Kırmadan nasıl ihtiyaç duymadığını söyleyebilirim?

Bir şekilde istemediğini belirt çocuk doğduktan sonra da sizde kalıcaklar gibi geldi bana
 
kv yi dinlemeyip yardımcı kadın çağıracaksınız. bu konuda söz hakkı olmamalıymış baştan beri. kadının dağınıklığı malum çünkü.
 
Siz nasıl kendi annenizle ne güzel bir düzen tutturmuşsunuz mutlu mesutsanız. Eşinizinde hakkı bu .
Bence temizlikçiyi kesinlikle çağırın. Olmuyor böyle deyin.
Anneannesi oğlunuzun öğretmeni değil eminimki oda kuduruk oyunlar oynuyordur.
Kv ve kp bahane üretmeyin. Evet doğru olmasada bütün ebeveynlerimiz maalesef çocuklarımızı şımartıyor.

ayrıca ikiz çocuklarınız olduğunda evinizde zaten bir düzen kolay kolay kalmayacak.
Kendinizi doldurmayın olayları akışına bırakın.
 
Bunu ben de anlamadım.
Eşimle zaman zaman birbirimizin araçlarını kullandığımız oluyor.
Uzun yola da genelde benim aracımla gideriz.
Hiç böyle bir durum yaşamadık.
Ne kadar fark edebilir ki araç koltuğu?
Bence beyfendi anne-babasını götürmek istemediği için bahane üretiyor.
Bana da öyle geldi ama şu durumda bahane üretmesi sana zarar veriri ve dolayısı ile size ...
Bence ısrarcı ol
 
Hamilesin gözüne batması çok normal önce sakin ol sonra su kandil günü (maşallah)güzel kocanın hatrina sık dişini elinde sonunda gidecekler kalp kırmadan giderler..en fazla ne kadar kalabilirler ki hem krizi fırsata cevir diğer çocuğunun odevleriyle sen ilgilen geriye kalan zamanda uzan,uyu,kitap oku örgü or baksana kadın iş yapmaktan kendince yoksunmuyor sende sağlıklı bir gebelik geçirmiş olursun tek bebekte daha kolayda ikiz gebelikse dinlenmeye daha çok ihtiyacın vardır..ve tekrar sıkma canını giderler tekrar yönetimi ele geçirirsin ☺️
 
Ben rahat bir insanimdir ev duzeni konusunda ama ona ragmen ev halki disinda biri oldugunda duzen olmazsa geriliyorum. Sizi anliyorum akisina birakmak mumkun olamiyordur bu durumda o yuzden yardimcinizi yeniden cagirmalisiniz. Kayinvalideniz yoruluyor diye de is yapmayin onceliginiz karninizdaki bebekler. Siz yoruldugunuzda erken dogma ihtimalleri olabilir ve keske kirli kalsaydi demek o saatten sonra cozum olmaz. Yapabiliyorsaniz yuruyus yapin depresif dusuncelerin gitmesini sagliyor bence, bazen bir donguye girip kendi cehennemimizi kendi icimizde oluşturuyoruz malesef. Cocuk icin de akademik anlamda hic endiselenmeyin. Zaten 1. sinif siir ezberlese ne olur ezberlemese ne olur su bi kac ayda.
 
Merhabalar...
34 haftalık ikizlere hamileyim. 10 günden fazla oldu kayınvalidem bize geldi. (Yakın bir şehirde yaşıyor)
Artık evin işlerini yapmakta gerçekten zorluk çekiyordum 30. Haftadan beri temizliğe haftada bir abla geliyor, annem de çok yakınımda oturuyor. Babamı yeni kaybettik, annemi yakinimiza taşıdık. Ben de sabahtan anneme gidiyordum, kahvaltıyı, oğlumun derslerini orada yapıyorduk. akşam eşimle eve donuyorduk, yemeği ya annem gönderir ya da eşim yapardı ben de ufak tefek bulaşık işlerini yapardım. Evim düzenli, temiz kalırdı. Çamaşır ütüyü eşimle birlikte yapardık.

