saat 5 te kızılayda olabilirmisin mesela tatlımmesela kaçta? "erken" kavramı izafi kalıyor birazO hafta başında belli olur erken kaçıp kaçamayacağım.
Bu arada senfat nerelerde?
akşam akşam sinirlenmesem gider ayak ne olur du sanki
saat 5 te kızılayda olabilirmisin mesela tatlım
ablam valla her iş yeri böylemidirzeytin ne oldu ki:26:
her ortamda illaki oluyor birileri..ablam valla her iş yeri böylemidir
yoksa benim çalıştığım yerde ki insanlar mı bu kadar dönektir bilemedim ben
bana başka bir şey söylüyorlar
üstüme başka birşey söylüyorlar
adam da beni dinlemeden saçma sapan şeyler yapıo
başkalarından öğreniyorum
tavşan dağa küsmüş dağın haberi yok misali
demio ki zeytin böyle yapalım bunu die başkasına sölüo böle yapın die
insanlarda yaranacak die yalakalık yapıcak diye
şımarık şımarık hareketlerde
tavırlar sergiliyorlar sinir oluyorum
geldim bacım geldimmmmmmmmmmm
okuldan çıktım miniğin pastasını aldım
eve geldim
beyazları makinaya attım , çayımı demlemeye ocağa koydum
o arada koridorları salonu mutfağı süpürdüm yarına okul da yok oh ne rahat bugünden kaçamak işlerimi yapmış oldum
aldım çayımı sizleri takip ediyorum bir yandan da probis manyaklığı yapıyorum
kızlar moralim çok bozuk((( ağlıcam birazdan ((((
bugün iş yerinde otururken aklıma geldi DGS sınavına yeni,den girebilirmim diye Ankarayı aradım dedim ben iki yıllık tıbbi laboratuvar mezunuyum 2010 da DGS ye girdim kazandım ve yerleştim akdeniz ünisinde 1 yıl okudum hemşirelik bölümünü? 3. sınıfta terk ettim
bn yeniden DGS sınavına girebilirmim? daha önce girip yerleştiğim halde:)
kadın evet tabiki girebilirsiniz fakat akdeniz ünisindeki kaydınızı sildirmeniz lazım dedi
e ben zaten işe başlarken sildirmiştim çünkü okulu terk ettiğim için öğrenim durumum terk görünüodu kaydımı sildirdim 2 yıllık mezun göründüm:) yani benim zaten kaydım yok dedim peki dedi mayısta başvurular var kaçırmayın dedi:)))
kulaklarıma inanamadım:) yani ben o sınavı kazanırsam ki 2010 yılında türkiyede 781. olmuştum:)yie kazanabilcemi biliorum sınava 3 ay var temmuzda deli gibi hazırlaırım:)))
çok sevindim svincimi paylaşmak için kocamı aradım:)
bana ne dese beğenirsiniz? okuyup napcaksın çocugumuz olcak okursam örgün okucam çünkü gece okula gitmem gerekicek....
kazancamı adı gibi bilio.... kazanırsam ya namık kemali tercik etcem yada istanbul üniversitesi ama bu sefer hemşirelik diil biyoloji okucam:) ve laborantken biyolog olcam:) ve maaşım en az 500 lira artcak artı bi adım olcak şimdi en alt seviyedeyim:)
bundan 2 hafta önce sınava girdi biliosunuzdur belki komiserlik sınavna adamın arkasında oldum hayatım gir et kazan şöle böle diye
ve kazansaydı şayet haziran ayında 9 aylık yatılı kursa gitcekti anadolunun bi şehrinde ben onsuz yeni doğmuş bi bebekle 9 ay tek başıma kalmayı göze aldım ama onun bana dediği ney? okuyup napcaksın?
hiç diilse bi gir şansını dene de yada ne bilim şaşır bişey yap yok yıkıldı adam böle g.t gibi kaldım yeminle
belki size hamile olarak o sınava girmem gece okula gitmem flan saçma glebilir ama benim derdim o diil belki kazansam bile yerleştirmelere katılmıcaktım kendimi denemiş olcaktım sonuçta sınırsız girme hakkım var seneye bidaha gircektim ama bana direk bunu dedi moralim çok bozuk(((((
NANKÖR ADAM inşallah kazanamaz o komiserlik sınavını HAİN!!!!!!!!!!!
