- 7 Aralık 2011
- 11.173
- 7.225
- 448
psikologların youtube te ücretsiz videoları var, bunlardan da yararlanabilirsiniz. gerçekten insana çok faydası olıyor. umarım gelecek güzel günler size geçmişi unutturur ve çok mutlu olursunuz.
psikologların youtube te ücretsiz videoları var, bunlardan da yararlanabilirsiniz. gerçekten insana çok faydası olıyor. umarım gelecek güzel günler size geçmişi unutturur ve çok mutlu olursunuz.Yürekte öleli yıllar oldu evet ama beynimi kemiriyor işte. Şeker portakalı nı okurken bu satırlarda ağlamıştım. Çok iyi hatırlıyorum o zaman yine içime dolan hüznü.
toplum.ruh sagligi merkezleri var bi arastirin bagli bulundugunuBazen çocukluğumu düşünüp ağlarım, bende annesiz büyüdüm. Babam ilgisiz ve alkolikti. Bencildi ve hala öyle. Yalancıda. Annem içki ve dayak yüzünden boşadı babamı. Çok çektik diye düşünüyorum ama sanırım beterin beteri varmış. Ben terapi almayı çok istiyorum ama maddi gücüm yok. İmkanınız varsa destek alın derim.
aslinda babanızı yansitan ona benzer bir es seçmişsiniz aslinda psikolog buna da deginebilirdi ama belki o kadar uzun seans yapmadiniz ya da odak noktası farkli olunca o kisma deginilmediUzun süre aldım aslında ama babadan çok beni aldatan koca ile ilgiliydi. Boşanma vs o aşamalarda iyi gelmişti. Babamı da konuşmuştuk ama yeterli olmamış. Şimdi tekrar bir arayış içerisindeyim. hemen randevu alıp gitmeyi düşünüyorum.
Affetmek o insanın yaptiklarini sineye çekmek ya da hakkinda kötü konusmak değilBen çok insanı affettim hayatımda. Ama kalıcı izler bırakanları affedemiyorum. Her gün onu hatırlatacak bir şey oluyor mutlaka hayatımda. Nasıl beceririm affetmeyi bilmiyorum. Annem affetti kendi içinde. Biz kötü konuşsak bile bizi uyarır. Boş verin günah almayı.in. Yalnızlığı onu kemiriyor zaten der hep ama biz kardeşlerimle asla affedemedik. Küçük kardeşime kırık bardak fırlatmıştı mesela. Kolu kesilmişti. Kolunu kaldırmasa yüzüne gelecekti. Kardeşim de Kolundaki o ize baktıkça hep hatırlar. Hem fiziksel hem ruhsal izi çok yani.
Öyle yaparsa dinen onun vebali olur bu kez. Oysa Allah'a bırakmak gerek hesap günü var .dini paylaşıma girebilir diye konuyu burda kesiyorumBence icinizde kalmasin surekli taciz edin babanızı..Nasil mi? Gunde bikac kez arayip sen bize sunu da yapyin bunu da yaptin deyin.Ezikleyin ne bicim adamsin vs diye..Hatta hakaret edin.Ancak boyle rahatlarsiniz.
Ben de ağladım okurken. Çok zor bir çocukluk geçirmişsiniz. Şimdi kaç yaşındasınız? Ne iş yapıyorsunuz merak ettim. Hepsini unutup mutlu olmanızı dilerimBiraz uzun olacak ama çok doluyum sevgili hanımlar. Bu sabah bu dizinin ilk bölümünü izledim ve uzun uzun ağladım. Kendi yaşadıklarım, babamın yaptıklarını gördüm orda. Biten iğrenç evliliğimi gördüm. Şu saat olmuş hala ruh gibiyim evde. Dizide intihar etmeden önce saçlarını kazıtan bir kadın vardı. Çok sevdiğim arkadaşım da intihar etmeden önce saçlarını kazıtmıştı. Meğer intiharın en net Belirtilerindenmiş. Neden anlayamadık diye ona üzülerek başladım bu bunalıma. Sonra orda baba şiddetini gördükçe kendi yaşadıklarım geldi aklıma. Onun bizde bıraktığı çok derin izleri düşündüm tüm gün. Öfke problemi, panik, özgüven eksikliği, güvensizlik, sevgisizlik.... bizim hücrelerimize kadar yerleştirmiş hepsini.
