oğlum erkenci erken uyuyor 21.30 gibi erken uyanıyor azcık kendine gelsin kahvaltı ederiz sonra iş
biz kadınların işi bitmiyor dimi
eşim tutturmuş tüm kalan parayla altın al dur diyorum düşüşe göre yavaşça alırız ne gerek var al bitsin diyoranlamıyor canım bu işten
en geç yazacağıma en erken yazmışım
yeğenlerim çok geç yatarlardı çok korkardım ya oğlum böyle olursa diye 3 aylıktan itibaren düzenli olarak 9 da yatırdım şimdi bazı istisnalar dışında o saati geçmez maşallah aman uyusun da dinlensin
onlar uyuyunca tabi biz de uyumamışsak oturabiliyoruz sohbet edebiliyoruz eşimle çayımızı içip çekirdeğimizi çitliyoruz
neyse ben kalkayım gelirim yineeekahvaltı hazırlayım oğlum hareketlendi
Allah razı olsun hepinizden hepinizi çok üzmüşüm
ama hepiniz öyle güzel şeyler paylaşıyorsunuz ki bebeklerinizle ilgili bende elimde olan tek hazinemi paylaştım
dedikleriniz söylediklerinz tavsiyeleriniz hepside çok doğru
takmamaya çalışıyorum uzun zaman olmuştu bu kadar kendimi bırakmamıştım bebeğime dair
ama arada bir sallıyor beni buna da şükür
bazen hayatın neresinde tutsam elimde kalıyor onu hissediyorum
dünde duygularımın bu kadar depreşmesine daha doğrusu zincirleme olarak hepsinin aklıma gelmesine neden olan olay şuydu
hani geçenlerde eşim kaynımın borcunu düzenli ödediği söylüyordu halbuki ben üzülmeyeyim diye bana yalan söylediğini söylemişti demiştim ya
işte o birkaç gün boyunca biz defalarca kaynımın telefonunu aradık sanki adam cumhurbaşkanı hiç birinide açmadı telefonun
dün akşam face gireyim bir demiştim bir baktım bizim defalarca aradığımız günlerde adam nişanlısının yanına izmire gitmiş
öyle keyifle öyle ehli keyf pozlar vermişlerki insanın sinir olmaması mümkün değil
tamam nişanlısıyla elbette görüşecek buna birey diyemeyiz ama defalarca arıyoruz insan yerine koyda aç telefonu
hem açmaz telefonu hemde cuma günleri istisnasınz hayırlı cumalar dye mesaj atar sanki cumamı kutlamıyorda küfrediyor gibi gelir bana
birde fotograf çekindikleri yerler çok lüks mekanlar
o zamanda sinir oluyorum ben onun borcunu ödemek için herşeyden tasarruf etmeye birçok istediğim şeyden vazgeçeyim
oda ohhhh gezsinde gezsin
siz söyleyin dünya kadar borcu olan adam her hafta neredeyse istanbuldan izmire gezmeye gidermi
bunları düşünürken kayınvalidemin bu para yüzünden bana söyledikleri geldi oordan diğer söyledikleri
şuydu buydu derken konu bebeğime geldi zincirleme benimde musluklar açıldı
dün akşam kendi annemde çok üzdü beni
belki daha önce anlatmıştırım
bir abim var ama aklım erdiğinden beri sıkıntılar yaşatan biri aileye kompleksli kaprisli sinirli asabi bencil ve gariban bir adam biraz asker oluşunun birazda yengemin etkisi var
benle birlkte hiç bir kardeşiyle arası iyi değildir
annemde karar almış cep tlf kapatıcam zararlı konuşmayacam kimseyle diye bi kanser oldum bi daha olmıyacam diye aslında gayet yerinde bir karar
iki gün kapalıyd tlf sonra bi ablam merak edip beni aradı anneminki niye kapalı diye bende anlattım durumu o da haklı olarak önce ben bundan dolayı kapatıyorum merak etmeyin deseydi keşke diye serzenişte bulundu
ilk başta bende anneme demiştim ama yapmamıştı sonra ablamında dediğini söyleyince annem odasına gidp abimi arıyor ama bana söylemiyor
sonra geldi tabi ben duydum konuştugunu diyorum anne diğer ablamalrada söyle
ben telefonla konuşmayacam kanser olmak istemiyorum sende kapat telefonu hiç konuşma dedi
eee seni merak edip beni arayacakalr benimkide kapalı ne olacak o zaman dedim
ben abini aradım bişey olmaz gerisinede ararlarsa arasınlar dedi
