Gecmisle hesaplasip degistirebilecegim seyler icin caba sarfederken degistiremeyecegim seyleri oldugu gibi kabul edip hayatimi zorlastirmayacak bir mesafede tutuyorum.
O niye oldu bu niye boyle diye dusunmemeye calisiyorum. Varsa vardir o zaman bana duseni yaparim fakat kaygilarla bugunu su ani ve getirecegi mutlulugu kaciramam...
Gelecek icin planlarimi uzun ve kisa vade olarak birbirinden ayirirken hayallerimle hedeflerimin fazla icice gecmemesine ozen gosteriyorum ki umudumu kaybetmeme neden olmasin dus kurmami engellemesin :)
Genel olarak disaridan beklentilerimi olabildigince dusuk tutmaya, olmamis seylere uzulmemeye calisiyorum. Bunu yapmadigimda guzelseylerin varligina da pek sevinemedigimi hatta zaman zaman hayal kirikligi ile mutsuzluga neden oldugunu farkettim.
Ozetle kendi ic celiskilerimi olabiligince azalttigimda huzurum artiyor.
O zaman mutluluk kaynagi olabilecek seyleri de daha kolay farkediyorum
Bunlarin yanisira sanat ve doganin insani rahatlattigina inaniyorum...
Muzikle ugrasmak sergilere gitmek ffarkli bakis acilarini gormek onlarin ic dunyasina yolculuk yapmak hatta eski eserlere bakmak muze vb tarih iceren yerler keyif veriyor, surekli yeni birseyler kesfetme hissi veriyor, salak bi gulumseme olusuyor yuzumde :)
Sehirden bunaldiysam dogaya kaciyorum. Mesela daglar insani ozgur kiliyor gibi ve daha guclu hissediyorum kendimi. Veya deniz... dogada da surekli yeni birseyler ogreniyor insan, ogrendikce bilgiyle mutlu olanlardanim yani yeni seyler heycanlandiriyor beni :)
Bunlarin disinda yalnizligimi seviyorum, kendime ozel vakit ayirmak kendimi daha degerli hissetmemi sagliyor.
Mesela sessiz sakin birkac mekan vardir duzenli gittigim. Muzik kahve kitap dinlenmem icin yeterli. Bazen bu bir agac alti oluyor termosuma kahvemi doldurup veya cay sandvic yapip tek kisilik piknik gibi vakit geciriyorum :)
Sevgiliyle haftasonu beraberken bile herkesin kendi ozel saati ve ozel koltugu kitabi vs vardir. Sonra okuduklarimizi paylasir sohbet ederiz.. boylece yanyanayken bile birbirimizi ozluyoruz biraraya gelince kavusmussuz gibi seviniyoruz
Veya evde tek basimayken pastalar yemekler yaparim Her bir deneme sonrasi daha iyi olacagini bilmenin yanisira bunu tecrube ederek somut olarak gormek hayattaki basarisizliklarim icin de umidimi kaybetmemi engelliyor
daha fazla emek cozecektir diyip daha azimli mutlu biri oluyorum :)
Bir de duzenli film gunlerim vardir... sinemaya gidemesem dahi evde ciddiyetle filmimi izlerim tek basima misir patlatirayaklarini uzatip oyle dalaaaar giderim, o an hicbirsey dusunmem
Son olarak hayatimdaki gereksiz olduguna inandigim sorundan baska birsey getirmeyen fesatliklarini gordugum kisileri hayatimdan cikardim daha rahatim artik
kimseyi kirmayayim diye egilip bukulmek stres yapmak ne anlamsiz seymis yahu.
Bi de eskisi gibi sporu da bu listeye eklesem iyi olacak. Hatta pastalar bolumunu kisip yuruyusu ayrilmaz parcam yapmam lazim artik :))
Arada da kafa dagitmaya buraya gelmeye basladim, fena olmuyor
