kızlar merhabalar
yazdıklarınızı 2-3 haftadır düzenli takip ediyorum, tabii 800 sayfa okumadım. ben de kendimden bahsedeyim. 32 yaşındayım, evliliğimizde 5 yıl doldu, 7 aylık bir bebeğim var ve genellikle onu ayağımda sallarken okuyorum.
17 yaşından beri 15 yıldır çalışıyorum. (üniversitede hem okuyup, hem kipada 5 yıl çalışmıştım) 5 yıldır ise devletteyim. uzun yıllar özelde çalıştım. ben de kendimin çok tutumlu oldugunu kesinlikle söyleyebilirim ancak parayı nasıl kullanacağımı kesinlikle bilmiyorum. yaptıgım yanlışları da anlatayım. son 8-9 yıldır kendimin bilinçlenme çağı oldugunu söyleyebilirim. çok fazla tüketmenin insana yarar getirmeyeceğini erken yaşta öğrendiğim için gereksiz para harcanmasına ve savurganlığa tahammülüm yok. afrikada onca aç insan oldugunu gözümün önüne getiririm sürekli. hiçbir şeyi bitirmeden çöpe atmam, bir eşyanın birine yarayacagını düşünüyorsam mutlaka eski kıyafetlerimi ihtiyaç sahiplerine veriririm. tutumluluğumun sadece cimrilikten olgunu düşünmüyorum. aşırı çevreciyim ve çöplerimi mutlaka ayrıştırırım. (cola ve detarjan kutuları, gazeteler v.s.) ve ayrı çöpe atarım, marketlerden asla fazla poşet almadıgım gibi özel alışveriş çantam vardır onunşla giderim alışverişe neyse bunlar ayrıntı. anlattıgınız yöntemlerin çoğunu ben de yapıyorum ancak yemeği çok dışarıda yeriz. ben de evde yapılıp çöpe gideceğine dışarıda yiyelim diye düşünüyorum. eşim yemek konusunda çok mızımız. tencere yemeklerini pek sevmez. aslında benim derdim eşimle. çoğu erkek gibi çok sever para harcamayı. mesela evliliğimizn 3. yılında 3. laptopu (2760 tl verdi sonuncuya) almıştık ve 1 yıldır apple laptop alacagım diye tutturmuş durumda. 8-9 ayda bir cep telefonu degiştirir ve eskilerini akrabalarımıza verir, bugune kadar hiç telefon sattıgını görmedim. bu ay son aldıgı tel. 800 tl. bir de flaş bellek kolleksiyonu var mesela flaşların 40 tl oldugu zamanlarda bir sürü alıyordu. her isteyene borç verir, kesinlikle geri gelmeyecek her yere çeyrek altın takar, bebeğimiz oldugunda bir sürü alır gelir dedim, fossssssss. taktıklarımız bile getirmedi. 4 yıl boyunca kardeşlerine sürekli para gönderdi karşılıksız. okulu bitiridiler karşılığında biri sadece bir hırka aldı, diğerinden bir şey görmedik henüz.( gönderilen para aylık en az 400 tl) şu an çok kazanıyor Allaha şükür ancak ben harcayamama yönümden ve çok tüketmenin savurganlık oldugunu düşündüğümden benim yerime başkaları harcıyor, yemeyenin malını yerler demişler. çok doluyum. erkek kardeşine 14000 borç verdik, amcasına 7000 lira verdik, amcasından gelecegini hiç sanmam. kardeşi bizden aldıgı borcu ödemek yerine eşine 2000 tl ye cep telefonu, (ben ise 3,5 yıl aynı teli kullandım.) deri montlar alır, şu an araba bakıyor, belki de almıştır, 1 haftadır konuşmadık. şu an annemlerin yanındayım. geçen gün amcasına 200 lira gönderdiği ve erkek kardeşine 900 tl ye telefon aldıgı için bizimkilere karşı çok mahçup ve dün bir oturma grubu aldık onlara peşin 2800 tl ye. harcamaya gelince bizimkilere harcar. para cebine batar. net için vınn almıştık ilk çıktıgında fatıurlar çok geldi. biz hep zararız yani. bu arada fitremizi ve zekatımızıda verirdik kenarda para olmadıgı halde, paramızın bereketsiz oldugunu düşündüğümüzden. çalıştıgım halde agdamı kendim yaparım kuaförden çekinirim, saçlarımı arkadasıma boyatırım yani sıfır masraflı bir kadınım diyebilirim. şu anda evimiz falan yok.
