Kim bu Hickimsesiz?

Yawrukush

....*4. TAKIM*....
Kayıtlı Üye
20 Eylül 2012
22.078
88.962
798
Herkese selamlar,
Ben kucuk yasta anne ve babasi ayrilmis,annesi hep calisan bir bayan oldugu icin anneannesi ve dedesi tarafindan buyutulmus, babasi cok gecmeden 2.evliligini yapmis ve bu evliliginden bir tane daha cocuk sahibi olmus bir ailenin cocugu,
Anasinifi cagindan itibaren anne ve babasinin bosanmis olma durumunu arkadaslarina anlatmaktan cekinen,
2 aileninde tum akrabalari tarafindan haline uzulup fazla ilgi gosterilen bir cocuk,
Anne ve babasi arasinda kalakalmis,babasinin baska bir evde baska bir cocukla yasamasini kabullenmis bir fazlalik,
Annesinden hep sevgi,bir opucuk,biraz zaman beklemis ama bunlarin yerine iyi sartlarda bir yasam,guzel kiyafetler,yaz tatilleri,spor aktiviteleri vs vs goren bir yalniz kalp,
Babasinin esi tarafindan istenilmeyen,kotu davranilan ama kimseye soyleyemeyen bir dilsiz,
Insanlardan hicbir sey isteyemeyen,herkesin onu sevmesi icin kendini ispatlamasi gerektigini dusunen,insanlara fazla deger veren toplumsal bir kaybedici,
Universiteyi bitirip,gercek aski buldugunu dusunup evlenen bir es,
Evliligin ne oldugunu bilmeden sorumluluklarini,zorluklarini yuklenmeye calisan bir cefakar,
Hep gecmisle hesaplasan,kizan,bagiran icinde firtinalar kopan ama herkese minnettar davranan bir kor,
Standart bir hayattan fazlasini istemeyen buna ragmen her tartismada erkek ve kadin farkini gorup urkmus bir hikaye kahramani,
Genc yasta anne olmus,annesi gibi yapmayip is hayatini yavrusu icin birakmis bir kararli,
Cocugu icin hergun arastiran,dunyasini ona adamis,her turlu sIkIntisini esinden cok bir destek gormeden yapan bir anne,
Bitmeyen is yuku ve sorumluluklarin altinda ezilmis,hicbir destekcisi olmayan,kendini cok yalniz hisseden bir 'Hickimsesiz',
Bazenleri kendi kendine aglayan ama herkesten saklayan o 5yasinda yalniz kalmis cocuk,
Icinde kucuklugunden beri dine bir sicaklik hisseden ama hep uzak buyumus bir kul,
Esini,insanlari cogu zaman anlayamayan hep asiri iyiniyet gosteren,sonrada her defasinda agzi yanan bir unutkan,
Calismadigi icin esi tarafindan yuk olarak gorulen,firsat bulundukca birbirimize uymayan bir cift oldugumuzu duymaya maruz kalan,cocugumuz icin evliligin surdurulmesi gerektigi fikrine asinalastirilan bir surgun,
Annesiyle konusmak,dertlesmek isteyip beceremeyen,annesinden bir sicak soz duymaya muhtac,ama bir okadar da annesinin yasamaya mecbur biraktigi hayata sinirlenen bir ergen,
Kendi kariyerini kenara birakmis,cocugunu yetistirmeyi secmis ama kendini yetersiz hisseden bir vicdan,
Bekarligini ozlemis,idealleri olan o eski genc kiz haline gulup gecen bir hayalperest,
Babasina,esine,annesine,arkadaslarina yabanci bir birey,
Hayatta basina gelen her seyde kendine suc bulmaya calisan bir ozguvensiz,
Gelecekte ne yapmak istedigini saptayamayan,hep baskalari icin ya da baskalarinin hayatini yasamis bir oyuncu,
Boyle yaza yaza listesi uzayip gidecek ama oglunun bir gulumsemesiyle yine hayat bulacak her anne gibi ve her seye kaldigi yerden devam edecek 'Hayat' oyununun her oynayani gibi...
Okuyup hayatimin bir karesine konuk olan herkese dertsiz,tasasiz,mutlu gunler dilerim.
 
Eşiniz neden böyle davranıyor acaba size? Hic karşınıza alıp konsutunuz mu?
 
Inanin bircogumuz boyleyiz....
ailem bosanmadi ama sevildigimi hissetmedim zaten bizim zamanimizda sevmek degil dovmek marifetti cocugu
evlendim kiymeti olmadi ben de yukum kamburum
anneyim vicdanim aciyor cunku calisiyorum
ne ise adapteyim ne annelige ne eve
hicbiryere sigamiyorum
herkese yukum
herkes bana yuk....


iste zaten bunlar dunya sinavi.
En mutlu boyle zaten.
ayri da olsa anneli babali imissiniz
sert ve ters de olsa bir esiniz bir yuvaniz olmus
calismasaniz da bir egitiminiz var
bunlari bu sekilde ifade edecek kapasiteye sahipsiniz
guzeller guzeli bur yavrunuz
ve en onemlisi hesaplasacak bir vicdan
Allahi ozleyecek bir imaniniz var..
siz guzel bir kulsunuz. Ne ararsaniz Onda bulursunuz. Buluruz..
 
Eşiniz neden böyle davranıyor acaba size? Hic karşınıza alıp konsutunuz mu?

Esim evlilik kurumunun bastan curumus bir kurum oldugunu,erkegin karakterine oldukca zor gelen bir sey oldugunu dusunuyor.
Evlenene dek hep yalniz yasamis, kendi kendinede her isini yapabildigini o yillarda gordugu icin, ben her seyi kendimde konforlu bir sekilde hallederim diyor.Yani yalnizligini seven birisi.
Saniyorum bu sebepten bir esi hayatina fazlalik olarak goruyor.
 
