canım az bi miktar kanda çıkabilir çünkü çatlatma iğnesi vuruldum onda beta hcg var. yani sağlıklı bi sonuç değil.
ateş ölçüyorum ve vücut ısım düştü bugün, her zaman bu vakitlerr düşer zaten.
Üstelik gece ter içinde uyandım yani benim bildiğim adet belirtilerim bunlar.
hepiniz sağolun kızlar..
merak etmeyin evet üzüldüm ama artık alıştım da zaten yani yıkım olmuyor benim için..
ya sen neler etmişsin öyle yazdıklarını gözün görüyor mu
sen bizim okula da bir uğrasan yarınnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
olmaz mıııııııııııııııııııııı
işini düzgün yapmayan insanlardan nefret ediyorum nefret ediyorum
bugün doğalgaz sayaçlarını değiştirmeye geldi afedersiniz 2 tane mal
4 daireyiz ikisini değiştirdiler ikisini değiştirmediler
ve ben dedim ki onlara üstüne basa basa
GEÇEN SENE DE DEĞİŞTİRDİLER SAYAÇLARI KAÇAK OLDU,LÜTFEN DİKKAT EDİN
tamam abla tamam abla bişey olmaz dediler
defolup gittiler
apartman içinde bir koku bir koku
sayaçlar değişirken çıkan koku geçer diye bekliyorum
uyudum bi ara komşu yoktu evde gelmiş çaldı kapıyı noldu dedi anlattım
koku hala geçmemiş
aradık 187yi
malların değiştirdiği iki sayaçtada kaçak var
ve de adam ölçüm yaptı patlama sınırında kaçak tespit etti
Allah bildiği gibi yapsın o beceriksizleri
çok mu zor acaba işini yapmak çok mu zor
ve bu yüzden ölen oldu burda kaç kere
işini düzgün yapmayan insanlardan nefret ediyorum nefret ediyorum
bugün doğalgaz sayaçlarını değiştirmeye geldi afedersiniz 2 tane mal
4 daireyiz ikisini değiştirdiler ikisini değiştirmediler
ve ben dedim ki onlara üstüne basa basa
GEÇEN SENE DE DEĞİŞTİRDİLER SAYAÇLARI KAÇAK OLDU,LÜTFEN DİKKAT EDİN
tamam abla tamam abla bişey olmaz dediler
defolup gittiler
apartman içinde bir koku bir koku
sayaçlar değişirken çıkan koku geçer diye bekliyorum
uyudum bi ara komşu yoktu evde gelmiş çaldı kapıyı noldu dedi anlattım
koku hala geçmemiş
aradık 187yi
malların değiştirdiği iki sayaçtada kaçak var
ve de adam ölçüm yaptı patlama sınırında kaçak tespit etti
Allah bildiği gibi yapsın o beceriksizleri
çok mu zor acaba işini yapmak çok mu zor
ve bu yüzden ölen oldu burda kaç kere
merhaba canlar
oğlum hastalandı. ben de rapor aldım 2 gün evde yatıyoruz.
bana derfat ın pizza tarifinin kaçıncı sayfada olduğunu söyleyecek birini yada direk tarifi arıyorum.
lütfen yardımmm.