evlendiğimizde hiç eşya alınmadı bize, altınlarımızıda aldılar. çünkü çift maaşlıyız. halbuki eşim 6 aya kadar bir öğretmen kadar kazanıyordu, şu anda iyi kazanıyor, ben de ücretsiz izne ayrıldım.
birikim konusunda yaptıgımız hataları ve kaybettiğimiz paraları da yazacagım sizlere de ders olsun.
karanfilce benim de hattım avea ve şu günler çarşıya gitmeye fırsat bulursam tarifemi değişmek istiyorum. benimki her yöne 400+şebekeiçi 1600 dk, bunu almamın nedeni, nişanlıyken tel.ile çok konuşuyorduk, evlendikten sonra da değişmedim, bu sene baktım ki, bu dakikalar bana fazla geliyor, fatura da o ay msj atıp atmamama bağlı olarak 35-40 civarı geliyor. ben de şu 100 dakikası 4 tl olana geçmek istiyordum, 9 lira da kdvsi var. seninki daha mantıklı sanki, çünkü en az 200 dk falan konuşurum ben biliyorum, ee sizinkinin fiyatına gelir nerdeyse ve sizinki 500 dk, güzelmiş yaa. bunu da bi araştırayım.
bir de şu internet konusu var. ttnetle olan sözleşmemiz bu ay bitti, sırf internet için ev teli bağlatmıştık. ev teli 22, internet sınırsız 65, çok fazla oluyor, sözleşmemiz de bitmişken değişelim bunu diyoruz. eşim vın tarzı bir şey olsun diyor, ama bize kotalı yetmez biliyorum, geçenlerde burda biri turkcelin sınırsız internetinden bahsetmişti ama kimdi hatırlamıyorum, halen daha napalım karar veremedik :44:
kızlar merhabalar
yazdıklarınızı 2-3 haftadır düzenli takip ediyorum, tabii 800 sayfa okumadım. ben de kendimden bahsedeyim. 32 yaşındayım, evliliğimizde 5 yıl doldu, 7 aylık bir bebeğim var ve genellikle onu ayağımda sallarken okuyorum.
17 yaşından beri 15 yıldır çalışıyorum. (üniversitede hem okuyup, hem kipada 5 yıl çalışmıştım) 5 yıldır ise devletteyim. uzun yıllar özelde çalıştım. ben de kendimin çok tutumlu oldugunu kesinlikle söyleyebilirim ancak parayı nasıl kullanacağımı kesinlikle bilmiyorum. yaptıgım yanlışları da anlatayım. son 8-9 yıldır kendimin bilinçlenme çağı oldugunu söyleyebilirim. çok fazla tüketmenin insana yarar getirmeyeceğini erken yaşta öğrendiğim için gereksiz para harcanmasına ve savurganlığa tahammülüm yok. afrikada onca aç insan oldugunu gözümün önüne getiririm sürekli. hiçbir şeyi bitirmeden çöpe atmam, bir eşyanın birine yarayacagını düşünüyorsam mutlaka eski kıyafetlerimi ihtiyaç sahiplerine veriririm. tutumluluğumun sadece cimrilikten olgunu düşünmüyorum. aşırı çevreciyim ve çöplerimi mutlaka ayrıştırırım. (cola ve detarjan kutuları, gazeteler v.s.) ve ayrı çöpe atarım, marketlerden asla fazla poşet almadıgım gibi özel alışveriş çantam vardır onunşla giderim alışverişe neyse bunlar ayrıntı. anlattıgınız yöntemlerin çoğunu ben de yapıyorum ancak yemeği çok dışarıda yeriz. ben de evde yapılıp çöpe gideceğine dışarıda yiyelim diye düşünüyorum. eşim yemek konusunda çok mızımız. tencere yemeklerini pek sevmez. aslında benim derdim eşimle. çoğu erkek gibi çok sever para harcamayı. mesela evliliğimizn 3. yılında 3. laptopu (2760 tl verdi sonuncuya) almıştık ve 1 yıldır apple laptop alacagım diye tutturmuş durumda. 