu hal ..nasıl bende normal bir anne olacağım ...dışarı görüyorum anne gibi anneler ya canla başla neşe dolu çocuklarını gezdiriyorlar ...ben gorevmis gibi yapıp geliyorum....kötü bir annemiyim:KK43: kafamı dgaitacak hiç bir ortamim yok ne arkadaş ne komşu hiç birşey :KK43:
Bence sen bunalmissin çocuklarında alıp bir yerlere mi gitseniz ailenize tatilefilan
 
ya neguzel dediniz yaa ....işte orada bitiyorum ...ya ben ?? ben ne olacağım ...senelrdir bunu anlatmaya çalıştım kimsenin umrunda olmadı ....ama şuan öyle bir resti çektim ki kabul etmezsen boşan dedim ...zaten gözümle alakalı sağlık problemim doğdu ..bunu da kullanarak sonunda yolumdan çekilmesini sağladım çok şükür ....ama sudan çıkmış balık gibiyim şimdi ne yapacağımı bileniyorum bu mod ile ...annnem üç ay sonra müsait olacak bakarım dedi bebeğe ..her nekadar isteksiz dese de dedi iste

Ben su anda yorgunluk üzerine bir kitap okuyorum. Alman bir doktor tarafindan yazildi. O sunu yazdi: "Bana gelen cogu insanin fiziksel olarak ufak tefek rahatsizligi olsa da, yorgunluklarin temel sebebi yasam sartlari. Bunu ilk onlara söylesem kabul etmiyorlar, cünkü o zaman ilacla düzelmeyecek birsey oldugunu kabul etmek zorunda olacaklar".
Ve gercekten de öyle oluyor. Benim de iki evladim var ve aralarinda pek yas farki yok. Bana bazen nerdeyse hic zaman kalmiyor. Onun icin hem onlara iyi gelecek, hem bana iyi gelecek seyler yapmaya calisiyorum. Bahceye cikiyoruz. Yürüyüs yaoiyoruz. Herseyi 4/4 lük yapmiyoruz. Anneligin yorgulugun yaninda kronik bir hastaligim var. 8 saat uyusam bile böyle dinc kalkmiyorum sabahlari. Esim cocuklari alir gezdirir, bende elime bir kahve alirim, sevdigim bir kitap alir okurum o sirada mesela. O zamanda ev isi felan yok. Cünkü bizim ruhumuzun da birseylere ihtiyacini var. Onun icin kücük adimlarla baslayin. En sevdiginiz seylerden ufak tefek. Kendinizi yeniden hareketlilige alistirmaniz lazim. O donup kalma hissini iyi bilirim. Kendi yemenize icmenize ve bakiminiza da dikkat edin. Dedigim gibi ufak adimlar. Simdiye kadar yaptiklariniz sizi mutsuz etmisse, yaptiklarinizi degistirmeniz lazim. Gözlerinizdeki rahatsizlik icin de gecmis olsun 🌸
 
arada annem ve kardeşim geliyor ama çok nadir herkes kendi hayatında pek değişen bişey olmuyor iste
ben de tek buyuttum. sadece haftada 1 temizlikçi aldım. yemekleri 2 günlük yaptım geceleri, gunduz vaktim olmuyordu.
yeni arkadaslarimi da hep parkta buldum. mesajlaşıp ayni saatte çocukları parkta buluşturuyoruz. cocuklar oynarken biz 2 saat muhabbet ediyoruz yoksa benim de komşum vs yok hic.
 
Ben su anda yorgunluk üzerine bir kitap okuyorum. Alman bir doktor tarafindan yazildi. O sunu yazdi: "Bana gelen cogu insanin fiziksel olarak ufak tefek rahatsizligi olsa da, yorgunluklarin temel sebebi yasam sartlari. Bunu ilk onlara söylesem kabul etmiyorlar, cünkü o zaman ilacla düzelmeyecek birsey oldugunu kabul etmek zorunda olacaklar".
Ve gercekten de öyle oluyor. Benim de iki evladim var ve aralarinda pek yas farki yok. Bana bazen nerdeyse hic zaman kalmiyor. Onun icin hem onlara iyi gelecek, hem bana iyi gelecek seyler yapmaya calisiyorum. Bahceye cikiyoruz. Yürüyüs yaoiyoruz. Herseyi 4/4 lük yapmiyoruz. Anneligin yorgulugun yaninda kronik bir hastaligim var. 8 saat uyusam bile böyle dinc kalkmiyorum sabahlari. Esim cocuklari alir gezdirir, bende elime bir kahve alirim, sevdigim bir kitap alir okurum o sirada mesela. O zamanda ev isi felan yok. Cünkü bizim ruhumuzun da birseylere ihtiyacini var. Onun icin kücük adimlarla baslayin. En sevdiginiz seylerden ufak tefek. Kendinizi yeniden hareketlilige alistirmaniz lazim. O donup kalma hissini iyi bilirim. Kendi yemenize icmenize ve bakiminiza da dikkat edin. Dedigim gibi ufak adimlar. Simdiye kadar yaptiklariniz sizi mutsuz etmisse, yaptiklarinizi degistirmeniz lazim. Gözlerinizdeki rahatsizlik icin de gecmis olsun 🌸
çok teşekkür ederim çok güzel biilgiler yazmışsınız 🙏 yani bende elbet bahçeye indiriyorum ama bu bana yetmiyor senelerdir bu rutin zaten..mutlu etmiyor beni....ruhum böyle tatmin olmuyor ..anlık nefes alıyorum gibi bişey okuyor eve çıkarken yine tukeniyorim...yemem içmem de bu moddan dolayı iyi değil gün içinde Nescafe ile duruyorum buaralar çünkü içim almıyor ...en sevdiğim şeyi verseler önüme yok almıyor içim...kahvaltı önemli biliyorum ama zorluyorum bazen kendimi ..böyle yani ....benim çalışmam lazım bence acilen evden uzaklaşmam lazım para kazanıp özgür hissetmem lazim
 