Kayınvalidem çok iyi niyetli biri ama benim tam tersim. Düzeni hiç yoktur. Evim felaket halde, temizliğe abla gelmesine de izin vermedi, ben varken gelmesin dedi. Eşimle ablanın gelmesinden bir gün önce temizlik yaptılar ama temizlik bile kendini göstermedi düzen olmayınca :KK43: şimdi kayınvalidem var diye kahvalti, yemek işleri evde oluyor ve bütün ev havada, kayınvalidem kendince yazık yardımcı olduğunu sanıyor ama o geldiğinden beri o kadar yoruluyorum ki, yardımcı olduğunu sandığı için gitmeyi de düşünmüyor gibi...
Arada oruç tutuyor, bu sefer o yorulmasin oruçlu diye ben yapıyorum. Tezgahın önüne sandalye koyup iş yapıyorum o görmeden. Yapma diyor ama işte insanin annesi gibi olmuyor, düşünemiyor. Yapabildiğimi sanıyor. Eşim de yapamadigini söyle diyor e söylüyorum ama o hiç bir iş yapamadigimin farkında değil sanırım. Ya da hissettirmedim bilemiyorum.

Her gün anneme mutlaka gidiyorum çünkü yalnız kalsın istemiyorum. Bir iki kez annem de geldi, hastane çantası hazırladık. Ben hastane çantası için kayinvalidemi bekledim, ona da keyifli olur diye ama pişman oldum o günde ayrı yoruldum.

Bir de babamı yeni kaybetmisim haliyle arada duygulandıran şeyler oluyor ağlıyorum, ağlama sen hastasın diyor, (sanki hamilelik hastalık) babamla ilgili arkadaşlarının düzenlediği bir program vardı, anma gibi bir de bir hayır yapılmıştı, hayır yapanlara yaptıkları hayırla ilgili durumu bildirmek üzerine bir programdi. Haliyle, babamın nasıl biri olduğunu arkadaşları anlatırken, anılarından bahsederken ağladım. "Bak ağlayacaksan kapatalım."dedi. Deli etti beni. O kızgınlıkla "benim babam öldü babam, şimdi ağlamayacağım da ne zaman agliycam." Dedim. İçimden sen kimsin de kapatiyorsun ya dedim. Zaten programı yatak odamda bilgisari açmış kendi başıma izlemeye niyetim varken eşim geldi, sonra kayınvalidem geldi. Üçümüz oturup yatakta izledik. Bı düşünün görüntüyü. Acimdan birşey demek de istemedim o sırada.

Oğlumun dersleri de çok aksadı :KK43: yanlış anlaşılsın istemiyorum ama annem üniversite mezunu, oğlum 1.sinif ona şiir ezberletiyor, okuma yaptiriyor, matematik çalışıyorlar vs. Kayınvalidem okuma yazma bilmiyor. Arada hadi öğret babaannene diye ders çalıştırıyoruz ama sürekli oyunları gıdıklama, boğuşma şeklinde aşırı sirmardi çocuk. Oğluma birşey diyorum kayınvalidem koşup yapıyor, eşimden birşey istiyorum, kayınvalidem zıplayıp yapıyor. Çıldırcam artık :KK43: sana mı dedim niye kalkıyorsun, oğlunu mu yoruyorum diye düşünüyor anlamıyorum ki.

Daha bunun bebekler doğduktan sonrası da olacaktır. Evlerine gitsinler istiyorum. Kayınpederimin bir zararı yok. Oturur öyle sürekli. Kendi halinde. Ama eşimle bı film izleyelim dedik bir sürü şey dedi. Ne anlıyorsunuz bundan bilmem ne.

Eşime dedim, gitmek isterlerse kalmaları için ısrarcı olma diye. Ama şimdi onlarda bize faydalı olduklarını sanıyorlar. Bir eşimin isine yaradi zaten. İstediği her yemeği annesi ayila bayıla yapıyor. Eşime bayram düğün :KK43:

Ben nasıl kırmadan gidin diyebilirim? İhtiyacımın olmadigini göstermek istedim bugün bulaşık ve çamaşır işini yapayim görsün lazım olmadigini dedim, canım çıktı. Karnım agridi.

Var mı aklına bir yol gelen? Oturup konuşayım mi? Ne diyeyim?

Kırmak asla istemiyorum asla. Eşim benim ailem için bir çok fedakarlık yapıyor, onları kendi ailesi gibi goruyor, kirmiyor. Her işlerine kosuyor. Babam bile eşimi kastederek ölsem gözüm arkada kalmaz demisti, gerçekten de öyle biridir eşim. Ben de onun ailesine karşı iyi olmak isterim her daim. Ama aynı evde kafayı yiycem artık.