8-9 ayda bir cep telefonu degiştirir ve eskilerini akrabalarımıza verir, bugune kadar hiç telefon sattıgını görmedim. bu ay son aldıgı tel. 800 tl. bir de flaş bellek kolleksiyonu var mesela flaşların 40 tl oldugu zamanlarda bir sürü alıyordu. her isteyene borç verir, kesinlikle geri gelmeyecek her yere çeyrek altın takar, bebeğimiz oldugunda bir sürü alır gelir dedim, fossssssss. taktıklarımız bile getirmedi. 4 yıl boyunca kardeşlerine sürekli para gönderdi karşılıksız. okulu bitiridiler karşılığında biri sadece bir hırka aldı, diğerinden bir şey görmedik henüz.( gönderilen para aylık en az 400 tl) şu an çok kazanıyor Allaha şükür ancak ben harcayamama yönümden ve çok tüketmenin savurganlık oldugunu düşündüğümden benim yerime başkaları harcıyor, yemeyenin malını yerler demişler. çok doluyum. erkek kardeşine 14000 borç verdik, amcasına 7000 lira verdik, amcasından gelecegini hiç sanmam. kardeşi bizden aldıgı borcu ödemek yerine eşine 2000 tl ye cep telefonu, (ben ise 3,5 yıl aynı teli kullandım.) deri montlar alır, şu an araba bakıyor, belki de almıştır, 1 haftadır konuşmadık. şu an annemlerin yanındayım. geçen gün amcasına 200 lira gönderdiği ve erkek kardeşine 900 tl ye telefon aldıgı için bizimkilere karşı çok mahçup ve dün bir oturma grubu aldık onlara peşin 2800 tl ye. harcamaya gelince bizimkilere harcar. para cebine batar. net için vınn almıştık ilk çıktıgında fatıurlar çok geldi. biz hep zararız yani. bu arada fitremizi ve zekatımızıda verirdik kenarda para olmadıgı halde, paramızın bereketsiz oldugunu düşündüğümüzden. çalıştıgım halde agdamı kendim yaparım kuaförden çekinirim, saçlarımı arkadasıma boyatırım yani sıfır masraflı bir kadınım diyebilirim. şu anda evimiz falan yok.
evlendiğimizde hiç eşya alınmadı bize, altınlarımızıda aldılar. çünkü çift maaşlıyız. halbuki eşim 6 aya kadar bir öğretmen kadar kazanıyordu, şu anda iyi kazanıyor, ben de ücretsiz izne ayrıldım.
birikim konusunda yaptıgımız hataları ve kaybettiğimiz paraları da yazacagım sizlere de ders olsun.
farmasi ben sizi ay sonunda yakaladığım için sadece 50 tl var, bidahaki aya mı devretsin? yoksa bu ay yazalım mı?
hoşgeldin aramıza canım
borçları kapatmak birikim yapmak kadar önemli çünkü borçsuz bir hayatta önümüzü görmek daha kolay
Allah gönlüne göre versin canım
ne işle meşgulsün değişken bile olsa aylık ortalama gelirin nedir ?
borçların ne kadar ?[/QUOTE
diş hekimiyiz biz eşimle.
benim sabit işyeri giderim 3.000 tl kadar
ev kirası ve bakıcı giderim 1.500 tl
borcumuz ev eşyası ve malzemeler için; 4000 tl kadar
işyerim çok yeni sürekli masraf çıkıyor henüz stabil hale geçemedim..
bir de 3 ayda bir hala üniversiteden kalan kredi borçlarımızı ödüyorz.
eşimin maaşı mesai alırsa 6.200 almazsa 5.000 tl.
