- 21 Eylül 2017
- 2.652
- 6.528
- 158
- Konu Sahibi SeviyomHee
-
- #41
Estağfurullah hic kusura bakmadım. Dediğim gibi lohusa depresyonu yaşayınca eşim de annem de tetiklendiler. Sonradan da ben aylarca destek alınca tek başıma ne yaparım diye anksiyete yaşadım. Bebişe zarar verme düşüncem yoktu ancak doktorum eşime yalnız kalmamam gerektiğini söyleyince bu günlere kadar böyle geldik.Bu kisim bana cok enteresan geldi canim kusura bakma.
Annene gitme bence sürekli bebek senin bebegin kimse olmasa bile ona bakabilecek güç sende zaten vardir sadece biraz anksiyete yapiyorsun galiba.
Ben olsam uykuyu secerdim. Anneme de cok bunaldigimda giderdim ve gece kalmazdim.
Lohusa depresyonu olduysa normal o zaman, ama artik sanki tek kalmaya hazirsin gibi geldi bana allah kolaylik versin alişirsinEstağfurullah hic kusura bakmadım. Dediğim gibi lohusa depresyonu yaşayınca eşim de annem de tetiklendiler. Sonradan da ben aylarca destek alınca tek başıma ne yaparım diye anksiyete yaşadım. Bebişe zarar verme düşüncem yoktu ancak doktorum eşime yalnız kalmamam gerektiğini söyleyince bu günlere kadar böyle geldik.
Ben evden kaçmak istiyordum ancak sezaryen yüzünden yürüyemiyordum. Uzağa gidemezdim. Bir de bebeğimi besleyemiyordum. o yüzden direkt medikal tedaviyle başladık. İlaçla beraber emzirebildim. Bebekte de uyku yapıyordu, ikimiz uyuyorduk. 2. Ay dolunca ben kendime geldim. 3. Ay çok iyi geçti. Bebeğimin değerini kıymetini kalbimin en derinliklerinde hissetmeye başladım. 2 saat uyusak uykudan hasret ile uyanıyorum. O yüzden ben de artık tek bakmaya hazır olduğumu düşünüyorum. Sadece biraz korkuyordum ancak yorumlar bana çok iyi geldiLohusa depresyonu olduysa normal o zaman, ama artik sanki tek kalmaya hazirsin gibi geldi bana allah kolaylik versin alişirsinannen yakindaymis kotu olursan gidersin en olmadi
Analik zormuş herkes farkli bi noktada zorlugunu yaşıyor saglikla buyutelim deBen evden kaçmak istiyordum ancak sezaryen yüzünden yürüyemiyordum. Uzağa gidemezdim. Bir de bebeğimi besleyemiyordum. o yüzden direkt medikal tedaviyle başladık. İlaçla beraber emzirebildim. Bebekte de uyku yapıyordu, ikimiz uyuyorduk. 2. Ay dolunca ben kendime geldim. 3. Ay çok iyi geçti. Bebeğimin değerini kıymetini kalbimin en derinliklerinde hissetmeye başladım. 2 saat uyusak uykudan hasret ile uyanıyorum. O yüzden ben de artık tek bakmaya hazır olduğumu düşünüyorum. Sadece biraz korkuyordum ancak yorumlar bana çok iyi geldisizi nisan anneleri grubunda görüyordum sanırım, inşallah siz de bebiş de iyisinizdir
Yaa çok geçmiş olsun. Umarım en kısa zamanda atlatırsınızAnalik zormuş herkes farkli bi noktada zorlugunu yaşıyor saglikla buyutelim de
Aynen ordayim iyiyiz su anda, ilk hastaligimizi geçiriyoruz cok zor insallah bi daha hic bi zaman hasta olmaz amin
Buraya kadar sorun yok demişsiniz ama sorun var aslında, annenizde kalınca bebeğin de bir düzeni olmuyor, bir kendi evinde bir başka evde uyuyor, evinde birkaç mıkırdandığında belki pişpişleyip uykusuna devam etmesini sağlıyorsunuz ama annenizin evinde 2 mıkırdandı diye siz ve bebek uyandırılıp emzirme moduna sokuluyorsunuz.Hanımlar 4 aylık olmak üzere bebeğim var. Eşim hekim ve bebek bakımına yardımcı oluyor. Ancak 24 saatlik bir nöbetten önce uyumuş olması gerekiyor. 24 saatin 3 saati falan anca dinlenebiliyor ki bu hasta bakmak için çok sağlıksız bir süre. İşten eve geldiğinde de çok yorgun oluyor ve ister istemez uyumak istiyor. Beni de nöbete gitmeden anneme bırakıyor ve uyandıktan sonra gelip alıyor. Buraya kadar sorun yok.