babam dışardan muhafazakar, bonkör, merhametli bir adamdır ama birde içini görseniz. Küçükken bizi yanına çağırır, soru sorar, bilemeyince döver veya 1 hafta okul yok diye günlerce okula yollamazdı. Akrabalarla toplanınca bizi çağırır hadi şu sureyi okuyun der, azıcık kekelesek hemen azarlardı. Daha 7 yaşındaydım ve o kadar kalabalığın içinde bir şey okumaya utanırdım. Çünkü onun yüzünden hafif kekemelik başlamıştı. Her şeye azarladığı için. Hala az az var, üstelik hem bende hem kardeşlerimde.
doğru düzgün kıyafet almaz, anneannem vs aldığında da bir şeye kızdıysa onları yırtardı.İnsan içinde giyecek düzgün bir şeym olmadığı için çok utandığım zamanlar oldu. Eski fotoğraflarımı görseniz, beni dilenci zannedersiniz. Niye almazdı? İsrafmış. Ama günde 3 paket sigara içerdi.
annemi ve bizi hep zina işlemekle suçladı. Markete gittik, gizli gizli erkeklerle mi buluştunuz derdi. Annem balkonda çamaşır assa karşı komşuya iş mi atıyorsun, terziye gitse terzi ile mi kırıştırıyorsun... hep ağlatırdı kadını. Annemin de kimsesi yok. Gidemedi çünkü o gitseydi babam bizi okutmazdı. Hiç unutmam daha 10 yaşındayım, ellerim çatlamış. Anneannemin aldığı Arko krem vardı. Onu sürdüm. Sen kime süsleniyorsun diye beni dövmüştü ve yine 1 hadta okula yollamadı. Ama kendisi parfümleri sıkar sıkar annemi aldatırdı. Ben kaç kere yakaladım aldattığını.
erkek kardeşimi evden kovardı hep. Bir kere hasta olduğu için altına kaçırmıştı. Daha 8-9 yaşlarındaydı. Dövüp evden atmıştı. Kömürlükte yatmıştı da annemle ben inip almıştık.
Çatalı niye düşürdün, neden sofrada kaşık eksik, niye çok güldünüz, neden zil çalar çalmaz açmadınız, niye çok uydunuz, neden dizi izliyorsunuz,müzik dinlemeyin, gezmeyin, arkadaş edinmeyin.... hepsi kavga sebebi. Hatta arkadaşımız olmasın diye eve gelen arkadaşlarımızın yanında bir bahane ile kavga çıkarırdı. Biz de bir daha kimseyi çağıramaz olduk. Sonra bizi suçladı.Sizin yüzünüzden eve kimse gelmiyor diye.
yazdıkça ağlıyorum ve ağladıkça nefretim artıyor. Şu yaşımda hala geberse diye dua ediyorum. Aylardır görüşmüyoruz, annem de boşandı zaten. Ama en son akrabaları arayıp korona olmuşum kimse bakmadı bana, hepsi analarının peşinden sikti... gittiler deyince kayış koptu bende. Ki korona falan da olmamış.
bugün başıma bir iş gelse en son arayacağım insandır. Çünkü üniversitede hem okudum hem çalıştım. Lisede bursla okudum. Ondan zerre iyilik istemedim. Abartmıyorum sadece yiyecek içeceğimizi alıyordu. Onda da çok yedik diye kızardı hep. Lokma sayardı. Roman okuduk diye kitaplarımızı yırtardı mesela.Bir insan kitaplardan bile niye nefret eder? Her sabah bugün neye kızacak diye Uyanmak çok zor.
uzun oldu kusura bakmayın ama kimseye anlatmaya gücüm yok. Ondan öyle nefret ediyorum ki.Ölse keşke. Ve keşke herkes baba - anne olamasa. İnsnaın evlat, anne ve babası ile imtihan olması en ağırı sanırım.
O bunları hep doğru gördü. Doğrusunu yaptığını sandı. Şu hayattan bir kere keyif aldığını, bir kere mutlu olduğunu bilmem. Şöyle içten kahkaha attığı bile olmadı. Neymiş? Günahmış. Ama annemi aldattı. Çok büyük çelişki değil mi? Gezmeyi, yemeyi, giyinmeyi bilmez. Hayatında sadece 2 kere Sinemaya gitmiş mesela. Hiç tiyatro görmemiş. Hiç bugün de dışarda yiyelim demedi mesela. Yolculukta bile yemek parası gitmesin diye anneme bir şeyler hazırlatırdı. Ya da bir mağazaya girip şu ayakkabı da güzelmiş. Benim olsun demedi. Parası da vardı. Bir insan niye dünyadan keyif almak istemez. Sağlıklısın, evlatların, eşin sağlıklı. İşin var. Evin araban var. Niye bu mutsuzluk bilmiyorum ama kendisi mutsuzken bizim mutlu olmamızı da istemedi hiç. Biz o yokken kahvaltıyı 1 saatten fazla yaparız. Güleriz eğleniriz, dizi açar izleriz. Çok keyif alırız ama onun olduğu sofralar hep donuk, hemen yesek bitse düşüncesi ile geçti. Sofrada konuşulmaz, gülünmez... daha neler var da yazacak...
