Düşündüm de ne kadar da bencilim
Kendim için çok şey yaptım.
Ama şu sıralar kendimi en takdir ettiklerim;
Konuşmak ve açık sözlü olmak. Bu karşımdakini kırmak anlaminda degil. Yol yordama dikat ederim. Susup susup patlayanlardan degilim. (Eskiden öyleydim) Neyse derdim o an halletmeye bakarim. Bu konudaki degisimim hayatta yolumu acti diyebilirim.
Evi ve dolabımı eşyaya boğmamak.
Bana minimalist denmez ama sade seviyorum. Tıkış tıkış yaşamıyorum
3 küçük çocuğum olmasına rağmen kendi işimi kurmak için çabalamak.
Ki bugün itibari ile iş yerimi kiraladım. Ve önümüzdeki ay deli gibi yoğun bir süreç beni bekliyor.
Kendimden daha sakin, sabirli ve aklı basında biri ile evlenmek.
Eşimle 7 yıl sevgiliydik. Ne istediği konusunda çok net biri. Kimine garip gelir ama ilişkimizin kuralları oldu. 13 yildir birlikteyiz.
Ama sanırım daha çok onun sayesinde.
Bunlarin yanında öğrenmeye ve kendime katmaya çalıştığım sabir, biraz içime dönük ve çözüp yaşamak var. Hayatım boyunca içimde olan o eksiklik hissini tamamlamaya çalışmak, tamam olmak ama oldum demeden :) bakalim