- 27 Ocak 2016
- 185
- 138
- 103
BilmiyorumNeden kızamıyorsun hiç düşündün mü?
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
BilmiyorumNeden kızamıyorsun hiç düşündün mü?
Tam olarak 9 yıl oldu sanırım çok pişman oldu şuan çok iyi giden bir evliliğim var her şey eskisinden daha iyi erkeklere pişmanlık iyi geliyor demekki tabi benim etkimde var bu olayda yuvamı sahiplenmem aileme verdiğim değer ona verdiğim değer bunları önceden görememiş demek ama artık görüyorEşiniz nasıl aldatmıştı? Aldatan bir daha aldatır deniyorya pişman olup tekrar yapmamasına çok sevindim
Offf beeeHayel diye yazılmaz
Hayal diye yazılır![]()
Ne alaka. Kimse kimseyi yememiş.Burada derdini anlatmak için;
1-Çalışıp kendi ayakların üzerinde durman gerek(en azından bunun için çabalıyor olman gerek kurs vs.)
2-Kimseden bir destek almamış olman gerek(birinin evinde oturmak,para yardımı almamak gibi)
3-İlk iki madde sende yoksa yani çalışmayıp birinden yardım alıyorsan bir şekilde çok güçlü durman gerek.
Çünkü bir kısım insan burada diğer türlü tabiri caizse seni yerler.Ona göre derdini aç derim.
Ne kadar anlatmış ki...Sadece 6 sayfaNe alaka. Kimse kimseyi yememiş.
Anormal bir durum göremedim ben. Herkes gayet makul yorumlarda bulunuyor ne güzel. Herkes yardımcı olmaya çalışıyor.Ne kadar anlatmış ki...Sadece 6 sayfa
Sanırım sizin buradaki konulardan ve yorumlardan haberiniz pek yokAnormal bir durum göremedim ben. Herkes gayet makul yorumlarda bulunuyor ne güzel. Herkes yardımcı olmaya çalışıyor.![]()
Selam bende senin gibiydim, küçük görülmüş, hakarete uğramış, haksız yere dayak yemiş bir çocuktum. Babam içer evi dağıtır anneme zarar verirdi, ailemin davranışları beni hep değersiz hissettirdi. Sanki sevilmeye layık bir insan değilmişim gibi ve sevilmeye layık olmadığımı düşünüyordum buna inanabiliyor musun? Gel zaman git zaman büyüdüm tabii 23 yaşına geldim ama anksiyete ve panik atağa yakalandım, sorunlu günler geçirdim ve çok düşündüm... İnsanların bana böyle davranmasına ben izin vermişim kendimi öteleyip hep başkalarına koşmuşum. Ne kadar acı değil mi.?. Sonra kendimi sevdim ben bu dünyada tekim, bir kere geleceğim bu dünyaya ve kimse beni ezemez üzemez! Bırak bencil ol rahat ol kendini sev ve hiçbir şeyi içine atma. Söylemek istediklerini söyle içinde büyümesin lütfen, kime ne dersen de nasıl rahatlayacaksan ve hiçbirseyde senin suçun yok kendini suçlamaOrta yaşlarda bir bayanım çocukluk travmalarım yada eşimin bana yaptıkları yani gururumu kırışı gibi şeyleri kimselere anlatamıyorum sanki ben hataliymisim gibi yada yanlış bisi yaptımda bunlar oldu gibi bu ara çocukluğuma çok gider oldum hep bi mutsuzluk psikiyatriye gitmeyi düşündüm ama anlatamam ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim benim gibi olan yada bunları aşan varmı
Haklısın ne güzel 23 yaşında farkına varmışsın benim bunları farketmem 40 yıl sürdü .Selam bende senin gibiydim, küçük görülmüş, hakarete uğramış, haksız yere dayak yemiş bir çocuktum. Babam içer evi dağıtır anneme zarar verirdi, ailemin davranışları beni hep değersiz hissettirdi. Sanki sevilmeye layık bir insan değilmişim gibi ve sevilmeye layık olmadığımı düşünüyordum buna inanabiliyor musun? Gel zaman git zaman büyüdüm tabii 23 yaşına geldim ama anksiyete ve panik atağa yakalandım, sorunlu günler geçirdim ve çok düşündüm... İnsanların bana böyle davranmasına ben izin vermişim kendimi öteleyip hep başkalarına koşmuşum. Ne kadar acı değil mi.?. Sonra kendimi sevdim ben bu dünyada tekim, bir kere geleceğim bu dünyaya ve kimse beni ezemez üzemez! Bırak bencil ol rahat ol kendini sev ve hiçbir şeyi içine atma. Söylemek istediklerini söyle içinde büyümesin lütfen, kime ne dersen de nasıl rahatlayacaksan ve hiçbirseyde senin suçun yok kendini suçlama
Sevgiler..
