Keşfedilmek İstiyorum.

torarikar

Daha yaşanacak çok şey var...
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2017
6.069
7.854
198
Merhaba.Nasıl başlayacağımı bilemiyorum aslında.Lisede okuyorum.Doğuştan gelen çok büyük bir edebi kabiliyete sahibim(asla övünmek için söylemiyorum,yanlış anlaşılmasın.) Kendimi bildim bileli hep yazıyorum.
İç dünyam ile dış dünyam çok,çok farklı.Dışarıda çok sessiz bir insanım.Okulda çok sessiz bir insan olarak tanınıyorum. Benim bu hiçbir şeyden haberi olmayan saf halime bakanlar,benim iç dünyamı tahayyül dahi edemezler. Yazılarımı kimse ile paylaşmıyorum. Görseler, şaşkınlıktan küçük dillerini yutarlar."Bunları bu süklüm püklüm duran insan mı yazdı derler,"eminim.
Yazılarımı kimse ile paylaşmamın sebebi ise çok tuhaf. Sanki bütün özelimi öğreneceklermiş gibi geliyor bana.
Edebiyat öğretmenimiz bize, "Aranızda yazı yazan var mı,"diye soruyor. Ben yazıyorum demiyorum. Okulumuz çok faal bir okul,kendimize ait dergilerimiz var. Bazı okul arkadaşlarım oraya yazılarını gönderiyorlar. Yarışmalara vs. de katılıyorlar.Çok beğenilenler oluyor. Ben yazsam hayran kalırlar,eminim. Kendimi övmek için söylemiyorum dediğim gibi,ama ben edebiyat aşkıyla dolu biriyim. Artık bu aşkı içimde fazla taşıyamıyorum.Birileriyle paylaşma ihtiyacı duyuyorum.Keşfedilmek istiyorum. Ama dediğim gibi,tuhaf bir şekilde utanıyorum. Sanki tüm mahremimi öğrenmiş olacaklar gibi hissediyorum.
Yazılarımdan birkaçını Edebiyat öğretmenime götürmeyi düşünüyorum. En azından biraz da olsa içimdeki dünyayı paylaşmış olurum. Kısacası,ne yapmam gerektiğini tam olarak bilemiyorum. Bana yardımcı olur musunuz?Beni cesaretlendirir misiniz?
 
Ben de küçüklüğümden beri yazı yazarım tıpkı senin gibi ve şimdiye kadar benden başka kimse okumadı. Zira kendimde o haddi görmüyorum. Yani o kadar kaliteli yazar dururken benim ne haddime bunları birine okutmak diyorum. O yüzden sana bu konuda pek tavsiye veremeyeceğim. Bunu da neden yazdım bilmiyorum, laf kalabalığı oldu
 
O halde Watpad e yaz.
Sanalda kullanıcı adı ile paylaşmak başlangıçta iyi hissettirir.
Kendinden emin olduğunda yazıyorum demek daha kolay olur.
 
Belki kendince haklisin paylasmak istememekle. Ama sen onlari paylasmazsan hicbir zaman seninle ayni duyguları paylasan insanlarin senin varliginla senin yazdiklarinla kendilerini bulmalarina yardimci olamayacaksin, senin yazilarinda kendini bulacak insanlari bundan mahrum birakmis olacaksin. Ben bazen icimden gecen ama söyleyemedigim bir duygu ve düşünceyi bir sairin siirinde ya da yazarin kitabinda okuduğum zaman orada kendimi bulduğum zaman mutlu oluyorum sahsen. Hani duygulara tercuman olmak deyimi var ya tam anlamiyla onu yasiyorum. İste sen de yazdiklarini paylasarak hem icini dökmüş olacaksın hem de senin satirlarina ihtiyac duyanlarin bir nevi tercumani olacaksin. Bu arada bugün cok sevilen sairler yazarlar da eminim senin yasadigin duygulari yasamislardir. Ama onlar da eger yazdiklarini paylasmasalardi su an hicbirinin adı kalmazdi hepsi de yok olup giderdi. Ama su an ölümsüzler resmen. Ve bu cok guzel bir sey bence. Düşünsene birgün ölsen bile adın hep yaşıyor. Yani aslinda düşünürsen paylasmak daha güzel seyler katacak sana. Tabi yine de karar senin :) basarilar diliyorum.
 
Yazida hersey konu degildir. Ben de yazarim ,deli hikayeler hemde ama edebi yönümu yeterli bulmuyorum.

Senin kendi kendine bunu değerlendirilebileceğini düşünmüyorum. Cesaretlendirme isine gelince.

Edebiyat yarismalarina katil. Hikaye yarismlari oluyor netten takip et. Takma isim ile katilabilirsin.

Ayrica jack london nun martin edeni okumani tavsiye ederim. Hatta hayatini oku.