beni hiç sorma canım çok karışığım:)))
ilk açtığım ay 1.000tl bile kazanamadım
ikinci ay iyi gitti masraflar hariç 7.000tl kazandım ama kuruş kalmadı yarısı ile yatak odası takımı aldım diğer yarısı da borçlara gitti
üçüncü ayımdayım bakıcaz net birşey söyleyemiyorum işte..
sırf senin yazdıkların için giriş yaptım dayanamadım.kendi durumuma çok benzettim.birde kardeşim diş hekimliğinde okuyor ordanda bir bağlantı kurdum.
bende çok kısa süre önce radikal bir kararla kendi işyerine sahip olmak isteyen bir eczacıyım.şu an özelde çalışıyorum.bir süre kpss ye hazırlandım şimdi ise çok güzel bir puan almama karşın kurum eczacısı olmayı düşünmüyorum.benimde eşim kamuda çalışıyor.senin muayenehane açarken yaşadıklarını bir süre sonra ben yaşayacağım muhtemelen.
2008de mezun oldum bu zamana kadar işyerimi açmış olsaydım çoktan rayına oturtmuştum herşeyi.şu an yıllık 500 bin tl ciro yapan arkadaşlarım var. ben ise özelde iyi kazandığımı düşündüğüm risk almamak için ve eşim tayin olursa onunla atanayım diye kpss düşündüm şimdi çok mantıksız geliyor.
gözümü bir ekonomist olan çok büyük bir firmada brokerlık yapan bir akrabamız açtı.aslında çok iyi kazanabilecekken sırf cesaretsizlik ve rahatlık yüzünden eczane açmadığımı farkettim. şimdi hedefim iyi bir yatırımla güzel bir mevkide işyeri açmak.bende mülkü satın almak istiyorum.diyelimki 5sene sonra tayin olacak o zaman da devredeceğim oturmuş güzel bir mevkide her zaman talibi olur.
bu arada iş yerin hayırlı olsun inşallah hayırlı bol kazançların olur.
kızlar merhabalar
yazdıklarınızı 2-3 haftadır düzenli takip ediyorum, tabii 800 sayfa okumadım. ben de kendimden bahsedeyim. 32 yaşındayım, evliliğimizde 5 yıl doldu, 7 aylık bir bebeğim var ve genellikle onu ayağımda sallarken okuyorum.
17 yaşından beri 15 yıldır çalışıyorum. (üniversitede hem okuyup, hem kipada 5 yıl çalışmıştım) 5 yıldır ise devletteyim. uzun yıllar özelde çalıştım. ben de kendimin çok tutumlu oldugunu kesinlikle söyleyebilirim ancak parayı nasıl kullanacağımı kesinlikle bilmiyorum. yaptıgım yanlışları da anlatayım. son 8-9 yıldır kendimin bilinçlenme çağı oldugunu söyleyebilirim. çok fazla tüketmenin insana yarar getirmeyeceğini erken yaşta öğrendiğim için gereksiz para harcanmasına ve savurganlığa tahammülüm yok. afrikada onca aç insan oldugunu gözümün önüne getiririm sürekli. hiçbir şeyi bitirmeden çöpe atmam, bir eşyanın birine yarayacagını düşünüyorsam mutlaka eski kıyafetlerimi ihtiyaç sahiplerine veriririm. tutumluluğumun sadece cimrilikten olgunu düşünmüyorum. aşırı çevreciyim ve çöplerimi mutlaka ayrıştırırım. (cola ve detarjan kutuları, gazeteler v.s.) ve ayrı çöpe atarım, marketlerden asla fazla poşet almadıgım gibi özel alışveriş çantam vardır onunşla giderim alışverişe neyse bunlar ayrıntı. anlattıgınız yöntemlerin çoğunu ben de yapıyorum ancak yemeği çok dışarıda yeriz. ben de evde yapılıp çöpe gideceğine dışarıda yiyelim diye düşünüyorum. eşim yemek konusunda çok mızımız. tencere yemeklerini pek sevmez. aslında benim derdim eşimle. çoğu erkek gibi çok sever para harcamayı. mesela evliliğimizn 3. yılında 3. laptopu (2760 tl verdi sonuncuya) almıştık ve 1 yıldır apple laptop alacagım diye tutturmuş durumda. 