Anlıyorum seni. Çok çok haklısın. Ama biliyor musun bazı insanlar nefreti bile hak etmez. O adam sizin hiçbir duygunuz hak etmiyor. Bırakın anılarınızdan azat edin. Günaha girmeye bile değecek insan değil. Allah'a havale edin. Siz ve kardeşiniz hayatınıza güzel anıları alın sadeceBen çok insanı affettim hayatımda. Ama kalıcı izler bırakanları affedemiyorum. Her gün onu hatırlatacak bir şey oluyor mutlaka hayatımda. Nasıl beceririm affetmeyi bilmiyorum. Annem affetti kendi içinde. Biz kötü konuşsak bile bizi uyarır. Boş verin günah almayı.in. Yalnızlığı onu kemiriyor zaten der hep ama biz kardeşlerimle asla affedemedik. Küçük kardeşime kırık bardak fırlatmıştı mesela. Kolu kesilmişti. Kolunu kaldırmasa yüzüne gelecekti. Kardeşim de Kolundaki o ize baktıkça hep hatırlar. Hem fiziksel hem ruhsal izi çok yani.
Ne kadar güzel yazmışsınız. Benim aldığım terapiler ağlamakla geçiyordu hep. Ama çok iyi gelmişti bana. Ben kadın ve erkeğin cinsel organını küçükken evde bulduğum porno dergisinden görmüştüm. O çok dindar adamın eve soktuğu şeylere bakın ve küçük bir çocuğun bunları görmesi ne kadar kötü düşünün. Sonra babamın telefonunda mesajlar yakaladım. Annemi aldatıyordu. Benim en büyük korkum evliliğimde aldatılmaktı. Evlenmeden öncede bunu eşime söyledim ve bunu yaparsa onu bırakacağımı belirttim. Asla yapmam, beni tanımıyor musun dedi. Aynı babam gibi yaptı ama. Önce kendimi suçladım çünkü babam da annem yakaladıkça onu suçlardı. ama terapi alınca gördüm ki suçlu ben değilim. Karşıdaki kişinin karaktersizliği. Şimdi yeni bir ilişkim var, mutluyum ama geçmişimde yaşadıklarımdan dolayı korkuyorum. Zamanla güven duygusuNu da oluşturacağımı düşünüyorum.toplum.ruh sagligi merkezleri var bi arastirin bagli bulundugunu
aslinda babanızı yansitan ona benzer bir es seçmişsiniz aslinda psikolog buna da deginebilirdi ama belki o kadar uzun seans yapmadiniz ya da odak noktası farkli olunca o kisma deginilmedi
Aldatma ile ilgili düşünceniz nedir? Terapi aldığınız dönemde iyi geldigine göre tekrar devam edebilirsiniz siz güçlü bir kadinsiniz ve farkindaliginiz yuksek o yuzden bunu da asabileceginize inanıyorum
Affetmek o insanın yaptiklarini sineye çekmek ya da hakkinda kötü konusmak değil
Affetmek, onu icinizden azad etmek, ona dair duygu ve düşünceleri serbest birakmak, o kisiyi düşündüğünüzde sizde bir duyguya sebep olmamasi, tamamen notr olmak. Hani yoldan gecen bir insani nasil tanimiyor ve hakkinda bir duyguya sahip.olamiyorsak, affederek aslinda aynisini babanıza karşı yapacaksiniz. Acıyı da öfkeyi de hüznü de serbest birakmak... "Senden gelen iyi kötü ne varsa bana bir sey yapamaz çünkü icimde bir zerren bile yok" demek
Çünkü bu sekilde yani affetmediginizde bu size yük, daha objektif pencereden bakabilmeniz icin o yükü bırakmanız gerekiyor.