Surdaki yazılanları okuyorumda esim yardim etmese halim nice olurduu o_O
Bitmiyoor valla hersey bitse su ev işi bulaşık yemek bitmiyor,cok zahmetli biz kadinlarin isi yaa ahhh :KK43:
 
ben de tek buyuttum. sadece haftada 1 temizlikçi aldım. yemekleri 2 günlük yaptım geceleri, gunduz vaktim olmuyordu.
yeni arkadaslarimi da hep parkta buldum. mesajlaşıp ayni saatte çocukları parkta buluşturuyoruz. cocuklar oynarken biz 2 saat muhabbet ediyoruz yoksa benim de komşum vs yok hic.
ah haftada bir temizlikçi çalışırsam en büyük hayalim ...hiç yaşamadım bu duyguyu..ne yazikki arkadaşım yok ..bu da eksikliğin oldu
 
şanslısın ozaman babaya bırakıyorsan ..benim eşim yoğun geç geliyor geç saatte de çıkmak istemiyorum açıkçası ...arada arbsini kaçırıp bir turr atıyorum erken geldiyse o an iyi hissediyorum ama eve geri gelince yine ayni
Pandemi sebebiyle evden calisiyor esim. Isi yogun bayagi. Surekli pc basinda gece gunduz. Varligiyla yoklugu bir evde cunku hicbir seyle ilgilenmiyor ama ben emrivaki yapip cikiyorum cunku dayanamiyorum.artik..kendimi bogulacak gibi hisdediyorum bazen. Arabayi gerekirse daha sik kacir veya gec saatte guvenli bir yer varsa yuru derim.veya en kotu h.sonu esin 1 saat baksin sen kendine zaman ayir. Kendimizle basbssa kalmaya ihtiyacimiz var
 
Pazar günü çocukları eşinize bırakıp yürüyüş yapın.
Çok iyi geleceğini düşünüyorum.
 
Simdi,cok klasik ama depresyonda olabilirsin.10\4 oranla cocuklu anneler bu durumu yasiyor.Mesela cocuklarla etkilesimin eskisinden daha az olabilir,Gun icinde konusma konusunda isteksizlik yasayabilirsin.Sosyal geri sarimin zaten varmis.
Odaklanma zorlugu,suphe duyma,kendini degersiz gorme,kilo kaybi ve rutin yemek duzenin bozulmasi,hatta cinsel olrak arzu ve istek kaybi..Basarisizlik ve sonunda gelen bogulma hissi.Dogru tasvir etmissem depresyon olabilir.Yukarida bir forumdas yurus onermis gayet makul ve mantikli.Hatta imknainiz var ise bir gun kendiniz bir gun de cocuklarinizla yuruyus yapin +- yarim saat kadar yurumek faydali gelecektir.Cok sinirli oldugunuzda da cocuklarin yanindan uzaklasip sakinlesmeye calisin.
ilac tedavisi de baslanabilir ama once yuruyusu deneyim derim ben.
evet dediklerinizin hepsi var ..kilo kaybı dahil ..en sevdiğim sarmayı önüme koysalar yemem o derece yım...görenler ne olmuş sana böyle diyor :( ...ya yürüyüş elbet iyi gelebilir ben bunların bilincindeyim ama bir süre iyi geliyor sonra yine aynı ...evin içinde olmak eve geri dönmek ...yine bütün modum düşüyor hele o mutfak Allah'ım migdem bulanıyor mutfaktan geçince ..ne düzen kaldı ne birşey ...hani kadınlar hevesli hevesli dekor yaparlar mutfaklarına eksik eşya alırlar suslerler ..yok hiç biri yok ...yemek çocuklar için zorla yapıyorum ve kendimi sıkarak mutfağı üstten topluyorum bitti ....eskiden bukadar da değildim ..yine arada oluyordu ama kısa zamanda normale dönüyordum şimdi bir aydır geçmedi ..yürüdüm araç kullandım ki en sevdiğim şey araçla gezmek müzikle ....ama eve geri dönerken basıyor beni yine ...
 
Pazar günü çocukları eşinize bırakıp yürüyüş yapın.
Çok iyi geleceğini düşünüyorum.
yapıyorum inanki ...ölü gibi cikiyorum evden yürürken de ölü gibi ot çiçek böcek herşey boş gibi. sonra yine o hisle aynı ortaam dön yemek yap bulaşık yıka ..hicbirsey değişmiyor ruhum icin
 
Back
X