8-9 ayda bir cep telefonu degiştirir ve eskilerini akrabalarımıza verir, bugune kadar hiç telefon sattıgını görmedim. bu ay son aldıgı tel. 800 tl. bir de flaş bellek kolleksiyonu var mesela flaşların 40 tl oldugu zamanlarda bir sürü alıyordu. her isteyene borç verir, kesinlikle geri gelmeyecek her yere çeyrek altın takar, bebeğimiz oldugunda bir sürü alır gelir dedim, fossssssss. taktıklarımız bile getirmedi. 4 yıl boyunca kardeşlerine sürekli para gönderdi karşılıksız. okulu bitiridiler karşılığında biri sadece bir hırka aldı, diğerinden bir şey görmedik henüz.( gönderilen para aylık en az 400 tl) şu an çok kazanıyor Allaha şükür ancak ben harcayamama yönümden ve çok tüketmenin savurganlık oldugunu düşündüğümden benim yerime başkaları harcıyor, yemeyenin malını yerler demişler. çok doluyum. erkek kardeşine 14000 borç verdik, amcasına 7000 lira verdik, amcasından gelecegini hiç sanmam. kardeşi bizden aldıgı borcu ödemek yerine eşine 2000 tl ye cep telefonu, (ben ise 3,5 yıl aynı teli kullandım.) deri montlar alır, şu an araba bakıyor, belki de almıştır, 1 haftadır konuşmadık. şu an annemlerin yanındayım. geçen gün amcasına 200 lira gönderdiği ve erkek kardeşine 900 tl ye telefon aldıgı için bizimkilere karşı çok mahçup ve dün bir oturma grubu aldık onlara peşin 2800 tl ye. harcamaya gelince bizimkilere harcar. para cebine batar. net için vınn almıştık ilk çıktıgında fatıurlar çok geldi. biz hep zararız yani. bu arada fitremizi ve zekatımızıda verirdik kenarda para olmadıgı halde, paramızın bereketsiz oldugunu düşündüğümüzden. çalıştıgım halde agdamı kendim yaparım kuaförden çekinirim, saçlarımı arkadasıma boyatırım yani sıfır masraflı bir kadınım diyebilirim. şu anda evimiz falan yok.
evlendiğimizde hiç eşya alınmadı bize, altınlarımızıda aldılar. çünkü çift maaşlıyız. halbuki eşim 6 aya kadar bir öğretmen kadar kazanıyordu, şu anda iyi kazanıyor, ben de ücretsiz izne ayrıldım.
birikim konusunda yaptıgımız hataları ve kaybettiğimiz paraları da yazacagım sizlere de ders olsun.
merhaba senfat okurken bende yazık o paralara dedim.senin tutumluluğunu takdir ettim sende eşin gibi savurgan olsaydın ayın sonunu zor getirecektiniz nerdeyse o kadar müsrifliğe servet dayanmaz.eşin böyle olmasaydı çoktan şahane bir ev almış olmanız gerekirdi bence yanlış bilmiyorsam eşin kadın doğum uzmanıydı senin bir yerde yazdığına denk gelmiştim diye hatırlıyorum :44:kızlar merhabalar
yazdıklarınızı 2-3 haftadır düzenli takip ediyorum, tabii 800 sayfa okumadım. ben de kendimden bahsedeyim. 32 yaşındayım, evliliğimizde 5 yıl doldu, 7 aylık bir bebeğim var ve genellikle onu ayağımda sallarken okuyorum.