Kaybettigin yillara degil, yasayacagin yillara bak. Geri kalan hayatini daha kaliteli yasamak icin mutlu olmaya bak. Giden yillarini geri getiremezsin ama kalan zamani en guzel sekilde yasamak da senin elinde. Annenin yaptiklari cok kotu, evet. Muhtemelen yasadiklarinin acisini sizden cikariyordu. Bu affedilir mi, kesinlikle hayir. Ben onun ruh sagliginin iyi olmadigini dusunuyorum. Ne kadar naif, guzel yurekli birisin. Oyle bir anneden saldirgan biri de yetisebilirdi. Oysa sen yasadiklarindan ders cikarip evlatlarina annenin yaptiklarini yapmamissin. Yaralarini saracaginizdan ben eminim. Cunku guclu bir durusun var, var ki evlatlariniza gecmisin acisini yasatmak yerine sevgi ve sefkatle yaklasmissin. Yuregi guzel insan... Cok mutlu olmani dilerim.Haklısın ne güzel 23 yaşında farkına varmışsın benim bunları farketmem 40 yıl sürdü .
O sizin konunuz ve muhakkak gerekli cevabı o an vermişsinizdir. Fakat burda bu şekilde yprum yazmanız gereksizSanırım sizin buradaki konulardan ve yorumlardan haberiniz pek yokdefalarca linç edildim hemde yazdığım maddeler sebebiyle hatta birgün biri annemi aşağıladı diye defalarca uyardım o bu tutumundan vazgeçmeyince cevabını verdim ve aldığım karşılık 40 gün boyunca yasin okuyup bana beddua etmesiydi
Var böyleleri malesef...
Oldu tamam pesO sizin konunuz ve muhakkak gerekli cevabı o an vermişsinizdir. Fakat burda bu şekilde yprum yazmanız gereksiz
Kardeşim benim gibi farkında mı bilmiyorum onunla konuşmam çok zor önce kendimi iyileştirmem lazım kardeşim de ben konuşurken farkına varıp psikolojisi bozulur yada hiç farkında olmasın farkında olunca çok yıpranıyor insan çokÖncelikle orta yaşlı değil genç bir kadınsınız. 41 yaş orta yaş sayılmak için genç bir yaş.
Annelik kutsaldır, anneler kayıtsız şartsız sevilir, onlar ne yaparsa mübahtır anlayışıyla büyüyoruz. Bu şartlanmayla büyüdüğümüz için anneniz ölünce rahatlamanız ve sevinmeniz sizde büyük bir suçluluk duygusu yaratmış. Anne suçlanamayacağı heleki ölmüş ise zinhar suçlanamayacağı için bunu kendinize yöneltmişsiniz.
Annenizi affedin bırakın gitsin. Affetmek kendi ruhunuzdaki ağırlıktan kurtulmak için gerekli.
Yalnız ve sakin bir ortamda size tüm yapılanları, haksızlıkları, dayakları, hissettiklerinizi, suçlamalarınızı, kızgınlıklarınızı yüksek sesle anlatın. Ağlayın, bağırın yüklerinizden kurtulun. İçinizin ferahladığını hissettiğinizde affedin ve serbest bırakın.
Belki erkek kardeşinizle bu konuda sohbet etmek o eski günleri birlikte hatırlayıp ağlamak size ve ona iyi gelebilir.
Burada herşeyi anlatmak bana inanın çok iyi geldi hepinize çok teşekkür ederim iyi bir psikolok arıyorum inşallah bulurum tabi bende birazda güvensizlik var yaşadığım yer çok küçük turistlik bir yer herkez herkesi tanıyor o yüzden pek gitmek istemiyorum ama gitmemin iyi olacağını biliyorum dediğim gibi bana burası bile iyi geldi hepinizden Allah razı olsunZararın neresinden dönersen kardır, yarın yeni bir başlangıç yapabilirsiniz
Başkaları psikoloğa gittiğini duysa ne olacak ki? İnsanlar hasta olunca doktora gitmiyor mu? Bizimde ruhumuz hasta, ruhumuzu tedavi ettirmeye gidiyoruz. Lütfen basit düşün senin için gitmek iyiyse git tabi ki kimi ne ilgilendirir. Valla ben söylüyorum gittiğim zaman kim ne derse desin umrumda değil. En fazla deli derler ee deliyim var mı :)) ama psikoloğa-psikiyatriste gidebildiğimi söyleyebilen bir deli:)) şaka bir yana hayatta senin için en iyi olanı yap, kimsenin dediğine de aldırış etme. Umarım gidersin ve sifani bulursun hoşçakalBurada herşeyi anlatmak bana inanın çok iyi geldi hepinize çok teşekkür ederim iyi bir psikolok arıyorum inşallah bulurum tabi bende birazda güvensizlik var yaşadığım yer çok küçük turistlik bir yer herkez herkesi tanıyor o yüzden pek gitmek istemiyorum ama gitmemin iyi olacağını biliyorum dediğim gibi bana burası bile iyi geldi hepinizden Allah razı olsun