Bebeklerin doğmasına az bir zaman kala evimin çocuğumun düzeni, benim psikolojim alt üst oldu resmen :KK43:

Uzun oldu kusura bakmayın, çok dertlendim sanırım.

Şöyle bir durum da var,

Gelirlerken eşim getirdi. Ama onun arabasıyla ilgili sıkıntı vardı benim arabamla aynı gün gidip geldi toplamda git gel 6 saat yol yaptı ve alışık olmadığı araba olduğu için bir hafta beli tutuldu. Kayınvalidem de kimliğini getirmeyi unutmuş. Nerede olduğunu da hatırlamıyorum hiç dedi (O kadar dağınık olunca kimlikte evde kayboluyor demek ki) eşimde haliyle ben o yolu tekrar senin arabayla gidemem gözüm kesmiyor diyor :KK43: belki otobüsle gidebilirler ama onu da şu hastalık zamanı diyemiyorum.
Ah ah aklıma anılar düştü. Aynı durumu yaşamıstım. Öyle çok bunalmıstım ki. Sizi çok iyi anlıyorum. Ben o zaman kayınvalideme rahatsız oldugumu istemeden hissettirdim. Çünki doğmuyor diye aşırı bunaltmıstı beni. Doğumda sonra aramızda laf söz olmasada karsılıklı aramızda bi soğukluk oluştu halada var. Pişman oluyorum arada sabredemeğim o günler için. Biraz sabredin inşallah lohusalıgı kolay atlatırsınz.
 
Doğumdan önce gideceklerini sanmıyorum. Ki doğumdan sonra da ikizleriniz olacağı için yardıma ihtiyacınız olacak diye gitmeyeceklerdir büyük ihtimalle. Keşke doğumdan sonra gelin o zaman yardıma ihtiyacım olabilir deseydiniz başta. Ama geçmiş artık. Herşeyden önce anneniz dışında hemen her yatılı misafir evin düzenini bozuyor bence. Ama geçici bir durum olduğunu düşünüp kendinizi yıpratmayın. Hayat boyu kalacak değiller ya! İlk olarak eşinizle konuşun, ağız birliği yapın çünkü yardımcınız olan kadını geri getirmelisiniz acilen. Ve Kv nizi kırmadan kısaca ev düzeninizi korumak istediğinizi, bu konuda bir büyüğü olarak kendisine şöyle yapma böyle yap diyemeyeceğinizi ama çalışan kadına istediğiniz gibi talimat vereceğinizi, düzeninizin bozulmamasının bebekler gelince sizin için önemli olduğunu, o yüzden kadının tekrar geleceğini söyleyin. Kv nizden yemekleri yapması için ricada bulunun, diğer işleri kadın yapacak, o da alışsın şimdiden yeni ve kalabalık düzenime istiyorum :KK66: :KK66: falan filan deyin. Özetle kadın vasıtası ile düzeninizi koruyun, Kv yemekle ve erkeklerle uğraşsın. Oğlunuzla oyunlarını filan da hoş görün çünkü küçük bey de yakında ikiz kardeşler gelince tuhaflaşıp ilgi isteyecek malum. En azından onlarla arası iyi olsun ki o konuda yardımcı olabilsinler doğumdan sonra. Siz birine iş söylediğinizde koşup yapmaları filan inanın kraliçe edasıyla baş köşede oturup hizmet bekleyen Kv olmasından çok iyidir. Hatta kadın geri gelip Kv mutfaktan sorumlu olunca ay anne böyle çok iyi oldu bak vs diye memnuniyet te belirtin aralarda ki böyle istediğinizi anlasın. Kolaylıkla kucağınıza alın bebişlerinizi. Onlar gelince yardımı olacak Kv nizin eminim. Kendinizi yıpratmadan şimdiden düzeni kurarsanız bir sorununuz yok aslında Hoppa
 
Kendinizi suçlu hissetmeyin kendimi gördüm sizde ...eşimde kv de sizinkiler gibidir çok iyidirler..ama kv elinden gelmez ...yardıma gelince ben daha çok yorulurum .. bu yüzden anliyorum sizi.. ama nasıl kalp kırılmadan gönderilir bilemedim ...ama ben olsam eşime bu görevi verirdim o yapardı ..zaten hamileyim birde bana bu stresi yaşatma derdim hallet bir an önce
 
Kvniz çok iyi niyetliymiş anlattığınıza göre ne güzel. Hormonlarında etkisi var tabi canınızı sıkmayın bence. Anneniz de kalmak için bir bahane bulsanız babamdan dolayı yalnız kaldı biraz yanında kalayım falan mı deseniz onlarda mecbur kalıp giderler .Daha doğumada varmış zaten.
 