gelsin ısırcam onu çok sinirliyim gidim ev falan süpürim hırsımı alim yoksa duman tütüyo kafamda patlıcam((((
kızlar moralim çok bozuk((( ağlıcam birazdan ((((
bugün iş yerinde otururken aklıma geldi DGS sınavına yeni,den girebilirmim diye Ankarayı aradım dedim ben iki yıllık tıbbi laboratuvar mezunuyum 2010 da DGS ye girdim kazandım ve yerleştim akdeniz ünisinde 1 yıl okudum hemşirelik bölümünü? 3. sınıfta terk ettim
bn yeniden DGS sınavına girebilirmim? daha önce girip yerleştiğim halde:)
kadın evet tabiki girebilirsiniz fakat akdeniz ünisindeki kaydınızı sildirmeniz lazım dedi
e ben zaten işe başlarken sildirmiştim çünkü okulu terk ettiğim için öğrenim durumum terk görünüodu kaydımı sildirdim 2 yıllık mezun göründüm:) yani benim zaten kaydım yok dedim peki dedi mayısta başvurular var kaçırmayın dedi:)))
kulaklarıma inanamadım:) yani ben o sınavı kazanırsam ki 2010 yılında türkiyede 781. olmuştum:)yie kazanabilcemi biliorum sınava 3 ay var temmuzda deli gibi hazırlaırım:)))
çok sevindim svincimi paylaşmak için kocamı aradım:)
bana ne dese beğenirsiniz? okuyup napcaksın çocugumuz olcak okursam örgün okucam çünkü gece okula gitmem gerekicek....
kazancamı adı gibi bilio.... kazanırsam ya namık kemali tercik etcem yada istanbul üniversitesi ama bu sefer hemşirelik diil biyoloji okucam:) ve laborantken biyolog olcam:) ve maaşım en az 500 lira artcak artı bi adım olcak şimdi en alt seviyedeyim:)
bundan 2 hafta önce sınava girdi biliosunuzdur belki komiserlik sınavna adamın arkasında oldum hayatım gir et kazan şöle böle diye
ve kazansaydı şayet haziran ayında 9 aylık yatılı kursa gitcekti anadolunun bi şehrinde ben onsuz yeni doğmuş bi bebekle 9 ay tek başıma kalmayı göze aldım ama onun bana dediği ney? okuyup napcaksın?
hiç diilse bi gir şansını dene de yada ne bilim şaşır bişey yap yok yıkıldı adam böle g.t gibi kaldım yeminle
belki size hamile olarak o sınava girmem gece okula gitmem flan saçma glebilir ama benim derdim o diil belki kazansam bile yerleştirmelere katılmıcaktım kendimi denemiş olcaktım sonuçta sınırsız girme hakkım var seneye bidaha gircektim ama bana direk bunu dedi moralim çok bozuk(((((
NANKÖR ADAM inşallah kazanamaz o komiserlik sınavını HAİN!!!!!!!!!!!
gelsin ısırcam onu çok sinirliyim gidim ev falan süpürim hırsımı alim yoksa duman tütüyo kafamda patlıcam((((
bana boş gün, yarın iş yok , benim mesai yarım gün demeyin
küçük prensin doğum günü kutlu olsun, iyi yaşlar görsün.
annemin hasreti yüreğime düşmüşken bu yazıyı gördüm.
böyle de evlatlar var işte.
Efendimiz (s.a.v) buyurdular ki;
“Anne-baba, Cennet’in orta kapısıdır. Artık sen o kapıyı ister zayi et, ister muhafaza et.” (Tirmizî, Birr, 3)
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya. Eskiden yaşlılarımızı kapatmazdık başka yerlere. Onların yüzü suyu hürmetine belalar def oluyor der, onları nimet bilirdik. Boyunlarını bükük bırakmazdık.
Dışardan huzurlu gibi görünen, bu sessiz sakin binalarda, ne fırtınalar kopuyor kimbilir. Kaç anne anlatmak, haykırmak istedi duygularını, kaç anne yazmak istedi bilinmez. O annelerin adına yazdım. Bu mektup huzursuz odalardaki yüreği yorgun annelerin sessiz çığlıklarıdır….