Çocuk sahibi bir kadın olarak onu tek yapamam, bunu tek yapamam, yürüyemem kafasından çıkmanız lazım artık.Evet, ben hiçbir kontrole eşimsiz gitmedim. Hala aylık bebek kontrollerine beraber gidiyoruz. Yetişme tarzım da böyleydi. Ben ailemin yanında üniversite okudum. Hep el üstünde tutuldum. Eşim de beni böyle her yere alır bırakır. Araba ile işe gitmeseydi ben tek de giderim ama bu sıcakta bebekle yürüyemem.
4 aylik bebekle niye yalniz kalamiyorsunuz anlamadim. Daha rahat degil mi kendi kafaniza gore yasamak? Gece uyuyun iste o uyurken. Gunduz de duzene girer zaten. Korkmayin bence 4 aylik bebekle yalniz kalabilirsiniz. Anneniz arada yemek yaparak yardimci olabilir.Umarım kırıcı incitici olmaz ancak sadece bebeği olan hanımlardan yorum bekliyorum. Sebebi bekarken buralarda çok bilmiş bilmiş yorumlar yapmam, ama aynı durumu yaşayınca öyle ahkam kesmekle olmuyormuş diyerek tükürdüğümü yalamam oldu. Bu uyarıyı geçmesem tüm konu bakamıyorsan doğurma kardeşim diyen yorumlarla dolup taşacakkimseyi incitmek amacım yoktur.
Hanımlar 4 aylık olmak üzere bebeğim var. Eşim hekim ve bebek bakımına yardımcı oluyor. Ancak 24 saatlik bir nöbetten önce uyumuş olması gerekiyor. 24 saatin 3 saati falan anca dinlenebiliyor ki bu hasta bakmak için çok sağlıksız bir süre. İşten eve geldiğinde de çok yorgun oluyor ve ister istemez uyumak istiyor. Beni de nöbete gitmeden anneme bırakıyor ve uyandıktan sonra gelip alıyor. Buraya kadar sorun yok.
Asıl sorun annemin aşırı anaç olması. Bizim için veremeyeceği şey yoktur. Aşırı fedakardır. Benden de bu aşırılığı bekliyor. Ancak ben kendime de zaman ayırmak istiyorum. Bebeğim gece 4-5 saat kadar tek parçalık bir uyku yapıyor. Ben de bu sayede dinleniyorum. Ama annem bebek uykusunda ıh dese emzir diye beni kaldırıyor. Ben de uykusuz kalınca çok sinirleniyorum. Kendi evimde kalmak istiyorum. Ancak bu sefer de bebeğim sürekli kucakta durmak istiyor ve kolum bileğim belim her yerim ağrıyor. Yemeğimi yiyecek zamanı zor buluyorum. 16.00 da kahvaltı ettiğim oluyor.
Ben ne yapayım canım analar? Ya yorgunluğu seçeceğim ya da uykusuzluğu. Anneme birkaç kez anlatmaya çalıştım ancak tamam kızım diyor ama bebişe dayanamıyor, ben o çileyi çekmeliyim onun gözünde. 12 de zorla uyutup, kendim de bayıldığım uykudan 02.15 de uyandırdı. 05.10 olmuş hala uyuyamıyorum, hem sıcak etkiledi hem de saate bakıp 2 olduğunu görünce moralim bozuldu. Ben de saat 5-6 zannediyorum, uyanmadan saati kontrol etme şansım yok.