17 yaşından beri 15 yıldır çalışıyorum. (üniversitede hem okuyup, hem kipada 5 yıl çalışmıştım) 5 yıldır ise devletteyim. uzun yıllar özelde çalıştım. ben de kendimin çok tutumlu oldugunu kesinlikle söyleyebilirim ancak parayı nasıl kullanacağımı kesinlikle bilmiyorum. yaptıgım yanlışları da anlatayım. son 8-9 yıldır kendimin bilinçlenme çağı oldugunu söyleyebilirim. çok fazla tüketmenin insana yarar getirmeyeceğini erken yaşta öğrendiğim için gereksiz para harcanmasına ve savurganlığa tahammülüm yok. afrikada onca aç insan oldugunu gözümün önüne getiririm sürekli. hiçbir şeyi bitirmeden çöpe atmam, bir eşyanın birine yarayacagını düşünüyorsam mutlaka eski kıyafetlerimi ihtiyaç sahiplerine veriririm. tutumluluğumun sadece cimrilikten olgunu düşünmüyorum. aşırı çevreciyim ve çöplerimi mutlaka ayrıştırırım. (cola ve detarjan kutuları, gazeteler v.s.) ve ayrı çöpe atarım, marketlerden asla fazla poşet almadıgım gibi özel alışveriş çantam vardır onunşla giderim alışverişe neyse bunlar ayrıntı. anlattıgınız yöntemlerin çoğunu ben de yapıyorum ancak yemeği çok dışarıda yeriz. ben de evde yapılıp çöpe gideceğine dışarıda yiyelim diye düşünüyorum. eşim yemek konusunda çok mızımız. tencere yemeklerini pek sevmez. aslında benim derdim eşimle. çoğu erkek gibi çok sever para harcamayı. mesela evliliğimizn 3. yılında 3. laptopu (2760 tl verdi sonuncuya) almıştık ve 1 yıldır apple laptop alacagım diye tutturmuş durumda. 8-9 ayda bir cep telefonu degiştirir ve eskilerini akrabalarımıza verir, bugune kadar hiç telefon sattıgını görmedim. bu ay son aldıgı tel. 800 tl. bir de flaş bellek kolleksiyonu var mesela flaşların 40 tl oldugu zamanlarda bir sürü alıyordu. her isteyene borç verir, kesinlikle geri gelmeyecek her yere çeyrek altın takar, bebeğimiz oldugunda bir sürü alır gelir dedim, fossssssss. taktıklarımız bile getirmedi. 4 yıl boyunca kardeşlerine sürekli para gönderdi karşılıksız. okulu bitiridiler karşılığında biri sadece bir hırka aldı, diğerinden bir şey görmedik henüz.( gönderilen para aylık en az 400 tl) şu an çok kazanıyor Allaha şükür ancak ben harcayamama yönümden ve çok tüketmenin savurganlık oldugunu düşündüğümden benim yerime başkaları harcıyor, yemeyenin malını yerler demişler. çok doluyum. erkek kardeşine 14000 borç verdik, amcasına 7000 lira verdik, amcasından gelecegini hiç sanmam. kardeşi bizden aldıgı borcu ödemek yerine eşine 2000 tl ye cep telefonu, (ben ise 3,5 yıl aynı teli kullandım.) deri montlar alır, şu an araba bakıyor, belki de almıştır, 1 haftadır konuşmadık. şu an annemlerin yanındayım. geçen gün amcasına 200 lira gönderdiği ve erkek kardeşine 900 tl ye telefon aldıgı için bizimkilere karşı çok mahçup ve dün bir oturma grubu aldık onlara peşin 2800 tl ye. harcamaya gelince bizimkilere harcar. para cebine batar. net için vınn almıştık ilk çıktıgında fatıurlar çok geldi. biz hep zararız yani. bu arada fitremizi ve zekatımızıda verirdik kenarda para olmadıgı halde, paramızın bereketsiz oldugunu düşündüğümüzden. çalıştıgım halde agdamı kendim yaparım kuaförden çekinirim, saçlarımı arkadasıma boyatırım yani sıfır masraflı bir kadınım diyebilirim. şu anda evimiz falan yok.
evlendiğimizde hiç eşya alınmadı bize, altınlarımızıda aldılar. çünkü çift maaşlıyız. halbuki eşim 6 aya kadar bir öğretmen kadar kazanıyordu, şu anda iyi kazanıyor, ben de ücretsiz izne ayrıldım.
birikim konusunda yaptıgımız hataları ve kaybettiğimiz paraları da yazacagım sizlere de ders olsun.