******************
Takvime baktımda 5 sene olmuş buraya geleli. Nasıl geçti o 5 sene bir de bana sor. Çok bakmıyorum takvimlere. İçim sıkılıyor, zaman geçmiyor. Eskiden su gibi akıp geçiyor zaman derdim. Şimdi öyle düşünmüyorum. Demek insan mutluyken çabuk geçermiş zaman. Hapishanedekileri şimdi daha iyi anlıyorum. Beni buraya bıraktığın gün anneler günüydü hatırlıyor musun? O günden beri anneler günü denen gün benim için daha da bir anlamsızlaştı. Her sene bugün anne olmak ayrı bir acı veriyor bana…
Sen küçük bir çocuktun daha. Hiç bir yere bırakmazdım ben seni, öyle savunmasız, öyle masumdun ki, kimselere güvenip yollamazdım. Yanımdan hiç ayırmazdım. Şimdi beni nasıl olupta tanımadığın insanlara teslim ettiğini düşünüyorum. Gözden çıkarılmış eski bir eşya gibi hissediyorum kendimi. Yıpranmış, işe yaramaz. Kırgınlık mı? Belki, kırgınım biraz…
Geçen gün eski komşumuz Mevlüde teyzenin kızı Şükran geldi. Yolda görmüş seni. “Neden bıraktın anneni” diye sormuş sana. “Kendisi istedi” demişsin. “Maaşıda var bakıyorlar, yeri sıcak, her işi görülüyor içim rahat” demişsin. Kendim istemiştim evet, bazen naz yapma kabilinden ” Yaşlanınca huzurevine gönderin beni, kimseye yük olmak istemem” derdim. Ama içten içe hiç konduramazdım bu durumu, ne kendime, ne sana. “Bırakmaz beni bir yere” derdim. Tıpkı küçükken benim seni bırakmadığım gibi, beni hiç bırakmazsın sanırdım.
Yaramaz bir çocuktun sen. Yerinde duramayan serseri bir mayın gibiydin.Kaç kez ısırdım dudaklarımı sana bağırmamak için, kaç kez sıktım yumruğumu vurmayayım diye. Ama hiç vurmadım sana, hiç kırmadım kalbini… Komşulardan biri sana “çok yaramaz” dedi diye aylarca onun yüzüne bakmamıştım. Kimse laf söylemesin, incitmesin isterdim. Tahammül edemezdim sana dikilen sert bir bakışa bile…
Geçen gün bana “bunak kadın” dedi bakıcının biri. Hasta bezini lavaboda unutmuşum. Arada oluyor tutamıyorum diye vermişlerdi. Diğerleride duydu ya, nasıl utandım bir bilsen… Daha ne laflar söylüyorlarda dilim varmıyor söylemeye. Kırar mıyım, incitir miyim diye kim düşünüyor ki? Çok hassastım eskiden bilirsin, çabuk alınırdım. Hem benden titizi mi vardı? Kimselerin işini beğenmezdim. Şimdi yemek yerken bile yoruluyorum,üstüme döküyorum. Bazen yatarak kılıyorum namazlarımı. Secdeye başımı koyup uzun uzun öylece kalmayı ne çok özledim…
Yaşlansam da geleceğe dair umutlar besliyordum buraya gelmeden evvel. Evladımı büyüttüm nasıl olsa, artık yorgunluklar biter, ben rahat otururum torunlarımı severim, sen sorarsın “anne ilacını getireyim mi, bir şeye ihtiyacın var mı?” diye. arkama yastık koyarsın, kesemediğim tırnaklarımı sen kesersin sanıyordum. Şimdi çoğu kez tırnaklarımı keserken kanattıklarını bilmezsin tabi…
Gerçi benden daha beterleride var burada. Emine Bacı vardı mesela. Köyden gelmişti. Bir ay kadar oldu öleli. Bir sene evvelde Alzheimer hastası olan kocası ölmüştü. Çok çekti zavallı. Üç oğlu varmış Emine Bacı’nın. Aslan gibiymiş hepsi. Ben görmedim, gelmezlerdi hiç. Üç adam bir anayı sığdıramamışlar evlerine. Bağ bahçe gezmeye alışmış kadın. Hiç oturup kalmamış yerinde. Burada nasıl zorlandı, neler çekti Allah biliyor. Her yaz köyüne gidecek diye umut ederdi. Haber göndermiş oğlu, “Annemin ancak ölüsü çıkar oradan” demiş. Köylülerden çıkarıp bakmak isteyenler olmuş, ona da izin vermemişler. Bir keresinde pencereden atlamaya kalktı da zor tuttu bakıcılar. En son oğlu bayramlık göndermişti, “zıkkım olsun ondan gelen” dedi, giymedi elbiseyi. Hiç oğlum, yavrum demedi. “Köyüm” dedi, “evim” dedi durdu gariban. Bir sabah yatağında ölü buldular. Ölümü bile yalnız oldu Emine Bacı’nın.(*) Ooof off hangisini anlatsam, daha neler var neler…