Bir patates cuvali hikayesi vardır
Öğretmen çocuklara yarin 1 kg patatesle gelin der ve sonra tüm gun o patatesi yaninizdan ayirmayin der. Sonra çocuklar şikayet ederler artik birkac gun sonra mi ertesi gün mu, o zaman der ki nasil ki bu patatesler size yük oldu, iste zihninizdeki/kalbinizdeki birakamadiklariniz da size yuktur ve onlari birakmaniz gerekir.
Hikayeyi özetle anlattim ama affetmek de böyle icindeki yükleri bosaltmak tamamen yoksa ona faydasi olmak zorunda değil, siz hatırlayın yeter ki
Az - çok türkiye ' de yaşayan kadınların baba profili budur. Kimisi dövmez kimisi içmez kimisi aldatmaz kimisi daha az gel- gitlidir. Ams benzer profillerde hep babalar annelerde aynı profile denk ezik, sağlıksız karar veren, sürekli mağdurluktan dem vuran, kocayı idare edeceğim diye çocuğu harcayan tipler. Derdinizi basite indirgemek için söylemiyorum ama yorumuzunu okuyanlar parça parça kendinden bişey bulmuştur. Biz de ataya saygı fazla dinen de destekleniyor. Ben hiç öyle düşünmüyorum. Şimdi kızıma babana öyle bağıramazsın demiyorum kimseye öyle bağıramazsın diyorum. Çocuğunun kalbinde yara bırakmış bir ebeveyn bilsin ki çocuğuna kronik bir hastalık hediye etmiş. Bu anne - babaya neden saygı duyayım bir de el üstünde tutayım ? Bununla yaşamayın bu yükle yani , hepimizin toplu terapiye ihtiyacı var. Geçen gün intihar eden kızı düşünün kendimi öldüreceğim ama babam arkamdan gelir mi diye korkuyor. Söylenecek pek bişey yok.
Babam da herkese iyidir, biz hariç. O yüzden bBunun nasıl iğrenç bir şey olduğunu çok iyi bilirim. Aslında dimdik durmaya çalışsam da en ufak sıkıntıda kendimi en dipte, özgüvenini yitirmiş biri gibi hissediyorum. Yani ben ne dik durabiliyorum ne de düştüğüm yerde kalıyorumBabam rahmetli iyi bir adamdı. Dövmez, sövmez, yedirir, içirirdi. Babalık görevlerini aksatmadı.
Ama el iyisi diye bir tabir var ya aynen öyleydi. Annem rahmetliyi kendi ailesinden korumayıp kendi kendini savunmak zorunda bıraktığı için adı çenesiz ve sinirliye çıkmıştı.
Komşular, akrabalar, kim olursa olsun bizden önce gelirdi.
Yıllarca başkalarının bizden her konuda daha iyi ve daha üstün olduğuna, en iyisini hak ettiğine inandım ve öyle davrandım.
Bu gibi durumlarda iki seçenek var. Ya düşüyorsun ve kalkamıyorsun ya da daha güçlü olup ayaklarının üstünde dimdik duruyorsun.
Siz de güçlü ve dimdik bir kadınsınız ve biz güçlü kadınlar her şeyin en iyisini, en güzelini hakediyoruz.
31 yaşındayım. Öğretmenim. Kardeşlerim benden daha iyi yerlere geldiler. Hepimiz paramızı kazanıyoruz, annemize bakıyoruz. Sağolun iyi dilekleriniz için.Ben de ağladım okurken. Çok zor bir çocukluk geçirmişsiniz. Şimdi kaç yaşındasınız? Ne iş yapıyorsunuz merak ettim. Hepsini unutup mutlu olmanızı dilerim
Şimdi onlara sorsak asla kötü bir şey yapmamışlardır. Tüm suç bizdedir. Anne baba ne kadar Önemli hayatınızda. Hele o yazdığınız yapmacık gülme cümlesi içimi acıttı. Ben anne olmadığım halde yeğenim azıcık gülse yüreğimde kelebekler uçuşuyor. Allah sadece hak edenleri anne baba yapsın.Benim de annem babam cahil insanlardı. Çocukluktan beri varlık içinde yokluk çektik çünkü el alem onlar için bizden önce geliyordu. Kiracılarımız hep ucuza oturdu (mahallenin en güzel evi bizimki olmasına rağmen) ben biriyle bi sorun yaşasam annem hep karşı tarafı tutardı onlara inanır güvenirdi daha yeni yeni insanları tanımaya başladı. Bir zamanlar bana laf ettirmediği bana tercih ettiği insanların arkasından sövüyor şimdi. Babam desen o da genç