Empati kurabilmeniz gerçekten cok guzel bir yetenek, çoğu insan bundan mahrum. Size ters gelen her olayda farkli bir açıdan bakmaya çalışın. Tasinma konusuna yaptığım yorumda bende anne oldugumu ozellikle vurgulamistim. Bir annenin gözünden evladina bakisini gorun istemiştim. Mirkelam bir sarkisinda "kıvrıl fakat kırılma" diyor. Ayni seyi sizede önereceğim, katı oldugunuz yerleri esnetmeye çalışın, size zarar verdigi yerde ise esnemeyi bırakın. Misal aile evinde kalip 4000tl para verebilirsiniz hatta vermelisiniz de buraya kadar tamam ama kedi mamasini (kopekte olabilir hatırlayamadım) karşıladığınız yerde butceniz sarsiliyorsa bunu yapmayin. Siz yokken mama alinmiyor mu? Aliniyor. Siz zaten fazla fazla eve katkida bulunuyor musunuz? Evet. O zaman ben yük gibi hissediyorum diye rahatsiz olmayın. Ben bu evin evladiyim, elimden geleni yapıyorum, annem ve babam beni koşulsuz seviyor, onlar bana ben onlara yuk degilim gibi olumlama yapabilirsiniz.
Bu yuk hissetme kismini aşmanız lazim. Ileride evleneceksiniz, cocuklariniz olacak, o zaman durum daha vahim bir hal alır. Yeri gelecek dogum yapip calismaya ara verdiginiz icin eşinizden para alacaksiniz, yeri gelecek esiniz sizin sondanızı ya da kustugunuz yeri temizleyecek. Kendinizi kotu hissettiginiz her an sirtiniza yük olur, kambur kalırsınız.
Bir aile evladi eger hayirsiz, ipsiz sapsiz degilse omur boyu cocugunun peşinde olur, düştüğü yerden kalkmasi icin elini uzatir, yeri gelir maddi yeri gelir manevi destekler. Bunu seve seve yapar. Evladinin iyi oldugunu, mutlu oldugunu, hayatini duzene koyduğunu gormek ister.
sonradan değişen kisimlar elbet var. Ozellikle anne oldukran sonra katılık azaliyor. O kadar beklemenize gerek yok. Etrafiniza bir bakin gercekten kotu, bencil insanlar ben herseye layigim deyip, sahip olabiliyor. Siz neden en iyisine layik olmayasiniz ki? Ustelik o insanlardan daha iyisiniz, bencil degilsiniz.