Şu bakıcı kadını sevemedim bir türlü. Sanki özel olarak seçmişler. Bu kadar mı merhametsiz olur bir insan ? Hiç mi gülmez yüzü ya hu? Her gün odaya gelince burnunu tutuyor. Pis kokuyormuş. Pencereyi sonuna kadar açıyor. Mutlaka yarım saat açık tutuyor. Çok üşüyorum. Zaten parmaklarımda da can kalmamış sanki, kolay kolay ısınmıyor eskisi gibi…
Hatırlar mısın ilkokula gittiğin o yılları. Kışın kuzine sobayı yakardım. Sen gelmeden yemeği hazır eder, sobanın üzerine koyardım. Sen seviyorsun diye sobanın fırınında bir kaç tane küçük patatesi pişirirdim muhakkak. Okuldan gelir gelmez sobanın yanına koşardın. İlk işin tencereye bakmak olurdu. Genelde sevdiğin yemekleri yapardım. Ellerin üşümüş diye avuçlarımın içine ellerini alır ısıtırdım, öperdim öperdim…
Sık sık uğrarım demiştin. Tam 8 ay olmuş uğramayalı. İşlerin yoğunmuş, zamanın yokmuş. Torunlarımda sormuyorlar demek. Yeni eve taşınmışsın aldım haberini. Arkadaşın Zehra söyledi. Vefalı kızdır, arada geliyor sağolsun. Annesi de babası da yanında vefat etmiş. Hiç bırakmamış bir yere, yanından ayırmamış. İmrenmedim desem yalan söylerim… “Evi çok büyük” dedi. Kocaman odaları, geniş bir balkonu varmış evinin. Yeni mobilyalar almışsın, eskileri elden çıkarmışsın.Tıpkı beni çıkardığın gibi… Herşeyi sığdırdın da evine, bir beni sığdıramadın a kuzum. Hadi onu da geçtim. Bir kere “Anne gel evimi gör, bir kaç gün kal” bile demedin… Zehra’ya “Anneler gününde görmeye gideceğim” demişsin… Ben anneler gününü hiç beklemiyorum biliyor musun? Anne olmak acı verir mi insana? O gün bana acı veriyor yavrum. Artık kendimi bir anne gibi hissedemediğim için belkide… Bir evlat bir torun sevemezsen, çevrende anne diyen olmazsa sana, ne anlamı var anne olmanın?
Ölene imrenilir mi hiç? İmreniyorum işte. Kimin öldüğünü duysam “darısı başıma” diyorum. Hayaller umutlar, mutlu zamanlarmış insanı ayakta tutan. Onlar yoksa yaşamak zulüm olurmuş meğer…
Kim icat etmiş bu huzursuz evleri? Rahat yüzü görmesin deyip her gün beddua ediyorum. Huzur eviymiş. Hergün ölüp ölüp diriliyorum bu huzursuz odada. Hiç tanımadığım, mizacımın uymadığı insanlarla yatıp kalkıyorum. Hiç bir şey bana ait değil. Söz hakkım yok, elbiselerim bile benim değil sanki. “Allahım al emanetini ne olur, bu yükü taşıyamıyorum…”
Bu huzursuz evleri icat edenler mi çıkarmış anneler günü denen yalancı günü? İnsanlar yaşlı annelerini bu evlere kapatsın da sonra anneler günü olunca ziyaret etsinler diye öyle mi?
Bak yine geldi o uğursuz gün. Zehra geleceğini söylemişti. Gelsen de bir, gelmesen de artık. Ben anneler gününü hiç sevemedim biliyor musun? Dünyalara sığmayan anne yüreğim huzursuz bir odaya hapsedildi. Ne sevmenin, ne anneliğimin bir anlamı yok artık… Çok üşüyorum. Hem parmaklarımda da can kalmamış sanki, kolay kolay ısınmıyor eskisi gibi…
[cahide jibek ten alıntıdır]
farmasi oğluşun yeni yaşı hayırlı olsun..sağlıklı hayırlı ömür nasip etsin rabbim
farması oğluna nice seneler
Rabbim uzun sağlıklı mutlu yaşlar nasip etsin inş.
Allah hayırlı, uzun, sağlıklı, başarılı ömürler nasip etsin inşallah
sesli güldürdün beni :)))
bi insan sinirliyken bile bu kadan tatlı olmayı nasıl becerir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?