kızlar bazen ben geçmişe çok takılıp kalıyorum. geçmişi düşünüyorum, geçmişte yaptığım aptallıkları düşünüyorum. geçmişi özlüyorum...kendimi sorguluyorum...
oğlumun bebekliğini özlüyorum, hatırlamaya çalışıyorum, o günlerin tadına varabildim mi diyorum...
geçmiştye yapılan parasal konulardaki hataları düşünüyorum. düğünümden hemen sonra eşimin ailesine verdiğim altınlarımı düşünüyorum...dedesinin onlara verdiği ama bize zırnık koklatılmayan 4000 lira (2000 yılında) dışında...
başka insanlarla kıyaslıyorum bazen kendimi. istemeden de olsa...
özellikle 2 .çocuklu olanlara imreniyorum...
bakıyorum insanlar hafta sonu da geziyor, ben de dışarı adım atacak derman kalmıyor...
çalışacağım diye gençlik elden mi gidiyor...
kredi kartındaki taksitleri düşünüyorum...
kayınvalidesi iyi olanları düşünüyorum, ben mi kötüyüm diyorum...
okulda beni sevmeyenleri düşünüyorum, ben mi kötüyüm yoksa insanlar mı diyorum...
başarım mı beni sevilmez yaptı diyorum...
bana durup dururken küsen, beni kullanmaya çalışan, sırf menfaati için benimle arkadaşlık eden insanı düşünüyorum...
allahım ne salak mışım diyorum...
eşimle kv. yüzünden ettiğimiz kavgaları düşünüyorum...
ay ben bugün biraz melankolik takılıyorum sanırım...
bana ne oluyor kızlar....
size de olur mu zaman zaman...
yine de rabbime çok şükür bana verdiği herşey için....
oğlum için, eşim için, annem babam için...
şükürler olsun...