bence sorunlarının temel sebebi kendini sevmemen beğenmemen. ailen sana istediğin kadar sevgi vermiş olsun ne olursa olsun sen kendini beğenmezsen sevmezsen hiç bi zaman mutlu olamazsın ve yanında ki insanları da mutsuz edersin böyle kaçarlar senden.Olabilir cünkü hep insanların sevgisini sorguluyorum.öyle sevgisiz bi cocukluk da gecirmedim ama hep böyle biri ilgilensin ki ondan daha ilgili bi sevgilim hic olmamıstı.hep böyle el bebek gül benek filmlerdeki gibi bisi bekliyorum galiba.olmayınca da hayal kırıklıgıyla öfkeleniyorum.benim kendimle de sorunlarım var.cirkin de degilim.ama kendimi guclu bulmuyorum.basarili bulmuyorum.
Olabilir..ben karsımdaki erkekten cok sey bekliyorum bu dogru.annem babam gibi herseye ragmen beni sevmesini hep yanımda kalmasını falan.cünkü ben de öyle bi insanım bi insanı seversem ihanet dısında hicbir sebepten onu bırakmam.
daha cok mucadele etmeliydi demissin de, anlatimina bakilirsa biktirmissin.. adam net sekilde soylemis; kim surekli suclanmak, guvenilmemek ister? dahasi, insanlar mutlu olmak ister beraberliginde degil mi? durmadan kavga cikaran, alttan aldigin halde sorun cikarmaktan vazgecmeyen ve degil duzelmek, tam gaz devam eden biri icin sen ne kadar cabalardin? duzelmeyecegini, degismeyecegini anladigi icin pes etmis.. net..Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.
bence psikologa gitmelisin.Bilmiyorum..hayırlısı buymus mu diyim kin mi duyuyim bilmiyorum.tek bildigim o sevdigini bir gün göremeden duramıcak biri.demekki cok sogudu.
Himmm o da cok katiymis cnm hayirlisi neyse o olsun diyelim sana mi deli sizofren diyomus sanki kendisi o hareketleri sergilio yani su hayatima birini sokacam ne demek ben anlamadimİkk 2-3 ay cok mutluyduk yani kavgalar bu kadar sık degildi nolduysa son 2 ayda falan oldu.kesinlikle baskası oldugunu kabul etmiyor.ama ilerde illa ki olcak diyo.hatta ondan once ortak bi tanıdıgımıza onu cok sevdim hala da seviyorum ama o deli sizofren.hayatıma birini sokucam o da gorucek duyucak bilicek ve cıldırıcak demis.bu mu yani ne kadar cocukca.sınra sinirden dedim dedi ama senle de kesinkez bitti bende birkere biter hersey dedi.
Yani biriyle olucakmıs bende cıldırcakmısım...basta acaba gercekten biri var da ön hazırlık mı yapıyo dedim ama kesinlikle inkar ediyo onu da.Himmm o da cok katiymis cnm hayirlisi neyse o olsun diyelim sana mi deli sizofren diyomus sanki kendisi o hareketleri sergilio yani su hayatima birini sokacam ne demek ben anlamadim
Cünkü o kadar sever görünen adamın birden bire tüketmesini normal bulamıyorum.bende de var kabul ben gecimsizim ama yemiyorum bunu.konu başlığı ile anlattıkların arasında hiç bir bağ kuramadım.
O karakterde biri degil.oyle bisey icin olsa baska insanlar secebilirdi kendine ve benden onceki iliskisindeki kizla 7 sene beraber oldu kızı cok sevmedigi halde nisanlanmıstı artık cıktıgım yoldan donmem yarım bırakamam kafasındaydı ama kız onu aldatınca mecburen nisanlar da atılmıstı.yani tam olarak dediginiz gibi de degil
Taniyo en azindan kesin aldatirim ben diye iyi olmus ayrılmanizYani biriyle olucakmıs bende cıldırcakmısım...basta acaba gercekten biri var da ön hazırlık mı yapıyo dedim ama kesinlikle inkar ediyo onu da.
arkadaşım asla bir erkeğe güvenmeyeceksin. psikolojini ve yarını düşünerek sınırı bulunmayan ve malesef geri dönüşü olmayan yollara girmeyeceksin.erkeklerin ayrılırken kimi zaman ne kadar aşaglık oldabildiğini hepimiz biliyoruz artık. sen hayatına devam edeceksin eger imkanın varsa buradan çok duygum birtakım operasyonlar yaptırıyorlar git yaptır çünkü seninle bunu yaşayan adam gidip bakire birini arayacak. tüm diger kizları ortada bırakan erkekler gibi.bunlara müstehak bence.Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.
Ya kendisin
Taniyo en azindan kesin aldatirim ben diye iyi olmus ayrılmaniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?