ne yani anne aman oğlun merak etmesin de kızların meraktan ölsün mü dedim onuda aramasaydın oda merak edince arasaydı dedim
annemde o seni adam yerine koyupta aramaz demesiyle yıkıldım
"iyiki bir depremde ne yapayım yaşıyorsan diyip telefonu yüzüne kapatmış abin "dedin ama söyleme şekli resmen mahalle kavgası eden kadınlar gibiydi
halbuki abimle yaşadım tek sorun bu değil
yada farz edinki tek sorun bu daha önce yazmıştım bir daha yazayım bence ben sonun kadar haklıyım
deprem oluyor dışarıya zor atıyoruz canımızı ben direk annemi aramaya çalışıyorum malum hastaydı o zamanlar
ama açmıyor kimse o sırada liseye giden abimin kızı hemen söylemiş van da deprem oldu diye annem tv görrüp fenalaşmış
beş dakika sonra abim annemin telden arıyor ama o an kendimi ne kadar önemsendiğimi düşünmüştüm bak abim kötü davranıyor bize ama ölüm kalım gibi bir durumda bacıııııımmmmmmmmmmmmm diye arıyor sanmıştım
ama adam alo dememle ne arayıp duruyor diye bir bağırdı
dedim abi burda deprem oldu bizde hayattyız annem korkamasın diye aradım dedim
oda eeee ne yapayım yaşıyorsan diyip pat diye kapadı
diğer onunla yaşadıgımız sıkıntıları yazmama gerek bile yok en hafifi buydu
ve annem bana sen hatalısın diyor
dün akşam onada çok üzülmüştüm
diğer bir ablam biz 140 milyarlık eve girdik diye bi tuhaf oldu nasıl ödermişiz ne acalemiz varmış daha onlar ev alamadan kardeşlerimin içinde ilk ev işine girişen ben oldugum çin bi kıskanılma var hemde herkesin farkettiği
ondan diyorum ya abla diyorum elimde kalıyor
anne abi diyorum alimde kalıyor
eşimin ailesi diyorum tutacak yerini bile bulamıyorum
eşim desem çok seviyorum ama bazen çokta uzaklaşıyorum mesela bana aylarca yalan söylemesi borcunu ödedi diye
birde kaynıma nişanda kolye taktim ben onlar kıza gümüş yüzük alırken
ve benim dışımda herkes ödenmediğini bilirken ben kullanılmış gbi hissettim hatta kaynanamla eltim sen ilaç mı kullanıyorsun niye böyle iyi davranıyorsun demişlerdi
beni kandırdıgı için kızıyorum kendime
bu ikinci güvenimi sarsan olayı
offfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff bunlar üzerime yapışan etiketler sadece gün gelecek kurtulacağım tüm sahte etiketlerden
ve kendi dünyamda kendi nefesimi alacağım sorgusuz hesapsız
birde şu yönden bakıyorum gençken doğuyu gezdim dolaştım çok iyi dostlar edindim
bebeğimi kaybettim ama tek ben değilim yine verirAllah kahrıda hoş lutfuda
bak çok güzel bir şehire geldim okulum evim yakın güzel yönleride var
allah nasip ederse 28 yaşında evim olacak belki arabada alabilirz
maddi yönden kimseye eyvallahım yok kimseyi param yok diye aramıyorum
daha ne diyeyim sağlığım sıhhatim yerinde ufak tefekte çıkıyor olsun o kadar da
eeeeeeeeeeeeeeeeeee gerisi teferruat
unutmadan sanalda bu kadar kıymetli pırlanta gibi dostlarım var
herkesin evinde internet var ama kimin böyle dostları var iyiki varsınız
günaydın kızlar;
bıdığım nasıl üzüldüm anlatamam. insanın hayatttaki en değerli varlıklarıdır ailesi. benim ailemle çok şükür problemimiz yok. zaten bir kardeşim var. o da uzakta oturuyor. ailem de başka şehirde. benim asıl problemim eşimin ailesi ile. geçenlerde de yazmıştım bir-iki şey. para mevzusu geçtiğinde. oldukça ilgisiz, mennfaatçi, bir derdimiz olduğunda çil yavrusu gibi dağılan ama numara yapmayı felaket beceren, başkalarının yanında beni baş tacı yapan, bir ailesi var eşimin. ben de çok üzüldüm zamanında. eşimle çok kavgalar ettik. ama hepsi boşmuş. şimdi mümkün olduğunca görüşmüyoruz. onlarda istemiyor, bende.