Lohusalıgi huzurlu atlatmak istiyorsaniz sabretmeyin ortamı güzelleştirin kv göndermek gibi yoksa sabır sabır sütünüz azalır
 
Merhabalar...
34 haftalık ikizlere hamileyim. 10 günden fazla oldu kayınvalidem bize geldi. (Yakın bir şehirde yaşıyor)
Artık evin işlerini yapmakta gerçekten zorluk çekiyordum 30. Haftadan beri temizliğe haftada bir abla geliyor, annem de çok yakınımda oturuyor. Babamı yeni kaybettik, annemi yakinimiza taşıdık. Ben de sabahtan anneme gidiyordum, kahvaltıyı, oğlumun derslerini orada yapıyorduk. akşam eşimle eve donuyorduk, yemeği ya annem gönderir ya da eşim yapardı ben de ufak tefek bulaşık işlerini yapardım. Evim düzenli, temiz kalırdı. Çamaşır ütüyü eşimle birlikte yapardık.

Kayınvalidem çok iyi niyetli biri ama benim tam tersim. Düzeni hiç yoktur. Evim felaket halde, temizliğe abla gelmesine de izin vermedi, ben varken gelmesin dedi. Eşimle ablanın gelmesinden bir gün önce temizlik yaptılar ama temizlik bile kendini göstermedi düzen olmayınca :KK43: şimdi kayınvalidem var diye kahvalti, yemek işleri evde oluyor ve bütün ev havada, kayınvalidem kendince yazık yardımcı olduğunu sanıyor ama o geldiğinden beri o kadar yoruluyorum ki, yardımcı olduğunu sandığı için gitmeyi de düşünmüyor gibi...
Arada oruç tutuyor, bu sefer o yorulmasin oruçlu diye ben yapıyorum. Tezgahın önüne sandalye koyup iş yapıyorum o görmeden. Yapma diyor ama işte insanin annesi gibi olmuyor, düşünemiyor. Yapabildiğimi sanıyor. Eşim de yapamadigini söyle diyor e söylüyorum ama o hiç bir iş yapamadigimin farkında değil sanırım. Ya da hissettirmedim bilemiyorum.

Her gün anneme mutlaka gidiyorum çünkü yalnız kalsın istemiyorum. Bir iki kez annem de geldi, hastane çantası hazırladık. Ben hastane çantası için kayinvalidemi bekledim, ona da keyifli olur diye ama pişman oldum o günde ayrı yoruldum.

Bir de babamı yeni kaybetmisim haliyle arada duygulandıran şeyler oluyor ağlıyorum, ağlama sen hastasın diyor, (sanki hamilelik hastalık) babamla ilgili arkadaşlarının düzenlediği bir program vardı, anma gibi bir de bir hayır yapılmıştı, hayır yapanlara yaptıkları hayırla ilgili durumu bildirmek üzerine bir programdi. Haliyle, babamın nasıl biri olduğunu arkadaşları anlatırken, anılarından bahsederken ağladım. "Bak ağlayacaksan kapatalım."dedi. Deli etti beni. O kızgınlıkla "benim babam öldü babam, şimdi ağlamayacağım da ne zaman agliycam." Dedim. İçimden sen kimsin de kapatiyorsun ya dedim. Zaten programı yatak odamda bilgisari açmış kendi başıma izlemeye niyetim varken eşim geldi, sonra kayınvalidem geldi. Üçümüz oturup yatakta izledik. Bı düşünün görüntüyü. Acimdan birşey demek de istemedim o sırada.