Çok teşekkür ederimEvinize gidin demeye gelmedim. Çünkü burada okuduğum kadarıyla bazı anneler kendi annelerinin yanında daha rahat geçiriyor zor dönemleri.
Çünkü doğum,lohusalık gerçekten bir kadın için aşırı derecede zor bir süreç. Yani ben acayip zorlanmıştım,yalan değil.
“Şöyle sıkıldım,böyle annem bunu diyor” diye yakınmak çare değil. Kendinizi iyi hissettiğinizde evinize gidin. Asıl o zaman annelik başlıyor.
Allahım sağlıkla mutlulukla analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah.
Çok teşekkür ederim, kanguru seviyor ancak evde hiç kullanmadım. DeneyeyimBuraya kadar sorun yok demişsiniz ama sorun var aslında, annenizde kalınca bebeğin de bir düzeni olmuyor, bir kendi evinde bir başka evde uyuyor, evinde birkaç mıkırdandığında belki pişpişleyip uykusuna devam etmesini sağlıyorsunuz ama annenizin evinde 2 mıkırdandı diye siz ve bebek uyandırılıp emzirme moduna sokuluyorsunuz.
Evinizde tek başınıza pekala bakabilirsiniz, kucak istiyor diye anladım bebek arabasında durmuyor diye okudum, kızım bebek yup her işimi yapıyordum, kanguruda gezerken uykuya dalıyordu usulca karyolasına koyup üzerimdeki tişörtü de anne kokusu alsın diye sırtına doğru iliştiriyordum uyuyordu.
Bakmıyorsan doğurma kardeşimUmarım kırıcı incitici olmaz ancak sadece bebeği olan hanımlardan yorum bekliyorum. Sebebi bekarken buralarda çok bilmiş bilmiş yorumlar yapmam, ama aynı durumu yaşayınca öyle ahkam kesmekle olmuyormuş diyerek tükürdüğümü yalamam oldu. Bu uyarıyı geçmesem tüm konu bakamıyorsan doğurma kardeşim diyen yorumlarla dolup taşacakkimseyi incitmek amacım yoktur.
Hanımlar 4 aylık olmak üzere bebeğim var. Eşim hekim ve bebek bakımına yardımcı oluyor. Ancak 24 saatlik bir nöbetten önce uyumuş olması gerekiyor. 24 saatin 3 saati falan anca dinlenebiliyor ki bu hasta bakmak için çok sağlıksız bir süre. İşten eve geldiğinde de çok yorgun oluyor ve ister istemez uyumak istiyor. Beni de nöbete gitmeden anneme bırakıyor ve uyandıktan sonra gelip alıyor. Buraya kadar sorun yok.
Asıl sorun annemin aşırı anaç olması. Bizim için veremeyeceği şey yoktur. Aşırı fedakardır. Benden de bu aşırılığı bekliyor. Ancak ben kendime de zaman ayırmak istiyorum. Bebeğim gece 4-5 saat kadar tek parçalık bir uyku yapıyor. Ben de bu sayede dinleniyorum. Ama annem bebek uykusunda ıh dese emzir diye beni kaldırıyor. Ben de uykusuz kalınca çok sinirleniyorum. Kendi evimde kalmak istiyorum. Ancak bu sefer de bebeğim sürekli kucakta durmak istiyor ve kolum bileğim belim her yerim ağrıyor. Yemeğimi yiyecek zamanı zor buluyorum. 16.00 da kahvaltı ettiğim oluyor.
Ben ne yapayım canım analar? Ya yorgunluğu seçeceğim ya da uykusuzluğu. Anneme birkaç kez anlatmaya çalıştım ancak tamam kızım diyor ama bebişe dayanamıyor, ben o çileyi çekmeliyim onun gözünde. 12 de zorla uyutup, kendim de bayıldığım uykudan 02.15 de uyandırdı. 05.10 olmuş hala uyuyamıyorum, hem sıcak etkiledi hem de saate bakıp 2 olduğunu görünce moralim bozuldu. Ben de saat 5-6 zannediyorum, uyanmadan saati kontrol etme şansım yok.