hepimizin geçmişte yaşadığı üzücü olaylar var. bazen ben de senin yaşadığın gibi zincirleme olarak hatırlayıp açıyorum muslukları. sonra kendime geliyor. şükrediyorum rabbimin bana verdiği nimetlere.
inşallah en kısa zamanda düzelir herşey, rabbim sana boy boy çocuklar verir..acın hafifler...
Allah razı olsun hepinizden hepinizi çok üzmüşüm
ama hepiniz öyle güzel şeyler paylaşıyorsunuz ki bebeklerinizle ilgili bende elimde olan tek hazinemi paylaştım
dedikleriniz söylediklerinz tavsiyeleriniz hepside çok doğru
takmamaya çalışıyorum uzun zaman olmuştu bu kadar kendimi bırakmamıştım bebeğime dair
ama arada bir sallıyor beni buna da şükür
bazen hayatın neresinde tutsam elimde kalıyor onu hissediyorum
dünde duygularımın bu kadar depreşmesine daha doğrusu zincirleme olarak hepsinin aklıma gelmesine neden olan olay şuydu
hani geçenlerde eşim kaynımın borcunu düzenli ödediği söylüyordu halbuki ben üzülmeyeyim diye bana yalan söylediğini söylemişti demiştim ya
işte o birkaç gün boyunca biz defalarca kaynımın telefonunu aradık sanki adam cumhurbaşkanı hiç birinide açmadı telefonun
dün akşam face gireyim bir demiştim bir baktım bizim defalarca aradığımız günlerde adam nişanlısının yanına izmire gitmiş
öyle keyifle öyle ehli keyf pozlar vermişlerki insanın sinir olmaması mümkün değil
tamam nişanlısıyla elbette görüşecek buna birey diyemeyiz ama defalarca arıyoruz insan yerine koyda aç telefonu
hem açmaz telefonu hemde cuma günleri istisnasınz hayırlı cumalar dye mesaj atar sanki cumamı kutlamıyorda küfrediyor gibi gelir bana
birde fotograf çekindikleri yerler çok lüks mekanlar
o zamanda sinir oluyorum ben onun borcunu ödemek için herşeyden tasarruf etmeye birçok istediğim şeyden vazgeçeyim
oda ohhhh gezsinde gezsin
siz söyleyin dünya kadar borcu olan adam her hafta neredeyse istanbuldan izmire gezmeye gidermi
bunları düşünürken kayınvalidemin bu para yüzünden bana söyledikleri geldi oordan diğer söyledikleri
şuydu buydu derken konu bebeğime geldi zincirleme benimde musluklar açıldı
dün akşam kendi annemde çok üzdü beni
belki daha önce anlatmıştırım
bir abim var ama aklım erdiğinden beri sıkıntılar yaşatan biri aileye kompleksli kaprisli sinirli asabi bencil ve gariban bir adam biraz asker oluşunun birazda yengemin etkisi var
benle birlkte hiç bir kardeşiyle arası iyi değildir
annemde karar almış cep tlf kapatıcam zararlı konuşmayacam kimseyle diye bi kanser oldum bi daha olmıyacam diye aslında gayet yerinde bir karar
iki gün kapalıyd tlf sonra bi ablam merak edip beni aradı anneminki niye kapalı diye bende anlattım durumu o da haklı olarak önce ben bundan dolayı kapatıyorum merak etmeyin deseydi keşke diye serzenişte bulundu
ilk başta bende anneme demiştim ama yapmamıştı sonra ablamında dediğini söyleyince annem odasına gidp abimi arıyor ama bana söylemiyor
sonra geldi tabi ben duydum konuştugunu diyorum anne diğer ablamalrada söyle
ben telefonla konuşmayacam kanser olmak istemiyorum sende kapat telefonu hiç konuşma dedi