Eşiniz neden böyle davranıyor acaba size? Hic karşınıza alıp konsutunuz mu?


Peynir delisi,
Cevabin icime guzellikler serpti,cok tesekkurler..
 

Neden evlenmis o zaman? Ne kadar enteresan! Hepimiz benzer seyler yaşıyoruz. Kimse tam anlamıyla mutlu değil. Kimimiz esinden cekiyor kimimiz ailesinden. Sizin tutunacak bir dalınız var bebeginiz. Çalışmayı çocuğa karşı yapılan bir bencillik olarak gormemenizi soyleyebilirim. Henüz evli bile değilim belki tam anlamıyla ne hissettiğinizi anlayamam ama ben annemin çalışıp kendi ayakları üzerinde duruyor olmasını çok isterdim. Bana göre ekonomik özgürlüğü olan kadın daha güçlü oluyor. Annemin ekonomik özgürlüğü olsaydı babamı cekmezdi. Babamı sevmiyor muyum tabiki seviyorum iyi bir baba olabilir ama iyi bir eş değil. Bence çalışmalısınız, sayet çalışırsanız bir nebze olsun bu dertleri kafanızdan atar daha olumlu bakabilirsiniz hayatiniza. Böylece bebeğinize de daha faydalı olursunuz sağlıklı bir ruh haliyle.
 
Gercekten etkilendim.. Akut problem esle iliski gorunuyor.. Bunun icin bir seyler yapilirsa, diger yondeki eksikler bir nebze daha az zarar verir. Psikolojik destek aldiniz mi hic?
 

Esim bu cikarimlara evlendikten sonra vardi , yani evlenmeden once boyle bir fikri yoktu.
Calismakla ilgili asla negatif bir dusuncem yok kimsenin beni yanlis anlamasini istemem, calisan hicbir anneyi kirmayi da.
Fakat benim annem isinin haricinde de benimle kaliteli zaman gecirmeye calismadi hic.
Is yerinde cok yoruluyordu, evde dinlenmek,rahatlamak istiyordu ve benim onunla gecirmek istedigim her vakit onun yorgunluguna yorgunluk katiyordu.
Bende en azindan maddi durumumuz yettigi zamana dek cocugumun yaninda kalip annemin bana yapmadigi seyleri onunla yapmak istedim.
 


Gercekten etkilendim.. Akut problem esle iliski gorunuyor.. Bunun icin bir seyler yapilirsa, diger yondeki eksikler bir nebze daha az zarar verir. Psikolojik destek aldiniz mi hic?

Sadece birkez esimle ilgili durumum icin psikologa gittim ancak tek basima gitmemin bir etkisinin olmayacagini soyledi psikolog.Esimde beraber gitmeyi kabul etmedi.Benim bir problemim yok istiyorsan sen git dedi.Yani sonucsuz kaldi bu cabam.
 

Geçmişte yasananlar bizim davranışlarımızı da etkiliyor. Siz kendiniz için neyin iyi gelecegini daha iyi bilirsiniz. Psikolojik yardım almayı denediniz mi? Isin icinden cikamiyorsak şayet bir uzmandan yardım almakta yarar ver emin olun rahatlatacaktir...
 

Yersiz demedim. Hepimizin sıkıntıları var, ama teselli bulacagımız bircok seye de sahibiz bir yandan...Hayat malesef her istedigimizi bize vermiyor, keske verse...Gerci verdiginde de bir degeri kalmıyor, cünkü o seye sahip oldugumuzda baska seyleri istiyoruz, doymuyoruz. En azından en kıymetlin yanında, ona bakabiliyorsun. Ya ona bakacak durumun olmasaydı, yuvaya vermek zorunda kalsaydın? Mutlu olacak seylerin var elinde, farkında ol diye dedim...

Bu dedigim kendim icin de gecerli...Bazen elimdekileri hatırlamam gerekiyor benim de..
 
Sadece birkez esimle ilgili durumum icin psikologa gittim ancak tek basima gitmemin bir etkisinin olmayacagini soyledi psikolog.Esimde beraber gitmeyi kabul etmedi.Benim bir problemim yok istiyorsan sen git dedi.Yani sonucsuz kaldi bu cabam.

Eski konuna baktim, cocukla ilgilenmekten kendine hic vakit ayiramiyosun. Biraz kisisel alan lazim sana. Cocuga dogru yemek ve uyku aliskanligi kazandirirsan, sen de kendine vakit ayirirsin
 


Psikolojik yardim almak biraz masrafli tahmin edersiniz ki, esimden boyle birsey talep etmek benim icin oldukca guc.
Daha onceki sefer psikologa gittigimde calisiyordum da ayni zamanda.
Carpe_diem paylastiginiz link kesinlikle insanin elindekilere sukretmesi ve silkinip kendine gelmesi icin cok anlamli.
Eski konumda yazmistim oglumla ilgili kendi yanlis tutumlarimdan dolayi hayatimi zorlastirmistim.Ama suan cok sukur daha uysal,daha kolay bir cocuk oglum.Kendime vakit ayirabiliyorum artik..
 

Öyle...

Bu arada üniversite hastanelerinde ücret ödemen gerekmiyor diye biliyorum ama ben psikolojik tedavinin ise yaradıgına inanmıyorum, sorunlar gene bitmiyor...En güzel yara saran gene kendimiziz sanki.
 
Su anda bulundugunuz ruh halinize ve yasadiklariniza uzuldum. Ama duygularinizi ifade ettiginiz yazma seklinize bayildim.Herkes kendinden bir parca bulabilir yazdiklarinizda. Cok duygulandirdiniz beni.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…