• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kimseye guvenmeyin..

Olabilir cünkü hep insanların sevgisini sorguluyorum.öyle sevgisiz bi cocukluk da gecirmedim ama hep böyle biri ilgilensin ki ondan daha ilgili bi sevgilim hic olmamıstı.hep böyle el bebek gül benek filmlerdeki gibi bisi bekliyorum galiba.olmayınca da hayal kırıklıgıyla öfkeleniyorum.benim kendimle de sorunlarım var.cirkin de degilim.ama kendimi guclu bulmuyorum.basarili bulmuyorum.
bence sorunlarının temel sebebi kendini sevmemen beğenmemen. ailen sana istediğin kadar sevgi vermiş olsun ne olursa olsun sen kendini beğenmezsen sevmezsen hiç bi zaman mutlu olamazsın ve yanında ki insanları da mutsuz edersin böyle kaçarlar senden.
 
Olabilir..ben karsımdaki erkekten cok sey bekliyorum bu dogru.annem babam gibi herseye ragmen beni sevmesini hep yanımda kalmasını falan.cünkü ben de öyle bi insanım bi insanı seversem ihanet dısında hicbir sebepten onu bırakmam.

Yok onun daha fazla çaba sarfetmesi kesinlikle gerekmiyormuş sizin durumuzda, anlayışsızlıkla daha önce itham edilmişsiniz zaten, bu tarafınızı düzeltmek için çabalasaydınız muhtemelen şu an hala devam eden bir ilişkiniz olurdu.

Size sadık ama şiddet uygulayan, sizi hakir görüp başkasına da bakmayan biriyle yine de mutlu olmayada çalışmayın gelecekte. Bırakmak için tek sebebi ihanet gördüğünüz için onun yaptığına anlam veremiyorsunuz şu an ama insan sevdiğinin yanında mutlu olmak ister kapris çekmek değil. İşten ayrılmanıza o sebep olmadı, depresyona da o sokmadı dolayısıyla bu sebeğlerden çıkan kavgalara ancak belli bir yere kadar tahammül edebilirdi. :/
 
Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.
daha cok mucadele etmeliydi demissin de, anlatimina bakilirsa biktirmissin.. adam net sekilde soylemis; kim surekli suclanmak, guvenilmemek ister? dahasi, insanlar mutlu olmak ister beraberliginde degil mi? durmadan kavga cikaran, alttan aldigin halde sorun cikarmaktan vazgecmeyen ve degil duzelmek, tam gaz devam eden biri icin sen ne kadar cabalardin? duzelmeyecegini, degismeyecegini anladigi icin pes etmis.. net..
 
Bilmiyorum..hayırlısı buymus mu diyim kin mi duyuyim bilmiyorum.tek bildigim o sevdigini bir gün göremeden duramıcak biri.demekki cok sogudu.
 
Bilmiyorum..hayırlısı buymus mu diyim kin mi duyuyim bilmiyorum.tek bildigim o sevdigini bir gün göremeden duramıcak biri.demekki cok sogudu.
bence psikologa gitmelisin.
ve kendine geldiğin zaman eğer onu sevdiğini düşünüyorsan hala o zaman msj atarsın ' sana ettiğim hakaretler için özürdilerim senin şerefsiz olduğunu düşündüğüm için değil kendini kötü hissedip bana geri dönmen için bu şekilde konuştum kendimde değildim. artık hatamın farkına vardım ve kendime geldim. ' şeklinde.
bence büyük sıkıntıların var ve sorun sende bunu kabullen.
 
İkk 2-3 ay cok mutluyduk yani kavgalar bu kadar sık degildi nolduysa son 2 ayda falan oldu.kesinlikle baskası oldugunu kabul etmiyor.ama ilerde illa ki olcak diyo.hatta ondan once ortak bi tanıdıgımıza onu cok sevdim hala da seviyorum ama o deli sizofren.hayatıma birini sokucam o da gorucek duyucak bilicek ve cıldırıcak demis.bu mu yani ne kadar cocukca.sınra sinirden dedim dedi ama senle de kesinkez bitti bende birkere biter hersey dedi.
Himmm o da cok katiymis cnm hayirlisi neyse o olsun diyelim sana mi deli sizofren diyomus sanki kendisi o hareketleri sergilio yani su hayatima birini sokacam ne demek ben anlamadim
 
Cankm yanlış anlama ama davranışların cok tutarsız geldi bana neden bu kadar cabuk guvendin ki 8 yillik iliskinde guvenmeyip 5 ayda bu kadar hızlı yasamissin ki zaten erkeklere çok güvenmemek lazim hic bi zaman ben bunu bilir bunu söylerim
 
Birlikte oldugun icin omur boyu birakmamak zorunda degil ki.
Evliyim iki cocuk da yaptim, ama mutsuz olursam kocami dahi birakabilirim yani.
Bu hayata birilerini pispislamaya ya da kahir cekmeye gelmiyoruz ki.
 