eee seni merak edip beni arayacakalr benimkide kapalı ne olacak o zaman dedim
ben abini aradım bişey olmaz gerisinede ararlarsa arasınlar dedi
ne yani anne aman oğlun merak etmesin de kızların meraktan ölsün mü dedim onuda aramasaydın oda merak edince arasaydı dedim
annemde o seni adam yerine koyupta aramaz demesiyle yıkıldım
"iyiki bir depremde ne yapayım yaşıyorsan diyip telefonu yüzüne kapatmış abin "dedin ama söyleme şekli resmen mahalle kavgası eden kadınlar gibiydi
halbuki abimle yaşadım tek sorun bu değil
yada farz edinki tek sorun bu daha önce yazmıştım bir daha yazayım bence ben sonun kadar haklıyım
deprem oluyor dışarıya zor atıyoruz canımızı ben direk annemi aramaya çalışıyorum malum hastaydı o zamanlar
ama açmıyor kimse o sırada liseye giden abimin kızı hemen söylemiş van da deprem oldu diye annem tv görrüp fenalaşmış
beş dakika sonra abim annemin telden arıyor ama o an kendimi ne kadar önemsendiğimi düşünmüştüm bak abim kötü davranıyor bize ama ölüm kalım gibi bir durumda bacıııııımmmmmmmmmmmmm diye arıyor sanmıştım
ama adam alo dememle ne arayıp duruyor diye bir bağırdı
dedim abi burda deprem oldu bizde hayattyız annem korkamasın diye aradım dedim
oda eeee ne yapayım yaşıyorsan diyip pat diye kapadı
diğer onunla yaşadıgımız sıkıntıları yazmama gerek bile yok en hafifi buydu
ve annem bana sen hatalısın diyor
dün akşam onada çok üzülmüştüm
diğer bir ablam biz 140 milyarlık eve girdik diye bi tuhaf oldu nasıl ödermişiz ne acalemiz varmış daha onlar ev alamadan kardeşlerimin içinde ilk ev işine girişen ben oldugum çin bi kıskanılma var hemde herkesin farkettiği
ondan diyorum ya abla diyorum elimde kalıyor
anne abi diyorum alimde kalıyor
eşimin ailesi diyorum tutacak yerini bile bulamıyorum
eşim desem çok seviyorum ama bazen çokta uzaklaşıyorum mesela bana aylarca yalan söylemesi borcunu ödedi diye
birde kaynıma nişanda kolye taktim ben onlar kıza gümüş yüzük alırken
ve benim dışımda herkes ödenmediğini bilirken ben kullanılmış gbi hissettim hatta kaynanamla eltim sen ilaç mı kullanıyorsun niye böyle iyi davranıyorsun demişlerdi
beni kandırdıgı için kızıyorum kendime
bu ikinci güvenimi sarsan olayı
offfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff bunlar üzerime yapışan etiketler sadece gün gelecek kurtulacağım tüm sahte etiketlerden
ve kendi dünyamda kendi nefesimi alacağım sorgusuz hesapsız
birde şu yönden bakıyorum gençken doğuyu gezdim dolaştım çok iyi dostlar edindim
bebeğimi kaybettim ama tek ben değilim yine verirAllah kahrıda hoş lutfuda
bak çok güzel bir şehire geldim okulum evim yakın güzel yönleride var
allah nasip ederse 28 yaşında evim olacak belki arabada alabilirz
maddi yönden kimseye eyvallahım yok kimseyi param yok diye aramıyorum
daha ne diyeyim sağlığım sıhhatim yerinde ufak tefekte çıkıyor olsun o kadar da
eeeeeeeeeeeeeeeeeee gerisi teferruat
unutmadan sanalda bu kadar kıymetli pırlanta gibi dostlarım var
herkesin evinde internet var ama kimin böyle dostları var iyiki varsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?