hasta oğluşuma pizza yapmam lazım
gitme bence dinlen evinde bugün hamile bir arkadaş var okulda rapor almış ama okul bizi bir hafta idare et demiş zavallımın rengi benzi atmıştı yorgunluktan haftaya da doğumu var üzüldüm git dedim ya da yollla aşağı ben ilgileneyim dedim yok dedi 1 ders sonra ben gidiyorum perişanım dedi o yüzden gerek yok idarecilier girsino zaman davet ediyorum, sen buyur gel bizim okula
hep beraber kahvaltı yapalım yarın
bi arkadaş böyle bi fikir sundu geçen hafta
ertesi gün de kendi kahvaltılık getirdi
ben de dedim, haftaya son haftam benim
şöyle bi güzellik yapayım ayrılmadan Allah rızası için
aslında bu haftam son olması lazım
ama yarın doktora gidip rapor alıcam devam etmek için
2.dönemin de ilk 2 haftası gitsem mi gitmesem mi diye ikilemde kaldım
ama "gitmeyeyim" diyen tarafım ağır basıyor galiba
verilmiş sadakanız varmış geçmiş olsun sonuna kadar haklısınişini düzgün yapmayan insanlardan nefret ediyorum nefret ediyorum
bugün doğalgaz sayaçlarını değiştirmeye geldi afedersiniz 2 tane mal
4 daireyiz ikisini değiştirdiler ikisini değiştirmediler
ve ben dedim ki onlara üstüne basa basa
GEÇEN SENE DE DEĞİŞTİRDİLER SAYAÇLARI KAÇAK OLDU,LÜTFEN DİKKAT EDİN
tamam abla tamam abla bişey olmaz dediler
defolup gittiler
apartman içinde bir koku bir koku
sayaçlar değişirken çıkan koku geçer diye bekliyorum
uyudum bi ara komşu yoktu evde gelmiş çaldı kapıyı noldu dedi anlattım
koku hala geçmemiş
aradık 187yi
malların değiştirdiği iki sayaçtada kaçak var
ve de adam ölçüm yaptı patlama sınırında kaçak tespit etti
Allah bildiği gibi yapsın o beceriksizleri
çok mu zor acaba işini yapmak çok mu zor
ve bu yüzden ölen oldu burda kaç kere
ay valla ben selin ben de o kadar oldu sadece brokoli pırasa meyve için gidiyorum baharat falan alıyorum o kadarben geçmişi okurken kocişim hamsi almış
kızartsa ev kokcak o kokuda mümkün diil duramam dışarda kızartsa canım benim üşüycek kıyamamki:))
fırın attık ne koku ne bişe var mis gibi hem ortalık batmadı vıcık vıcık yağ olmadı hem ben fazla fazla kalori almadım balığın tadını ala ala yedim
hazırladı çağırdı beni yedik işe gitti bu gece yanlızım:))
şimdi gidip mutfakta bıraktığı enkazı toplıycam:))) saolsun yapıyo ediyoda azcıkda dağıtmasa:))) ama hepside aynı anda olmuyo tabi
bu arada yazın yaptıgım kışlıklardan bahsedilmiş:)))
bu sene itiraf ediorum baya bi hazırlık yapmışım konservelerimden üçbeş tane teyzeme verdim:)))
kesitiğim çorbalık hamurlardan da verdim:)))
ben üç haftadır pazara gitmiorum desem inanırmısınız:))))
evin önündeki marketten meyve ve salatalık malzeme alıorum bu kadar:)))
10 tl anca tutuyo bittikçe takviye ediorum ama buzluktakiler anca yetio arada bi lahana karnıbahar ıspanak alıorum bu kadar:))))
kışın domates yemem zatten
dolamalık kırmızı ve yeşil biber buzluğa atmıştım hemen hemen her yemeğe ordan kullanıorum:)))
aslında bu yazıyı 3. sınıf topiğine kopyaladım ama burda da çoğumuz anneyiz
buraya da kopyalayayım dedim
Bir gün seminere başlamadan önce kısa boylu güler yüzlü birisi geldi, Hocam elinizi öpmek istiyorum, dedi. Ben el öptürmekten pek hoşlanmadığım için, yanaktan öpüşelim, dedim, öpüştük. Aramızda şöyle bir konuşma yer aldı:
- Hayrola, neden elimi öpmek istedin?
- Hocam, üç yıl önce sizin bir seminerinizi katıldım. Hayatım değişti.
O seminerden sonra daha mutlu bir ailem var ve size teşekkür etmek istiyorum; onun için elinizi öpmek istedim.
- Ne oldu, nasıl oldu?