Edebiyat dergileri al oku. Kendi sehrinin edebiyat dergilerine yazilarini gonder. O insanlarla arkadas ol. Net varken tanismak zor değil. Ben vakti zamaninda en iyi drrgi editorleriyle arkadaslik yapmistim taaaa adandan istanbula. :)
 
Kendi yeteneğinin farkıdna olup güvenmen çok güzel lakin fazlası başarıdan ziyade aşağıya çeker. “Tamam ben oldum, mikemmelim” kafasında olma ki eksiklerini daha rahat görüp, ilerleyesin.
Şu meşhur uygulama var, oraya yaz. Her ne kadar mantıklı bulmasam da; bir sürü kişi keşfedildi oradan ve kitap çıkardılar. Oradan çıkan kitaplara karşı önyargılıyım, orası ayrı konu
 
Buradaki anlatımına bakarsak edebi yönün gayet zayıf. Hikayelerinin ilginç olduğunu düşünüyorsan biraz iyi yazarlar oku. Gayet sıradan olduğunu göreceksin.
Ben de aynını düşündüm.edebi yönü yüksek olan kişinin konuları alelade
 
Buradaki anlatımına bakarsak edebi yönün gayet zayıf. Hikayelerinin ilginç olduğunu düşünüyorsan biraz iyi yazarlar oku. Gayet sıradan olduğunu göreceksin.
Saygı duyarım.Buraya da tam yazmıyorum duygularımı. Yazılarımdaki dil bambaşka.Dediğim gibi,kimseyle paylaşmıyorum.
 
Edebi yönümüzü kendimiz tahlil edemeyiz. Yaştan dolayı sanırım bir iyiyim havası var ki normaldir. Yazılarınızı görmediğimiz için sen aslansin kaplansin deyip sizi amiyane tabirle gazlamak hoş olmaz. Bol bol klasik kitap okuyun derim öncelikle. Her iyi kitap size yeni ufuklar acar. Blog ya da whatpadd e yazmak iyi olabilir takma ad kullanabilirsiniz.
 
Ben de aynını düşündüm.edebi yönü yüksek olan kişinin konuları alelade
Yazarların ve şairlerin de kendilerine özel bir hayatı vardır. Bir yazarın toplum değerlerine göre saçma bir derdinin olması,onun yazarlığına halel getirmez ki.
 
Sen de biraz sosyal fobi var gibi hissettim.Sosyal fobi insanin oldugu kişi gibi olmasını engeller.Toplumda herhangi bir performans sergilerken rezil olma, ayiplanma korkulari yaşıyor musun? Bir de biyografi tarzinda mi yazdin? Özel şeyler yazdiysan tabi haklisin bu dusuncende.Ne tür yazilar yaziyorsun?
 
Senin yaşlarında ben de yazar, kendimi inanılmaz yetenekli sanırdım bu hususta. Yazılarımı okuyup çok beğenen kişilerin övgüleri de böyle düşünmeme sebep olurdu tabi. Aradan yıllar geçince, bir üniversitenin çıkardığı dergide yazdım. Bir edebiyat dergisinde öykülerim yayınlandı. İnternet aleminde çok fazla yazdım. Birçok yazarla birebir tanışıp görüşme fırsatım oldu. Sonra o yazarların yönlendirmeleri ile bu alanda ehil olan iki kişi ile ders adı altında zaman geçirdim. Ve anladım ki ben hiçbir şey değilmişim :) hayal gücü ve ifade yeteneği yeterli değilmiş. Edebiyatın bile bir matematiği varmış. Şu anda yayınevi sahibi olan ünlü bir edebiyatçı, onun deyimiyle işin mutfağında olmamı, yeteneğimi geliştirmemi, dergide yer almaya devam etmemi söyledi. Ben evlenip çocuk doğurdum :) şu an o kadar uzak geliyor ki o zamanlar. Yazmayı unuttum...

Sana söyleyebileceğim tek şey, iyi bir edebiyatçı kibrini tevazunun ardına gizler ve asla oldum demez. Sorunu değiştirip, bu alanda kendimi nasıl geliştirmeliyim demelisin. İstanbul'da isen çok iyi yazarların seminerleri, yazarlık okulları var. Mevzu keşfedilmek değil, o iş kolay. Mevzu kalıcı olabilmek. Bunun için de eğitim şart :)
 
Yazıların başkalarına ulaşmadan değerlendirilemez, bu şekilde sadece senin için mükemmel olur. Paylaşırsan keşfedileceğin varsa keşfedilirsin yoksa sadece sende saklı kalır. Hevesini kırmak istemem ama kendi yazılarını daha kimse okumadan senin bu derece övmen ne kadar amatör olduğunu belli ediyor, amatör olmak kötü değil sen eksiklerini kapata kapata tam anlamıyla edebi olgunluğa ulaşırsın. Daha yolun başındasın.
 
Ne hakkında yaziyorsun ki bu kadar paylaşmaya kapalısin ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…