Okumaktan kendimi alamıyorum resmen.
Fena gaza geldim yarın kendime bişeyler bakmaya çıkacaktım okul açılıyor malum öğretmenlere.Ama vazgeçtim.Topu topu alacağım bi etek ama 40-50 liradan aşağı tutmaz e napacaktım kredi kartına al bi borç daha.Vazgeçtim.İnşallah evi okula yakın bir yere taşıyacağız kira ve yol masrafı da düşecek inşallah dua edin.Kasıma kadar borçları en azından kredi kartlarını bitireyim inşallah sonrasında banka kredisi ayda 250 civarında kesiliyor 7-8 ayım kaldı onda da :) Şimdiden mutlu oldum.Kasım gibi bebek istemeye başlayacağız inşallah ücretsiz izne ayrılmam için her ay en az 1000 lira ayırmam lazım bi kenara
olsun hocahanım sen gene de git kendine yeni birşeyler al ve güle güle kullan
biriktirelim de eğlenelim de yiyelim de içelim de giyinelim de hepsinin yeri ayrı ve de güzel
merhaba senfat okurken bende yazık o paralara dedim.senin tutumluluğunu takdir ettim sende eşin gibi savurgan olsaydın ayın sonunu zor getirecektiniz nerdeyse o kadar müsrifliğe servet dayanmaz.eşin böyle olmasaydı çoktan şahane bir ev almış olmanız gerekirdi bence yanlış bilmiyorsam eşin kadın doğum uzmanıydı senin bir yerde yazdığına denk gelmiştim diye hatırlıyorum :44:
ah şu arkeklerin arba merakı yok mu .allrighta cevap yazacaktım eşim bir sürü para verdi bmw aldı yazmış diye sendede aynısı var kulübe hoşgeldin:) benim eşimde yakıtına parasına dikkat etmez sadece beğensin yeter.evlendiğimizde jeepi vardı benzini içiyordu resmen.düz vites bu kullanamıyorum diye bahane ettim sattırdım.yerine normal sedan otomatik bir araba aldı 65000 tl verdi.yapma etme 35000lik ufak şirin birşey alalım dedim dinletemedim.buda pek az yakmıyor maalesef. işyeri açarken sermaye lazım deyip sattıracağım ama koydum kafaya
Şimdi arada kaldım ben napcam ya
evet çok haklısın fazla yol yapıyor olsaydık batmıştık resmen.bizim durumumuz şöyle eşimin işi pek uzak değil arkadaşının arabası çok az yakıyor onla gidip geliyorlar.bende çalışıyorken bundan önceki işimde şirketin arabasını kullanıyordum.arabamız çok az kullanılıyor gezmeden gezmeye rutin işe geliş gidişimiz yok sadece 2 ay önce işe başladığımda bir 20gün falan işe gidip geldim kendi arabamla.çok isabetli olur araba konusundaki kararın
nedenine gelince eşim 3-4 yıldır citroen c4 sıfır aldı ona biniyor
onun öncesinde de c3 serilerini sıfır alıp sattı
sebebi şu eşim günlük ortalama 120 km yol yapıyor ev ve işyeri arası ve diğer gidip geldiği yerlerle birlikte ama bahsettiğim markayı sırf yakıt sarfiyatının azlığı nedeniyle tercih ediyor
şimdiye yüzbin kere 50000- 10000 euro arası bir jeep alırdı ama bu ona şunları kaybettirirdi
yıllık vergisi motor hacminden dolayı çok fazla olacak
yakıtına verdiği para ile bir sıfır araba alınır
hepsinden daha önemlisi 8 yılda bir tekstil telefi boyahanesi iken şimdi ip üreten organize bir firma olamazdı
daha 6 ay anca oldular 400000 euroluk makina aldılar çok şükür ödendi bitti gitti neredeyse
önemsiz gibi görünen şeyler toplandığında çok büyük olabiliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?