- Üç yıl önce şirketimizin organize ettiği iki günlük bir seminerde bizimle beraberdiniz. O seminerin bitişine doğru dediniz ki, "Bir insanın anavatanı çocukluğudur. Çocukluğunu doya doya yaşayamamış bir insanın mutlu olması çok zordur. Bir annenin, bir babanın en önemli görevi, çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına
olanaklar yaratmaktır."Bir süre sustu, bir şey hatırlamak ister gibi düşündü, sonra konuşmaya devam etti:
- Hatta daha da ilerisi için söylediniz; dediniz ki, "Bir ulusun en önemli görevi çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına
olanaklar yaratmaktır." Ben bir baba olarak sizi duyduğum zaman kendi kendime düşündüm: Ben bir baba olarak çocuğumun çocukluğunu doya doya yaşamasına fırsatlar yaratıyor muyum? Böyle bir sorunun o zamana kadar hiç aklıma gelmediğini fark ettim. Ben ne yapıyorum, diye düşündüm.*
Benim yaptığım sanırım birçok babanın yaptığının aynısıydı. Dokuz yaşındaki oğlum ben işten eve gelince beni görmemeye, benden kaçmaya çalışıyordu. Neden kaçmaya çalışıyordu, biliyor musunuz, Hocam?
- Hayır, neden?*
- Çünkü onu görünce hemen şu soruyu soruyordum. "Oğlum bugün ödevini yaptın mı?" Tuhaf tuhaf bakıyor, gözünü kaçırıyor, daha da
*sıkıştırınca, hayır anlamına gelen, "cık" sesini çıkarıyordu.* Kızıyordum, söyleniyordum, "Niye yapmıyorsun ödevini!" diyordum.
Aramızda sürekli tartışmalar, sürtüşmeler oluşuyordu. Tabii bunun sonucunda bütün aile huzursuz oluyordu.
Burada biraz sustu, soluklandı. Sanki hatırlamak istemediği anılar vardı; onların üstesinden gelmeye çalışıyordu. Sonra konuşmaya devam etti:
- Ben sizin seminerinizden çıktıktan sonra düşünmeye başladım. "Ben ne biçim babayım," diye kendime sordum. Seminer için geldiğim*
İstanbul'dan çalışma yerim olan Kayseri'ye gidinceye kadar düşündüm; otobüste bütün gece düşündüm ve sonra kendi kendime dedim ki, eşimle konuşayım, biz birlikte bir karar alalım. Diyelim ki bu çocuk isterse beş yıl sınıfta kalsın, ama doya doya çocukluğunu yaşasın.
- Radikal bir karar!*
- Evet, uçta bir karar, ama bu karar içime çok iyi geldi, Hocam.
Gerginliğim, üzüntüm gitti, içim rahat etti. Ben eve gelince eşime dedim ki, hadi gel otur, konuşalım. Yemekten sonra oturduk konuştuk, çocuklar yattı biz konuşmaya devam ettik. Seminerde anlatılanları aktardım, böyle böyle böyle diye izah ettim ona ve en nihayet dedim ki, ya benim gönlümden ne geçiyor sana söyleyeyim. Bizim oğlumuz var ya bizim oğlumuz, o isterse beş yıl sınıfta kalsın, ama çocukluğunu yaşasın! Şimdiye kadar onun çocukluğunu yaşamasıyla ile ilgili pek bir çaba göstermedik, bir bilinç göstermedik, oluruna bıraktık. Gel şimdi değiştirelim bunu.
- Eşiniz ne dedi?
- Hocam biliyor musun ne oldu?
- Ne oldu?*
- Karım hayretle bana baktı ve dedi ki, "Bu ne biçim seminer be! Kim bu adam? Öyle şey mi olur; yok bizim ki çocukluğunu yaşayacakmış!
Bizim çocuk çocukluğunu yaşarken öbürküler sınıflarını geçecek ilerleyecek! Öyle şey olmaz."
- Anlıyorum; anne olarak çocuğunun geride kalmasını istemiyor, kaygılanıyor!
- Fakat hocam ben pes etmedim, bırakmadım, mücadeleye devam ettim.
Her gün, her akşam gece yarılarına kadar karımla konuştum. Üç gecenin sonunda bana, peki ne halin varsa gör, dedi.