delikanlı gibi hep kendi giyimini kuşamını süsünü ön planda tuttu bize de bayramdan bayrama kıyafet alır düzenli bir harçlık da vermezdi. İyi tarafları da vardı ama sinirlendiği zaman küfür eder hakaret ederdi tokat atar dövmekle tehdit ederdi. Ben küçükken de anneme bir kaç kez şiddet uyguladığını görmüştüm o zamandan beri evlenmekten ve kocamın beni dövmesinden korkarım. Evde çok kavgalar sıkıntılar oldu maddi olarak da çok zorluk çektik onların anlaşamaması ve el aleme ailelerinden çok değer ve para vermeleri bizi maddi olarak da çok kayba uğrattı. Şuan çok daha iyi bir hayat yaşıyor olabilirdik. ☹ Son günlerde bende bir boşluğa düştüm yine. İşim gereği güler yüzlü olmalıyım ama ben sinirli ve tahammülsüzüm bu yorgunluğu ve mutsuzluğu ailemin beni bu kadar yormasına ve mutsuz etmesine bağlıyorum. Çünkü sevgi dolu ve güler yüzlü insanların içinde büyümedim. Ben güldüğümde annem yapmacık yapmacık gülme derdi daha küçüktüm gülüyorum diye sevinmesi gerekirdi normal bir anne olsaydı... O kadar çok şey varki anlatsam sabaha kadar bitmez... Ama güçlü olmak zorundayız daha öncesi için elimizden bir şey gelmiyordu bundan sonrasını kendimiz için en iyi şekilde yaşamalıyız. Sevgiler...
Ben İnancı kuvvetli bir insanım ama babalık yapmayan adama bakmam, saygı da duymam, günaha girdiğimi de düşünmem. Bizler iyi evlatlar yetiştirelim ki onlar da bizim gibi enkaza dönmesin, kimseyi de döndürmesin istiyorum sadeceAz - çok türkiye ' de yaşayan kadınların baba profili budur. Kimisi dövmez kimisi içmez kimisi aldatmaz kimisi daha az gel- gitlidir. Ams benzer profillerde hep babalar annelerde aynı profile denk ezik, sağlıksız karar veren, sürekli mağdurluktan dem vuran, kocayı idare edeceğim diye çocuğu harcayan tipler. Derdinizi basite indirgemek için söylemiyorum ama yorumuzunu okuyanlar parça parça kendinden bişey bulmuştur. Biz de ataya saygı fazla dinen de destekleniyor. Ben hiç öyle düşünmüyorum. Şimdi kızıma babana öyle bağıramazsın demiyorum kimseye öyle bağıramazsın diyorum. Çocuğunun kalbinde yara bırakmış bir ebeveyn bilsin ki çocuğuna kronik bir hastalık hediye etmiş. Bu anne - babaya neden saygı duyayım bir de el üstünde tutayım ? Bununla yaşamayın bu yükle yani , hepimizin toplu terapiye ihtiyacı var. Geçen gün intihar eden kızı düşünün kendimi öldüreceğim ama babam arkamdan gelir mi diye korkuyor. Söylenecek pek bişey yok.
Ben de 34 yaşındayım, öğretmenim. hikayenizin bundan sonrası güzelliklerle dolu olsun31 yaşındayım. Öğretmenim. Kardeşlerim benden daha iyi yerlere geldiler. Hepimiz paramızı kazanıyoruz, annemize bakıyoruz. Sağolun iyi dilekleriniz için.
Babalar bizde küçük minik birer tanrıcık. Kendi alanları inananları var onlarda aile fertleri oluyor. Hem nefret edip hem tapan genelde anneler, çocuklar figüran, bu düzen 2000 yılda falan değişir sanırım.Ben İnancı kuvvetli bir insanım ama babalık yapmayan adama bakmam, saygı da duymam, günaha girdiğimi de düşünmem. Bizler iyi evlatlar yetiştirelim ki onlar da bizim gibi enkaza dönmesin, kimseyi de döndürmesin istiyorum sadece
İnsan kendi kendini yetiştirebilir tabi ama ben yine de cahilliklerine vermeye çalışıyorumŞimdi onlara sorsak asla kötü bir şey yapmamışlardır. Tüm suç bizdedir. Anne baba ne kadar Önemli hayatınızda. Hele o yazdığınız yapmacık gülme cümlesi içimi acıttı. Ben anne olmadığım halde yeğenim azıcık gülse yüreğimde kelebekler uçuşuyor. Allah sadece hak edenleri anne baba yapsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?