önce gözünü boyamış,
sonra da çizdim oynamıyorum demiş.
gerçekten seven adam sapa sağlam durur.
 
Himmm o da cok katiymis cnm hayirlisi neyse o olsun diyelim sana mi deli sizofren diyomus sanki kendisi o hareketleri sergilio yani su hayatima birini sokacam ne demek ben anlamadim
Yani biriyle olucakmıs bende cıldırcakmısım...basta acaba gercekten biri var da ön hazırlık mı yapıyo dedim ama kesinlikle inkar ediyo onu da.
 
Ne olursa olsun ortada bir sebep yokken çok fazla abartıp ondan kabullenmesini bekleyemezsin
Kim olsa sıkılırdı
İnsanlar yıllarca işsizlik çekiyor o zaman gidip katil mi olsun, sonrada anlamaları lazımdı mı desin
Kusura bakma ama hem bunaltıp sıkıp hemde mecburmuş gibi dayanmalıydı diyemezsin
 
O karakterde biri degil.oyle bisey icin olsa baska insanlar secebilirdi kendine ve benden onceki iliskisindeki kizla 7 sene beraber oldu kızı cok sevmedigi halde nisanlanmıstı artık cıktıgım yoldan donmem yarım bırakamam kafasındaydı ama kız onu aldatınca mecburen nisanlar da atılmıstı.yani tam olarak dediginiz gibi de degil :KK43:

bence adam biraz dolmuş taşmış anladığım kadarıyla erkekler kaprise gelemiyor ama dedikleri gibi elde etme hisside var bunda ego tatmini yani ama canım yakın arkşdlrdan sevgili olmuyor ben 7 yıllık arkadaşımla sözlendim ve bitti tabuı bızımkı anne yuzunden ama bazen olmuyor işte biraz gayret lazım sanırım ilişkilerde
 
Ya kendisin
Yani biriyle olucakmıs bende cıldırcakmısım...basta acaba gercekten biri var da ön hazırlık mı yapıyo dedim ama kesinlikle inkar ediyo onu da.
Taniyo en azindan kesin aldatirim ben diye iyi olmus ayrılmaniz
 
Konunun başlığı ne alaka?
birlikte oldunuz diye evlenmek zorunda mısınız? size tecavüz etmedi ya?
ayrıldınız diye "kimseye güvenmeyin" demek saçma olmuş biraz.

Seviyor iseniz, hatalarınızı anladı iseniz özür dileyip tekrar denemek için bir araya gelmeye çalışın. olmuyorsa olmuyordur ama.
 
Valla yapılan yorumları aradaki konuşmaları okumadım. Sadece derdini okuyarak yorum yapıyorum. Abartmissin. Bak kendin de diyorsun. Isten çıktım tartışma çıkardım değişen bişey yoktu ama yetmedi falan filan. Yani ortada birsey yokken ben sıkıntı yaptim az biraz çekti sonra gitti diyorsun. Olabilir isten cikmissindir da o mu kovdurdu seni? Demem o ki suçu ne?
Bir de farkettim ki yazfiklarinda hep kendini ben söyleyim ben böyleyim diye uçlarını anlatmissin. Bence insan ilişkilerinde biraz daha ılımlı olmayı deneyebilirsin.
 
Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.
arkadaşım asla bir erkeğe güvenmeyeceksin. psikolojini ve yarını düşünerek sınırı bulunmayan ve malesef geri dönüşü olmayan yollara girmeyeceksin.erkeklerin ayrılırken kimi zaman ne kadar aşaglık oldabildiğini hepimiz biliyoruz artık. sen hayatına devam edeceksin eger imkanın varsa buradan çok duygum birtakım operasyonlar yaptırıyorlar git yaptır çünkü seninle bunu yaşayan adam gidip bakire birini arayacak. tüm diger kizları ortada bırakan erkekler gibi.bunlara müstehak bence.
 
Ailenizle tanıştırmamışsınız muhtemelen beni istemiyor demiştir. Bir yerde de haklı, siz onun aile ortamına girmişsiniz onu kendi ailenize layık görmemişsiniz gibi bir durum oluşmuş.
Şu da var seviyor olsaydı sizin kadar biraz daha mücadele edebilirdi ama etmemiş. Demekki bu ilişkide çok seven sizdiniz.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Back
X