- Pes etti, yani. Peki, sen ne yaptın?
- İşte onu dediği günün sabahı eşofmanımı, ayakkabımı şöyle kapının yanına bıraktım işe gittim; işten dönünce oğlumun gözüne baktım ve dedim ki, oğlum bugün doya doya oynadın mı? Bana hayretle baktı ve "Hayır!" anlamına gelen "cıkk" dedi. O zaman, hadi gel beraber aşağıya ineceğiz, oynayacağız, dedim. Eşofmanımı giydim, ayakkabımı giydim, onunla beraber sokağa çıktık. Pencereden arkadaşları bakıyorlarmış, onlar da sokağa çıktılar; birlikte sokakta oyun oynadık. Akşam saat altıdan sekiz buçuğa kadar sokaktaydık. Eve gelince toz toprak içindeyiz, beraber banyoya girdik, duş yaptık. Havluyla kuruladım, çok mutluyduk ve o günden sonra işten dönünce her gün onunla oynamaya başladım. Her gün, her gün, her gün oynadım.
Yedi gün sekiz gün sonraydı galiba, bir gün banyodan çıkarken onu kuruluyorum havluyla, kolumu tuttu, bana döndü ve dedi ki, baba ya, ben seni çok seviyorum. Hocam nefesim durdu, gözüm yaşardı, konuşamadım. Çünkü farkına vardım ki, şimdiye kadar sevdiğini hiç söylememişti. Düşündüm, şimdiye kadar hiç söylemediğinin farkında değildim; belki ömür boyu söylemeyecekti.
"Ne büyük tehlike!" diye düşündüm. Ömür boyu onun bana bu cümleyi söylemediğinin farkında olmayacaktım.
- Demek farkına vardın, seni kutlarım. Senin farkına vardığın bu durum birçok anne ve babanın farkında olmadığı gizil, örtük ama önemli bir tehlike!
- İçimde bir şükür duygusu, havluyla çocuğumu kuruladım ve giydirdim ve artık her gün oyun oynamaya devam ettik. Zaman geçti, iki hafta sonra okul, öğretmen veli buluşması için okula davet etti. Daha önceki veli buluşmalarında öğretmen, "Sizin oğlunuz akıllı bir çocuk, ama ödevleri kargacık burgacık yazıyor, dikkat etmiyor. Sınıfta arkadaşlarını rahatsız ediyor, onları itiyor kakıyor, lütfen onunla konuşun. Ödevlerine ilgi gösterin, sınıfta arkadaşlarını rahatsız etmesin. Ödevlerini doğru dürüst yapsın," demişti. O nedenle öğretmen buluşmasına gitmekten çekiniyordum. Bu davet gelince ben eşime dedim ki, hadi okuldaki buluşmaya beraber gidelim!
Yok, dedi, sen tek başına gideceksin, ben gelmeyeceğim.
- Eşiniz gelmek istemedi!*
- Hayır istemedi. Ya beraber gidelim, diye ısrar ettim hayır hayır sen yalnız gideceksin dedi. Ben yalnız gittim ve diğer veliler geldikçe sıra bende olduğu halde sıranın arkasına geçtim, sıranın arkasına geçtim ki başka kimse olmadan öğretmenle konuşayım, diye.
Mahcup olacağımı düşünüyordum. Her şeyin daha kötüye gittiğini düşünüyordum. En nihayet bütün veliler öğretmenle konuşmalarını bitirip gittiler.
Sıra bende! Öğretmenin karşısına geçtim, bana baktı gülümsedi, siz ne yaptınız bu çocuğa, dedi. Hiç cevap vermedim, önüme baktım. Lütfen söyleyin ne yaptınız bu çocuğa, dedi. "Çok mu kötü hocam?" diye sordum. Gülümsedi, hayır, kötü değil, dedi. "Artık sınıfta arkadaşlarını hiç rahatsız etmiyor, ödevleri iyileşti, tam istediğim öğrenci oldu. Ne yaptınız bu çocuğa siz?"