Oğlumun dersleri de çok aksadı :KK43: yanlış anlaşılsın istemiyorum ama annem üniversite mezunu, oğlum 1.sinif ona şiir ezberletiyor, okuma yaptiriyor, matematik çalışıyorlar vs. Kayınvalidem okuma yazma bilmiyor. Arada hadi öğret babaannene diye ders çalıştırıyoruz ama sürekli oyunları gıdıklama, boğuşma şeklinde aşırı sirmardi çocuk. Oğluma birşey diyorum kayınvalidem koşup yapıyor, eşimden birşey istiyorum, kayınvalidem zıplayıp yapıyor. Çıldırcam artık :KK43: sana mı dedim niye kalkıyorsun, oğlunu mu yoruyorum diye düşünüyor anlamıyorum ki.

Daha bunun bebekler doğduktan sonrası da olacaktır. Evlerine gitsinler istiyorum. Kayınpederimin bir zararı yok. Oturur öyle sürekli. Kendi halinde. Ama eşimle bı film izleyelim dedik bir sürü şey dedi. Ne anlıyorsunuz bundan bilmem ne.

Eşime dedim, gitmek isterlerse kalmaları için ısrarcı olma diye. Ama şimdi onlarda bize faydalı olduklarını sanıyorlar. Bir eşimin isine yaradi zaten. İstediği her yemeği annesi ayila bayıla yapıyor. Eşime bayram düğün :KK43:

Ben nasıl kırmadan gidin diyebilirim? İhtiyacımın olmadigini göstermek istedim bugün bulaşık ve çamaşır işini yapayim görsün lazım olmadigini dedim, canım çıktı. Karnım agridi.

Var mı aklına bir yol gelen? Oturup konuşayım mi? Ne diyeyim?

Kırmak asla istemiyorum asla. Eşim benim ailem için bir çok fedakarlık yapıyor, onları kendi ailesi gibi goruyor, kirmiyor. Her işlerine kosuyor. Babam bile eşimi kastederek ölsem gözüm arkada kalmaz demisti, gerçekten de öyle biridir eşim. Ben de onun ailesine karşı iyi olmak isterim her daim. Ama aynı evde kafayı yiycem artık.

Bebeklerin doğmasına az bir zaman kala evimin çocuğumun düzeni, benim psikolojim alt üst oldu resmen :KK43:

Uzun oldu kusura bakmayın, çok dertlendim sanırım.

Şöyle bir durum da var,

Gelirlerken eşim getirdi. Ama onun arabasıyla ilgili sıkıntı vardı benim arabamla aynı gün gidip geldi toplamda git gel 6 saat yol yaptı ve alışık olmadığı araba olduğu için bir hafta beli tutuldu. Kayınvalidem de kimliğini getirmeyi unutmuş. Nerede olduğunu da hatırlamıyorum hiç dedi (O kadar dağınık olunca kimlikte evde kayboluyor demek ki) eşimde haliyle ben o yolu tekrar senin arabayla gidemem gözüm kesmiyor diyor :KK43: belki otobüsle gidebilirler ama onu da şu hastalık zamanı diyemiyorum.
Ayy bilemedim ya ilk zamanlar bende kv kp evde hep gözüme batardi üstelik yakın otururduk ama oğullarının evinde kalmak ayrı bı tatlı geliyor heralde derdim rahat edemez kızardım ama smdi çok başka düşünüyorum ya ne bilim onlarda oğullarının evi diyip belki vakit geçirmek braz kalmak istiyorlar üstelik sizinkiler de uzakmis yanlış anlaşılmasın oğlumda yok yani empatiden değil söylediklerim😀
 
Cook uzaktan gelseler de hadi gelmişken kalalım deseler neyse ama arabayla üç saat, (korona olmasa hızlı trenle 1 buçuk saat) yani yine gelirlerdi. Beni yoran ucu açık tarih :KK43:

Dün akşam dediler ki c.tesi ya da p.tesi gideceğiz. Eşim de bı durun filan dedi. Eşime de aslında kızdım da henüz birşey demedim. Bu aksami bekliyorum. Çünkü gerçekten dün gidecekler imajı çizdiler.

Bugün kayınvalidem ev süpürüyordu yapma anne p.tesi abla gelecek dedim. Boş gün bir daha bulamam, ablayı da kaybetmek istemiyorum dedim. Kayınvalidem de o gün o gelince cam silsin, ben de ev temizlerim.