Maşallah ya böyle adamlar var mı gerçekten.Taze lohusa olarak yaziyorum hemen. 20 gunluk lohusayim annem esimin annesi ve esim destek bana. Yemegim, suyum her seyim onume geliyor. Bebegimle de cogu zaman onlar ilgileniyor. Ben uyuyayim, psikolojim bozulmasin diye akla karayi seciyolar. Esim diken üstünde herkesi uyariyo surekli dikkatli olsunlar bana karsi diye. Ama biktim ben artik. Benim annem de
Cok anac ve dominant surekli emzir sunu yap bunu yap demeler yoruldum
Artik bebegimle kalmak istiyorum artik esimde isten geldikten sonra destek olabilir bana ben hallederim her seyimi ki asiri konforuma duskun biriyimdir. Kisa bir sure sonra annem ve eşimin annesi gidecek bekliyorum sabirsizlikla. Tavsiyem gecin evinize yetemediginiz yerde yardimci tutarsiniz
En güzeli yanlız kalmak. Çok bunalırsanız gidersiniz annenize. Yada koyun bebek arabasına dolaşın o uyurken dışarda bir kahve için çok iyi geliyor. Gördüğün gibi benimde bebeğim 5 aylık ve kolik hala geçmedi gazı koliği atağı. Ben kahvaltıyı unuttumUmarım kırıcı incitici olmaz ancak sadece bebeği olan hanımlardan yorum bekliyorum. Sebebi bekarken buralarda çok bilmiş bilmiş yorumlar yapmam, ama aynı durumu yaşayınca öyle ahkam kesmekle olmuyormuş diyerek tükürdüğümü yalamam oldu. Bu uyarıyı geçmesem tüm konu bakamıyorsan doğurma kardeşim diyen yorumlarla dolup taşacakkimseyi incitmek amacım yoktur.
Hanımlar 4 aylık olmak üzere bebeğim var. Eşim hekim ve bebek bakımına yardımcı oluyor. Ancak 24 saatlik bir nöbetten önce uyumuş olması gerekiyor. 24 saatin 3 saati falan anca dinlenebiliyor ki bu hasta bakmak için çok sağlıksız bir süre. İşten eve geldiğinde de çok yorgun oluyor ve ister istemez uyumak istiyor. Beni de nöbete gitmeden anneme bırakıyor ve uyandıktan sonra gelip alıyor. Buraya kadar sorun yok.
Asıl sorun annemin aşırı anaç olması. Bizim için veremeyeceği şey yoktur. Aşırı fedakardır. Benden de bu aşırılığı bekliyor. Ancak ben kendime de zaman ayırmak istiyorum. Bebeğim gece 4-5 saat kadar tek parçalık bir uyku yapıyor. Ben de bu sayede dinleniyorum. Ama annem bebek uykusunda ıh dese emzir diye beni kaldırıyor. Ben de uykusuz kalınca çok sinirleniyorum. Kendi evimde kalmak istiyorum. Ancak bu sefer de bebeğim sürekli kucakta durmak istiyor ve kolum bileğim belim her yerim ağrıyor. Yemeğimi yiyecek zamanı zor buluyorum. 16.00 da kahvaltı ettiğim oluyor.
Ben ne yapayım canım analar? Ya yorgunluğu seçeceğim ya da uykusuzluğu. Anneme birkaç kez anlatmaya çalıştım ancak tamam kızım diyor ama bebişe dayanamıyor, ben o çileyi çekmeliyim onun gözünde. 12 de zorla uyutup, kendim de bayıldığım uykudan 02.15 de uyandırdı. 05.10 olmuş hala uyuyamıyorum, hem sıcak etkiledi hem de saate bakıp 2 olduğunu görünce moralim bozuldu. Ben de saat 5-6 zannediyorum, uyanmadan saati kontrol etme şansım yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?