- Herhalde bir baba olarak çok mutlu oldunuz?
- Hocam biliyor musunuz öğretmenin karşısında ağlamaya başladım.
İnanamıyordum kulağıma, içimden, vay evladım, biz sana ne yaptık şimdiye kadar, duygusu vardı. Eve geldim, karım yüzüme baktı, gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı. "O kadar mı kötü?" diye sordu. Ona da cevap veremedim Hocam, ona da cevap veremedim! Ağladım. Daha sonra anlattım.
Hocam onun için sizin elinizi öpmek istedim, teşekkür ediyorum.Benim oğlumun ve onun küçüğü kızımın hayatını kurtardınız. Ailemin mutluluğu kurtuldu. Hakikaten bir insanın anavatanı çocukluğuymuş. Anavatanı mutlu olan bir çocuk çalışmasını, okulunu her şeyini bütün gücüyle yapar ve orada başarılı olurmuş.
"Gel seni yeniden kucaklayayım!" dedim. Kucaklaştık.
"Çocuklar Gülsün diye!" yaşayalım. Çünkü insanın anavatanı çocukluğudur.
Çocuklar gülerek, oynayarak büyürse, sonunda büyükler güler.
Büyükler mutlu olup gülümseyince tüm ülke, tüm insanlık güler.
Çocukların gülmesine hizmet veren herkese selam olsun!
Doğan CÜCELOĞLU
benım eşimde derfatcımmm
inşallah bırakır canıminan o zamanki haliyle şimdi arasında dünyalar kadar fark var. eşim doğru düzgün yatamıyordu bile. yatağa yattıktan en fazla yarım saat sonra nefesi daralmış bir şekilde kalkıp oturduğu yerde uyuyordu artık. uyku merkezine gönderdi doktorumuz. derin uyku hiç yok dediler. uykuda nefesi duruyordu. siz daha çok gençsiniz. eşin de inşallah benimki kadar zarar görmeden bırakır. senelerdir söylemeyen kalmadı bırak diye. aklından bile geçirmiyordu. ama bir söz var ya 'bir musibet bin nasihatten evladır' diye. baktı ki artık sürünüyor,
doktorun da zoruyla bıraktı şükürler olsundarısı isteyen herkesin başına
benim hatırladığım kadarıyla o ilaç üç kutu halinde satılıyordu ya da tedavi üç kutu bitene kadar devam ediyordu. ama eşim birinci kutuyu bile tam bitirmedi
Geçmiş olsun seyyahcım şikayet etseni onları..işini düzgün yapmayan insanlardan nefret ediyorum nefret ediyorum
bugün doğalgaz sayaçlarını değiştirmeye geldi afedersiniz 2 tane mal
4 daireyiz ikisini değiştirdiler ikisini değiştirmediler
ve ben dedim ki onlara üstüne basa basa
GEÇEN SENE DE DEĞİŞTİRDİLER SAYAÇLARI KAÇAK OLDU,LÜTFEN DİKKAT EDİN
tamam abla tamam abla bişey olmaz dediler
defolup gittiler
apartman içinde bir koku bir koku
sayaçlar değişirken çıkan koku geçer diye bekliyorum
uyudum bi ara komşu yoktu evde gelmiş çaldı kapıyı noldu dedi anlattım
koku hala geçmemiş
aradık 187yi
malların değiştirdiği iki sayaçtada kaçak var
ve de adam ölçüm yaptı patlama sınırında kaçak tespit etti
Allah bildiği gibi yapsın o beceriksizleri
çok mu zor acaba işini yapmak çok mu zor
ve bu yüzden ölen oldu burda kaç kere
bazı insanlar yaptıkları işin ciddiyetinin farkında değil oyun zannediyorlar sanırım
neyse ki kötü bişey olmamış
farmasi garanti bankasında ons makası ve dolar makası ne kadar
benim eski maaş bankam teb ordan hesap açmak ve işlem kolay oluyor
ons makası 9.5 10 dolar dolarda da 1 kuruş garanti daha mı iyi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?