Çok yoruldum :KK43:
 
Merhabalar...
34 haftalık ikizlere hamileyim. 10 günden fazla oldu kayınvalidem bize geldi. (Yakın bir şehirde yaşıyor)
Artık evin işlerini yapmakta gerçekten zorluk çekiyordum 30. Haftadan beri temizliğe haftada bir abla geliyor, annem de çok yakınımda oturuyor. Babamı yeni kaybettik, annemi yakinimiza taşıdık. Ben de sabahtan anneme gidiyordum, kahvaltıyı, oğlumun derslerini orada yapıyorduk. akşam eşimle eve donuyorduk, yemeği ya annem gönderir ya da eşim yapardı ben de ufak tefek bulaşık işlerini yapardım. Evim düzenli, temiz kalırdı. Çamaşır ütüyü eşimle birlikte yapardık.

Kayınvalidem çok iyi niyetli biri ama benim tam tersim. Düzeni hiç yoktur. Evim felaket halde, temizliğe abla gelmesine de izin vermedi, ben varken gelmesin dedi. Eşimle ablanın gelmesinden bir gün önce temizlik yaptılar ama temizlik bile kendini göstermedi düzen olmayınca :KK43: şimdi kayınvalidem var diye kahvalti, yemek işleri evde oluyor ve bütün ev havada, kayınvalidem kendince yazık yardımcı olduğunu sanıyor ama o geldiğinden beri o kadar yoruluyorum ki, yardımcı olduğunu sandığı için gitmeyi de düşünmüyor gibi...
Arada oruç tutuyor, bu sefer o yorulmasin oruçlu diye ben yapıyorum. Tezgahın önüne sandalye koyup iş yapıyorum o görmeden. Yapma diyor ama işte insanin annesi gibi olmuyor, düşünemiyor. Yapabildiğimi sanıyor. Eşim de yapamadigini söyle diyor e söylüyorum ama o hiç bir iş yapamadigimin farkında değil sanırım. Ya da hissettirmedim bilemiyorum.

Her gün anneme mutlaka gidiyorum çünkü yalnız kalsın istemiyorum. Bir iki kez annem de geldi, hastane çantası hazırladık. Ben hastane çantası için kayinvalidemi bekledim, ona da keyifli olur diye ama pişman oldum o günde ayrı yoruldum.

Bir de babamı yeni kaybetmisim haliyle arada duygulandıran şeyler oluyor ağlıyorum, ağlama sen hastasın diyor, (sanki hamilelik hastalık) babamla ilgili arkadaşlarının düzenlediği bir program vardı, anma gibi bir de bir hayır yapılmıştı, hayır yapanlara yaptıkları hayırla ilgili durumu bildirmek üzerine bir programdi. Haliyle, babamın nasıl biri olduğunu arkadaşları anlatırken, anılarından bahsederken ağladım. "Bak ağlayacaksan kapatalım."dedi. Deli etti beni. O kızgınlıkla "benim babam öldü babam, şimdi ağlamayacağım da ne zaman agliycam." Dedim. İçimden sen kimsin de kapatiyorsun ya dedim. Zaten programı yatak odamda bilgisari açmış kendi başıma izlemeye niyetim varken eşim geldi, sonra kayınvalidem geldi. Üçümüz oturup yatakta izledik. Bı düşünün görüntüyü. Acimdan birşey demek de istemedim o sırada.

Oğlumun dersleri de çok aksadı :KK43: yanlış anlaşılsın istemiyorum ama annem üniversite mezunu, oğlum 1.sinif ona şiir ezberletiyor, okuma yaptiriyor, matematik çalışıyorlar vs. Kayınvalidem okuma yazma bilmiyor. Arada hadi öğret babaannene diye ders çalıştırıyoruz ama sürekli oyunları gıdıklama, boğuşma şeklinde aşırı sirmardi çocuk. Oğluma birşey diyorum kayınvalidem koşup yapıyor, eşimden birşey istiyorum, kayınvalidem zıplayıp yapıyor. Çıldırcam artık :KK43: sana mı dedim niye kalkıyorsun, oğlunu mu yoruyorum diye düşünüyor anlamıyorum ki.

Daha bunun bebekler doğduktan sonrası da olacaktır. Evlerine gitsinler istiyorum. Kayınpederimin bir zararı yok. Oturur öyle sürekli. Kendi halinde. Ama eşimle bı film izleyelim dedik bir sürü şey dedi. Ne anlıyorsunuz bundan bilmem ne.

Eşime dedim, gitmek isterlerse kalmaları için ısrarcı olma diye. Ama şimdi onlarda bize faydalı olduklarını sanıyorlar. Bir eşimin isine yaradi zaten. İstediği her yemeği annesi ayila bayıla yapıyor. Eşime bayram düğün :KK43:

Ben nasıl kırmadan gidin diyebilirim? İhtiyacımın olmadigini göstermek istedim bugün bulaşık ve çamaşır işini yapayim görsün lazım olmadigini dedim, canım çıktı. Karnım agridi.

Var mı aklına bir yol gelen? Oturup konuşayım mi? Ne diyeyim?

Kırmak asla istemiyorum asla. Eşim benim ailem için bir çok fedakarlık yapıyor, onları kendi ailesi gibi goruyor, kirmiyor. Her işlerine kosuyor. Babam bile eşimi kastederek ölsem gözüm arkada kalmaz demisti, gerçekten de öyle biridir eşim. Ben de onun ailesine karşı iyi olmak isterim her daim. Ama aynı evde kafayı yiycem artık.

Bebeklerin doğmasına az bir zaman kala evimin çocuğumun düzeni, benim psikolojim alt üst oldu resmen :KK43:

Uzun oldu kusura bakmayın, çok dertlendim sanırım.

Şöyle bir durum da var,

Gelirlerken eşim getirdi. Ama onun arabasıyla ilgili sıkıntı vardı benim arabamla aynı gün gidip geldi toplamda git gel 6 saat yol yaptı ve alışık olmadığı araba olduğu için bir hafta beli tutuldu. Kayınvalidem de kimliğini getirmeyi unutmuş. Nerede olduğunu da hatırlamıyorum hiç dedi (O kadar dağınık olunca kimlikte evde kayboluyor demek ki) eşimde haliyle ben o yolu tekrar senin arabayla gidemem gözüm kesmiyor diyor :KK43: belki otobüsle gidebilirler ama onu da şu hastalık zamanı diyemiyorum.
Bence yardımcı gelmesi konusunda ısrarcı olun. Anne sen yoruluyorsun olmaz öyle icime sinmiyor de. Kendinizi de sıkmayın iş yapmak için bırakın dağınık kalsın. Evde o kadar kişi biri görür toplar nasılsa.
 
benim kayinvalidem de yardimcimi istememisti bizde kaldigi donem, ne dusundu bilmiyorum cidden.

ama ben sizin yaptiginizi yapmadim,
eskiden yaptigim kadar bile is yapmadim, esimle kayinvalideme attim, madem istemiyorsunuz yardimci buyurun yapin dedim,
kayinvalidem supurge de mi tutmucan diye basladi soylenmeye, hayir tutmayacagim dedim.

neyse bir sonraki hafta yardimci geri geldi :KK48:
 
Kv kendisine ihtiyaç olmayacak diye sanirim yardimciyi istemiyor. Misyon gelistiriyor evde, kalmasina gerekçe olarak.

Iyi niyetli belki bilemem ama ben ayni ev icinde cok kalabalık yaşamayi sevmiyorum. Kalbini kirmamaya özen gosteririm ama ona ihtiyacım olmadığıni gösteren detaylara girerim.
 
Kötü niyetli değiller bence idare edilebilir. Benim annem de çok düzen, iş falan bilmez. Geldikçe yardım etmeye çalışır. Allah razı olsun der çekilirim. İnsan kıramıyor maalesef. Kv de çok iyi niyetli geldi. Yazık kadın kimden ne isteseniz koşup yapıyormuş.

Yardım etmek istiyorsa siz yol gösterseniz. Anne şunların yeri şurası, bunları böyle yapar mısın falan diye.
 
Su adamlar ile evleniyorsunuz..esin masallah cok beyefendiymis size ailene vs. Ama agac kovugundan cikti tabii terbiyesini de o okuma yazma bilmeyen siz birsey isteyince asker gibi kalkan kv vermemis sincaplar vermis..yahu bu ne simariklik..kadin duzen bilememis..Yine sirf sizi dusunup aglama demis..cok nankorsunuz..
fazla ön yargılı davranıyorsunuz, 30 haftalık hamile birinin hormonları ne durumda haberiniz varmı?
 
işte farkında olmamış yaptıklarının
olmuyor ya bir evde iki aile
gitmişler neyse ki
 
X